Το Πρόβλημα των Τραπεζών

.
«Φομάμαι ότι δεν θα άρεσε στους κοινούς πολίτες να τους ειπωθεί ότι 
οι τράπεζες μπορούν και το κάνουν, να δημιουργούν 
και να καταστρέφουν χρήμα. Και ότι αυτοί που διευθύνουν
 το χρηματοπιστωτικό σύστημα ενός έθνους κατευθύνουν την πολιτική 
των κυβερνήσεων και κρατούν στη χούφτα τους τη μοίρα των ανθρώπων»

.Reginald McKenna, τέως διευθυντής της τράπεζας Midland του Λονδίνου


"Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times,

το περιοδικό Times και άλλες μεγάλες εκδόσειςτων οποίων οι διευθυντές

έχουν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις μας και έχουν

σεβαστεί τις υποσχέσεις διακριτικότητάς τους για σχεδόν σαράντα έτη.

Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο

εάν έπεφταν επάνω μας τα φώτα της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια

εκείνων των ετών.Ο κόσμος είναι τώρα πιο μπερδεμένος και έτοιμος

για μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Η υπερεθνική κυριαρχία μιας διανοητικής ελίτ και των παγκόσμιων

τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τις δημοκρατίες των

περασμένων αιώνων." David Rockefeller - Wikiquote

Η Προβληματική Φύση του (Τραπεζικού) Χρήματος
Το χρήμα ενώ θεωρητικά εμφανίζεται ως παράγοντας προόδου και ευημερίας, στην πράξη τις αντιστρατεύεται και βαρύνεται για τον αποπροσανατολισμό και την καταδυνάστευση της πλειοψηφίας των ανθρώπων και την κακομεταχείρηση και των άλλων μορφών ζωής του πλανήτη.
Οι αιτίες γι΄ αυτή την αντίφαση σχετίζονται με την προβληματική φύση του χρήματος, μερικές εκδηλώσεις της οποίας συνοψίζονται παρακάτω:

- Οι κυβερνήσεις δεν δημιουργούν χρήμα. Το χρήμα κυκλοφορεί από ιδιωτικές τράπεζες.Στους κατόχους των τραπεζών επιτρέπεται να δανείζουν τουλάχιστον δέκα φορές περισσότερο από το απόθεμά τους.
Κάθε φορά που καταθέτει κάποιος ένα ευρώ, ο τραπεζίτης έχει δικαίωμα να δανείσει δέκα ευρώ που δεν έχει. 

H δυνατότητα αυτή βασίζεται στην διαπίστωση ότι ένας στους δέκα αποσύρει τις καταθέσεις του κάθε φορά. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος των δανείων που χορηγούνται από τις τράπεζες είναι χωρίς αντίκρυσμα. Αν αποφάσιζαν όλοι να αποσύρουν ταυτόχρονα τις καταθέσεις τους θα αποκαλυπτόταν.

Προφανώς την παραπάνω δυνατότητα δεν έχουν οι υπόλοιποι άνθρωποι και, γι αυτό, δεν μπορούν να την εκχωρήσουν στο θεσμό των τραπεζών ο οποίος δημιουργήθηκε για την διευκόλυνση των δοσοληψιών τους.
Σε ποιά λογική βάση ένας θεσμός ο οποίος δημιουργήθηκε με εκχώρηση κάποιων δικαιωμάτων των ανθρώπων για να διευκολύνει τις συναλλαγές τους (μετά την παραίτηση από το σύστημα ανταλλαγής των αγαθών) αποκτά δικαιώματα που δεν του εκχωρήθηκαν; 

- Όπως αναλύεται στο κείμενο του Αυστραλού Larry Hannigan "Θέλω τη Γη και 5% Ακόμη" και μπορεί κανείς να δεί παραστατικά στο βίντεο που βασίστηκε σ΄αυτό Money as Dept - Greek Subtitles (Το Χρήμα ως Χρέος) το σύστημα των επιτοκίων λειτουργεί έτσι ώστε:: 

• Όσο περισσότερο χρήμα συσσωρεύουν μερικοί, τόσο μεγαλύτερο έλλειμμα εμφανίζουν κάποιοι άλλοι. 

• Δεν είναι δυνατόν να μην έχουν μόνιμα χρέος κάποια άτομα ή κράτη.

Η Διαδικασία Συγκέντρωσης του Χρήματος στους Λίγους
Απόρροια της παραπάνω προβληματικής φύσης του χρήματος είναι η συγκέντρωσή του σε συνεχώς και πιο λίγους.
Η διαδικασία αυτή συγκέντρωσης του χρήματος μπορεί να σκιαγραφηθεί ως εξής:

Ø Στη διάρκεια μιας οικονομικής ύφεσης υπάρχει και προσφαρά και ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών. Αυτό που δεν υπάρχει είναι μόνον τα χαρτιά του χρήματος.

Ø Οι τραπεζίτες αυξομειώνοντας τα επιτόκια μπορούν να μειώνουν ή να αυξάνουν την κυκλοφορία του χρήματος στην αγορά και να προκαλούν οικονομική ύφεση ή ανάπτυξη.

Ø Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα δάνεια, κηρύσσουν χρεοκοπία, οι τραπεζίτες έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης της περιουσίας: γης, ακινήτων, επιχειρήσεων.

Ø Μέσω διαδοχικών υφέσεων που ακολουθούν περιόδους ανάπτυξης ο πλούτος οδηγείται στους ολίγους.

Ø Αν οι κυβερνήσεις τύπωναν χρήμα και το κυκλοφορούσαν άτοκα δεν θα προέκυπταν τα παραπάνω.
Η διευθέτηση αυτή δεν προτείνεται από κανένα από τα κόμματα εξουσίας στον κόσμο, εξαιρουμένων των Αβραάμ Λίκολν και Τζον Κένεντι που εκδήλωσαν την πρόθεση αλλά δεν πρόφθασαν.

Κάποιες ενδεικτικές Πρακτικές
Στην Αμερική την εποχή λίγο πριν την εισβολή στο Ιράκ το επιτόκιο δανεισμού ήταν 1%, στο κατώτερο επίπεδο όλων των εποχών
Οι Αμερικανοί ζούσαν σε κατάσταση υπερκαταναλωτισμού και υλικής «ευδαιμονίας» με αποτέλεσμα τη μη ενασχόλησή και εναντίωσή τους στην παράνομη εισβολή.
Μέσα σε ένα χρόνο από την εισβολή το επιτόκιο ανήλθε στο 4,5% και συνέχισε να αυξάνεται.
Οι τραπεζουπάλληλοι διεθνώς και στην Ελλάδα έχαιραν μέχρι πριν λίγα χρόνια ιδιαίτερων προνομίων στη βάση της γνωστής μεθόδου όλων των εξουσιαστών «διαίρει και βασίλευε». Με τον τρόπο αυτό εξαγόραζαν τη σιωπή των υπαλλήλων τους.
Σήμερα μετά την εμπέδωση της κυριαρχίας των τραπεζών σε όλους τους τομείς οι τραπεζουπάλληλοι αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή επίθεση σε όλα τα κεκτημένα τους και για πρώτη φορά εμφανίστηκαν αφίσες στην Αθήνα από το συνδικαλιστικό τους όργανο στις οποίες οι τραπεζίτες εμφανίζονταν ως βρυκόλακες εν δράσει.

Οι Παράνομες και οι Νόμιμες Εξαπατήσεις
Μπορεί κανείς άνετα να συναλλαγεί χρησιμοποιώντας πλαστά χαρτονομίσματα και να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα.Όταν, όμως φανεί η πλαστότητά τους, αυτόματα εκπίπτουν οι συναλλαγές, ο φορέας τους διώκεται και υπόκειται σε δημόσιο διασυρμό, γιατί τα χαρτονομίσματα είναι χωρίς αντίκρυσμα.
Χωρίς αντίκρυσμα όμως είναι, όπως σχολιάστηκε παραπάνω και τα «γνήσια» χρηματοπιστωτικά έγγραφα, οι επιταγές των τραπεζών.
Η πλαστότητα όμως αυτή είναι «θεμιτή» αφού η «θέμις» απ’ αυτή έχει γεννηθεί. βλ. Δεν Υπάρχει Ανεξάρτητος Τύπος στην Αμερική


Οι Ιστορίες με τους «Βασιλιάδες» τις «Βασίλισσες», τους «Καλούς» και τους «Κακούς»
Προκειμένου να διατηρήσουν οι τραπεζίτες τη θέση τους της απόλυτης εξουσίας, πρέπει οι οφειλέτες να συνεχίσουν να αγνοούν την αλήθεια για την κατάστασή τους: ότι είναι λίγο περισσότερο από σκλάβοι των δανειστών τους.
Η αληθινή ιστορία που είναι η ιστορία της χειραγώγισης των πολλών από τους λίγους δεν πρέπει να διδαχθεί., 
βλ. Πώς Γράφεται η Ιστορία

Τα βιβλία της ιστορίας είναι γεμάτα με βασιλιάδες και βασίλισσες, " καλούς " και "κακούς", πολέμους για ιδεώδη και κατακτημένα έθνη, όταν θάπρεπε να είναι το χρονικό της πλεονεξίας και του πλούτου.
Σήμερα είναι πολλές οι πηγές που αναδεικνύουν το ρόλο των τραπεζών στην δημιουργία του οικονομικού κλίματος για την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία και τη χρηματοδότηση στη συνέχεια των υποδομών και της πολεμικής μηχανής του Χίτλερ από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ σε μια εποχή μάλιστα μεγάλης οικονομικής κρίσης στην Αμερική, όταν οι άνθρωποι έχαναν τα σπίτια και τις δουλειές τους γιατί «δεν υπήρχαν χρήματα». 
βλ. H Ψυχοπαθολογική Φύση των Μεγάλων Εταιριών

Μερικές Ιστορικές Αναφορές

«Ο κόσμος κυβερνάται από πολύ διαφορετικές προσωπικότητες από αυτές που φαντάζονται όσοι δεν είναι πίσω από τη σκηνή» Δήλωση του Benjamin Disraeli, πρώτου πρωθυπουργού της Αγγλίας, σε μυθιστόρημα που δημοσίευσε το 1844.

«Οι σημερινές κυβερνήσεις πρέπει να ασχοληθούν όχι μόνο με άλλες κυβερνήσεις, αυτοκράτορες, βασιλιάδες και υπουργούς, αλλά και με τις μυστικές κοινωνίες που έχουν παντού τους αδίστακτους πράκτορές τους, και μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδια όλων των κυβερνήσεων την τελευταία στιγμή¨Δήλωση του Benjamin Disraeli, Βρετανού πρωθυπουργού το 1876.

Ο Αποπροσανατολισμός μέσω Καθήλωσης στον Αγώνα για Επιβίωση
Η συγκάληψη της πραγματικής αιτίας της δυσπραγίας των πολλών τους εμποδίζει να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις συναλλαγής εγκλωβίζοντάς τους σε μόνιμο αγώνα επιβίωσης και με τον τρόπο αυτό αποστερώντας τους τον χρόνο και τα μέσα που θα τους επέτρεπαν να απαλλαγούν από τον έλεγχο και την καταδυνάστευση από τους λίγους.
Ο αποπροσανατολισμός αυτός εντείνεται με τη συνεχή δημιουργία τεχνητών αναγκών και τον επιστημονικά μελετημένο καταναλωτικό εθισμό και τις υπόλοιπες σύγχρονες μεθόδους χειραγώγισης των «μαζών» οι οποίες έχουν αναχθεί σε καθόλα αποδεκτή επιστήμη
Εγχειρίδια με θέμα «Χειραγώγιση των μαζών» όχι μόνον δεν επισύρουν τιμωρία για τους συγγραφείς τους αλλά, αντιθέτως, ως τεκμήρια επιστημονικής δεξιότητας και δραστηριότητας τους εξασφαλίζουν χρήμα και επιστημονική αναγνώριση κοσμώντας τα βιογραφικά τους.


Και ενώ από το 1875 ο λόρδος Acton, αρχιδικαστής της Αγγλίας προέβλεπε 

«το ζήτημα που έχει αποσιωπηθεί ανά τους αιώνες και για το οποίο θα πρέπει να διεξαχθεί μάχη αργά ή γρήγορα είναι οι άνθρωποι εναντίον των τραπεζών» 

σήμερα διαβάζουμε από «προοδευτικούς διανοούμενους» για πόλεμο νέας και παλιάς γενιάς λόγω συνταξιοδοτικού, μην αναφέροντας λέξη για τη λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από τις τράπεζες.



Πρώτες Κινήσεις Αντίδρασης
Στις 26 Απριλίου 2005 στην ιστοσελίδα Free-MarketNews.com δημοσιεύτηκε μια είδηση με τίτλο: «ΑΓΩΓΗ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ» (πηγή:Reuter) στην οποία αναφέρεται:

"Ο John Ruiz Dempsey κατέθεσε αγωγή στις 15 Απριλίου εξ ονόματος των κατοίκων του Καναδά στην οποία ισχυρίζεται ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα δημιουργεί χρήματα από "κοπανιστό αέρα."

Σύμφωνα με το  newMediaExplorer.org , που δημοσιοποίησε πρώτο την ιστορία, ο John Ruiz Dempsey είναι εγκληματολόγος και ειδικός για προσφυγές στο δικαστήριο
Στην αγωγή υποστηρίζεται ότι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί χρέωσαν παράνομα στους οφειλέτες τόκο για τα χρήματα που δανείστηκαν, επειδή τα χρήματα δεν είχαν αντίκρυσμα σε απτά προϊόντα, όπως ο χρυσός ή το ασήμι. 
Οι τράπεζες και οι πιστωτικές ενώσεις δεν είχαν το κεφάλαιο που έδωσαν ως δάνεια, και δεν είχαν το δικαίωμα να δανείσουν τα χρήματα των καταθετών χωρίς τη συγκατάθεσή τους. 
Επιπλέον, στην αγωγή υποστηρίζεται ότι τα χρήματα πλαστογραφήθηκαν ψηφιακά ώστε να δημιουργήσουν χρήματα που δεν υπήρξαν ποτέ.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια αρκετές κοινότητες εκδίδουν δικά τους χρήματα και έχουν δημιουργηθεί αρκετές κινήσεις απεξάρτησης από τους κεντρικούς τραπεζίτες OpenMoney.org κ.α.