Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

28.1.12

Έχουμε χρόνο για θυμό;

.

«Τι κάνει κανείς αν έχει µία µόνο µέρα να ζήσει... Πώς περνάει αυτή η µέρα... Πώς αισθάνεται σ' αυτό το µεταίχµιο, µε τη ζωή πίσω και το όριο µπροστά...»
Τα ερωτήματα αυτά είναι από συνέντευξη του Αγγελόπουλου απόσπασμα της οποίας παραθέτει το ιστολόγιο Ιστορία γράφουν οι παρέες.

Τα ίδια ερωτήματα μου είχε κάνει πριν καιρό φίλος που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και πίστευε ότι ενδεχομένως θα απέβαιναν μοιραία για τη ζωή του.
Δεν θυμάμαι αν είχα απαντήσει τότε και τι, το πιο πιθανόν είναι ότι θα του είπα ότι οι φόβοι του είναι αδικαιολόγητοι.

Σήμερα που το ξανασκέφτομαι καταλαβαίνω ότι δεν είχε νόημα να απαντήσει κανείς στο ερώτημα αυτό για λογαρισμό κάποιου άλλου.
Ούτε στο θέμα αυτό, ιδιαίτερα στο θέμα αυτό, δεν μπορεί κανείς να γενικεύσει.
Ο καθένας μας είναι διαφορετικός.
Είναι διαφορετική η πορεία μας στη ζωή και δεν μπορεί παρά να είναι διαφορετική και η πορεία μας στο θάνατο,
αν μπορεί να τα ξεχωρίσει κανείς αυτά τα δύο: την πορεία στη ζωή και στο θάνατο.

Θυμάμαι μια ιαπωνική ταινία που είχα δει παλιά με το θέμα αυτό. (1)
Ήταν του Κουροσάβα. Ο ελληνικός τίτλος ήταν: ο καταδικασμένος, ο Ιαπωνικός: Ικίρου που σημαίνει Να ζεις.


Criterion Trailer 221: Ikiru

Ένας μεσήλικας υπάλληλος δημαρχείου που το νόημα της ζωής του εξαντλείτο στη συμμόρφωση του στους ανωτέρους του, μαθαίνει ότι πάσχει από σοβαρή ασθένεια και θα πεθάνει.
Νοιώθει ότι δεν είναι έτοιμος να πεθάνει. Τον πιάνει απελπισία.
Συνειδητοποιεί πόσο άδεια είναι η ζωή του όλα αυτά τα χρόνια, ότι είναι ζωντανός νεκρός.

Θαυμάζει τη ζωντάνια νεαρής κοπέλας από τη δουλειά του με την οποία αναπτύσσει άδολη φιλία και θέλει να νοιώσει κι αυτός ζωντανός.
Με παρότρυνση της κοπέλας εγκαταλείπει τη δουλειά του και δοκιμάζει διάφορα που όμως δεν μπορούν να τον αποσπάσουν από την απελπισία που τον διακατέχει.

Τελικά πεθαίνει ευτυχισμένος λικνιζόμενος μια χιονισμένη μέρα σε μια κούνια σε ένα πάρκο για παιδιά
για τη δημιουργία του οποίου είχε επιστρέψει στη δουλειά του και είχε υποστεί τα πάνδεινα μέχρι οι ανώτεροί του να υπογράψουν για να τον ξεφορτωθούν τα πάμπολλα έγγραφα που χρειάζονταν.
Παρέμενε γαλήνιος στους εξετευλισμούς τους γιατί όπως είπε όταν τον ρώτησε κάποιος:

«Δεν έχω χρόνο να θυμώσω με κανέναν»

Αυτή είναι η φράση που μου έχει μείνει περισσότερο από όλη την ταινία.
Αυτή τη φράση ήθελα να μοιραστώ γράφοντας αυτό το κείμενο.

Τι στάση θα κρατήσει ο καθένας από μας γνωρίζοντας ότι σε λίγες μέρες τελέιώνει η ζωή του δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να το εκθέσει δημόσια ακόμη κι αν μπορούσε εκ των προτέρω να το προσδιορίσει.

Μπορεί να συμπεριφερθεί όπως ο ήρωας στην ταινία,
άλλος μπορεί απλά να σιωπήσει για να έχει όσο γίνεται μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του θανάτου του ως τη δεύτερη κορυφαία στιγμή στη ζωή του μετά τη γέννησή του,
κάποιος άλλος κάτι άλλο.

Σίγουρα, όμως, όλοι, νομίζω, θα νοιώσουμε ότι δεν θα έχουμε χρόνο να θυμώσουμε με οποιονδήποτε και για ο,τιδήποτε.

Να το καταφέρουμε, όμως, αυτό, να παραμείνουμε νηφάλιοι ανεξάρτητα από τις περιστάσεις,
δεν νομίζω ότι θα αρκεί απλά η απόφαση της τελευταίας στιγμής.

Πίσω από κάθε ενόχληση βρίσκεται κάποιος δικός μας περιορισμός, κάποια κρυσταλλωμένη άποψη για το τι είμαστε και τι δεν είμαστε,
κάποια περιχαρακωμένη άποψη για τον εαυτό μας.

Να αποβάλουμε αυτή την περιχαράκωσή μας, δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει ξαφνικά, παρά μόνον, ενδεχομένως, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανθρώπων και κάτω από εξαιρετικές περιστάσεις.
Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε εμπειρία για την αδυναμία μας αυτή.

Άρα, το τι στάση θα τηρήσουμε εν αναμονή του θανάτου μας δεν είναι άσχετο με τη στάση μας στη ζωή πριν.

Γι αυτό νομίζω ότι είναι καλό να προβληματιστούμε με τη στάση μας στη ζωή ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που θα μπορούσε κανείς να τη χαρακτηρίσει ως την περίοδο του μεγάλου θυμού για πολλούς από μας.

Μήπως αντί να εκτονωνόμαστε με το θυμό, να ακολουθούσαμε το παράδειγμα του ήρωα της ταινίας;

Αντί να κατηγορούμε το σκοτάδι να ανάβαμε ένα μικρό κερί;
__________________________________

(1) Ήταν από τις ταινίες που την είδα και την ξαναείδα και κάθε φορά με καθήλωνε.
Από τις λίγες ταινίες που τις θυμάμαι τόσο πολύ.
Εν γένει δεν είμαι του κινηματογράφου. Δεν έχω δει πολλές ταινίες.
Τις ταινίες του Κουροσάβα όμως τις έβλεπα και τις ξαναέβλεπα ακόμη και σε κατάμεστες χειμερινές αίθουσες που κατά κανόνα απέφευγα. Προτιμούσα τους καλοκαιρινούς κινηματογράφους με λίγο κόσμο.

Δεν ήταν το θέμα τους, η πλοκή τους, που σε καθήλωνε. Ήταν οι φυσιογνωμίες των ηρώων του που σου μιλούσαν κατ΄ευθείαν μέσα σου.
Σε καθήλωναν χωρίς να σε αιχμαλωτίζουν όπως οι περισσότερες ταινίες που με την περίτεχνη πλοκή τους σε εγκλωβίζουν σε αναμονή της επόμενης σκηνής ή προσπαθούν να σου υποβάλουν κάποια άποψη.
Λειτουργούσαν περισσότερο ως καταλύτες που επέτρεπαν τη δική σου αντίδραση, δημιουργούσαν την ατμόσφαιρα εκείνη που σε διευκόλυνε να στοχαστεις εσύ για σένα.

Άκουσα να λένε ότι οι ταινίες του Αγγελόπουλου λειτουργούσαν με παρόμοιο τρόπο.
Μία που είχα δει, το βλέμμα του Οδυσσέα, δεν μου είχε δημιουργήσει την αίσθηση αυτή.
Μου είχε φανεί αργή, με είχε κουράσει και δεν μου είχε δημιουργήσει την επιθυμία να δω κι άλλες του ίδιου σκηνοθέτη.
Ίσως να έφταιγε η κατάμεστη χειμερινή αίθουσα που την είχα δει, μπορεί και η ψυχική μου διάθεση.
Λίγες μέρες μετά είχα δει ταινία του Ταρκόσφσκι, το Σταλκερ. Την είχα δει σε καλοκαιρινό κινηματογράφο με πολύ λίγο κόσμο.
Φαινότανε ότι ο Αγγελόπουλος είχε ίδια τεχνοτροπία με τον Ταρκόφσκι.
Στην ταινία όμως αυτή μπορούσες να απολαμβάνεις κάθε σκηνή αυτοτελώς, κάθε σκηνή ήταν αυτάρκης. Ήταν σαν να απολάμβανες ένα τοπίο που σου γαλήνευε τη ψυχή και ταυτόχρονα σε παρόρτυνε να συλλογιστείς.
Η ροή των σκηνών δεν μπορούσες να πεις αν ήταν αργή ή γρήγορη.
Ήταν πέραν απ αυτό.

Κάποιες σκηνές από διάφορες ταινίες του Αγγελόπουλου που είδα χθες στο αφιέρωμα της κρατικής τηλεόρασης για το θάνατό του μου επανέφεραντην παλιά αίσθηση που είχα όταν έβλεπα το το Στάλκερ.
Θα επιδιώξω να δω κάποιες απ αυτές Ίσως η παλιά αίσθησή μου ήταν συγκυριακή.

27.1.12

Ο θάνατος, ο θρήνος και οι τιμές

.
Λένε ότι κλείνει ο κύκλος, ο κύκλος της ζωής
Ο άνθρωπος γεννιέται, ζει και πεθαίνει
Επιστρέφει από κει που ήρθε
Άλλοι λένε στην ανυπαρξία, άλλοι λένε σε άλλη διάσταση ζωής
Κανείς δεν γνωρίζει, μόνον πιστεύει

Το πριν συναντά το μετά
Το πριν τη γέννηση και το μετά το θάνατο γίνονται ένα

Γεννήτορας το πριν, δάσκαλος το μετά
Η ζωή, το παιδί μαθητής, τους γεφυρώνει

Γέννηση, ζωή, θάνατος
Το ένα χωρίς το άλλο δεν υπάρχει

Γιατί να χαίρεται κανείς με το ένα και να θλίβεται με το άλλο;

Ο γεννήτορας και ο δάσκαλος διακρίσεις δεν κάνουν
Το παιδί είναι παιδί και τίποτα άλλο
Ο μαθητής είναι μαθητής και τίποτα άλλο

Άλλο το ένα παιδί και άλλο το άλλο παιδί
Να τα συγκρίνει δεν μπορεί
Δεν βαθμολογεί το μαθητή
Άλλα τα μαθήματα του ενός και άλλα του άλλου

Γιατί να ξεχωρίζει κανείς το ένα παιδί απ΄τά άλλο;

Γιατί να τιμά τον ένα μαθητή και όχι τον άλλο;

26.1.12

Η ιστορία της Λιζέτ Ταλάτ - Η αδίστακτη δυτική τρομοκρατία πίσω από τη δημοκρατική πρόσοψη

.


"Δεν συνέβη ποτέ, ακόμη και όταν συνέβαινε"
Πίντερ


Στην προηγούμενη ανάρτηση αναφερθήκαμε στον κίνδυνο σύρραξης με το Ιράν.
Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν ότι θα οδηγήσει σε παγκόσμια σύρραξη η οποία, λόγω των διαθέσιμων σήμερα πυρηνικών, ενδέχεται να αλλάξει δια παντός τον πλανήτη όπως τον γνωρίζουμε.

Είναι πια καιρός ως πολίτες του κόσμου να καταστήσουμε υπόλογους τους λίγους, τους πολύ λίγους, που αποφασίζουν ερήμην μας, να τους θέσουμε ερωτήματα και να απαιτήσουμε απαντήσεις.

Ίσως αρκετοί έχουμε την αίσθηση ότι τον κόσμο κουμαντάρουν σήμερα άνθρωποι διαταραγμένοι, οι οποίοι αντλούν το νόημα της ύπαρξής τους από την κυριαρχία που ασκούν με κάθε κόστος επάνω σε μας τους υπόλοιπους.

Μέχρι τώρα εμείς στη δύση βλέπαμε αυτούς τους λίγους να αιματοκυλούν και να δυστυχούν τον λεγόμενο τρίτο κόσμο, μερικοί θεωρητικολογούσαμε και άλλοι θεωρούσαμε ότι εμείς είμαστε μακρυά, δεν μας αφορούν αυτά.

Σήμερα βλέπουμε ότι η αδράνειά μας αυτή έφερε την τριτοκοσμική δυστυχία και στη δική μας αυλή.
Βλέπουμε τους οικονομικούς εκτελεστές να επισκέπτονται και μας.
Οι ιπτάμενοι σιδερένιοι εκτελεστές των ΗΠΑ που αποδεκατίζουν τον λεγόμενο τρίτο κόσμο αναμένεται ήδη να επεκτείνουν το πεδίον βολής τους οίκαδε.

Ίσως μερικοί έχουμε σκεφτεί πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας αν αυτοί οι λίγοι απομονόντουσαν, αν απαλλαγόμασταν απ΄αυτούς κλείνοντάς τους όλους μαζί σε ένα δωμάτιο να ασκήσουν την κυριαρχία τους ο ένας πάνω στον άλλο.

Φυσικά δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ότι ο κόσμος μας θα γινόταν ξαφνικά αγγελικός, ότι θα σταματούσε η εκμετάλλευση που ασκούμε ο ένας στον άλλο.
Σίγουρα όμως θα ήταν λιγότερο παρανοϊκός.

Πριν θέσουμε τα ερωτήματα στα οποία θα απαιτήσουμε απαντήσεις θα επιχειρήσουμε να κάνουμε μια ανασκόπηση των μυστικών μεθοδεύσεών τους, όσων έχουν γίνει γνωστές.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι του γνωστού Αυστραλού δημοσιογράφου John Pilger,
ένα ιδιαίτερα διαφωτιστικό παλιό (2007) ντοκιμαντέρ του οποίου με τίτλο: Πόλεμος κατά της δημοκρατίας παρατίθεται παρακάτω.

Αυτές τις ημέρες κυκλοφόρησε το πρόσφατο ντοκιμαντέρ του με τίτλο:
Ο πόλεμος που δεν βλέπετε
.
Μπορεί να ενημερωθεί κανείς γι αυτό
Εδώ


Αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ βραβευμένου Αυστραλού δημοσιογράφου

Ο ρόλος των ΜΜΕ στην πραξικοματική επιχείρηση των ΗΠΑ το 2002
για απομάκρυνση του Τσάβες (από το 16.40΄)


Από την ιστοσελίδα http://www.johnpilger.com/ με τίτλο:


H Λιζέτ Ταλάτ πέθανε τις προάλλες. Θυμάμαι μια νευρώδη, ιδιαίτερα έξυπνη γυναίκα που μετέτρεπε τη θλίψη της σε αποφασιστικότητα.
Ήταν η προσωποποίηση της αντίστασης των ανθρώπων στον πόλεμο κατά της δημοκρατίας.
Για πρώτη φορά την είδα σε ταινία του 1950 του Αποικιακού Γραφείου για τους νησιώτες του Τσάγκος, ένός μικρού έθνους κρεολών που ζούσε ενδιάμεσα Αφρικής και Ασίας στον Ινδικό Ωκεανό.
Η κάμερα κινιόταν σε χωριά που έσφιζαν από ζωή, σε μια εκκλησία, ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, μέσα σε μια σπάνια φυσική ομορφιά και γαλήνη.
Η Λιζέτ θυμάται τον παραγωγό να λέει σ΄αυτή και τις έφηβες φίλες της:
"Συνεχίστε να χαμογελάτε κορίτσια!"

Καθισμένη στην κουζίνα της στον Μαυρίκιο, πολλά χρόνια αργότερα, μου έλεγε:
«Δεν είχα ανάγκη να μου πει να χαμολελάω. Ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί, γιατί οι ρίζες μου ήταν βαθιά στα νησιά, στον παράδεισό μου.
Η γιαγιά μου είχε γεννηθεί εκεί. Γέννησα έξι παιδιά εκεί.
Γι αυτό δεν μπορούσαν να μας πετάξουν έξω από τα σπίτια μας νόμιμα.
Έπρεπε να μας τρομοκρατήσουν για να φύγουμε ή να μας αναγκάσουν με τη βία.
Στην αρχή, προσπάθησαν να μας λιμοκτονήσουν. Σταμάτησαν να έρχονται τα πλοία με τα τρόφιμα.
Μετά διέδωσαν φήμες ότι θα μας βομβάρδιζαν.
Μετά στράφηκαν στα σκυλιά μας.
"
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η κυβέρνηση των εργατικών του Harold Wilson συμφώνησε μυστικά σε αίτημα από την Ουάσιγκτον να «εκκαθαριστεί» και «εξυγιανθεί» από τους 2.500 κατοίκους του το αρχιπέλαγος Τσάγκος, Βρετανική αποικία,
ώστε να μπορέσει να κατασκευαστεί στρατιωτική βάση στο κύριο νησί, το Ντιέγκο Γκαρσία.
«Ήξεραν ότι είμασταν άρρηκτα συνδεδεμένοι με τα κατοικίδια ζώα μας", μου είπε η Λιζέτ.
"Όταν έφτασαν οι Αμερικανοί στρατιώτες να κατασκευάσουν τη βάση, οδήγησαν τα τεράστια οχήματά τους στην τούβλινη εγκατάσταση όπου προετοιμάζαμε τις καρύδες εγκλωβίζοντας μέσα εκατοντάδες σκυλιά μας.
Στη συνέχεια, διοχέτευσαν με σωλήνες αέρια από τις εξατμίσεις των οχημάτων.
Άκουγες τα σκυλιά να ουρλιάζουν
»
Η Λιζέτ και η οικογένειά της και εκατοντάδες κάτοικοι αναγκάστηκαν να στοιβαχτούν σε ένα σκουριασμένο ατμόπλοιο για τον Μαυρίκιο, σε απόσταση 2.500 μιλίων από τα νησιά τους.
Τους έβαλαν να κοιμηθούν σε ένα αμπάρι με λίπασμα από σκατά πουλιών.
Ο καιρός ήταν άσχημος, όλοι αρρώστησαν, δύο γυναίκες απέβαλαν.

Στοιβαγμένοι στις αποβάθρες στο Port Louis, τα μικρότερα παιδιά της Λιζέτ, η Τσολίζ και η Ρέγκις, πέθαναν μέσα σε μια εβδομάδα το ένα από το άλλο.
"Πέθαναν από θλίψη»
, είπε.
"Είχαν ακούσει όλη τη συζήτηση και είχαν δει τη φρίκη με αυτό που συνέβη στα σκυλιά. Ήξεραν ότι εγκατέλειπαν το σπίτι τους για πάντα.
Ο γιατρός στον Μαυρίκιο, είπε ότι δεν μπορούσε να θεραπεύσει τη θλίψη
".

Αυτή η πράξη μαζικής απαγωγής εκτελέστηκε με απόλυτη μυστικότητα.
Σε επίσημο αρχείο υπό τον τίτλο "Συντηρώντας τον μύθο",
ο νομικός σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών προτρέπει τους συναδέλφους του να καλύψουν τις ενέργειές τους "ταξινομώντας εκ νέου" τον πληθυσμό ως «κυμαινόμενο» και «να φτιάξουν προσαρμοσμένους κανονισμούς".

Το άρθρο 7 του καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου αναφέρει ότι η «απέλαση ή βίαιη μετακίνηση πληθυσμού" αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Ότι η Βρετανία είχε διαπράξει ένα τέτοιο έγκλημα - με αντάλλαγμα έκπτωση 14 εκατομμυρίων δολαρίων σε ένα αμερικανικό πυρηνικό υποβρύχιο Polaris - δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη μιας ομάδας Βρετανών ανταποκριτών «άμυνας» που είχε πετάξει στο Τσάγκος από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας,
όταν η βάση των ΗΠΑ είχε ολοκληρωθεί.
"Δεν υπάρχει τίποτα στα αρχεία μας για κατοίκους ή εκκένωση." δήλωσε αξιωματούχος του υπουργείου.

Σήμερα, το Ντιέγκο Γκαρσία είναι ζωτικής σημασίας για τον πόλεμο Αμερικής και Βρετανίας κατά της δημοκρατίας.
Ο πιο σφοδρός βομβαρδισμός του Ιράκ και του Αφγανιστάν είχε την εκκίνησή του από τους αχανείς αεροδιαδρόμους του, πίσω από τους οποίους τα εγκαταλελειμμένα νεκροταφεία και η εκκλησία των νησιωτών στέκονται ως αρχαιολογικά ερείπια.

Ο χωματιένος κήπος στον οποίο η Λιζέτ χαμογελούσε για την κάμερα είναι πλέον ένα φρούριο στο οποίο είναι αποθηκευμένες οι βόμβες που μεταφέρονται με τα αεροσκάφη B-2 σε στόχους στις δύο ηπείρους.
Μια επίθεση στο Ιράν θα ξεκινήσει από δω.

Για να ολοκληρωθεί η εμβληματική αχαλίνωτη, εγκληματική ισχύς, η CIA πρόσθεσε μια φυλακή τύπου Γκουαντάναμο για τα «παραδιδόμενα¨θύματά» της και την αποκάλεσε Στρατόπεδο Δικαιοσύνης.

Αυτό που έγινε στον παράδεισο της Λιζέτ έχει επείγουσα παγκόσμια σημασία,
γιατί αντιπροσωπεύει τη βίαιη, αδίστακτη φύση ενός ολόκληρου συστήματος πίσω από τη δημοκρατική του πρόσοψη

και την κλίμακα της δικής μας κατήχησης στις μεσσιανικές του υποθέσεις, που περιγράφηκε από τον Χάρολντ Πίντερ ως « μια λαμπρή, ευφυής, επιτυχής πράξη ύπνωσης».


Μακρύτερος και αιματηρότερος από κάθε άλλο πόλεμο από το 1945,
διεξαγόμενος με δαιμονικά όπλα
και ένας γκανγκστερισμός ενδεδυμένος ως οικονομική πολιτική και μερικές φορές γνωστός ως παγκοσμιοποίηση,
ο πόλεμος κατά της δημοκρατίας δεν αναφέρεται στους δυτικούς κύκλους των ελίτ
.

Όπως έγραψε ο Πίντερ, "δεν συνέβη ποτέ, ακόμη και όταν συνέβαινε".

Τον περασμένο Ιούλιο, ο Αμερικανός ιστορικός William Blum δημοσίευσε την "ενημερωμένη περίληψη των πρακτικών της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής".
Από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ:

1. Έχουν προσπαθήσει να ανατρέψουν πάνω από 50 κυβερνήσεις, οι περισσότερες από τις οποίες δημοκρατικά εκλεγμένες

2. Έχουν προσπαθήσει να καταστείλουν λαϊκά ή εθνικά κινήματα σε 20 χώρες

3. Έχουν παρέμβει κατάφωρα στις δημοκρατικές εκλογές σε τουλάχιστον 30 χώρες

4.Έχουν βομβαρδίσει το λαό σε περισσότερες από 30 χώρες

5. Έχουν προσπαθήσει να δολοφονήσουν πάνω από 50 ξένους ηγέτες
Συνολικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πραγματοποιήσει μία ή περισσότερες από αυτές τις δράσεις σε 69 χώρες.

Σε σχεδόν όλες τις περιπτώσεις η Βρετανία έχει υπάρξει συνεργάτης.

Ο «εχθρός» αλλάζει στο όνομα - από κομμουνισμό σε ισλαμισμό - αλλά κυρίως είναι η άνοδος δημοκρατίας ανεξάρτητης από τη δυτική εξουσία ή
μια κοινωνία που καταλαμβάνει στρατηγικά χρήσιμο έδαφος και θεωρείται αναλώσιμη, όπως οι Νήσοι Τσάγκος.


Η τεράστια κλίμακα δυστυχίας, πόσο μάλλον εγκληματικότητας, είναι ελάχιστα γνωστή στη Δύση,
παρά την παρουσία των πιο προηγμένων επικοινωνιών στον κόσμο,
της κατ' όνομα πιο ελεύθερης δημοσιογραφίας και
των πιο ονομαστών ακαδημαϊκών
.

Ότι τα πιο πολλά θύματα τρομοκρατίας - δυτικής τρομοκρατίας - είναι μουσουλμάνοι δεν λέγεται κι όταν είναι γνωστό.
Ότι μισό εκατομμύριο Ιρακινά βρέφη πέθαναν τη δεκαετία του 1990, ως αποτέλεσμα του εμπάργκο που επιβλήθηκε από τη Βρετανία και την Αμερική δεν κινεί καθόλου το ενδιαφέρον.

Ότι η ακραία τζιχάντ, η οποία οδήγησε στην 9 / 11, γαλουχήθηκε ως όπλο της δυτικής πολιτικής (Επιχείρηση «Κυκλώνας») είναι γνωστό στους ειδικούς αλλά απαγορεύεται να δημοσιοποιηθεί.

Ενώ η λαϊκή κουλτούρα στη Βρετανία και την Αμερική παρουσιάζει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως ηθικό ζήτημα για τους νικητές,
τα ολοκαυτώματα που προκύπτουν από την αγγλο-αμερικανική κυριαρχία των πλούσιων σε πόρους περιοχών βυθίζονται στη λήθη.

Υπό τον Ινδονήσιο τύραννο Σουχάρτο, χρισμένο από την Θάτσερ ως "τον άνθρωπό μας" σφαγιάστηκαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι.
Η CIA το περιγράφει ως «τη χειρότερη μαζική δολοφονία του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα»,
αλλά οι εκτιμήσεις της δεν επεκτείνονται και στο ένα τρίτο του πληθυσμού του Ανατολικού Τιμόρ που οδηγήθηκε σε λιμοκτονία ή δολοφονήθηκε με τη δυτική ανοχή και τα Βρετανικά βομβαρδιστικά και πολυβόλα.

Αυτές οι αληθινές ιστορίες υπάρχουν σε αποχαρακτηρισμένα αρχεία στο γραφείο Δημόσιων Εγγράφων, αλλά αποτελούν μια ολόκληρη διάσταση της πολιτικής και της άσκησης εξουσίας εντελώς αποκλεισμένη από δημόσια εξέταση.

Αυτό έχει επιτευχθεί με ένα καθεστώς εθελοντικού ελέγχου των πληροφοριών σε όλο το φάσμα ενημέρωσης,
από την εν είδει θεϊκών μάντρα καταναλωτική διαφήμιση μέχρι τα νέα του BBC και τώρα τα εφήμερα κοινωνικά δίκτυα μαζικής ενημέρωσης.

Είναι ως οι συγγραφείς που επαγρυπνούσαν να έχουν εξαφανιστεί, ή να είναι φερέφωνα ενός κοινωνοπαθητικού ρεύματος της εποχής, πεπεισμένοι ότι είναι πάρα πολύ έξυπνοι για να εξαπατηθούν.....

"Για σχεδόν πρώτη φορά σε δύο αιώνες», έγραψε ο Terry Eagleton,
"δεν υπάρχει διαπρεπής Βρετανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος που να είναι σε θέση να αμφισβητήσει τα θεμέλια του δυτικού τρόπου ζωής".

Κανείς Όργουελ δεν προειδοποιεί ότι δεν χρειάζεται να ζούμε σε μια ολοκληρωτική κοινωνία για να διαφθαρούμε από τον ολοκληρωτισμό.
Κανείς Σίλλευ δεν μιλάει για τους φτωχούς.
Κανείς Μπλέικ δεν προσφέρει ένα όραμα.
Κανείς Γουάιλντ δεν μας υπενθυμίζει ότι «η ανυπακοή, στα μάτια όποιου έχει διαβάσει ιστορία, είναι η αρχέγονη αρετή του ανθρώπου".

Και δυστυχώς, κανείς Πίντερ δεν οργίζεται με την πολεμική μηχανή, όπως στο «αμερικανικό ποδόσφαιρο»:
Αλληλούια. Δόξα στον Κύριο για όλα τα καλά πράγματα ...
Εμείς κάναμε τις μπάλες τους σκόνη,
κομμάτια γαμημένη σκόνη ...
Σε κομμάτια γαμημένης σκόνης γίνονται όλες οι ζωές από τον Barack Obama, την ελπίδα αλλαγής της δυτικής βίας.
Κάθε φορά που ένας από τους κηφήνες του Ομπάμα κάνει σκόνη μια ολόκληρη οικογένεια σε μια μακρινή περιοχή των φυλών του Πακιστάν, ή τη Σομαλία, ή την Υεμένη,
οι αμερικανικοί ελεγκτές μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή βιντεογκέιμ πληκτρολογούν «Χλαμπάτσα»
(Bugsplat)..

Του αρέσουν του Ομπάμα τα μη επανδρωμένα βομβαρδιστικά και έχει αστειευτεί με τους δημοσιογράφους γι αυτά.
Μια από τις πρώτες ενέργειές του ως προέδρου ήταν να παραγγείλει ένα κύμα επιθέσεων εξόντωσης στο Πακιστάν με μη επανδρωμένα βομβαρδιστικά από το οποία σκοτώθηκαν 74 άτομα.
Από τότε έχει σκοτώσει χιλιάδες, ως επί το πλείστον άμαχους.
Μη επανδρωμένα αεροσκάφη εκτοξεύουν πυραύλους της κολάσεως που ρουφάνε τον αέρα από τους πνεύμονες των παιδιών και αφήνουν τα κομματιασμένα κορμιά τους διασκορπισμένα στην ύπαιθρο.

Θυμηθείτε τα δακρύβρεχτα πρωτοσέλιδα όταν εκλέχθηκε ο Ομπάμα:
«βαρυσήμαντη, σου προκαλεί ρίγη συγκίνησης» η Guardian.
"Το αμερικανικό μέλλον», έγραψε ο Simon Schama, "είναι όλο όραμα, υπερφυσικό, αδιαμόρφωτο, σε ζαλίζει..."
Ο αρθρογράφος του San Francisco Chronicle είδε έναν πνευματικό "εργάτη του φωτός (που μπορούσε) να εγκαινιάσει ένα νέο τρόπο ύπαρξης στον πλανήτη".

Πέρα από τις ανοησίες, όπως είχε προβλέψει ο μεγάλος πληροφοριοδότης Daniel Ellsberg, ένα στρατιωτικό πραξικόπημα ελάμβανε χώρα στην Ουάσιγκτον και ο Ομπάμα ήταν ο άνθρωπός τους.
Έχοντας αποπλανήσει το αντιπολεμικό κίνημα σε εικονική σιωπή, έχει δώσει στη διεφθαρμένη στρατιωτική τάξη αξιωματούχων της Αμερικής άνευ προηγουμένου εξουσίες πάνω στο κράτος και στις επιχειρήσεις του.
Αυτές περιλαμβάνουν την προοπτική πολέμων στην Αφρική και ευκαιρίες για προκλήσεις κατά της Κίνας, του μεγαλύτερου πιστωτή της Αμερικής και κατά του νέου «εχθρού» στην Ασία.

Υπό τον Ομπάμα, η παλιά πηγή επίσημης παράνοιας, η Ρωσία, έχει περικυκλωθεί με βαλλιστικούς πυραύλους και υπάρχει διείσδυση στην αντιπολίτευση.

Ομάδες δολοφονίας, στρατιωτικές και της CIA έχουν αναπτυχθεί σε 120 χώρες.

Από παλιά σχεδιασμένες επιθέσεις σε Συρία και Ιράν απειλούν έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Το Ισραήλ, το υπόδειγμα βίας και ανομίας των ΗΠΑ, μόλις έλαβε το ετήσιο χαρτζιλίκι του $ 3 δισ. μαζί με την άδεια του Ομπάμα να κλέψει περισσότερα παλαιστινιακά εδάφη.

Το πιο "ιστορικό" επίτευγμα του Ομπάμα είναι να φέρει τον πόλεμο κατά της Δημοκρατίας οίκαδε, μέσα στην Αμερική.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, υπέγραψε την Νομοθετική Πράξη Εθνικής Άμυνας 2012 (NDAA), ένα νόμο που δίνει στο Πεντάγωνο το νόμιμο δικαίωμα να απαγάγει αλλοδαπούς και πολίτες των ΗΠΑ και να τους κρατά επ 'αόριστον, να τους ανακρίνει, να τους βασανίζει και να τους σκοτώνει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είναι "συνεργάτης" με αυτούς που «πολεμούν» τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεν θα υπάρχει ούτε προστασία του νόμου, ούτε δίκη, ούτε νομική εκπροσώπηση.

Αυτή είναι η πρώτη σαφής νομοθεσία που καταργεί το habeas corpus (το δικαίωμα της ορθής εφαρμογής του νόμου) και καταργεί τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του 1789.

Στις 5 Ιανουαρίου, σε μια ιδιαίτερη ομιλία του στο Πεντάγωνο, ο Ομπάμα δήλωσε ότι ο στρατός δεν θα είναι μόνον προετοιμασμένος να «εγγυάται εδάφη και πληθυσμούς» στο εξωτερικό, αλλά να μάχεται στην «πατρίδα» και να παρέχει «υποστήριξη στις πολιτειακές αρχές".

Με άλλα λόγια, τα στρατεύματα των ΗΠΑ θα αναπτυχθούν στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων, όταν εκδηλωθεί η αναπόφευκτη πολιτική αναταραχή.

Η Αμερική είναι σήμερα μια χώρα επιδημικής φτώχειας και βάρβαρων φυλακών: η συνέπεια μιας «αγοράς» εξτρεμισμού η οποία, υπό τον Ομπάμα, έχει πετύχει τη μεταφορά 14 τρισεκατομμυρίων δολαρίων δημόσιου χρήματος σε εγκληματικές επιχειρήσεις της Wall Street.
Τα θύματα είναι κυρίως νέοι άνεργοι, άστεγοι, φυλακισμένοι Αφρο-Αμερικανοί, προδομένοι από τον πρώτο μαύρο πρόεδρο.

Το ιστορικό φυσικό επακόλουθο μιας διαρκούς κατάστασης πολέμου, αυτό δεν είναι φασισμός, δεν είναι ακόμη, όμως, δεν είναι δημοκρατία σε οποιαδήποτε αναγνωρίσιμη μορφή, ανεξάρτητα από την κενή περιεχομένου πολιτική που θα καταναλώνεται στις ειδήσεις μέχρι τον Νοέμβριο.
Η προεκλογική εκστρατεία, λέει η εφημερίδα Washington Post, θα "περιλαμβάνει μια αντιπαράθεση φιλοσοφιών σε ριζικά διαφορετικές απόψεις για την οικονομία".
Αυτό είναι πατενταρισμένο ψέμμα.
Η οριοθετημένη αποστολή της δημοσιογραφίας και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού είναι να δημιουργηθεί το πρόσχημα πολιτικής επιλογής εκεί που δεν υπάρχει καμία.

Η ίδια σκιά είναι και στη Βρετανία και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης όπου η κοινωνική δημοκρατία, ένα άρθρο πίστης δύο γενιές πριν, έχει εκπέσει στους δικτάτορες της κεντρικής τράπεζας.

Στη «μεγάλη κοινωνία» του David Cameron η κλοπή των 84 δις λιρών από θέσεις εργασίας και υπηρεσίες υπερβαίνει ακόμη και το ποσό του φόρου που "νόμιμα" έχει αποφευχθεί από τις επιχειρήσεις- πειρατές.
Η ευθύνη δεν ανήκει στην άκρα δεξιά, αλλά σε μια δειλή φιλελεύθερη πολιτική κουλτούρα που επέτρεψε να συμβεί αυτό, το οποίο, έγραψε ο Hywel Williams στον απόηχο των επιθέσεων της 9 / 11, "μπορεί να είναι μια μορφή αυτοδίκαιου φανατισμού".

Ο Τόνι Μπλερ είναι ένας τέτοιος φανατικός.
Στην μανατζερίστικη αδιαφορία του για τις ελευθερίες που ισχυρίζεται ότι του είναι προσφιλείς, η μεγαλοαστική Μπλέρικη Βρετανία έχει δημιουργήσει ένα κράτος επιτήρησης με 3.000 νέες αξιόποινες πράξεις και νόμους: περισσότερους από ό,τι όλο τον προηγούμενο αιώνα.

Η αστυνομία πιστεύει ακράδαντα ότι δικαιούται να σκοτώνει ατιμώρητα.

Με αίτημα της CIA, περιπτώσεις όπως αυτή του κ. Binyam Mohamed, ενός αθώου Βρετανού κατοίκου που βασανίστηκε και στη συνέχεια κρατήθηκε για πέντε χρόνια στο Γκουαντάναμο, θα εξεταστεί σε μυστικά δικαστήρια στη Βρετανία «ώστε να προστατευτούν οι μυστικές υπηρεσίες» - οι βασανιστές.

Αυτό το αόρατο κράτος επέτρεψε στη κυβέρνηση Μπλερ να πολεμήσει τους νησιώτες του Τσάγκος, καθώς συνήλθαν από την απελπισία τους στην εξορία και απαίτησαν δικαιοσύνη στους δρόμους του Port-Louis και του Λονδίνου.

"Μόνο όταν αναλαμβάνεις άμεση δράση, πρόσωπο με πρόσωπο, ακόμη και παραβαίνοντας τους νόμους, μπορούν να σε προσέξουν», μου είπε η Λιζέτ.

"Και όσο πιο μικρός είσαι, τόσο μεγαλύτερο είναι το παράδειγμά σου στους άλλους." Μια τέτοια εύγλωττη απάντηση σε όσους εξακολουθούν να ρωτούν: «Τι μπορώ να κάνω;"

Τελευταία φορά είδα τη λεπτή φιγούρα της Λιζέτ να στέκεται μέσα στη βροχή και να κατευθύνεται με τους συντρόφους της έξω από το κτήριο του Κοινοβουλίου.

Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν το διαρκές θάρρος της αντοχής τους.
Είναι αυτή η άρνηση να εγκαταλείψεις το φόβο της σάπιας εξουσίας, γνωρίζοπντας ότι είσαι ο σπόρος κάτω από το χιόνι.

24.1.12

Υπάρχει δημοκρατία χωρίς αλήθεια; - Όταν εκατομμύρια Βρετανοί γίνονται πειραματόζωα της «δημο»κρατίας τους εν αγνοία τους;

Bλ. και 



Ορίζοντας τη δημοκρατία και την αλήθεια

Ίσως παρατηρήσει κανείς ότι οι δύο βασικές λέξεις του τίτλου, δημοκρατία και αλήθεια, είναι ασαφείς.
Υπάρχει μία και μόνον αλήθεια; Είναι έννοια απόλυτη, σταθερή ή σχετική, μεταβαλλόμενη;
Είναι ο δήμος κάτι ενιαίο ώστε να μιλάμε για την κυριαρχία του, την επικράτησή του;

Θα προσδιορίσουμε λοιπόν για ποια δημοκρατία και ποιαν αλήθεια μιλάμε.

Αναφερόμαστε στη δημοκρατία ως την κυριαρχία, την επικράτηση της θέλησης, της πλειοψηφίας των μελών του δήμου σε σχέση με τα κοινά
και
στην αλήθεια ως απουσία λήθης που είναι και η ετυλογία της λέξης,
ως μη εσκεμμένη αποσιώπηση (ή διαστρέβλωση) δεδομένων, πληροφοριών.
Σ΄αυτήν την αλήθεια αναφερόμαστε.
Στην παράθεση απλώς δεδομένων και όχι στην αξιολόγησή τους η οποία είναι σχετική.

Υπάρχει δημοκρατία χωρίς αλήθεια;

Θα συμφωνήσετε ότι η αλήθεια με αυτήν την έννοια είναι βασική προϋπόθεση για την άσκηση της δημοκρατίας.
Για να μπορέσει κανείς να επιβάλει τη θέλησή του, να προασπίσει αυτό που νομίζει ότι τον υπηρετεί σε σχέση με κάτι, θα πρέπει να γνωρίζει περί τινος πρόκειται.

Μια ενδεικτική αποσιώπηση αλήθειας που ακυρώνει τη δημοκρατία

Σύμφωνα με άρθρο στην Guardian με τίτλο:
Εκατομμύρια σε πειράματα βιολογικού πολέμου – Το μεγαλύτερο τμήμα της Βρετανίας εκτέθηκε σε βακτήρια που ψεκάστηκαν σε μυστικές δοκιμές,

το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας είχε μετατρέψει για πολλά χρόνια μεγάλο τμήμα της χώρας σε αχανές εργαστήριο μυστικών δοκιμών όπλων χημικού και βιολογικού πολέμου,
απελευθερώνοντας σε περισσότερα από 100 μυστικά πειράματα δυνητικά επικίνδυνες χημικές ουσίες και μικροοργανισμούς
σε μεγάλες περιοχές του πληθυσμού εν αγνοία τους.

Το στρατιωτικό προσωπικό είχε εντολές να απαντά στους περίεργους ότι οι δοκιμές ήταν έρευνα για τον καιρό και την ατμοσφαιρική μόλυνση

Σε μια δοκιμή μεταξύ 1955 και 1963 αεροπλάνα ψέκασαν πάνω από τη βόρειο-ανατολική Αγγλία ως την άκρη της Κορνουάλης κατά μήκος των νοτίων και δυτικών ακτών,
τεράστιες ποσότητες θειούχου ψευδαργύρου καδμίου (zinc cadmium sulphide ) το οποίο παρασύρθηκε και εξαπλώθηκε στην ενδοχώρα.

Σε άλλο πείραμα, διασπάρηκε η ίδια ουσία μέσω γεννήτριας στην άκρη ενός δρόμου για μία ώρα.

Ενώ η κυβέρνηση έχει υποστηρίξει ότι η ουσία αυτή είναι ασφαλής,
το κάδμιο εθεωρείτο χημικό όπλο στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο καθώς προκαλούσε καρκίνο του πνεύμονα.
Σε ένα άλλο πείραμα μεταξύ 1961 και 1968 περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατά μήκος της νότιας ακτής της Αγγλίας είχαν εκτεθεί σε βακτήρια όπως βάκιλουs E.coli και globigii.
 Ο ψεκασμός γινόταν σε ακτίνα δέκα μιλίων από στρατιωτικό πλοίο το οποίο ήταν αγκυροβολημένο στην ακτή.

Σε άλλο πείραμα το 1956 άλλα βακτηρίδια απελευθερώθηκαν στο μετρό του Λονδίνο την ώρα αιχμής το μεσημέρι.

Οικογένειες στις περιοχές των μυστικών δοκιμών είναι πεπεισμένες ότι τα πειράματα ενέχονται για γενετικές ανωμαλίες, σωματικές αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών τους.
Αξιωματικός του στρατού κατήγγειλε ότι η γυναίκα του, οι τρεις αδελφές της και πολλές άλλες στο χωριό του που ψεκάστηκε
απέβαλαν και στη συνέχεια γέννησαν παιδιά με εγκεφαλική παράλυση και άλλα ανεξήγητα προβλήματα.

Στην έκθεση γίνεται αναφορά και για πέντε εκατομμύρια κέικ βοοειδών γεμάτα με θανατηφόρους σπόρους άνθρακα που θα ριχνόντουσαν στη Γερμανία για να σκοτώσουν τα ζώα τους, καθώς και
για πειράματα άνθρακα στην Gruinard στην ακτή της Σκωτίας με συνέπεια το νησί να μην μπορεί να κατοικηθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980.

Ερωτηθείς ο υπεύθυνος αν οι δοκιμές αυτές εξακολουθούν να διεξάγονται, απάντησε:
«Δεν είναι πολιτική μας να συζητούμε εν εξελίξει έρευνα."

Σημειωτέον, όπως αναφέρεται στο άρθρο, σε κάποια από αυτά τα πειράματα συμμετείχαν μαζί με τους Βρετανούς στρατιωτικούς και επιστήμονες και Αμερικανοί.

Μια κυρίαρχη αντίφαση στις σημερινές «δημο»κρατικές κοινωνίες

Λίγο πολύ γνωρίζουμε ότι η παραπάνω περίπτωση δεν αποτελεί κάποια ατυχή στιγμή στην ιστορία της «δημο»κρατίας μας εμάς των δυτικών.
Τα πλέον σημαντικά ζητήματα για την πορεία της ζωής μας αποσιωπούνται, δεν μας γίνονται γνωστά παρά μόνον κάποια απ αυτά πολλά χρόνια μετά.
Σε αρκετές τέτοιες μυστικές ιστορίες θα αναφερθούμε σε επόμενες αναρτήσεις.

Η επίγνωση αυτή, όμως, περιέργως, φαίνεται να απωθείται στους περισσότερους από μας.
Όλοι μιλάμε για την ελεύθερη πρόσβαση στις πληροφορίες που υπάρχει σήμερα και τη σημαντική συμβολή του διαδικτύου σε αυτή,
και ταυτόχρονα
όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούμε ότι
όλο και λιγότερο κυριαρχεί η θέληση της πλειοψηφίας,
ότι κουμάντο κάνει το 1% και όχι το 99%
όπως είναι το σύνθημα πολλών διαμαρτυριών στη δύση σήμερα.

και η απώθησή της

Η αιτία γι αυτήν την αντίφαση θα έπρεπε, νομίζω, να είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων που γίνονται αυτόν τον καιρό.
Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει.

Αναζητώντας τις αιτίες

Παλιότερα είχαμε απασχοληθεί με αυτό το θέμα και είχαμε αναφερθεί σε δύο όψεις του:
- στα ατομικά και συλλογικά ενεργειακά βαρίδια, εν είδει φαντασμάτων, τα οποία εκτρέφουμε με τις επί μακρόν συνήθειες σκέψης και στάσης ζωής
και τα οποία μας κουμαντάρουν
καθηλώνοντάς μας στις ίδιες συνήθειες και εξαρτήσεις που παράγουν την ενέργεια που τα ζωογονεί,
βλ. H Αυτοαιχμαλωσία του Ανθρώπου 
- στον πληροφοριακό θόρυβο ως τον σύγχρονο τρόπο απόκρυψης της αλήθειας.
Σήμερα, εν πολλοίς δεν εμποδίζεται να ειπωθεί κάτι, αλλά εμποδίζεται να ακουστεί,
βλ.Ο Πληροφοριακός Θόρυβος και η Χαμένη Ικανότητα Έκπληξης
Στην πρώτη όψη, αυτή της καθήλωσης του ανθρώπου σε καταστάσεις που δεν τον υπηρετούν,
λόγω της χαρακτηριοδομής του, της θωράκισής του,
έχουν αναφερθεί μεγάλοι ερευνητές της ανθρώπινης φύσης.

Ένας απ΄αυτούς, ο Βίλχελμ Ράιχ, μίλησε για πανούκλα που ενέσκηψε στην ανθρώπινη κοινωνία
ως συνέπεια της παρεμπόδισης της ελεύθερης δημιουργικής δραστηριότητας του ανθρώπου
και της καθυπόταξής της στην υπηρεσία αδιαφανών σκοπιμοτήτων για τη διαίωνιση της κυριαρχίας των λίγων επί των πολλών.

Κατά κάποιον τρόπον στην περίπτωση αυτή δεν είναι η έλλειψη της αλήθειας, της πληροφορίας, που τον καθηλώνει,
αλλά η ανικανότητά του να την αξιοποιήσει, να συμπεριφερθεί σύμφωνα μ΄αυτήν.
Αν του λείπει κάποια αλήθεια, είναι η αλήθεια για την ανικανότητά του αυτή.
H αλήθεια αυτή, η επίγνωση της ανικανότητας αυτής, είναι η βασική προυπόθεση για την άρση της αυτοαιχμαλωσίας του.

Την δεύτερη όψη, αυτή της άμεσης καταστολής της αλήθειας που επιφέρει η σύγχρονη υπερ-παρα-πληροφόρηση
δεν χρειάζεται να έχει κανείς ενδιατρίψει ιδιαίτερα για να την αντιληφθεί.

Ίσως, πέραν από την απόκρυψη της αλήθειας,
λιγότερο αντιληπτές γίνονται δύο άλλες όψεις αυτού του πληροφοριακού θορύβου.
Οι όψεις αυτές ενώ εμφανίζονται ως ερείσματα της δημοκρατίας, στην πράξη την υποσκάπτουν με τους παρακάτω τρόπους:
- Μέσω της συνεχούς δημιουργίας νέων μη ουσιωδών πληροφοριών και εθισμού σε αυτές αποσπάται η προσοχή από το ουσιώδες,
όπως ακριβώς συμβαίνει με τη συνεχή δημιουργία καταναλωτικών αγαθών τα οποία αν και εν πολλοίς άχρηστα και ίσως και επιβλαβή πλασσάρονται ως αναγκαία.
Μέσω συνεχούς παράθεσης πιθανών σεναρίων άνεπιθύμητων καταστάσεων εξοικειώνεται ο αναγνώστης μ΄αυτές και δεν αντιδρά όταν αυτές ενεργοποιούνται,
όπως ακριβώς δηλητηριάζεται κανείς με συχνές μικρές δόσεις χωρίς να του γίνεται αντιληπτό, καθώς με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνεται ο αμυντικός του οργανισμός.
Πολλοί ήλπιζαν ότι η συνεχώς αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου και η κατά κάποιον τρόπο διαδικτυακή δημοσιογραφία των ιστολογίων
θα αναπλήρωνε τη χαμένη στόμα με στόμα μετάδοση της αλήθειας που χαρακττήριζε τις παλιότερες, λιγότερο απρόσωπες, δυτικές κοινωνίες.

Πολλοί φάνηκαν να πείστηκαν ότι χώρες όπου υπάρχει αυτή η με στόμα σε στόμα πληροφορία,
όπως για παράδειγμα στη Λιβύη πριν τον πόλεμο,
με τα τοπικά της συμβούλια, τις συχνές συνελεύσεις τους και την επιλογή τοπικών αντιπροσώπων στην κεντρική δίοικηση μετακλητών ανά πάσαν στιγμή από τα συμβούλια που τους εξέλεξαν,
υστερούν των δυτικών δημοκρατιών.

Μερικοί δεν νομίζουμε ότι η ελπίδα έχει ευοδωθεί.

Σ΄αρκετούς ο αρχικός ενθουσιασμός δείχνει να υποχωρεί.
Ιστολόγια αραιώνουν τις αναρτήσεις τους, άλλα σταματούν εντελώς
και, αν κρίνει κανείς από τα σαφώς λιγότερα σχόλια από πριν στα ιστολόγια μεγάλης επισκεψιμότητας,
μάλλον και η αναγνωσιμότητα αρκετών άλλοτε δημοφιλών ιστολογίων φθίνει.

Ίσως να κάνω λάθος καθώς και η δική μου δικτύωση φθίνει και μπορεί να επηρεάζει την εκτίμησή μου αυτή.

Η σημερινή συγκυρία και η ανάγκη να αγωνιστούμε για την αλήθεια

Σήμερα στον κόσμο συμβαίνουν πολλά και επαπειλούνται πολλά.
Αρκετοί λένε ότι ενδεχόμενη σύρραξη με το Ιράν, άμεσα, ή έμμεσα μέσω Συρίας,
θα σηματοδοτήσει γενικότερη σύρραξη που θα αλλάξει τη μορφή του πλανήτη μας όπως τον ξέρουμε. «Χάρις» στα τεχνολογικά επιτεύγματά μας.

Ίσως ήρθε η ώρα να δούμε τις αγκυλώσεις (1) μας που μας καθηλώνουν
και να χρησιμοποιήσουμε τα πληκτρολόγιά μας να αγωνιστούμε για την αλήθεια.
____________________________________________________

(1) Είναι στενάχωρο να βλέπει κανείς πόση ενέργεια αναλώνουν μερικοί από τους επαγγελματίες ή ερασιτέχνες των ιστολογίων να ανακυκλώνουν συνεχώς πληροφορίες οι οποίες έχουν με στοιχεία διαψευστεί υπηρετώντας μικροκομματικές σκοπιμότητες
(κάποιοι μάλιστα απ αυτούς, λόγω της ιδιότητάς τους, μάλλον γνώριζαν ότι είναι ανυπόστατες και πριν διαψευτούν)

Ενδεικτικές τέτοιες ψευδείς πληροφορίες που συνεχίζουν να ανακυκλώνονται:

- Μαγειρεύτηκαν τα δημοσιονομικά στοιχεία για να συμμετάσχει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, βλ. διάψευση Εδώ

- Το Πασόκ σπατάλησε το δημόσιο χρήμα για να εξοφλήσει δάνειο πλέον των 100 εκ. ευρώ για το μέγαρο της μουσικής ως εκδούλευση σε γνωστό μεγαλοεκδότη,
ενώ έχει δημοσιοποιηθεί ότι για το δάνειο αυτό είχε δεσμεύσει ως εγγυητή το δημόσιο η ΝΔ.
(Σημειωτέον ότι η δημοσιογράφος – ιστολόγος που το επικαλείται ήταν βουλευτής της ΝΔ, Γραμματέας της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας και Αν. Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ).

Σε αρκετές άλλες θα αναφερθούμε σε κάποιες από τις επόμενες αναρτήσεις.

21.1.12

Τηλέφωνα και διευθύνσεις αλληλοβοήθειας - Χώροι για όσους δεν έχουν στέγη

.

"Θα έβγαινα στον δρόμο για να φτιάξουμε έναν κοιτώνα
για τους άστεγους ή για τις ξένες πόρνες.
Η Αριστερά δεν έχει κάνει ένα κοιτώνα σίτισης, έναν χώρο υποδοχής
για τις γυναίκες του τράφικινγκ, για τους άνεργους, για τους μετανάστες.
νει το κράτος και όλοι οι φαρισαίοι και δεν κάνουμε εμείς
που ενδιαφερόμαστε πραγματικά για αυτούς".
βλ. Ο Π. Παπαδόπουλος, ο πάλαι ποτέ Κάιν των Εξαρχείων,
μιλάει για τις ομορφιές, αλλά και τα λάθη του «κινήματος»


Aπό το ΤVΧS με τίτλο:


Κρατήστε τα παρακάτω τηλέφωνα και διευθύνσεις.
Κοινοποιήστε όπου μπορείτε.

Όσοι πολίτες εντοπίσουν αστέγους που χρειάζονται βοήθεια,
μπορούν να απευθυνθούν
:
  • ΑΘΗΝΑ
ΚΥΑΔΑ Τηλ: 210 5246515 και 210 5239465

ΚΛΙΜΑΚΑ Κων/πολεως 30, Τ.Κ. 118 54, Βοτανικός.
Τηλ: 210 3410462 , 210 3417773
e-mail: homeless@klimaka.org.gr

Το κέντρο θα παραμείνει ανοικτό σε 24ωρη βάση παρέχοντας σε άστεγους της Αθήνας καταφύγιο και είδη ά ανάγκης.
Παράλληλα η ομάδα παρέμβασης στο δρόμο πραγματοποιεί streetwork σε στέκια αστέγων ανταποκρινόμενη στις αυξημένες, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών, ανάγκες επιβίωσης στο δρόμο.

  • ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Θερμαινόμενους στεγασμένους χώρους εξασφάλισε για τους αστέγους ο δήμος Θεσσαλονίκης ενόψει του κύματος κακοκαιρίας που αναμένεται να πλήξει τη χώρα.
Οι χώροι αυτοί βρίσκονται:

Ε’ ΚΑΠΗ (Παράρτημα 13ο), οδός Γαμβέτα 56 και Φλέμιγκ 36 κατά τις ώρες από 8:00 πμ - 9:00 μμ.   
Τηλ. 2310 838603 , Fax 2310 838601
13ο Γυμνάσιο, οδός Εθν. Αμύνης 26 κατά τις βραδινές ώρες από 9:30 μμ - 8:00 πμ
Είναι προσβάσιμοι για όσους έχουν ανάγκη από προσωρινή φιλοξενία εξαιτίας του ψύχους καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο στη διάρκεια των επόμενων ημερών.

Δωρεάν φαγητό

Iδρυμα Αστέγων Δήμου Αθηναίων Πειραιώς 35, Αθήνα.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2105239465 2105246516
e-mail: kyada@otenet.gr    http://www.kyada.gr/

Το Ίδρυμα Αστέγων Δήμου Αθηναίων έχει ανάγκη από ρούχα, σεντόνια, παπλώματα.
Εάν έχετε ρούχα (παιδικά /γυναικεία/ανδρικά), σεντόνια, παπλώματα που δεν χρειάζεστε πια, το ίδρυμα αστέγων Κ.Υ.Α.Δ.Α. δέχεται καθημερινά προσφορές 8:00-3:00

Γιατροί του Κόσμου

Τηλ: 210.32.13.150 & 210.32.13.850

Επικοινωνία: Χριστίνα Σαμαρτζή (Αθήνα).
Σαπφούς 12, 105 53 Αθήνα. ( http://g.co/maps/7zxvf)
info@mdmgreece.gr    http://mdmgreece.gr/

Πιο συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε ΑΜΕΣΑ:

• Γάλα (Κουτιά)
• Παιδικά Γάλατα
• Παιδικές Τροφές
• Ρύζι
• Όσπρια
• Μακαρόνια
• Λάδι

Τόποι συγκέντρωσης τροφίμων:

• Σαπφούς 12, πλατεία Κουμουνδούρου, Αθήνα
• Αριστείδου 5 & Ξενοφώντος, Πέραμα
• Ίωνος Δραγούμη 65, Θεσσαλονίκη
• Μπόνιαλη 11, Χανιά
• Κράνου 13, Καβάλα

Οι Γιατροί του Κόσμου, σύμφωνα με τις αρχές τους και την πάγια τακτική της Οργάνωσης, θα παραδώσουν οι ίδιοι όλο το υλικό στον πληθυσμούς που το έχουν ανάγκη.

Ομάδα ΡΕΤΟ, πρώην ναρκομανών.

Τηλ. 210 66 25 096

Παίρνουν οτιδήποτε, είτε λειτουργεί, είτε όχι, και απασχολούν άτομα για επισκευές ή κατασκευές.
Έχουν ένα ή δύο μαγαζιά με μεταχειρισμένα αντικείμενα/έπιπλα κτλ.
Παραλαμβάνουν από το σπίτι, μεγάλα και μικρά αντικείμενα (έπιπλα, ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα, παιχνίδια κ.ά)

«Πράσινος Γάτος»: ανακύκλωση προϊόντων

Ιπποκράτους 142, 6979178257

Ο Πράσινος Γάτος δέχεται τα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε πια.

Αντί να τα ανεβάσουμε στο πατάρι ή (πόσω μάλλον) να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, μπορούμε να ανηφορίσουμε την οδό Ιπποκράτους και να αφήσουμε τη κ. Σοφία Φιλέρη και το... γάτο της να βρουν γι' αυτά νέο ιδιοκτήτη. Προηγουμένως, η Σοφία θα έχει... ζυγίσει το νέο εμπόρευμα και θα μας έχει δώσει ένα άκρως συμβολικό αντίτιμο.

Στον Πράσινο Γάτο μπορεί κανείς να βρει πληθώρα αντικειμένων, από ρούχα (τα οποία, σημειώνουμε, πλένονται σε επαγγελματικά πλυντήρια με έξοδα της ιδιοκτήτριας και σιδερώνονται από την ίδια!), μέχρι CD, DVD, βιβλία σε όλες τις γλώσσες, παιχνίδια, αλλά και χειροποίητα αντικείμενα, με τιμές από 1,5 ευρώ μέχρι περίπου 50 (τόσο κοστολογήθηκε ένα επώνυμο ταγιέρ).

Ο Γάτος τροφοδοτεί συνεχώς οργανώσεις, όπως π.χ. η "Κλίμακα" η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο των αστέγων, ενώ βρίσκεται σε συνεργασία και με βιοτεχνία στα Καμίνια που φτιάχνει στουπιά από ανακυκλωμένα υφάσματa

(από άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή).

SKOROS

O Σκοροχώρος βρίσκεται στην γωνία Ζ. Πηγής & Ερεσού στα Εξάρχεια.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6981076913 (μόνο στις ώρες λειτουργίας του Σκόρου)

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Πέμπτη 17:30 20:30 Παρασκευή 17:30 22:30 Σάββατο 11:30 15:00

Στο πλαίσιο της προσπάθειάς για μια αλληλέγγυα οικονομία και μια εναλλακτική μορφή οικονομικής ζωής, ο Σkόρος αποφάσισε να πειραματιστεί με έναν διαφορετικό τρόπο «κατανάλωσης».

Ένα πάρε-δώσε χωρίς χρήματα, έναν χώρο ανταλλαγής και αλληλεγγύης.

Στο χαριστικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος άλλος μπορεί να τα χρειάζεται.
Επειδή δεν είναι όλα για τα σκουπίδια: τα πράγματα χάνουν την αξία τους όταν δεν χρησιμοποιούνται.

Ξαναδίνουμε αξία, προσφέρουμε πράγματα αχρησιμοποίητα αλλά όχι άχρηστα.
Χωρίς τιμή (γιατί άλλο αξία και άλλο τιμή), χωρίς χρήματα.
Χωρίς να χρειάζεται να φέρουμε κάτι για να πάρουμε κάτι άλλο.

Μόνος όρος: να χρησιμοποιήσουμε αυτό που θα πάρουμε.

Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος.
Δεν σημαίνει φιλανθρωπία ή άδειασμα της αποθήκης και της ντουλάπας μας αλλά αλληλεγγύη.
Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι.

Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd, και ό,τι άλλο δεν χρησιμοποιείτε στο πατάρι του Σπόρου και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!

Για τα προϊόντα που μπορεί να βρει κανείς στον Σκόρο, αλλά και περισσότερες πληροφορίες για τη φιλοσοφία του, επισκεφτείτε το http://skoros.espiv.net/about

xariseto.gr (Reuse, Reduce, Recycle)

Στο πλαίσιο της προσπάθειάς για μια αλληλέγγυα οικονομία και μια εναλλακτική μορφή οικονομικής ζωής, το xariseto.gr  προτείνει ένα διαφορετικό τρόπο «κατανάλωσης».

Ένα πάρε-δώσε χωρίς χρήματα, ένα χώρο αλληλεγγύης. Στο website μπορεί να βρει κανείς διάφορα αντικείμενα που για κάποιον δεν είναι χρήσιμα αλλά κάποιος άλλος μπορεί να τα χρειάζεται. Εξάλλου, όπως λένε και οι δημιουργοί του xariseto.gr,
"Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι ντροπή ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος , είναι ένας εναλλακτικός τρόπος ανακύκλωσης!" http://www.xariseto.gr/

Βλ. και

20.1.12

Μια ακόμη υποκρισία των ημερών - H παράνομη και η νόμιμη τοκογλυφία, τα παράνομα στοιχήματα και τα νόμιμα CDS



Ότι η ισχύς είναι το μέτρο των πραγμάτων στον κόσμο μας το γνωρίζουμε όλοι μας.
Αυτό που είναι αποδεκτό για κάποιον που είναι ισχυρός μπορεί να είναι παράπτωμα μεγάλο για κάποιον άλλον.
Αυτό για το οποίο μπορεί κάποιος ισχυρός να επαίρεται και να εξυμνείται μπορεί να τιμωρείται με την εσχάτη των ποινών σε κάποιον άλλο.

Το βλέπουμε κάθε φορά στους πολέμους, στα πεδία των μαχών.

Ηθικοί αυτουργοί και εκτελεστές εν ψυχρώ κατά συρροήν δολοφονιών ζουν και...αυτοκρατορεύουν,
ενώ άλλοι με πολύ λιγότερα θύματα και λιγότερο ειδεχθή εγκλήματα αποκηρύσσονται και εξοντώνονται.

Το βλέπουμε συνεχώς στα πεδία της ειρήνης.

Το επαληθεύουμε στην ειδησεογραφία των ημερών.
Εξαρθρώθηκε λέει κύκλωμα τοκογλυφίας.
Θύματα κάποιοι που βρέθηκαν σε ανάγκη και συναίνεσαν στον τοκογλυφισμό τους.

Τα κυκλώματα τοκογλυφίας σε βάρος κρατών και πολιτών που δεν συναίνεσαν στον τοκογλυφισμό τους δεν είναι μεμπτά και δεν εξαθρώνονται.

Εξαθρώθηκε κύκλωμα στοιχημάτων σε κυνομαχίες λένε κατά καιρούς.
Θύματά τους ατυχείς σκύλοι που εκπαιδεύτηκαν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο.

Τα κυκλώματα στοιχημάτων σε κρατομαχίες για το ποιο κράτος θα εκπέσει που εξοντώνουν ψυχολογικά και κυριολεκτικά ανθρώπους που δεν συμμετείχαν και δεν στοιχημάτισαν σ΄αυτές, δεν κρίνονται μεμπτά και δεν εξαθρώνονται.

Η υποκρισία των ισχυρών. Κάποιες από τις πολλές εκφάνσεις της.

Μόνον που με την υποκρισία αυτή έχουμε μπολιαστεί και πολλοί άλλοι.

Βλ. και
- Τα "PIGS" και οι Μεγαλο - Γεροντοκόρες
- Ένας αντεστραμμένος κόσμος
Για Ένα Άλλο Πλαίσιο Αναφοράς του Κόσμου

11.1.12

ΜΜΕ και αναγνώστες-θεατές - Μια αποκαλυπτική ευχετήρια κάρτα



Είμαστε ευγνώμονες στην Washington Post, τους New York Times,
το περιοδικό Times και άλλες μεγάλες εκδόσεις των οποίων οι
διευθυντές έχουν συμμετάσχει στις συνεδριάσεις μας και έχουν
σεβαστεί τις υποσχέσεις διακριτικότητάς τους για σχεδόν σαράντα έτη.


Θα ήταν αδύνατο για μας να αναπτύξουμε το σχέδιό μας για τον κόσμο
εάν έπεφταν επάνω μας τα φώτα της δημοσιότητας όλα αυτά τα έτη.
Ο κόσμος είναι τώρα πιο μπερδεμένος και έτοιμος για μια παγκόσμια
κυβέρνηση. Η υπερεθνική κυριαρχία μιας διανοητικής ελίτ και των
παγκόσμιων τραπεζιτών είναι σίγουρα προτιμότερη από τις
δημοκρατίες των περασμένων αιώνων
David Rockefeller - Wikiquote

Θα γνωρίζουμε ότι το πρόγραμμά μας της παραπληροφόρησης έχει
ολοκληρωθεί, όταν όλα όσα πιστεύουν οι αμερικανοί είναι ψευδή "
Γουίλιαμ Κέισι, διευθυντής της CIA
(στην πρώτη συνάντησή του με το προσωπικό, 1981),


Η παρακάτω εικόνα είναι από την πρωτοχρονιάτικη κάρτα του Αμερικανικού δικτύου ειδήσεων Fox News (ιδιοκτησίας του Rupert Murdoch), βλ. Εδώ.


Στην εικόνα οι αναβάτες στα τέσσερα έλκυθρα είναι τα τέσσερα δημοφιλή δίκτυα ειδήσεων των ΗΠΑ με διεθνή εμβέλεια:
το Fox News απεικονιζόμενο με μια αλεπού καρτούν (Fox σημαίνει αλεπού) και τα δίκτυα ABC, NBC και CBS απεικονιζόμενα με καρτούν που φέρουν το λογότυπό τους, βλ. παρακάτω εικόνες

Στην πλαγιά αριστερά αναβάτες χωρίς έλκυθρο να κοιτούν αυτούς στα έλκυθρα είναι τα δίκτυα CNN and MSNBC.

Tα έλκυθρα των ειδησεογραφικών δικτύων τα σέρνουν τα πρόβατα τηλεθεατές και αναγνώστες αυτών των δικτύων.

Στο πίσω μέρος της κάρτας υπάρχει ποίημα για την πρωτιά του Fox news που κάνει σκόνη τα άλλα ειδησεογραφικά δίκτυα.

Την κάρτα αυτή δεν την έστειλε το Fox News στα πρόβατα που έχει ζέξει να σέρνουν το έλκυθρό του.
Την έστειλε σ΄αυτούς που είναι οι αναβάτες.
Είναι γραμμένη στη γλώσσα που μιλούν μεταξύ τους οι αναβάτες και όχι σ΄αυτήν που μιλούν για να ακούν τα πρόβατα πελάτες.


Μέρες που είναι για να δούμε το φως στο τούνελ που όλο μας λένε οι εγχώριοι αναβάτες ότι δε λέει να φανεί,
σας παρουσιάζουμε και μια άλλη γιορταστική κάρτα της αλεπούς, τη χριστουγεννιάτικη (1):


Στη θαλπωρή της φάτνης-φωτιάς δύο αλεπούδες σουβλίζουν έναν από τους άλλους αναβάτες-ανταγωνιστές.

Δυο πρόβατα κοιτούν αμέριμνα το τελετουργικό της γέννησης-θανάτωσης ανυποψίαστα για τη σούβλα που τα περιμένει κι αυτά μετά.

Μόνο που όπως μας λένε οι παλιοί, οι αλεπούδες συχνά πέφτουν στο λάκκο που σκάβουν στους άλλους.

Ας ελπίσουμε ότι οι ιστορίες αυτές θα επαληθευτούν και τα πρόβατα θα υποψιαστούμε και θα εγκαταλείψουμε την αλεπού και τους ανταγωνιστές να σκάβουν ο ένας το λάκκο του άλλου χωρίς θεατές.

Bλ. και

- Η Διασύνδεση ΜΜΕ και Πολέμων - Πως "φυτεύονται" οι ιστορίες της CIA στα ΜΜΕ

- Η Πολεμική Προπαγάνδα των ΜΜΕ ένα από τα Τρία Στάδια Σχεδίου της CIA για Εξόντωση του Καντάφι

- Ο Πόλεμος στο Νου σου - Θυμήσου Ποιος Είσαι

_________________________________________

(1) Η αλεπού απασχόλησε τα πρόβατα με τη χριστουγεννιάτικη κάρτα του Λευκού Οίκου, την παρακάτω θαλπωρική και ιδιαίτερα καλλιτεχνική γιορταστική κάρτα:

 
Η αλεπού εφιστά την προσοχή στα πρόβατα ότι η κάρτα αντί για το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει το σκύλο της προεδρικής οικογένειας, βλ. No Christmas in White House Card

Για το σοβαρό αυτό θέμα τους εκθέτει τα σχόλια πολιτικών παραγόντων που τους έθεσε υπόψιν το θέμα.
Κι αυτοί αφού ευχαρίστησαν για την καθόλα χριστουγεννιάτικη κάρτα της αλεπούς, εξέφρασαν σοβαρές ανησυχίες για το παράπτωμα αυτό του Λευκού Οίκου.

Βρήκαν επιτέλους κάτι να τον αμαυρώνει.

Ετικέτες: ΜΜΕ-κρατία

7.1.12

Νέα στοιχεία και μια ιστορία από τη Λιβύη. Ένα δις το κόστος του πολέμου για την Ελλάδα;



Το άλμπουμ ενός τραγικού πατέρα
Η "προστασία των αμάχων" επί τω έργω  Εδώ


Σε συνέδριο που διοργάνωσαν στις 9 Δεκεμβρίου Γάλλοι νομικοί
σχετικά με τον πόλεμο στη Λιβύη στο οποίο συμμετείχαν ως ομιλητές
γνωστοί καθηγητές του διεθνούς δικαίου από Αυστρία, Ρωσία και Γερμανία
ο πρώην υπουργός εξωτερικών της Γαλλίας Roland Dumas απεκάλυψε ότι
οι ΗΠΑ
από το 1983 πίεζαν τη Γαλλία για επίθεση στη Λιβύη.
Όλοι οι προηγούμενοι πρόεδροι αντιστέκονταν στις πιέσεις αυτές.
Μόνον ο νυν πρόεδρος της Γαλλίας φάνηκε ανάξιος των προκατόχων
του και ενέδωσε, ηγούμενος μάλιστα της επίθεσης.

Σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες μαζί με τον γνωστό
νομικό Jacque Verges τεκμηριώνει γιατί ο Γάλλος πρόεδρος πρέπει να
 διωχθεί για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Λιβύη
βλ. THE LIBYAN WAR: REVELATIONS OF FORMER FRENCH FOREIGN MINISTER


Όταν η δύση θα έχει καταρρεύσει από το ψέμα πάνω στο οποίο
είναι χτισμένη, σαφής τεκμηρίωση θα δείξει τον μιντιακό
πόλεμο στη Λιβύη με τόσα πολλά στοιχεία όσο ποτέ άλλοτε
.


Η ιστορία

20 Ιουνίου του 2011 στη μικρή ήσυχη και ειρηνική πόλη Sorman, 45 μίλια δυτικά της πρωτεύουσας της Λιβύης στα παράλια της Μεσογείου:

Παιδικές ανέμελες φωνές ακούγονται από ένα ολοφώτιστο σπίτι.
Μια μεγάλη τούρτα με κεράκια περιμένει τα παιδιά πάνω σε ένα στολισμένο τραπέζι.
Είναι η τούρτα γενεθλίων του μικρού φίλου τους, του Khweldi.
Τα έχει καλέσει μαζί με τους γονείς τους να γιορτάσουν τα γενέλθιά του.
Κλείνει τα τρία του χρόνια.

Μαζί με την αδελφή του, τη μικρή Khaleda, πέντε χρονών και τη ξαδέλφη τους, τη μικρή Salam, ενάμισυ χρονών, ξεναγεί τους μικρούς φίλους του στον κήπο τους με τα δέντρα και τα μικρά ζώα.
Η μαμά του, η νεαρή Safa, αγαπά πολύ τα παιδιά της και όλα τα παιδιά
Είναι έγκυος, κοντεύει να γεννήσει.

Ο μπαμπάς τους είναι κι αυτός εκεί.
΄Υπεραγαπά τα παιδιά του και τη μαμά τους, τη σύντροφο της ζωής του.
Το γνωρίζουν όλοι στη γειτονιά.

Τον μπαμπά τους τον σέβονται και τον αγαπούν όλοι στη μικρή πόλη.
Έχει αφιερώσει τη ζωή του να υπηρετεί όσους έχουν ανάγκη, ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά.
Ορφανά επισκέπτονται συχνά το σπίτι του και παίζουν με το μικρά ζώα στον κήπο του σπιτιού.

Είναι ο Khaled K. El-Hamedi, 37 ετών, πρόεδρος του Διεθνούς Οργανισμού για Ειρήνη, Φροντίδα και Ανακούφιση (IOPCR), ενός από τους μεγαλύτερους ανθρωπιστικούς οργανισμούς της Λιβύης για παιδιά.
Βοηθάει παιδιά σε εμπόλεμες περιοχές. έχει βοηθήσει τα ορφανά στη Βοσνία, τη Γάζα, την Παλαιστίνη όπου και έχει συμβάλει στη συμφιλίωση Χαμάς και Φατάχ.

Όλα κυλούν όμορφα στο πάρτι.
Όλα, εκτός από κάτι που κανείς δεν το προσέχει.
Σε κάποια άκρη, δυο άγνωστοι στέκονται σιωπηλοί και παρατηρούν.
Προσποιούνται ότι συμμετέχουν στο πάρτυ αλλά κάποια έγνοια τους διακατέχει. Κάποια στιγμή σηκώνονται και περιδιαβαίνουν το σπίτι. Φαίνεται να τους ενδιαφέρει πολύ αυτό το σπίτι και τα κατατόπια του.

Το πάρτυ τελειώνει, φεύγουν οι καλεσμένοι, τα παιδιά και η μαμά πέφτουν να κοιμηθούν.
Είναι κουρασμένοι, αλλά πολύ ευχαριστημένοι.
Το πρωί θα ξυπνήσουν και θα αναπολήσουν όσα συνέβησαν στο πάρτυ.

Τρία παιδικά κορμάκια παραμορφωμένα κείτονται διασκορπισμένα στα ερείπια του σπιτιού το επόμενο πρωί.
Πιο πέρα μια έγκυος γυναίκα. Αγνώριστη κι αυτή. Πιο πέρα μια άλλη γυναίκα. Πιο πέρα κι άλλοι. 

 Ένας άντρας, ανήμπορος, γονατισμένος κοντά τους. Ένας πατέρας, ένας σύζυγος.

Είχε μεγάλο κρίμα και έπρεπε να τιμωρηθεί.
Ήταν γιος ενός επαναστάτη.

Ο πατέρας του και μερικοί άλλοι είχαν απελευθερώσει τη χώρα τους από το ζυγό των αποικιοκρατών.

Δεν πέτυχαν τον ίδιο, τουλάχιστον πέτυχαν την οικογένειά του.
Η επιχείρησή τους ήταν επιτυχής.
Τους έδωσαν σήμα μη επανδρωμένα σκάφη που πετούσαν στην περιοχή και
οι σπιούνοι που είχαν στείλει στο πάρτυ.

Κόσμος πολύς στέκεται βουβός στα ερείπια του σπιτιού.
Τύψεις καταλαμβάνουν κάποιους απ αυτούς.
Θυμούνται τώρα την περίεργη συμπεριφορά των αγνώστων στο πάρτυ και μέμφονται τον εαυτό τους που δεν έδωσαν προσοχή.

Οργή, πολλή οργή επικρατεί για τους δολοφόνους.
Ερωτήματα, πολλά ερωτήματα:
Είναι άνθρωποι αυτοί;
Έχουν παιδιά; Παίζουν με αυτά;
Με το αίμα στα χέρια;
Ήτανε ποτέ παιδιά; Έπαιξαν με τα άλλα παιδιά;
Το θυμούνται ακόμη;
Αρρώστησαν ποτέ; Πόνεσαν ποτέ; Σκέφτηκαν ότι είναι θνητοί;
Το θυμούνται ακόμη;

Μόνον ο πατέρας στέκεται σιωπηλός.
Έχει δει με τα μάτια του πολλά στις αποστολές του.
Έχει δει πολλά παιδιά μακελεμένα στην Παλαιστίνη.

Έχει βιώσει τον πόνο πολλών ανθρώπων.
Είναι ένας άνθρωπος που πονάει πολύ, πονάει βαθιά.
Δεν έχει χώρο μέσα του για μίσος και οργή.
Ο πόνος του για τους δικούς του ανθρώπους μετουσιώνεται σε αγάπη και προσφορά.
Δεν νοιώθει μίσος δηλώνει.
Θα συνεχίσει το έργο του. Θα συνεχίσει να αφιερώνει τον εαυτό του στην υπηρεσία των συνανθρώπων του που έχουν ανάγκη.

Έφτιαξε μια ιστοσελίδα με τις φωτογραφίες των παιδιών του και την τραγική μοίρα τους.
Να υπάρχει να μας θυμίζει την αμαρτία μας.
Μέχρι να ασχοληθούμε κάποτε με αυτή.

Την ιστορία αυτή την εξιστορούν τρεις δυτικοί δημοσιογράφοι:
- ο Franklin Lamb Εδώ
- ο Thierry Meyssan. από το ανεξάρτητο δίκτυο Voltairenet.org Εδώ
-  ο Γάλλος Michel Collon στο πιο κάτω βίντεο με τίτλο:






Η ομερτά της σιωπής

Δεν είναι μόνον η οικογένεια αυτού του ευγενούς ανθρώπου που ξεκληρίστηκε στη Λιβύη από τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ.
Είναι πολλές άλλες οικογένειες.
Είχαμε αναφερθεί σε κάποιες απ΄αυτές παλιότερα.

Καμία απ αυτές δεν βρήκε το φως της δημοσιότητας.
Καμία απ΄αυτές τις ιστορίες δεν απασχόλησε τα ελληνικά ΜΜΕ.

Όταν πριν κάμποσους μήνες διάβασα και είδα το βίντεο με το βομβαρδισμό του δικτύου ύδρευσης και μετά το βομβαρδισμό του εργοστασίου που έφτιαχνε τους σωλήνες για να μην μπορεί να επισκευαστεί,
σκέφτηκα ότι την επόμενη θα ήταν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και κεντρική είδηση στα δελτία ειδήσεων.
΄
Το δίκτυο ύδρευσης που βομβάρδισαν ήταν μοναδικό στον κόσμο στο είδος του, το όγδοο θαύμα του κόσμου για κάποιους,
ένα έργο της «παλιάς» Λιβύης στην υπηρεσία ολόκληρης της Αφρικής που φιλοδοξούσε να αρδεύσει την έρημο και να απεξαρτήσει την ήπειρο από την αρπάγη της Παγκόσμιας τράπεζας και του Δ.Ν.Τ.
Ένα έργο πνοής, 25 δισεκατομμυρίων, εξ ολοκλήρου από τα διαθέσιμα του κράτους της Λιβύης χωρίς τον παραμικρό δανεισμό.

Και, όμως, δεν διάβασα ούτε άκουσα τίποτα την επομένη στις εφημερίδες και τα κανάλια γι αυτό το έγκλημα πολέμου, γι αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Σκέφτηκα ότι, ίσως, το επισκίασε η επικαιρότητα με το περίεργο μακελειό στη Νορβηγία .
Βέβαια και στη Λιβύη μακελεύονταν την ίδια εποχή παιδιά και μεγάλοι, αλλά δεν ήταν δα και δυτικοί.

Όταν μετά διάβασα και είδα βίντεο με τον βομβαρδισμό του δικτύου της κρατικής τηλεόρασης και ραδιοφωνίας της Λιβύης σκέφτηκα πάλι ότι αυτό θα ήταν τουλάχιστον μια από τις ειδήσεις.
Όταν είχαν βομβαρδίσει την τηλεόραση στη Σερβία ήταν κεντρική είδηση στα δελτία ειδήσεων.
Και πάλι δεν είπαν και δεν έγραψαν τίποτα.

Κατάλαβα ότι δεν επρόκειτο τελικά να γράψουν και να πουν τίποτα για τα εγκλήματα αυτού του πολέμου.
Το έργο της δαιμονοποίησης του Λίβυου ηγέτη και της Λιβυκής αντίστασης είχε επιστημονικά σχεδιαστεί και απέδιδε καρπούς.

Καταλαβαίνω την απόκρυψη από το Αμερικανικό κοινό. Ο «ελεύθερος» τύπος στις ΗΠΑ πάντα του επεφύλασσε ξεχωριστή μεταχείρηση.
Αυτήν, όμως, την ομερτά σιωπής στην Ελλάδα δεν μπορώ να την κατανοήσω.
Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της η Ελλάδα συμμετείχε ενεργά σε έναν πόλεμο και πέρασε απαρατήρητο.
Οι περισσότεροι δεν έμαθαν καν γι αυτή τη συμμετοχή.
Τα κανάλια ενημέρωναν για την "επανάσταση". Ξιφουλκούντες καθημερινά αρθρογράφοι εφημερίδων δεν αναφέρθηκαν ούτε μια φορά στο θέμα.
Κατά την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και το Αφγανιστάν διαβάζαμε στις εφημερίδες πύρινα άρθρα.
Ντοκιμαντέρ προβάλλονταν από την κρατική τηλεόραση για τη μοίρα των παιδιών αυτών.

Για τη Λιβύη είχε γυριστεί το 2004 ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό ντοκιμαντέρ από τον Εξάντα που έδειχνε μιαν άλλη Λιβύη απ΄αυτήν που πρόβαλλαν στα κανάλια και τις ανταποκρίσεις ξένων δικτύων που αναπαρήγαγαν οι εφημερίδες.
Το ντοκιμαντέρ αυτό θα μπορούσε να είχε αποτελέσει ανάχωμα στην τόσο καλά σχεδιασμένη δαιμονοποίηση του Καντάφι και της "δεινοπαθούσας" Λιβύης.

Σε αυτό υπάρχουν μαρτυρίες για τη μεγάλη υποστήριξη που είχε ο Καντάφι από τους Λίβυους,
για τον πλούτο που τους μοίρασε,
για την ισχυρή θέση και τις ελευθερίες που απολάμβαναν οι γυναίκες σε όλα τα επαγγέλματα και τα πανεπιστήμια, μοναδικές σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο,
για την πρώτη γυναίκα πιλότο σε αεροσκάφος των Λιβυκών αερογραμμών,
για τα μεγάλα έργα υποδομών που έγιναν επί Καντάφι, όπως αυτό του «Μεγάλου Τεχνητού Ποταμού», το θεωρούμενο ως το μεγαλύτερο τεχνικό έργο στον κόσμο, το όγδοο θαύμα του κόσμου κατά μερικούς, κ.α.

Κι όμως το ντοκιμαντέρ αυτό είχε απενεργοποιηθεί όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Τελευταία φορά που επισκέφτηκα την ιστοσελίδα του Εξάντα , λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του Καντάφι, εξακολουθούσε να υπάρχει η πληροφορία:
"Θα είναι διαθέσιμο προσεχώς"

Σε παλιότερες αναρτήσεις είχα παραθέσει ένα βίντεο διάρκειας πέντε λεπτών με την εισαγωγή του ντοκιμαντέρ που είχα εντοπίσει στο διαδίκτυο.
Σήμερα το ίδιο βίντεο διαρκεί 60 λεπτά και καλύπτει όλο το ντοκιμαντέρ του Εξάντα.

Το παραθέτω ξανά παρακάτω, καθώς όσοι το είδαν παλιότερα είδαν μόνο την εισαγωγή σ΄αυτό.







Μπορεί να το δει κανείς και στη σελίδα του Εξάντα Εδώ σε τέσσερα μέρη και στο Youtube Εδώ.


Πολλά απ΄ αυτά που περιγράφονται στο ντοκιμαντέρ σήμερα έχουν γίνει λίγο-πολύ γνωστά σε αρκετούς, μέσα από εναλλακτικές πηγές πληροφόρησης και από τις εκ των υστέρων πληροφορίες δυτικών ΜΜΕ.

Τι κρίμα που και η μαρτυρία αυτή ήρθε τόσο καθυστερημένη!

Άραγε, γιατί δεν ήταν διαθέσιμο το ντοκιμαντέρ τότε που θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο,
που θα μπορούσε να κλονίσει την τόσο καλά σχεδιασμένη προπαγάνδα των εισβολέων
;

Τι κρίμα που σιώπησαν όλοι όσοι ήταν σε θέση και μπορούσαν να γνωρίζουν!


Πόσο κόστισε για την Ελλάδα ο πόλεμος;

Η Ελλάδα συμμετείχε στον πόλεμο στη Λιβύη με
- τέσσερα F-16,
- ένα ιπτάμενο ραντάρ,
- δύο ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης,
- μια φρεγάτα,
βλ. Εδώ
- και τις βάσεις στη Σούδα, στο Άκτιο και την Ανδραβίδα ως σταθμούς τεχνικής υποστήριξης, ανεφοδιασμού και απο-προσγείωσης των βομβαρδιστών, βλ. Εδώ.

Κάθε μία από τις τέσσερις ώρες που πετούσε κάθε F 16 κόστιζε 15.000 ευρώ και
άρα μόνον για τα F 16 το ημερήσιο κόστος ήταν 240.000 ευρώ.

Αν προστεθούν τα κόστη για το ιπτάμενο ραντάρ, τα ελικόπτερα και τη φρεγάτα, το ημερήσιο κόστος ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο, βλ. Εδώ.

Αν προστεθεί και το κόστος του ανεφοδιασμού, της τεχνικής υποστήριξης, των πρόσθετων μέτρων ασφαλείας στις βάσεις, το συνολικό κόστος εκτιμάται κοντά στα 4 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, βλ.

Για τους οκτώ μήνες,  τις 240 ημέρες των επιχειρήσεων, το συνολικό κόστος εκτιμάται κοντά στο 1 δισεκατομμύριο ευρώ.
Επειδή τα χρήματα αυτά η Ελλάδα τα δανείζεται στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα.

Δεν γνωρίζω πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα στοιχεία, αν το κόστος είναι αυτής της τάξεως, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Δεν έχω τη δυνατότητα να το ελέγξω.
Αυτοί που μπορούν να το κάνουν σιωπούν.

Όλο αυτό τον καιρό ακούμε συνεχώς ότι παρά τα μέτρα λιτότητας οι δαπάνες αυξήθηκαν.
Μας το ανακοινώνουν αλλά κανείς δεν διερωτάται γιατί συμβαίνει αυτό.
Κανείς δεν αναφέρεται στις δαπάνες αυτές του πολέμου στη Λιβύη.

Οι δαπάνες αυτές δεν έχουν δηλωθεί στον προυπολογισμό.
Πολιτικοί αρχηγοί και δημοσιογραφούντες εγείρουν θέμα για τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου εξωτερικών. Καταγγέλλουν την αδιαφάνεια των κονδυλίων αυτών.

Δεν τους περνάει, άραγε, από το μυαλό ότι ο πόλεμος που ενέκριναν και σιγοντάρισαν είχε κόστος;

Ενα ερώτημα

Η Λιβύη σήμερα έχει διαλυθεί. Χάος είναι οι ανταποκρίσεις που έρχονται συνεχώς από τη χώρα.
Η λεγόμενη νέα κυβέρνηση είναι διακοσμητική.
Η παλιά συνοχή που υπήρχε επί Καντάφι δεν υπάρχει πια, όπως ακριβώς είχε προειδοποιήσει ο παλιός εκπρόσωπος τύπου, βλ. Εδώ.
Μάχες μαίνονται στην Τρίπολη ανάμεσα στους αντάρτες για τον έλεγχο του αεροδρομίου.

Η καταστροφή ενός λαού δεν φαίνεται να μας απασχολεί.

Τουλάχιστον, η χρηματοδότηση από το δικό μας υστέρημα αυτής της καταστροφής δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί;

Ένας άλλος πόλεμος της αυτοκρατορίας είναι πάλι εν όψει.
Μια νέα προπαγάνδα δαιμονοποίησης προσώπων και κρατών βρίσκεται σε εξέλιξη ξανά.
Μια ακόμη συμμετοχή της Ελλάδας στην καταστροφή ενός άλλου λαού αναμένεται να ζητηθεί.

Τι στάση θα κρατήσουμε, άραγε, αυτή τη φορά;

Βλ. και
- Και στη Βρετανία κόβουν μισθούς, αυξάνουν φόρους, απολύουν σωρηδόν από το δημόσιο και το έλλειμμα (11%) δεν πέφτει. Γιατί;

2.1.12

Bασικές γνώσεις για το νέο έτος - Αναγνωρίζοντας τους κυβερνητικούς και τις αναθέσεις τους (χιούμορ)

.


Ο παλιός ο χρόνος πέρασε, ο νέος χρόνος κατέφθασε.
Το γνωστό παραχώρησε τη θέση του στο άγνωστο.
Μια μετάβαση που συμβαίνει συνεχώς, αλλά τη θυμόμαστε αυτές τις ημέρες.

Για τη μετάβαση αυτή, αντί ευχών, τις οποίες δεν συνηθίζουμε, θα σας δώσουμε συμβουλές, τις οποίες συνηθίζουμε:

Οι συμβουλές μας θα είναι για ένα θέμα που μονοπώλησε την προσοχή σας το παλιό έτος και εικάζουμε ότι θα συνεχίσει να σας απασχολεί και το νέο.
Με νέο τρόπο, φυσικά.

Για την αποτελεσματικότητά τους αναζητήσαμε ειδήμονες από μια μακρυνή χώρα που το θέμα της συμβουλής το γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο.
Παρακολουθείστε, λοιπόν, τι μας λένε οι αυθεντικοί αυτοί τύποι:

  • Από έναν καουμπόη από την Μοντάνα: Πως να διακρίνετε έναν κυβερνητικό
Ένας καουμπόη από τη Μοντάνα βόσκει το κοπάδι του σε ένα απομακρυσμένο ορεινό βοσκότοπο, όταν ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης μια ολοκαίνουργια BMW προηγμένης τεχνολογίας.

Ο οδηγός, ένας σχετικά νεαρός με κοστούμι Brioni, παπούτσια Gucci, γυαλιά ηλίου Ray Ban και γραβάτα YSL, βγάζει το κεφάλι του έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και λέει στον καουμπόη,
- "Αν σου πω ακριβώς πόσες αγελάδες και μοσχάρια έχεις στο κοπάδι σου, θα μου δώσεις ένα μοσχάρι;"
Ο καουμπόη βολιδοσκοπεί τον άνδρα, είναι προφανώς γιάπης, κοιτάζει γαλήνια το κοπάδι που βοσκούσε και του απαντά ήρεμα:
- "Φυσικά, γιατί όχι;"
Παρκάρει ο γιάπης το αυτοκίνητό του, παίρνει τον φορητό υπολογιστή του τελευταίας τεχνολογίας, τον συνδέει με το κινητό του τελευταίας τεχνολογίας,
ψάχνει σε σελίδα της NASA στο διαδίκτυο για το δορυφορικό σύστημα πλοήγησης GPS για να καθορίσει την ακριβή θέση του
στη συνέχεια βγάζει κι άλλα μαραφέτια, συνδέεται με άλλο δορυφόρο της NASA που σαρώνει την περιοχή σε μια υπερ-υψηλής ανάλυσης φωτογραφία.

Μετά ανοίγει τη ψηφιακή φωτογραφία στο Adobe Photoshop και την στέλνει σε ένα εργαστήριο επεξεργασίας εικόνας στο Αμβούργο της Γερμανίας.

Μέσα σε δευτερόλεπτα, λαμβάνει ένα e-mail ότι η εικόνα υποβλήθηκε σε επεξεργασία και τα δεδομένα που προέκυψαν αποθηκεύτηκαν.
Βγάζει κι άλλα μαραφέτια, κάνει κι άλλες συνδέσεις και παίρνει σε λίγα μια απάντηση.

Τέλος, εκτυπώνει μια έκθεση 150 σελίδων την εκτυπώνει στο φορητό εκτυπωτή του
και τελικά απευθύνεται στο καουμπόη και του λέει

- «Έχεις ακριβώς 1.586 αγελάδες και μοσχάρια».

«Σωστά, αυτό είναι το σωστό νούμερο. Μπορείς να πάρεις το μοσχάρι. Ελπίζω να διαλέξεις το μικρό», του λέει ο καουμπόη.

Ο νεαρός παίρνει το μικρό μοσχάρι με ύφος νικητή ενώ ο καουμπόη που τον βλέπει να το βάζει στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου του διασκεδάζει.
Όταν ετοιμάζεται ο νεαρός να φύγει του λέει

- «Hey, αν σου πω ακριβώς με τι ασχολείσαι, ποιο είναι το επάγγελμά σου, θα μου δώσεις πίσω το μικρό μοσχάρι μου;"Ο νεαρός άνδρας σκέφτεται για λίγο και στη συνέχεια του απαντά:
- "Εντάξει, γιατί όχι;"

- "Είσαι μέλος του Κογκρέσσου της κυβέρνησης των ΗΠΑ", του λέει ο καουμπόη.

- «Ουάου! Έπεσες διάνα !», λέει ο γιάπης, «αλλά πώς μπόρεσες να το μαντέψεις αυτό; "

- "Μα, δεν χρειαζόταν μαντεψιά" του απαντά ο καουμπόη.

- "Ήρθες εδώ, χωρίς να σε καλέσει κανείς.
Θέλεις να πληρωθείς για μια απάντηση που ήδη γνώριζα, σε μια ερώτηση που ποτέ δεν σου έκανα.
Προσπάθησες να μου δείξεις πόσο πολύ πιο έξυπνος από μένα είσαι.
Και δεν ξέρεις τίποτα για αγελάδες και μοσχάρια ... αυτό είναι κοπάδι από πρόβατα..
Τώρα μου δίνεις πίσω .....το σκυλί μου; "


  • Από έναν εργολάβο από το Σικάγο: Πως να διακρίνετε μια κυβερνητική ανάθεση έργου
Τρεις εργολάβοι υποβάλλουν προσφορές για την επισκευή τμήματος της περίφραξης του Λευκού Οίκου.
Ο ένας είναι από το Σικάγο, ο άλλος από το Τενεσί και ο τρίτος είναι από τη Μινεσότα.
Πηγαίνουν και οι τρεις στο Λευκό Οίκο να εξετάσουν την περίφραξη.

Ο εργολάβος από τη Μινεσότα βγάζει τη μεζούρα, μετράει και σημειώνει μερικά νούμερα με το μολύβι και αποφαίνεται:
- " Εκτιμάω τη δουλειά γύρω στα $ 900:. $ 400 για τα υλικά, $ 400 για τους εργάτες μου και $ 100 κέρδος για μένα"Ο εργολάβος από το Τενεσί μετράει κι αυτός, κάνει τους υπολογισμούς του και λεέι:
- " Εγώ μπορώ να κάνω τη δουλειά για $ 700: $ 300 για τα υλικά, $ 300 για τους εργάτες μου και $ 100 κέρδος για μένα."
Ο εργολάβος από το Σικάγο δεν κάνει καμιά μέτρηση, ούτε υπολογίζει τίποτα, απλά πλησιάζει τον υπάλληλο του Λευκού Οίκου και ψιθυρίζει:
- "2.700 δολάρια"
Ο υπάλληλος δύσπιστος του παρατηρεί:
- "Μα δεν μετρήσατε τίποτα όπως οι άλλοι! Πώς εκτιμήσατε τόσο υψηλό ποσόν:"Ο εργολάβος του ψιθυρίζει:
- "$ 1000 για μένα, $ 1000 για σένα και θα προσλάβω τον τύπο από το Τενεσί για την επισκευή"
- "Έγινε!" του απάντησε ο κυβερνητικός.

1.1.12

Νέο έτος, νέες τομές (χιούμορ)



"Έχω τη μεγαλύτερη συλλογή οστράκων στον κόσμο.
Την διατηρώ στις παραλίες του κόσμου... πιθανόν να την έχετε δει"
Steven Wright 


Κάθε έτος έχει τις δικές του τομές.
«Δανείσου και ξεχρέωνε» ήταν η τομή το έτος το παλιό στον τομέα τον οικονομικό.
Μπορεί να ακούγεται αντιφατική, μα υπακούει σε ανώτερη λογική, αυτήν των ειδικών. Δεν μπορεί να γίνει κατανοητή στον αμαθή.

Το παλιό έτος εγένετο νέο.
«Δανείσου κι άλλο και ξεχρέωνε» η νέα τομή όπως έχει ήδη προαναγγελθεί.

Πολλές οι τομές εν όψει το έτος αυτό. Ιδού δύο απ΄αυτές στα βίντεο πιο κάτω:





  
Επειδή πέραν από τις πιο πάνω τομές αναμένονται κι άλλες που δεν θα απαιτούν μόνον λεπτούς χειρισμούς και χορό,
ανανεώνουμε τις παλιές μας συμβουλές.

Ιδού οι νέες συμβουλές:
  • Πρακτικές Συμβουλές
- Από έναν ξυλοκόπο: Πως να ζεσταθείτε όλο το χειμώνα με ένα κούτσουρο
Παίρνετε ένα μέτριο κούτσουρο και τρέχετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε στη σοφίτα.
Το πετάτε από το παράθυρο της σοφίτας.
Τρέχετε να το μαζέψετε (προσοχή όχι από το παράθυρο) και
επαναλαμβάνετε το ίδιο μέχρι να ζεσταθείτε.
Το επαναλαμβάνετε κάθε φορά που το έχετε ανάγκη.
Δεν θα απογοητευτείτε ποτέ. Πετυχαίνει πάντα. http://www.futilitycloset.com/category/humor/

- Από ένα μαθητή: Πως να προστατέψετε αυτά που έχετε
Ρωτάει ο δάσκαλος το μαθητή: “Αν έχεις επτά μήλα και σου ζητούσα να μου δώσεις τρία, πόσα μήλα θα σου έμεναν;
Μαθητής: «Επτά»

  • Συμβουλές από μια ξανθιά:

- Πως να μην πληρώνετε όταν σας λένε ότι κάτι είναι καλό και θα ξεπληρώσει τα λεφτά του
Πέρυσι αντικατέστησα όλα τα παράθυρα στο σπίτι μου με κείνο το ακριβό διπλό ενεργειακό τζάμι.
Φέτος μου τηλεφώνησε αυτός που μου τα εγκατέστησε και διαμαρτυρήθηκε πως έκανε τη δουλειά πριν ένα έτος και ακόμη δεν τον έχω πληρώσει γι αυτή.
Αλλά επειδή είμαι ξανθιά δεν σημαίνει ότι είμαι σώνει και καλά και ηλίθια.
Έτσι, του είπα απλά ότι ο υπάλληλος που μου τάχε φέρει πέρυσι μου είχε πει ότι σε ένα χρόνο τα παράθυρα θα ξεπλήρωναν το κόστος τους!
Helllooooo; έχει περάσει ένας χρόνος, του είπα.
Επικράτησε σιωπή στην άλλη άκρη της γραμμής και στο τέλος έκλεισε το τηλέφωνο.
Δεν ξαναπήρε ποτέ. Σίγουρα θα ένιωσε ηλίθιος.

- Πως να κυκλοφορείτε όταν σας έχουν πάρει την άδεια του αυτοκινήτου
Ένας αστυνομικός με σταματάει γιατί έτρεχα με το αυτοκίνητο και μου ζητάει ευγενικά να δει την άδειά μου.
Τον κοιτάω και του λέω:
"Εύχομαι παιδιά να είστε στα καλά σας. Μόλις χθες μου πήρατε την άδεια και σήμερα περιμένετε να τη δείξω εγώ σε σας!"

  • Συμβουλές για φιλοσοσφημένη ζωή
- Σκωτική σοφία:
  1. Τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, αλλά κατά κάποιο τρόπο, είναι πιο άνετα να δυστυχεί κανείς μέσα σε μια Mercedes Benz απ΄ό, τι πάνω σε ένα ποδήλατο.
  2. Συγχωρήστε τον εχθρό σας, αλλά να θυμάστε το όνομα του μπάσταρδου.
  3. Βοηθήστε κάποιον όταν έχει προβλήματα και θα σας θυμηθεί όταν θα έχει ξανά προβλήματα.
  4. Το αλκοόλ δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά ούτε και το γάλα 
.- Steven Wright :
  1. Δανειστείτε από απαισιόδοξους. Δεν τα περιμένουν πίσω.
  2. Το 99% των δικηγόρων δίνει κακό όνομα στους υπόλοιπους.
  3. H καθαρή συνείδηση είναι συνήθως σημάδι κακής μνήμης.
  4. Όταν όλα φαίνονται να πηγαίνουν καλά κάτι δεν προσέξατε.
  5. Η σκληρή δουλειά σε αποζημιώνει στο μέλλον, η τεμπελιά σε αποζημιώνει στο παρόν. 
  6. Τα μωρά δεν χρειάζονται διακοπές. Δεν έχουν δουλέψει ούτε μια ημέρα


Βλ. και