«H διαπλοκή (μίζες, κ.ά) των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών
ανέρχεται σε 1.000.000 ευρώ την ημέρα».
Δήλωση προέδρου ΤΕΕ, 14-4-2005
Δήλωση προέδρου ΤΕΕ, 14-4-2005
«Οι 25 γνωστότερες εταιρείες, που μετείχαν στα ολυμπιακά έργα, κατέγραψαν
μέση αύξηση της κερδοφορίας τους κατά 395%. Το χρυσό μετάλλιο
το πήρε η ΑΚΤΩΡ με 1.276% και η ΑΒΑΞ με 806%» «Ελευθεροτυπία»
.
“Δουλεύουν από τις 5 το πρωί έως τις 11 το βράδυ. Τις νύχτες στοιβάζονται
σ' ένα δωμάτιο των 12. «Ο μισθός μου είναι 80 λίρες το μήνα» λέει
ένας εργάτης. «Αλλά δεν έχω πληρωθεί ακόμα». Ξαφνικά βάζει
τα κλάματα. Στις εφημερίδες γράφουν για εργάτες που δεν άντεξαν
και αυτοκτόνησαν πέφτοντας από τον ουρανοξύστη που έχτιζαν”
Eλευθεροτυπία» 21-8-2005
- Η Κακοφωνία των Κατασκευών του 21ου Αιώνα
Ριγμένες η μία δίπλα στην άλλη εν είδει ριζωμένων μπάζων παραπέμπουν σε νεκροπόλεις των παλιών καιρών, τους μόνους τόπους με συνωστισμό, εκπέμποντας τον ήχο μουσικής χωρίς παύσεις και εναλλαγή.
Η μουσική των παληότερων και ταπεινότερων κτισμάτων στο μέσον αγρών και φυσικού περιβάλλοντος φθίνει συνεχώς.
Η μουσική των παληότερων και ταπεινότερων κτισμάτων στο μέσον αγρών και φυσικού περιβάλλοντος φθίνει συνεχώς.
- Η Αιχμαλωσία και η Ψευδαίσθηση της Ελευθερίας
Η αντιστροφή αιχμαλωσίας και ελευθερίας που παρατηρείται στο σημερινό κόσμο ίσως αντανακλάται και εκπορεύεται από τις σύγχρονες κατασκευές.
Χτισμένες με εσωτερικές ανέσεις που δεν διέθεταν οι παληές κατασκευές δίνουν στους ενοίκους τους την αίσθηση της ελευθερίας την ίδια στιγμή που ο ζωτικός χώρος τους έχει ασφυκτικά στενέψει αναγκάζοντάς τους σε επιβεβλημένη ανοχή του γείτονα και ωθώντας τους σε ανταγωνισμό και ατομικισμό, την επίφαση και, γι αυτό, το χειρότερο εχθρό της ατομικότητας την οποία υποτίθεται ότι εξυπηρετούν.
Το «ταξίδι» της ζωής κινδυνεύει να ξεχαστεί.
Αλλά χωρίς να έχει συνειδητοποιηθεί και ομολογηθεί.
Όπως αναφέρει ο Ευγένιος Αρανίτσης σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο: «Η Ιστορία της κωμόπολης Σεν Πιερ»:
«Αναπόφευκτα, τη στιγμή που μπορείς να συνδεθείς με οποιοδήποτε σημείο της υφηλίου μέσω των δικτύων, χρειάζεται πλέον να καταβάλεις το αντίτιμο μιας όλο και πιο εντατικής επαγρύπνησης προκειμένου να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι αιχμάλωτος»Άραγε, πώς είναι δυνατόν να θεωρείται πολιτισμός και εκσυγχρονισμός η στοίβαξη των ανθρώπων του ενός δίπλα στον άλλο και του ενός επάνω στον άλλο;
Β. ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
«Πολλοί άνθρωποι συγχέουν τη φτωχή μνήμη με την καθαρή συνείδηση»
Doug Larson, γελοιογράφος
- Μια Αξιοσημείωτη Αμνησία
Σε γιαπωνέζικη ταινία που παίχτηκε πρόσφατα στην Αθήνα ένα μικρό παιδί έφερνε σε αμηχανία τους μεγάλους όταν τους έδειχνε στις φωτογραφίες που τραβούσε το πίσω μέρος του σώματός τους, το οποίο οι περισσότεροι αρνούντο να αναγνωρίζουν εκλαμβάνοντας το παιδί προβληματικό..
- Ερωτήματα που Ζητούν Απάντηση
Γιατί αποκρύβουμε, γιατί παραβλέπουμε το πίσω μέρος των πραγμάτων;
.
- Το Αίμα από την Αρχαιότητα μέχρι την 28η Ολυμπιάδα
αίμα ήταν και το περιεχόμενο των πρώτων, τουλάχιστον, αερακτικών πρόσθετων του σκυροδέματος που εμφανίστηκαν το 1930 για να αυξήσουν την ανθεκτικότητά του σε παγετό.
Δούλοι ήταν οι εργαζόμενοι στις κατασκευές - θαύματα του κόσμου,
μετανάστες-νεόδουλοι ήταν οι εργαζόμενοι στα έργοτάξια της υπέρλαμπρης ολυμπιάδας των Αθηνών με τις νέες εργασιακές σχέσεις, τα εξαντλητικά ωράρια, τις απλήρωτες υπερωρίες και την ανασφάλιστη εργασία
στην αφανή «Μπετονιάδα» με τους δεκατρείς νεκρούς και τα μεγάλα αφιερώματα του τεχνικού κόσμου στις εταιρίες μαμούθ με τα υπέρλαμπρα κέρδη και τις τεράστιες υπερβάσεις των προϋπολογισμών για τις οποίες είναι γνωστό, όπως γράφει ο Κώστας Μπέης στην «Ελευθεροτυπία» (1-9-2004) «Κανένα δημόσιο έργο στην Ελλάδα δεν ήταν,δεν είναι και δεν θα είναι απαλλαγμένο από τη σκιά των τροφείων της διαπλοκής και της διαφθοράς».
Με την «Μπετονιάδα» αυτή δεν ασχολήθηκαν οι ειδικοί, παρά μόνον κάποιοι «περιθωριακοί».
Δεν έδωσαν το σύνθημα οι χορηγοί, oύτε το χρίσμα οι «αθάνατοι» της ολυμπιακής επιτροπής.
Ο ιδρώτας αυτός δεν ήταν «πρωταθλητικός».
Ούτε των ανθρακωρύχων, ούτε των μεταλλωρύχων, ούτε των άλλων εύψυχων στυλοβατών.
«Αναγκαζόμασταν να δουλεύουμε από τις επτά το πρωί ώς τις τρεις τα ξημερώματα για 35 ευρώ το μήνα»,λέει σε συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία (11.8.2004) εργαζόμενη (από την Ινδονησία) στη βιομηχανία αθλητικών ενδυμάτων και υποδημάτων των πολυεθνικών εταιριών - χορηγών των Ολυμπιακών με τα υπέρογκα κέρδη.
.
Γ. ΟΙ ΜΠΕΤΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ ΑΛΚΑΤΡΑΖ ΚΑΙ Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Γ. ΟΙ ΜΠΕΤΑΤΖΗΔΕΣ ΤΟΥ ΑΛΚΑΤΡΑΖ ΚΑΙ Ο ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Αριστούργημα, αλλά το αίμα και οι στεναγμοί τόσων πολλών ανθρώπων
αντηχούν μέσα απ΄αυτούς τους τοίχους του λιμανιού»
Επιγραφή σ΄ενα κτίριο στο λιμάνι του Μπρίστολ
- Ο Εκπολιτισμός του Αλκατράζ
Την αναφορά αυτή συνοδεύει η πληροφορία ότι η κατασκευή του έγινε από βαρυποινίτες οι οποίοι στη συνέχεια αποτέλεσαν και τους πρώτους εγκλείστους του.Η πληροφορία αυτή παρατίθεται ως μια από τις τεχνικές λεπτομέρειες του πρωτοποριακού οικοδομήματος..
- Η Διαχρονική Πορεία του Τεχνοκρατικού Εκπολιτισμού
Γι αυτό, και στη σύγχρονη εκδοχή του στην 28η Ολυμπιάδα δεν απασχόλησε καν τους περί πολλά κοπτόμενους πολιτικούς και άλλους θεματοφύλακες του πολιτισμού.
«Όποιος δεν έχει πάει στα Άνω Λιόσια δεν μπορεί να πει ότι είδε πραγματικά την Ολυμπιάδα της Αθήνας.ξεκινά ένα άρθρο στην «Ρεπούμπλικα» που αναδημοσιεύεται στην «Καθημερινή» (26-8-2004). Και συνεχίζει:
Όποιος περπάτησε στο ΟΑΚΑ δεν μπορεί να γνωρίσει την άλλη Ολυμπιάδα. Οϋτε μπορούν να την γνωρίσουν αυτοί που πήραν τον παραλιακό δρόμο για την Γλυφάδα, έναν δρόμο που ξεπηδούν το ένα μετά τον άλλο στάδια και γήπεδα»
«Τα Άνω Λιόσια είναι η ξεχασμένη πλευρά των Αγώνων, πολύ πιο αληθινή απ΄αυτή της ολυμπιακής πόλης»Και το άρθρο καταλήγει:
« Τί θα κάνουν άραγε οι κάτοικοι των Άνω Λιοσίων με τον όμορφο καθεδρικό ναό του αθλητισμού στη μέση της ερημιάς» και συμπεραίνει:Στο όνομα του ίδιου εκπολιτισμού επί χρόνια τώρα οι ίδιοι κάτοικοι στα Άνω Λιόσια και κάποιες άλλες «υποβαθμισμένες» περιοχές υποχρεώνονται να δουλεύουν στις χωματερές σκουπιδιών δίπλα στις οποίες τους υποχρεώνουν να ζουν αυτοί των άλλων περιοχών οι οποίοι λόγω ανώτερου πολιτισμού παράγουν σκουπίδια αφειδώς.
«Όπως έλεγε κάποιος, το σημαντικό είναι να λάβεις κι εσύ μέρος, όχι στην αθλητική διοργάνωση, αλλά στην κατασκευή των αθλητικών εγκαταστάσεων»
Και είναι, όπως πάντα, οι τεχνιοικονομικές μελέτες των τεχνοκρατών αυτές που πιστοποιούν την ανάγκη αυτών των εκπολιτισμών.
Όπως και στην περίπτωση των πολυώροφων οικοδομών σε περιοχές ιδιαίτερα σεισμοπαθείς, όπως αναφέρει σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» ( 28-7-2004) ο μηχανικός Νίκος Ράπτης:
Όπως και στην περίπτωση των πολυώροφων οικοδομών σε περιοχές ιδιαίτερα σεισμοπαθείς, όπως αναφέρει σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» ( 28-7-2004) ο μηχανικός Νίκος Ράπτης:
«Στο Βόλο, μετά το σεισμό στα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να εφαρμόζεται από τους μηχανικούς η μέθοδος κατασκευής μονώροφων και διώροφων σπιτιών με σωστό αντισεισμικό τρόπο. Επειτα από 10 μήνες περίπου, ξεκίνησε η κατασκευή πολυώροφων κτιρίων (πολυκατοικιών), τα οποία ήταν λανθασμένα από αντισεισμική άποψη, αλλά (λίαν) κερδοφόρα» .
Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει τις κατασκευαστικές εταιρείες-μεγαθήρια και τους ακριβοπληρωμένους συμβούλους και μανατζερ τους να διαφημίζονται και να αυτοπροβάλλονται ως οι φορείς των μεγάλων ιδεωδών και του πολιτισμού
με τον ίδιο τρόπο που η Αμερική, η πρώτη και σχεδόν μοναδική εξαγωγός οργάνων βασανισμού και η χώρα με τις περισσότερες φυλακές, αυτοπροβάλλεται ως ο προμαχώνας του πολιτισμού και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
.
με τον ίδιο τρόπο που η Αμερική, η πρώτη και σχεδόν μοναδική εξαγωγός οργάνων βασανισμού και η χώρα με τις περισσότερες φυλακές, αυτοπροβάλλεται ως ο προμαχώνας του πολιτισμού και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
.
- Είναι οι Μηχανικοί Άμοιροι ευθυνών
«Οι επαγγελματίες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της παραγωγής τεχνολογιών ελέγχου έχουν πλήρη συνείδηση των ενδεχόμενων παρεκτροπών κατά την εφαρμογή τους, και αγωνιούν»
είναι απόσπασμα από άρθρο του διευθυντή ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας (CNRS) στο Παρίσι που δημοσιεύτηκε στην LE-MONDE και αναδημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία» (15/08/2004) και αναφέρεται το παρακάτω παράδειγμα:
.«Στέλεχος σε μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία διαπιστώνει με ανησυχία ότι εργάζεται για την κατασκευή συστημάτων διεύθυνσης που μπορούν να στρέφουν το τιμόνι αντίθετα από την κατεύθυνση προς την οποία τα οδηγεί.
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα μπορεί να ακυρώσει έναν λανθασμένο χειρισμό του οχήματος, σύμφωνα με την λογική που αναπτύσσεται από το σχέδιο «STI». Ισως να γίνει δυνατόν να χρησιμοποιηθεί αυτό το σύστημα για. τον εύκολο εντοπισμό και την ανάκτηση ενός κλεμμένου αυτοκινήτου!»
«Σε συνδυασμό με τις προόδους της τηλεεπιτήρησης, των ραντάρ και των ηλεκτρονικών εγκεφάλων που εγκαθίστανται στα αυτοκίνητα και του συστήματος GPS, αυτό μπορεί να οδηγήσει στο εξής σενάριο:
Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα μπορεί να ακυρώσει έναν λανθασμένο χειρισμό του οχήματος, σύμφωνα με την λογική που αναπτύσσεται από το σχέδιο «STI». Ισως να γίνει δυνατόν να χρησιμοποιηθεί αυτό το σύστημα για. τον εύκολο εντοπισμό και την ανάκτηση ενός κλεμμένου αυτοκινήτου!»
«Σε συνδυασμό με τις προόδους της τηλεεπιτήρησης, των ραντάρ και των ηλεκτρονικών εγκεφάλων που εγκαθίστανται στα αυτοκίνητα και του συστήματος GPS, αυτό μπορεί να οδηγήσει στο εξής σενάριο:
Κλέβουν το αυτοκίνητό σας στην άλλη άκρη της γης. Ενημερώνεστε αμέσως και το εντοπίζετε χρησιμοποιώντας το κινητό σας τηλέφωνο. Παίζοντας με το πληκτρολόγιό του, αναλαμβάνετε τον έλεγχο του αυτοκινήτου σας, το οδηγείτε εξ αποστάσεως, σαν να παίζατε βιντεοπαιχνίδι, και το κατευθύνετε προς το τοπικό αστυνομικό τμήμα, το οποίο και ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο χάρη στη δορυφορική σύνδεση.
Επιπλέον, μπορείτε να στείλετε μια ισχυρή ηλεκτρική εκκένωση στον πισινό του κλέφτη (αυτό το σύστημα έχει δημιουργηθεί για τα ταξί και έχει ήδη μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε κλασικό σε ορισμένες χώρες), έτσι ώστε να παραδοθεί αδιαμαρτύρητα στους αστυνομικούς όταν θα ξεμπλοκάρετε από μακριά τις πόρτες του αυτοκινήτου σας».
Ομως, προσθέτει ο ίδιος μηχανικός:
«Μπορεί κανείς να φανταστεί ένα διαφορετικό σενάριο:
Είστε πολιτικός αντιφρονών και, ένα βράδυ που επιστρέφετε από μια πολιτική συγκέντρωση,
το αυτοκίνητό σας, όσο κι αν προσπαθείτε γυρνώντας το τιμόν, δεν στρίβει για να ακολουθήσει το δρομολόγιο που θα σας πάει σπίτι σας αλλά σας παρασύρει προς μια μακρινή λεωφόρο και σταματάει μπροστά σε ένα ανώνυμο υπόστεγο.
Οι πόρτες του αυτοκινήτου σας αρνούνται να ανοίξουν μέχρι τη στιγμή που κάποιοι κουκουλοφόροι θα σας βγάλουν βίαια έξω και θα σας σύρουν σε μια τεράστια αίθουσα, γυμνή και καλυμμένη σε όλη της την επιφάνεια με πλακάκια, όπου θα συναντήσετε εκατοντάδες ομοιοπαθείς συντρόφους σας ή συμπαθούντες της υπόθεσής σας».
Στην περιοχή, όμως, των κατασκευών καμμία ανησυχία δεν έχει ποτέ εκφραστεί από κάποιο διευθυντή ερευνών, ακαδημαικό, κ.λ.π για τις συνέπειες κάποιων τεχνοκρατικών σχεδιασμών και για ενδεχόμενες παρεκτροπές κατά τη χρήση των κατασκευών τους, μολονότι αρκετοί είναι πολυγραφότατοι και αρθρογραφούν επί παντός επιστητού.
Κανείς δεν έχει επιληφθεί των καταγγελιών για τις απάνθρωπες συνθήκες στα κτίσματα των φυλακών, για τα καταγγελλόμενα λευκά κελιά στη Λάρισα, όπως κανείς στο παρελθόν δεν έχει διαμαρτυρηθεί όταν αποκαλύπτεται η αποκρουστική χρήση κάποιων εγκαταστάσεων και κτισμάτων, όπως αυτές στις οποίες διεκτραγωγήθηκε και συνεχίζει να διεκτραγωγείται η διαχρονική παράνοια του τεχνοκρατικού εκ-πολιτισμού.
Ούτε, φυσικά, έχει ποτέ κάποιος από τους «τιμημένους» ασχοληθεί με τη σύγχρονη δουλεία στις κατασκευές, με τις διπλοβάρδιες και τριπλοβάρδιες στα μεγάλα έργα από τα οποία «ψωμίζονται» διακριτικώς.
.
