(Από το χάρτινο μπλοκάκι ενός φίλου από τα παλιά.
Τα τραγουδούσε χτυπώντας με τις παλάμες του και στριφογυρίζοντας ένα μισογεμάτο πλαστικό μπουκάλι νερού)
Ο Ταξιδευτής
Ήταν ένας Ταξιδευτής
όμορφος πολύ, πολυύ
Ταξίδευε, ταξίδευεε
σε θάλασσες και ωκεανούς
ωκεανούςςς....
Μια μέρα βροχερή
φθάνει σ΄ένα νησί
και μένει εκεί πολύ, πολυύ...
Πέρασαν μήνες.....
Πέρασαν χρόνια....
Πέρασαν αιώνες......
Ένας στεριανός
κάθεται στην αμμουδιά
με πλάκωμα στην καρδιά
Ένα πουλί
πετά στον ουρανό
πετά, πετααά....
Ο άνεμος σφυρίζει
απαλά. απαλαά:
Ταξιδευτή, ταξιδευτηή
δεν είσαι στεριανός
ταξιδευτή, ταξιδευτηηηή...
Σπαράζει η καρδιά
ο στεριανός δεν υπάρχει πια
δεν υπάρχει πιααα...
και ο ταξιδευτής
ο Ταξιδευτηής
πού είναι ο ταξιδευτηής;
Τον είδε κανείς, κανείςςς;
τον Ταξιδευτή
Ποιός μπορεί να τον δει
τον ταξιδευτή ταξιδευτηή;
Μήπως είμαι γω;
Μήπως είσαι συ;
Ο ταξιδευτής Ταξιδευτηής
Στον Κήπο μια Φορά
Μια μέρα σαν κι αυτή
πήγα σ΄ένα παρκάκι
κάθησα σ΄ένα παγκάκι
και σε είδα εσένα,
εσένα περαστικέ
Σε είδα και δεν περνούσες
Κατευθυνόσουν
Από πού, προς τα πού;
Είδα πουλιά να περνούν..
Είδα γατιά να περνούν..
Σε κύτταξα και δεν μιλούσες
Είδα δέντρα να μιλούν
Είδα μικρά παιδιά να μιλούν
Σε είδα και δεν περνούσες
και δεν μιλούσες
Μια μέρα άλλη
ίσως τη μέρα αυτή
δω διαφορετικά
Παίξε
Γυμνοί ήρθαμε
γυμνοί θα φύγουμε
τί έχουμε
να χωρίσουμε;
Ζωής παιχνίδι
κι αν χάσεις;
κι αν κερδίσεις;
κι αν χάσεις....
κι αν κερδίσεις....
Έλα παίξε
Είμαστε πολλοί
είμαστε πολλά
πολλά ζωής κλαδιά
Τί κρίνεις;
Τί χωρίζεις;
Αν δεν ήμουν εγώ
ποιός εσύ;
Αν δεν ήσουν εσύ
ποιός αυτός;
Νάμασταν όλοι φτυστοί,
νάμασταν όλοι χρηστοί,
κι η Ζωή, η Ζωή;
Άσε με λοιπόν
να είμαι εγώ
Έλα παίξε
Δεν μπορείς, δεν ξέρεις;
Μή δουλεύεις
Έλα παίξε
Δε θωρείς, δε θέλεις;
Υπολίνομαι
Μεγάλε Παίχτη!
