Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

31.10.09

Απλωμένα Χέρια και Σφιγμένες Καρδιές

.
"Θυμήσου το πρόσωπο του πιο φτωχού και αδύναμου ανθρώπου που είδες ποτέ και ρώτησε τον εαυτό σου αν η πράξη που σκέφτεσαι να κάνεις πρόκειται να έχει κάποια αξία γι' αυτόν.
Θα τον ωφελήσει άραγε σε κάτι; Θα του δώσει κάποιον έλεγχο πάνω στη ζωή του και στο πεπρωμένο του; Μ' άλλα λόγια, θα οδηγήσει στην αυτοδυναμία των εκατομμυρίων που πεινούν και λιμοκτονούν; Θα δεις τότε τις αμφιβολίες σου και το εγώ σου να διαλύονται".
Μαχάτμα Γκάντι
.
"Του δε πλήθους των πιστευσάντων ήταν η καρδιά και η ψυχή μία, και κανείς τίποτα από τα υπάρχοντά του δεν το έλεγε δικό του, αλλά ήταν σ' αυτούς τα πάντα κοινά... ούτε υπήρχε κανένας ανάμεσά τους που να στερείται, γιατί όσοι ήταν κτήτορες αγρών ή οικιών, τα πούλαγαν κι έφερναν τα τιμήματα των πωλουμένων και τ' απόθεταν στα πόδια των αποστόλων· και μοιράζονταν αυτά στον καθένα ανάλογα με την ανάγκη που είχε" (Πράξεις, δ΄, 32, 34, 35).


Χθες καθόμουνα σε μια καφετέρια στα Εξάρχεια μαζί με έναν κοντινό μου άνθρωπο που ο άνθρωπός του είναι στην εντατική μετά από μια δεύτερη εγχείρηση μέσα σε δυο μέρες και τρίτη κατά σειρά το φετεινό χρόνο.
Ο γιατρός που έκανε τη δεύτερη εγχείρηση δεν είδε κάτι σοβαρό στις πολλαπλές μαγνητικές και κολονοσκοπήσεις που παράγγελνε σχεδόν κάθε δυο μέρες τις τελευταίες δυο βδομάδες.
Το είδε στη μαγνητική μετά τη δεύτερη εγχείρηση που έκανε για να αποκαταστήσει κάποια δυσλειτουργία που είχε προκύψει από την πρώτη.
Γιαυτό έγινε η τρίτη εγχείρηση δύο μέρες μετά τη δεύτερη.

Ταλαιπωρημένοι άνθρωποι πέρναγαν από την καφετέρια και πλησίαζαν τους θαμώνες της.
Μεσήλικες, ηλικιωμένοι, νέοι, πατέρας με παιδί στο χέρι.
Άλλοι σιωπηλοί, άλλοι παρακλητικοί.
Όλοι με απλωμένο χέρι.

Απλωμένα χέρια πέρναγαν συνέχεια από μπροστά μου και με έκαναν να σκύβω το κεφάλι και να αναρωτιέμαι άραγε ποιο νάναι πιο τραυματικό:
Να σε σταματούν, να σε ψαχουλεύουν και να σε σιδηροδένουν συνάνθρωποί σου
ή,
να παρακαλάς γι΄ αυτό που η φύση σου κληροδότησε και σου στέρησαν συνάνθρωποι;
Να παρακαλάς για νερό, τροφή, ένα κομμάτι γης να ξαποστάσεις;

Να σε περιφρονούν άνθρωποι με στολή ή να σε περιφρονούν άνθρωποι χωρίς στολή, καλοντυμένοι καλοποτισμένοι και καλοκοιμισμένοι;
Να σε θεωρούν εχθρό ή να σε αγνοούν παντελώς;
.
Για το πρώτο έχει γίνει τελευταία πολλή συζήτηση και κινητοποίηση και καλώς.
Για το δεύτερο;

Ταλαίπωροι περιφρονημένοι άνθρωποι περνούσαν από μπροστά μου και με έκαναν να αναρωτιέμαι ποιοι είναι πιο σεβαστοί, πιο αξιοπρεπείς:
Αυτοί που σε ευχαριστούν όταν τους δίνεις κάτι από το περίσσευμά σου το οποίο ίσως και να γνωρίζουν ότι το οφείλεις στη δική τους ένδεια;
ή,
αυτοί που τους δίνεις από το υστέρημά σου, που σου το απαιτούν κραδαίνοντας το νυστέρι;
Αυτοί που τους το εγχειρίζεις για να τους εξευμενίσεις να προσέξουν τον άνθρωπό σου γιατί φοβάσαι ότι οι καρδιές τους έχουν σφίξει και τα νυστέρια θέλουν λάδι για να μην τον πετσοκόψουν;

Απλωμένα χέρια. Οι ικέτες και οι ζήτουλες. Οι δύο όψεις της ντροπής.

Στις νυχτερινές ειδήσεις στη ΝΕΤ θυμήθηκα κάποια άλλα απλωμένα χέρια, πολυσπουδαγμένα, με σφιγμένες καρδιές.
Άκουσα για την καθηγήτρια ιατρό, την επικεφαλής της ελληνικής επιτροπής πανδημίας. Δήλωσε ότι μετά τις νέες πληροφορίες από την Ελβετία ότι το εμβόλιο Pandemrix της Glaxo δεν είναι ασφαλές για εγκύους και ασθενείς οργανισμούς για τους οποίους προορίζεται στην Ελλάδα, η αρμόδια επιτροπή σκέφτεται να το προωθήσει όχι σ αυτούς αλλά στους υγιείς οργανισμούς.
Η ακαταλληλότητα του εμβολίου τόσο για τις εγκύους όσο και για τους υγιείς οργανισμούς είναι καταφανής σε οποιονδήποτε μη ειδικό διαβάσει το πιστοποιητικό το συνοδευτικό του εμβολίου βλ. Tα Δύο Είδη του Nέου Εμβολίου, οι Αντιδράσεις στη Γερμανία και Ερωτήματα για την Ελλάδα
Η επικεφαλής καθηγήτρια ιατρός δεν είχε αναγνώσει, άραγε, το πιστοποιητικό;

Ύστερα, άκουσα για το κατσαρόλι έξω από το σπίτι μιας άλλης ιατρού,της θεοσεβούμενης βουλευτού, πρώην υπουργού παιδείας και θρησκευμάτων, με τα ακριβά γούστα με έξοδα του ελληνικού λαού.

Άκουσα διάφορα για την τρομοκρατία της κατσαρόλας των μπαρουτιασμένων παιδιών.

Δεν άκουσα τίποτα για την τρομοκρατία των λευκών κολάρων και των καθαρών απολυμασμένων χεριών.
.

28.10.09

Ποιoς Έλλην Είμαι Ακριβώς;

.
Ημέρα εθνικής περισυλλογής και ιστορικής αναδρομής σήμερα και αναδύθηκε στην επιφάνεια ένα ερώτημα που υποβόσκει μέσα μου κάθε φορά που ακούω για τη μεγάλη κληρονομιά που κουβαλώ προγονικά.

Ποιον ακριβώς προγονικό Έλληνα κουβαλώ ως κληρονομιά;

Νάναι ο Περικλής, νάναι ο Αριστοτέλης, κάποιος από τους 50.000 Αθηναίους πολίτες;
Ή, μήπως είναι κάποιος από τους 450.000 άλλους Αθηναίους κατοίκους που ήταν Έλληνες αλλά δεν ήταν πολίτες;

Μήπως δεν κρατάω από τον Αριστοτέλη, ούτε τον Περικλή, αλλά από κάποιον από τους Έλληνες δούλους που ήταν και οι πιο πολυπληθείς;

Μήπως κρατάω απ΄ αυτούς τους Έλληνες που πούλαγαν και αγόραζαν οι πολίτες Έλληνες των Αθηνών;
Απ΄αυτούς που τους έβαζαν να κάνουν τις παρακατιανές και επικίνδυνες δουλειές για να μπορούν οι πολίτες Έλληνες να ασχολούνται με τον πολιτισμό;

Στατιστικά η εκδοχή αυτή είναι η πιο πιθανή.

Ή, μήπως, πάλιν, να κρατάω από τους Λακεδομονίους Έλληνες, μιας και γεννήθηκα προς τα κει μεριά;
Άραγε, να κρατάω από τους καθαρόαιμους ή από αυτούς που πέταγαν στον Καιάδα;

Μέρες που είναι, θυμήθηκα τον ταλαίπωρο τον Χίτλερ.
Ασθενικός (φυματικός), αποτυχημένος καλλιτέχνης και κρυφοεβραίος, απεχθανόταν την αδυναμία, την κουλτούρα και τους Εβραίους.

Επειδή δεν έχω έφεση στην καλλιέργεια της σωματικής ρώμης και βρίσκω ιδιαίτερα καλαίσθητο ένα εμψυχωμένο ασθενικό ή λειψό σώμα, συμπεραίνω ότι, μάλλον, ο πρόγονός μου δεν θα ήταν καχεκτικός και «ελαττωματικός», απ΄αυτούς που πέταγαν στον Καιάδα οι αρτιμελείς και οι ρωμαλέοι Λακεδαιμόνιοι.

Επειδή, όμως, δεν είμαι καθόλου δεκτικός σε καταστάσεις εντολών και καθοδήγησης, σαν να μου φαίνεται ότι ο πρόγονος θα είχε μπουχτίσει στις εντολές και, μάλλον, θα ήταν δούλος.

Αν έτσι είναι τα πράγματα, βλέπω ότι περισσότερα με συνδέουν με τον Χασάν, τον Καμράν, την Κούνεβα και τους αδικημένους και εξεγερμένους του κόσμου τούτου.
Το να είναι απλά κάποιος πολιτογραφημένος Έλληνας δεν τον κάνει κατ΄ανάγκην και πιο συγγενικό μου.

Γι αυτό, οι περιφρονημένοι από τα σοβαρά ΜΜΕ χθεσινοί οκτώ νεκροί Αφγανοί και οι δύο αγνοούμενοι που ταξίδευαν με το ξύλινο σαπιοκάραβο που βυθίστηκε στα ανοιχτά της Μυτιλήνης δεν είναι για μένα μικρότερη απώλεια απ΄αυτήν οκτώ νεκρών Ελλήνων και δύο αγνοούμενων Ελλήνων Μυτιλήνη: Οκτώ νεκροί σε βύθιση πλοιάριου που μετέφερε μετανάστες.

Εσείς, ποιανού Έλληνα είστε απόγονος;
.

27.10.09

Ψυχή Βαθιά – Oι Έλληνες και οι Βάρβαροι

.
Δεν θα σχολιάσω την ταινία «Ψυχή βαθιά»του Παντελή Βούλγαρη. Δεν την έχω δει ακόμη.

Θα αναφερθώ σε ένα σύγχρονο άνθρωπο, έναν απλό άνθρωπο με ψυχή βαθιά.

Τον αδελφό του Μοχάμεντ Καμράν.
Θα αναφερθώ στη συνέντευξή του για έναν άλλο μεγάλο απλό άνθρωπο, τον αδελφό του, τον Μοχάμεντ που θανατώθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα από αστυνομικούς.
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην Αυγή της Κυριακής από τον Niko Ago (
nago@otenet.gr).

Φαντάζομαι ότι σε τέτοιους ανθρώπους θα αναφέρεται η ταινία του Βούλγαρη.
Σε αυτούς τους ανθρώπους θα αναγνώρισε ψυχή βαθιά.............. (Η φωτογραφία από τον Πλάτανο )
Σε ανθρώπους που επιβιώνουν μέσα σε κακουχία, μέσα σε ανασφάλεια, μέσα σε κλίμα βίας και κατάφωρης αδικίας και παραμένουν αλώβητοι.

«Δάχτυλο κομμένο είχε ο αδελφός μου, που είχε ένα ατύχημα στη δουλειά του» λέει ο αδελφός.
Και, όμως, οι απλοί αυτοί άνθρωποι δεν μνησικακούν, δεν κλαίγονται δεν ζητούν τίποτα.
Μας υπηρέτησαν, μας δούλεψαν τριπλοβάρδιες και απέτισαν φόρο αίματος στη μπετονιάδα της υπέρλαμπρης ολυμπιάδας μας με τους δεκατρείς νεκρούς τους, μας δούλεψαν και στοίχειωσαν με τους νεκρούς τους το καλαίσθητο μετρό μας και εμείς δεν τους συγκολλήσαμε ούτε το δάχτυλο για αντάλλαγμα.

«Στο νοσοκομείο δεν μπορούσαμε να τον πάμε, από φόβο. Δεν είχαμε κανένας μας χαρτιά. Μετά δεν ξέραμε αν θα τον έπιαναν και εκεί» συνεχίζει ο αδελφός και περιγράφει τους «έλληνες που φιλοξενούν σαν βάρβαροι».

Αυτοί οι άνθρωποι είναι μεγάλοι κι ας μην τους εξήρε ο Τσόρτσιλ.
Έχουν το ψυχικό ανάστημα, το ψυχικό βάθος, να συγχωρούν.
Έχουν τον ψυχικό χώρο να χωρούν ακόμη και τους βασανιστές τους.

«Φοβηθήκαμε πολύ, αλλά μας έδινε κουράγιο. Θα φύγει, έλεγε, ο πόνος από το ηλεκτροσόκ και θα γίνω καλά», έτσι έλεγε ο βαθύψυχος νεκρός αδελφός.

‘Εχουν το ψυχικό βάθος να χωρούν ακόμη και τον φονιά του δικού τους ανθρώπου.

«Δεν θέλω τίποτα από 'δώ και στο εξής. Ούτε και έχω μίσος μέσα μου. Έτσι το είχε γράψει ο Θεός (!), να φύγει νωρίς», λέει ο αδελφός.

Έτσι λέει ο απροστάτευτος μικρός αδελφός του νεκρού και μπροστά του ωχριούν έθνη ολόκληρα που περιφέρουν τους νεκρούς τους και μακελεύουν ολόκληρους λαούς στο όνομά τους.

Δεν ζητούν εξωτερική δικαίωση, τη βρίσκουν μέσα τους. Γιαυτό είναι μεγάλοι.

Είναι αυτάρκεις κι ας είναι χτυπημένοι όσο δεν παίρνει. Κι ας είναι στερημένοι όσο δεν παίρνει.
«Ήρθε από την Γερμανία ένας θείος μας και πλήρωσε τα έξοδα για τη μεταφορά της σορού του στην πατρίδα. Εμείς δεν είχαμε λεφτά» ομολογεί ο αδελφός.

Ζητούν μόνον σεβασμό του νεκρού τους, σεβασμό της μνήμης του, αποκατάσταση της αλήθειας του θανάτου τους.
«Μα δεν θέλω να λένε ότι πέθανε από μόνος του. Τον σκότωσαν τον αδελφό μου», λέει μόνον ο αδελφός.

Στους ανθρώπους αυτούς υποκλίνομαι.

Και μαζί με αυτούς και σ΄όλους εκείνους τους αθόρυβους, ανώνυμους, απλούς μεγάλους ανθρώπους, δηλωμένους και αδήλωτους, νόμιμους και «λαθραίους», που μέσα στο σημερινό κόσμο της κονόμας, των εκκωφαντικών κενοστομιών και της μόστρας, παραμένουν αυτάρκεις, αθόρυβοι, αθέατοι και άνθρωποι.

Υποκλίνομαι στον Μοχάμεντ Καμράν, τον αδελφό του που δεν μάθαμε το όνομά του, την Κωνσταντίνα Κούνεβα.... Στους ανθρώπους που στις χωρίς αντίκρυσμα μεγαλοστομίες των επώνυμων, αντιπαραθέτουν τις άγραφες δηλώσεις της στάσης της ζωής τους.

Στους ανθρώπους που δεν θα γράψει τίποτα γι αυτούς η ιστορία.
Γιατί, όπως λένε, την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Και αυτοί είναι ηττημένοι.


Γνωρίζω υψηλά ιστάμενους στη δουλειά μου που τη βιογραφία τους αλλιώς θα την έγραφα εγώ και αλλιώς θα μείνει στην ιστορία.
Γι αυτό και γω διαβάζω τη δική μου ιστορία.
Αυτή που τη βλέπω να αναβιώνει γύρω μου στην καθημερινότητά μου και αυτήν σας παρουσιάζω.

Για τους ανθρώπους αυτούς που τους θεωρώ μεγάλους. απευθύνω, μέρες που είναι, ένα ερώτημα:
Γιατί η πολιτεία που τιμά και αποκαθιστά τους πεσόντες στα πεδία του πολέμου δεν τιμά και δεν αποκαθιστά τους πεσόντες στα πεδία της ειρήνης;

Βλ. και Οι Απλοί Άνθρωποι, οι "Mεγάλοι" και ο Ερπετοειδής Εγκέφαλος
..

26.10.09

Το Όχι της Αντίδρασης και το Όχι της Κατανόησης και της Αποστασιοποίησης

.
Εκτός από το ιστορικό Όχι, το όχι εν γένει έχει ιδιαίτερα επαινεθεί ως στάση ζωής, ως επιθυμητή στάση σε καταστάσεις επιβουλών από άλλους στους διάφορους τομείς της προσωπικής και κοινωνικής ζωής του ανθρώπου.
Αρκετοί μιλούν και για τα όχι που πρέπει να προβάλλει κανείς και απέναντι στον ίδιο τον εαυτό του, στις επιζήμιες προδιαθέσεις και τάσεις του.

Άλλοι πάλιν εξυμνούν το ναι της κατάφασης, της αποδοχής.

Μερικοί απορρίπτουν και το ναι και το όχι και μιλούν για αποχρώσεις μεταξύ μαύρου και άσπρου και της διάκρισης που πρέπει να έχει ο άνθρωπος ώστε να μην εγκλωβίζεται σε απόλυτα που οδηγούν σε ολοκληρωτικές καταστάσεις.

Εν γένει, αναπτύσσεται μια αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο πρώτες κατηγορίες ανθρώπων, στους όχι-ανθρώπους και στους ναι –ανθρώπους, όπως αποκαλεί η μια κατηγορία ανθρώπων την άλλη.
Η τρίτη στάση της σχετικότητας θεωρείται από τις δύο πρώτες κατηγορίες ανθρώπων ως χλιαρή και απευκταία.

Είναι, όμως, οι δύο πρώτες στάσεις τόσο διαφορετικές όσο φαίνονται;
Μήπως και η άρνηση και η κατάφαση είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;
Μήπως το όχι είναι ναι;

Όταν απλά αρνείσαι μια κατάσταση αντιστεκόμενος σ΄αυτή, όταν την αντιπαλεύεις, την αποδυναμώνεις;
Η κατάσταση αυτή σταματά να υπάρχει για σένα;
Η ενέργειά σου, η προσοχή σου αποσύρεται απ΄αυτήν; Παραμένεις ψυχολογικά αποσπασμένος απ΄αυτήν;

Η εμπειρία δείχνει το αντίθετο. Σε απασχοληθεί περισσότερο, σε δεσμεύει περισσότερο, την υφίστασαι σε ψυχολογικό επίπεδο περισσότερο. Οι συνέπειές της είναι μεγαλύτερες, άρα δεν έχει αποδυναμωθεί, έχει ενισχυθεί.

Άρα η απλή άρνηση δεν είναι παρά κατάφαση.

Επιβεβαίωση της μετάπτωσης αυτής των αντιθέτων μπορεί να βρει κανείς στην πορεία πολλών ανθρώπων με αντιστασιακές δάφνες που μετεστράφηκαν σε ένθερμους υποστηρικτές της κατεστημένης κατάστασης στην οποία αντιστάθηκαν, αλλά και στην ιστορία πολλών επαναστατικών κινημάτων, κινημάτων άρνησης της καθεστηκυίας κατάστασης την οποία κάποια στιγμή άρχισαν να αναπαράγουν.

Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί το κίνημα των Τουπαμάρος οι οποίοι πολέμησαν την εξουσία όσο κανένα άλλο αντάρτικο πόλεων.
Όπως γράφει ο Ρούσσος Βρανάς στα Νέα, ο Χοσέ Μούχικα, ένας από τους ηγέτες των Τουπαμάρος, υποψήφιος πρόεδρος της Ουρουγουάης, διαβεβαίωσε τους επιχειρηματίες της χώρας ότι θα διατηρήσει την οικονομία της αγοράς, θα εγγυηθεί την ατομική ιδιοκτησία και θα προστατέψει τις επενδύσεις. (βλ. ΔΡΟΜΟΙ) .

Πώς υπερβαίνει κανείς αυτή την κατάσταση της δυαδικότητας, την κατάσταση των αντιθέτων που το ένα οδηγεί στο άλλο και που αναιρεί την ουσιαστική αλλαγή;
Πώς μπορεί κανείς να αρνηθεί μια κατάσταση χωρίς να αιχμαλωτιστεί απ΄αυτή;
Πώς μπορεί κανείς να κάνει μια κατάσταση να μην τον απασχολεί, να μην τον καθορίζει επί της ουσίας, όχι μόνον επιφανειακά;
Πώς τελειώνει κανείς μια κατάσταση;

Θα μιλήσω από προσωπική εμπειρία.
Για πολλά χρόνια, με είχε σημαδέψει μια εικόνα που είχα δει στο δρόμο: η εικόνα ενός σκυλιού κατακρεουγμένου από ένα αυτοκίνητο και παρατημένου στη μέση του δρόμου.

Κάθε φορά που αντίκρυζα από μακρυά κάτι που έμοιαζε με σώμα στο δρόμο, και τριγύρναγα τότε συχνά στους δρόμους, νόμιζα ότι έβλεπα κατακρεουγμένο σκυλί.
Μ΄έπιανε σύγκρυο, ταυτιζόμουνα μαζί του, αρνιόμουνα να συνεχίσω και άλλαζα δρόμο.
Η σκηνή αυτή με διακατείχε για αρκετή ώρα και προσπαθούσα να την ξορκίσω γράφοντας σε ένα μπλοκάκι για το δράμα του άτυχου ζώου.

Κάποια μέρα αποφάσισα να δοκιμάσω να μην αντισταθώ να δω τι θα μου συμβεί.
Πλησίασα, το κοίταξα και είδα ότι ήταν ένα λασπωμένο σχοινί.

Από τότε δεν άλλαζα δρόμο. Όταν έβλεπα κάτι στο δρόμο, πλησίαζα, το κοίταζα επισταμένα και προχωρούσα χωρίς να με απασχολεί άλλο.
Και μερικές φορές ήταν πράγματι ένα σκυλί κατακρεουγμένο και παρατημένο.
Δεν με διατάρασσε πια.

Συνειδητοποίησα ότι η μέχρι τότε άρνησή μου δεν ήταν ευαισθησία, ήταν αδυναμία κατανόησης.
Συνειδητοποίησα ότι η άρνησή μου να δω κατάματα μια κατάσταση ήταν αυτή που με αιχμαλώτιζε.
Ήταν αυτή που επέτρεπε να μεσολαβούν σκέψεις και μνήμες και να ζωντανεύουν το παρελθόν στο παρόν, που επέτρεπε την καθήλωσή μου στο παρελθόν, που με εμπόδιζε να προχωρήσω κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Να κοιτάζεις κάτι κατάματα, να προσηλώνεσαι σε κάτι ώστε να μην μεσολαβεί η σκέψη που είναι η απόκριση του παρελθόντος, είδα ότι είναι ο τρόπος, ή τουλάχιστον ένας τρόπος για να τελειώνεις μια κατάσταση,

Λες όχι σε μια κατάσταση όταν αποστασιοποιείσαι απ΄αυτήν.

Δύσκολο θα πει κανείς. Ασυνήθιστο θα έλεγα.

Το έχω καταφέρει. Όχι, φυσικά. Δεν θα έγραφα.

Βλ. και Eίναι η Ενεργή Αντίσταση Λύση Σήμερα; και Προβληματισμός Ενός Ολίγον Blogger
.

25.10.09

Για το Ιστορικό Όχι

.
Επέτειος του ιστορικού Όχι αυτές τις ημέρες για την Ελλάδα και πολύς λόγος άρχισε στο διαδίκτυο για το ποιος ήταν ο φορέας του Όχι και ποιος δικαιούται την τιμή.

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είμαι ιδιαίτερα ενημερωμένος για τα ιστορικά γεγονότα γενικά. Αυτό οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στην αντίληψή μου για την ιστορία.
Λένε ότι όποιος αγνοεί την ιστορία είναι καταδικασμένος να επαναλάβει τα λάθη της, όποιος δεν διδάσκεται από το παρελθόν το επαναλαμβάνει στο παρόν.

Πάντων μέτρον άνθρωπος έλεγαν οι παλιοί.
Μπορείς να δεις τα πάντα στην κλίμακα του ανθρώπου.
Μπορείς να δεις την πορεία ενός τόπου στην κλίμακα της ζωής ενός ανθρώπου.

Η γνώση του παρελθόντος ενός ανθρώπου καθορίζει το παρόν του και το μέλλον του;
Έτσι λέγεται.
Είναι η άποψη που συνδέει μονοσήμαντα αιτία και αποτέλεσμα.

Η αιτιότητα, όμως, αυτή, προϋποθέτει το μονοδιάστατο του ανθρώπου, προϋποθέτει τον προβλέψιμο άνθρωπο, τον συμμορφούμενο άνθρωπο κατά το πρότυπο του σκύλου του Παβλόφ.

Η άποψη αυτή υπογράφει και την καταδίκη του ανθρώπου, την υπαγωγή του σε αγέλη.
Προϋποθέτει τον άνθρωπο τον αποκομμένο από τις άπειρες, εν δυνάμει, ανεκδήλωτες, δυνατότητές του που συνιστούν την ψυχή του.

Ένας άνθρωπος με ψυχή, ένας τόπος με ψυχή δεν είναι προβλέψιμος.

Σε έναν τέτοιο άνθρωπο, σε έναν τέτοιο τόπο, το παρελθόν δεν μπορεί να αποτελεί οδηγό.
Είναι ένα κομμάτι της ζωής του που το αποθέτει με σεβασμό, αλλά δεν μπορεί να είναι οδηγός του.
Το κομμάτι αυτό δεν υπάρχει στο παρόν.
Δεν μπορεί να καθοδηγείται από κάτι ανύπαρκτο.
Γιατί αν το παρόν του είναι απόκριση του παρελθόντος δεν είναι παρόν.

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν διακατέχομαι καθόλου από εθνική υπερηφάνεια για τα επιτεύγματα των προγόνων.
Ποτέ μου δεν κατανόησα από που αντλούμε την υπερηφάνειά μας για κάτι που έκαναν κάποιοι άλλοι.
Γιατί να ζητωκραυγάζω και να υπερηφανεύομαι, για παράδειγμα, για τους ολυμπιονίκες μας;
Δικός τους ήταν ο μόχθος και όχι δικός μου. Δεν είμαι μέλος αγέλης.
Όταν κάνει κάτι μεμπτό κάποιος δεν το καταλογίζω στον εαυτό μου, δεν ντρέπομαι γιαυτό.
Γιατί υπερηφανεύομαι όταν αυτός ο άλλος κάνει κάτι εξαιρετικό;

Αλλά, κυρίως, δεν καταλαβαίνω γιατί στον εικοστό πρώτο αιώνα που πληροφορούμαστε και έχουμε εικόνες για τις φρικαλεότητες των πολέμων με τις "παράπλευρες απώλειες"τους και πληροφορούμαστε για τις κινητήριες δυνάμεις πίσω τους, νοιώθουμε εθνική υπερηφάνεια για τους ήρωες στα πεδία των μαχών.

Πώς μπορούμε να μιλάμε για νίκες, όταν η νίκη του ενός είναι πανωλεθρία και ατέλειωτη δυστυχία για κάποιον άλλο, έναν άλλο απλό άνθρωπο σαν και μας;
Έναν άνθρωπο με τον οποίο δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε, πού άλλοι μας προπαγάνδισαν να θεωρούμαστε εχθροί ο ένας του άλλου για τους δικούς τους αφανείς λόγους.

Πώς μπορούμε να είμαστε περήφανοι για φόνους;
Νόμιμους φόνους, ναι.
Φόνους τιμής θα έλεγαν κάποιοι.
Τότε γιατί καταδικάζουμε τους φόνους τιμής σε καιρούς ειρήνης;

Τιμούμε το θάρρος και την περιφρόνηση του θανάτου που επέδειξαν οι πολεμιστές;
Τότε, γιατί δεν τιμούμε και τους θαρραλέους του ποινικού δικαίου που βιαιοπραγούν αψηφώντας για την τιμωρία;

Γιατί στον πόλεμο ισχύουν άλλοι νόμοι θα απαντήσει κανείς.
Εκεί ισχύει ο θάνατός σου η ζωή μου, η ατίμωσή σου η τιμή μου.

Πώς μπορούμε τότε να είμαστε υπερήφανοι για περιόδους που άνθρωποι αναγκάζονται να υποβιβάζονται σε υπάνθρωπους;

Μερικοί απορούν για τους εμφύλιους που ξεσπούν σε εμπόλεμες περιόδους.
Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί η απορία.

Όταν μετρούμε την ανδρεία με τον αριθμό των σφαγιασμένων, όταν ακούμε για ιερωμένους που πρωτοστάτησαν σε σφαγές, που ικέτεψαν τον πανάγαθο και φιλεύσπλαχνο θεό τους να ξεκληρίσει ανθρώπους σαν και μας, γιατί απορούμε;

Αρκετοί από μας, αν αναγκαζόμασταν να βιαιοπραγήσουμε για να προστατεύσουμε μέλη της οικογένειάς μας ή κάποιον άλλον από θανάσιμη απειλή κάποιου άλλου, κάποιου ξένου, δεν νομίζω ότι θα ήμασταν υπερήφανοι για την βιαιοπραγία μας.
Δεν νομίζω ότι θα γιορτάζαμε την επέτειο του γεγονότος επιδεικνύοντας τα σύνεργα του σφαγιασμού του ξένου, ούτε θα αποθανατίζαμε τα παιδιά μας να παρευλάνουν μαζί με τα σύνεργα αυτά.

Θα καλούμασταν να δώσουμε εξηγήσεις πόσο απαραίτητη ήταν η αντίδρασή μας αυτή, μήπως υπερβάλαμε και σίγουρα δεν θα μας απέτιαν φόρο τιμής για την υπεράσπισή μας αυτή.

Γιατί αυτό αντιστρέφεται όταν πρόκειται για τις πολεμικές επιχειρήσεις;

Μήπως θα έπρεπε να μας προβληματίσει;

Βλ. και H Μοναδικότητα του Ανθρώπου και οι Μηχανισμοί Συμμόρφωσης
.
.

24.10.09

Όπως Μέσα, έτσι και Έξω

.
Όπως μέσα, έτσι και έξω, έλεγαν οι παλιοί. Ο εξωτερικός κόσμος είναι αντανάκλαση του εσωτερικού κόσμου.
Μιλούσαν για μικρόκοσμο, κόσμο και μακρόκοσμο σε αντανάκλαση ο ένας του άλλου.
Όπως κάτω, έτσι και επάνω, έλεγαν οι Αιγύπτιοι.

Γιαυτό και συνιστούσαν το γνώθι σεαυτόν.
Για να γνωρίσεις τον κόσμο, έλεγαν, πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου.
Για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να αλλάξεις τον εαυτό σου.

Τις απόψεις αυτές συμμερίζονται τόσο η επιστήμη όσο και οι θρησκείες.

Η επιστήμη μιλά ότι τα πάντα είναι ενέργεια πιστοποιώντας την ενότητα των πάντων.

Οι θρησκείες μιλούν για τον πανταχού παρόντα θεό, ότι τα πάντα είναι θεός και πιστοποιούν πάλι την ενότητα των πάντων.
Παραγγέλλουν αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν, πιστοποιώντας ότι ο πλησίον σου είναι ο εαυτός σου.

Η ψυχολογία και η βιοενεργειακή αντίληψη της ιατρικής μιλούν για τα προβλήματα στη συμπεριφορά και τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού ως μπλοκαρίσματα της ελεύθερης ροής της ενέργειας του ανθρώπου και μιλούν για την αντιστοίχηση ψυχικών και σωματικών διαταραχών, για τη ψυχοσωματική φύση όλων των διαταραχών του ανθρώπινου οργανισμού.

Με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαμε να δούμε και τα προβλήματα στη συμπεριφορά και τη λειτουργία της κοινωνίας μας ως μπλοκαρίσματα της ελεύθερης ροής της συλλογικής μας ενέργειας.

Οι θρησκείες μιλούν για τα ίδια ατομικά και κοινωνικά ενεργειακά μπλοκαρίσματα ως τους εσωτερικούς και εξωτερικούς δαίμονες.

Ως αιτία των ενεργειακών αυτών κόμβων μπορεί να ιδωθεί η διατάραξη της παλμικής κίνησης συστολής-διαστολής του ατομικού και κοινωνικού ψυχοσωματικού οργανισμού.

Συνήθως,η διατάραξη αυτή οφείλεται σε υπερίσχυση της συστολής από τη διαστολή.

Αιτίες της παρατεταμένης αυτής συστολής, της παρατεταμένης αυτής εσωστρέφειας του ανθρώπου και της κοινωνίας, είναι, συνήθως, η χρόνια απώθηση των λεγόμενων τραυματικών καταστάσεων, των καταστάσεων εκείνων που φαίνονται να υπερβαίνουν την ικανότητά του κατανόησης και αποδοχής τους.

Είναι οι καταστάσεις εκείνες που ο οργανισμός κλείνει, συστέλλεται, για να προφυλαχθεί και αρνείται να ξανανοίξει, να ξαναδιασταλεί, φοβούμενος την αναβίωσή τους.

Για το ξεμπλοκάρισμα των ενεργειακών κόμπων στον ανθρώπινο οργανισμό έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες και τεχνικές.

Αρκετές εστιάζουν στην διερεύνηση της φύσης και των αιτιών των κόμβων αυτών ως το πρώτο βήμα της διάλυσής τους, επιχειρώντας την ελεγχόμενη εκτόνωση της εγκλωβισμένης ενέργειας.
Άλλες εστιάζονται στην ενίσχυση της ενεργειακής ροής του οργανισμού ώστε η μεγαλύτερη έντασή της, η ορμή της, να εξαλείψει τα ενεργειακά λιμνάσματα όπου και να βρίσκονται.

Η πρώτη μέθοδος είναι η ψυχαναλυτική και, συνήθως, είναι χρονοβόρα, επώδυνη και με αβέβαια αποτελέσματα, καθώς οι ενεργειακοί κόμβοι μπορεί να είναι αναρίθμητοι και η διάλυση του ενός να μην συνεπάγεται κατ΄ανάγκην και διάλυση ή εξασθένηση και των άλλων, αλλά ενδεχόμενα την ενίσχυσή τους.

Η δεύτερη μέθοδος είναι πιο άμεση και πιο αποτελεσματική και, επιπλέον, επιτυγχάνει την ενεργειακή αναβάθμιση όλου του οργανισμού.

Η αλλαγή της ενεργειακής ροής του οργανισμού απαιτεί αλλαγή του προσανατολισμού του ανθρώπου.
Απαιτεί αλλαγή της εστίασης της προσοχής του ανθρώπου.
Η ενέργεια ακολουθεί την προσοχή.
.
Έχει ειπωθεί όπου είναι η καρδιά σου εκεί είναι και ο θησαυρός σου.

Αυτό που ισχύει για τον ανθρώπινο οργανισμό ισχύει και για την κοινωνία.
Τα κοινωνικά μπλοκαρίσματα απαιτούν νέο προσανατολισμό.

Δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα με την ίδια λογική που το προκάλεσε, έχει ειπωθεί.
.
Βλ. και Ο Κόσμος ως Κάτοπτρο και H Αυτοαιχμαλωσία του Ανθρώπου

23.10.09

Παρατηρώντας τον Aτέρμονα Aδιέξοδο Kύκλο Διαμαρτυρίας - Αστυνομικής Βίας

.
Παρακολουθώντας τα πρόσφατα επεισόδια στα Εξάρχεια και τα προηγούμενα στην πορεία για τον νεκρό Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ από το Πακιστάν, μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ενός φαύλου κύκλου, ενός ατέρμονα αδιέξοδου κύκλου δράσης-αντίδρασης, όπου η διαμαρτυρία συνεπάγεται άσκηση βίας και η άσκηση βίας συνεπάγεται διαμαρτυρία.

Μολονότι σε αρκετά από τα ιστολόγιά μας φιγουράρει η ρήση του Αϊνσταίν ότι ¨ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με την ίδια λογική η οποία το δημιούργησε"και αυτή του Γκάντι «συ γίνε η αλλαγή που επιθυμείς» και καταγγέλλουμε την αντιμετώπισή μας ως αγέλης, επιβραβεύουμε το πετροβόλημα αδιακρίτως μιας ομάδας επαγγελματιών για τα πεπραγμένα κάποιων απ΄αυτούς και στη συνέχεια διαμαρτυρόμαστε για την εκ μέρους τους αδιάκριτη βιαιοπραγία τους.

Αν και καυτηριάζουμε τη στάση μέρους των συμπολιτών μας να αναπαράγουν παλιές αντιλήψεις και ξεπερασμένα πρότυπα στην πολιτική ζωή του τόπου μας και καταγγέλλουμε τις προσπάθειες συμμόρφωσής μας και αντιμετώπισής μας ως αγέλης από τους εξουσιαστικούς θεσμούς, κάνουμε και μεις το ίδιο καταλογίζοντας συλλογική ευθύνη σε κατηγορία των συμπολιτών μας.

Μολονότι κάνουμε αναλύσεις για τις αιτίες και τους ηθικούς αυτουργούς της βίας και μιλάμε για την κυριαρχία και την καλυμμένη βιαιοπραγία των τραπεζών και των μεγαλοεταιριών, κατευθύνουμε την αντίδρασή μας στους αδύναμους υποτελείς τους.

Καμία πορεία, καμία διαμαρτυρία δεν διοργανώθηκε κατά των μεγαλοεταιριών για τους νεκρούς της ΛΑΡΚΟ και του μεταλλείου - φονιά στη Στρατονίκη.

Ούτε ποτέ έχει γίνει κάποια πορεία για την αφαίμαξη των τραπεζιτών, για τους οποίους οι ίδιοι οι υπάλληλοί τους, όταν πια οι τραπεζίτες είχαν εγκαταστήσει την κυριαρχία τους και τους ξεπέταξαν, κυκλοφόρησαν πριν κάμποσα χρόνια αφίσες που τους παρομοίαζαν ως βρυκόλακες εν δράσει.

Μολονότι μιλάμε για ελευθερία ιδεών και όχι χειροπέδες στη σκέψη, γελοιοποιούμε σχολιαστές των αναρτήσεών μας με αντίθετη άποψη, λοιδορούμε ενδεχόμενη αδυναμία έκφρασής τους στοχοποιώντας τους ως υποβολιμαίους, μερικές μάλιστα φορές εκθέτοντας κατόπιν έρευνας και προσωπικά τους στοιχεία.

Άλλες φορές επισημαίνουμε και ορθώς την ανάγκη για διαφάνεια της ζωής και των πεπραγμένων των ομιλούντων και αρθρογραφούντων, αλλά χωρίς ταυτόχρονα να εκθέτουμε και να διαφανοποιούμε και τη δική μας ζωή ως αρθρογραφούντες.

Κρίνουμε ανθρώπους από τις καταγεγραμμένες δημόσια πράξεις τους, κατηγοριοποιώντας τους σε αξιόλογους και μη, αναιρώντας έτσι την υποστασιακή και όχι χρηστική αξία των ανθρώπων, ενώ διαμαρτυρόμαστε για την κατηγοριοποίηση και την απαξίωση αδύναμων ανθρώπων από τους εξουσιαστικούς θεσμούς.

Τιμούμε τις δημόσιες πράξεις των ανθρώπων ή κατακρίνουμε την απουσία τους χωρίς να ξέρουμε τις συνθήκες ή τα κίνητρα που ώθησαν τους μεν στην κοινωφελή τους δράση, τους δε στην αποχή τους.
Χωρίς να ξέρουμε αν οι πρώτοι φυγοδίκησαν από δύσκολες προσωπικές, οικογενειακές ή φιλικές καταστάσεις και προτίμησαν την κοινωνική αναγνώριση του δημόσια ορατού έργου.
Σήμερα άκουσα στις ειδήσεις ότι κάποιος στην Ιταλία που είχε αποφυλακιστεί ζήτησε να επιστρέψει στη φυλακή γιατί δεν άντεχε την γκρίνια της γυναίκας του.

Δημιουργούμε ανθρώπους πρότυπα και τους αντιπαραθέτουμε στους ανθρώπους πρότυπα της εξουσίας.

Μας ταυτοποιούν οι εξουσιαστικοί θεσμοί με μια λίστα ιδιοτήτων, συμπληρώνουμε και μεις αυτή τη λίστα με αντιστασιακές επίσημες και ανεπίσημες περγαμηνές.

Εν τέλει, μήπως δεν είμαστε απέναντι στις εξουσίες, αλλά τα "προοδευτικά" μέσα άσκησής τους;
Μήπως αυτός είναι ο "διακριτικός¨τρόπος εμπέδωσης των αξιών τους, ο αθόρυβος τρόπος που οι λίγοι κουμαντάρουν τους πολλούς;

Βλ. και Eίναι η Ενεργή Αντίσταση Λύση Σήμερα;
. .

22.10.09

Η Τεχνολογική Ανάπτυξη και η Αναπηρία του Σύγχρονου Ανθρώπου

.
"Αν σβήσει το ηλεκτρικό σας θα σβήσει και ο πολιτισμός σας"
Τοίχοι των Εξαρχείων

"Δεν μπορείς να πεις ότι ο πολιτισμός δεν προοδεύει, αφού σε κάθε πόλεμο
μπορούν να σε σκοτώσουν με νέα όπλα"
Will Roges, κωμικός

Διαβάζοντας διάφορα επετειακά σχόλια για το Δαρβίνο και τη θεωρία του της εξέλιξης θυμήθηκα μια τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσα για κάμποσο καιρό (νομίζω στην ΕΤ3) που παρουσίαζε έναν άνθρωπο να διασχίζει για βδομάδες άγνωστη άγρια παρθένα φύση χωρίς καθόλου προμήθειες, με μόνο εφόδιο ένα μαχαίρι-σουγιά.
Κατάφερνε να τρέφεται, να θεραπεύεται, να προστατεύεται από άγρια ζώα, δηλητηριώδη φυτά, ορμητικούς χειμάρρους και ένα σωρό άλλους κινδύνους, επιδεικνύοντας απίστευτη εφευρετικότητα και προσαρμοστικότητα.

Ένα εγκώμιο της απλής λογικής, ένα εγκώμιον του ανθρώπου που μαθητεύει στην μεγάλη επιστήμη της ζωής, του ανθρώπου που ξέρει να διαβάζει το μεγάλο βιβλίο της φύσης.

Άραγε, πόσοι από τους πολυσπουδαγμένους ανθρώπους θα επιβίωναν έστω και μια ημέρα σ΄ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μακρυά από τις βολές και τα εφόδια της σύγχρονης τεχνολογίας;
Πολλοί μιλάμε για εξέλιξη του ανθρώπου με την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Σίγουρα, έχουμε ταχύτατη ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Έχουμε, όμως, ως επακόλουθο της τεχνολογικής ανάπτυξης και εξέλιξη του ανθρώπου;

Αν δούμε την εξέλιξη ως την προοδευτική απελευθέρωση του ανθρώπου από εξαρτήσεις και δεσμεύσεις, ως μια πορεία προς την αυτονομία του και την αυτοτροφία του, ως μια πορεία υπέρβασης των νόμων του πεδίου της ύπαρξής του,
πόσο τον βοήθησε σ΄ αυτό η ανάπτυξη της τεχνολογίας;

Σίγουρα, τον απάλλαξε από σκοτούρες και βάσανα, τον απελευθέρωσε από αρκετές κουραστικές και μονότονες δουλειές του παρελθόντος.

Το τίμημα, όμως, αυτής της βοήθειας ήταν η ισχυρή εξάρτηση του ανθρώπου από τον βοηθό του, την τεχνολογία.

Πόσο βοηθός είναι κάποιος, όταν, αντί να σου παρέχει τη δυνατότητα να απεξαρτηθείς απ΄ αυτόν, απλά σε διευκολύνει καταδικάζοντάς σε σε ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση απ΄αυτόν;

Η τεχνολογική ανάπτυξη, υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου και αποτέλεσμα ανταγωνισμού ατόμων, ομάδων και κρατών, οδήγησε νομοτελειακά, αντί στην απελευθέρωση του χρόνου και την αναβάθμιση της εργασιακής και κοινωνικής ζωής, σε προοδευτική υποβάθμιση και επιμήκυνση του εργασιακού χρόνου και στέρηση κεκτημένων ελευθεριών καθιστώντας την πλειοψηφία των ανθρώπων τροφοδότες των μηχανών, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις περί αντιστροφής του ρόλου ανθρώπων και μηχανών.

Σήμερα, η κατάσταση τείνει να αντιστραφεί και τα δημιουργήματά μας, τα τεχνολογικά επιτεύγματά μας που φτειάξαμε για να διευκολύνουμε και να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας, με την άκριτη και άτοπη συλλογική υπερχρήση τους τείνουν να αυτονομηθούν και να μας εξουσιάσουν και να υποστρέψουν την εξέλιξή μας, υποκαθιστώντας την κρίση μας και συρρικνώνοντας το πεδίον των εμπειριών μας, ποδηγετώντας με τον τρόπο αυτό τον μοχλό της εξέλιξής μας.

Εγκλωβιστήκαμε στα δημιουργήματά μας και η δημιουργία μας μετεστράφη σε αντιδημιουργία.

Εκλαμβάνοντας την πρόσω ολοταχώς πορεία της προοδευτικής υβριδοποίησης ανθρώπου και μηχανής ως πρόοδο και εξέλιξη, η τεχνολογία ενδύθηκε το ένδυμα του βασιλέως, όμηρος πλήθους παλατιανών, οι οποίοι επικαλούμενοι τον βασιλέα και τις προσταγές του, δημιούργησαν στρατιές υπηκόων, υποταγμένων στις πλεκτάνες των παλατιανών ως τη θέληση του βασιλέα, προσφερόμενων ή καταναγκαζόμενων σε θυσία για τη στήριξη του βασιλείου.

Και οι υπήκοοι μη διακρίνοντας το βάσανον της ηθελημένης αιχμαλωσίας των παλατιανών ανταγωνιζόμαστε να εισέλθουμε στα παλάτια και να τους διαδεχθούμε.

Έως ότου αποκαλυφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι παλατιανοί έχουν εσαεί φυλακιστεί.
Έως ότου κατανοηθεί ότι εμείς εκχωρήσαμε τη δύναμη στους παλατιανούς, απεμπολώντας την.
Έως ότου θελήσουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της διαχείρησής της.
,

21.10.09

Οι Νεκροί στο «Μεταλλείο Φονιά» στη Στρατονίκη και η Προστατευόμενη Ειδεχθής Διαρκής Εταιρική Τρομοκρατία

.
Στη μακρυά λίστα των ανθρώπων θυσία στο βωμό του χρήματος και των θεραπαινίδων του μεγαλοεταιριών προστέθηκαν την Τετάρτη 14 Οκτωβρίου δύο ακόμη άνθρωποι: Ο Δημήτρης Χαριστάς, 44 ετών και ο Χρήστος Παπαϊωάννου, 49 ετών.

Καταπλακώθηκαν από την οροφή στοάς στο χρυσωρυχείο «Μαύρες Πέτρες».
Ο Δ. Χαριστέας έχασε τη ζωή του, ο Χ. Παπαϊωάννου έχασε τα δάχτυλα του χεριού του.

Πριν κάμποσο καιρό είχαμε ακούσει για κάποιους άλλους νεκρούς και σακατεμένους στο μεταλλείο της ΛΑΡΚΟ (βλ. Oι Άδοξοι Νεκροί και Σακατεμένοι της ΛΑΡΚΟ).

Όπως και με την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ δεν πρόκειται για ατύχημα.

Ήταν γνωστή η επικινδυνότητα του μεταλλείου αυτού το οποίο ήταν γνωστό ως "μεταλλείο-φονιάς" και υπήρχε και σχετική ανακοίνωση της εταιρίας εκμετάλλευσής του.

Όπως και παλιότερα με τους νεκρούς της ΛΑΡΚΟ, δεν έγινε καμία κινητοποίηση, καμία συναυλία, καμία πορεία νεολαίας, μπλόγκερς και άλλων κινητικών ομάδων.

Κανένα από τα λεγόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν ασχολήθηκε μ΄ αυτούς.
Η είδηση έγινε γνωστή από το μπλογκ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ με τίτλο: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Οι υπεύθυνοι δεν μπήκαν καν στον κόπο να συμφωνήσουν μεταξύ τους για το τί θα πούνε για τις συνθήκες του "ατυχήματος".
Τόσο πολύ ανησυχούν για τις κυρώσεις που θα υποστούν.

Οι Μπόμπολας-Κούτρας της ΑΚΤΩΡ ανακοίνωσαν ότι η οροφή κατέπεσε σε βάθος 300 μέτρων που είναι το ελάχιστο βάθος εξόρυξης σύμφωνα με το νόμο.

Οι Καναδοί συνιδιοκτήτες ανακοίνωσαν βάθος 162 μέτρα που σύμφωνα με τους εργαζόμενους είναι και η αλήθεια.
Αλήθεια η οποία έχει σακατέψει και τη ζωή όχι μόνον των εργαζόμενων στο χρυσωρυχείο αλλά και των κατοίκων της περιοχής. Έχει ραγίσει τα σπίτια τους, έχει καταστρέψει το περιβάλλον τους και έχει υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής τους.

Ποιός, όμως, θα τα βάλει με την ΑΚΤΩΡ με τις χρυσοφόρες, μεταφορικά και κυριολεκτικά, μπίζνες, την εταιρία την "ταγμένη στην προστασία του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη στην υπηρεσία του ανθρώπου", όπως γράφει η ιστοσελίδα της. (βλ.ΑΚΤΩΡ) και βραβευμένη για την ευαισθησία της αυτή (βλ. 2o Βραβείο Περιβαλλοντικής Διαχείρισης).

Την εταιρεία με τα χρυσοφόρα κέρδη του 1300% από τα ολυμπιακά ακίνητα, την εταιρία με τις απλήρωτες τριπλοβάρδιες των μεταναστών εργαζόμενων-δούλων, την αυτοδιαφημιζόμενη στις εφημερίδες και τα επαγγελματικά έντυπα ως ευεργέτη των ολυμπιακών αγώνων.

Αλλη μια εταιρία στη χορεία των σωτήρων του πλανήτη μαζί με τους Μπλερ, την κόκα-κόλα και τους άλλους ευεργέτες του κόσμου.

Και άλλη μια περίπτωση εταιρικής αναλγησίας στο βωμό του κέρδους.

"Καθαρός χρυσός; Κοιτάξτε καλύτερα "είναι ο τίτλος ανάρτησης του μπλογκ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ και γράφει:
" Κοιτάξτε....και θα δείτε πληγές στη γη, ρυπασμένες λίμνες και ποτάμια, βουνά από κυανιούχα απόβλητα, φόνους, πολέμους και καταπίεση στο όνομα ενός μετάλλου που κάποτε θεωρήθηκε το πιο πολύτιμο πράγμα στη γη. Αλλά δεν είναι πια".(1)
Εξόρυξη χρυσού: Άλλη μια μπίζνες αφαίμαξης του πλούτου του λεγόμενου τρίτου κόσμου, άλλη μια επίδειξη αναλγησίας των μεγάλων εταιριών.

Μια αναλγησία που στις μέρες μας έχει πάρει τη μορφή τρομοκρατίας με απείρως περισσότερα θύματα και απείρως φρικιαστικότερς συνέπειες από την επίσημα θεωρούμενη τρομοκρατία, συνοδευόμενη με τεράστιο πόνο, εξαθλίωση και ξεριζωμό ολόκληρων πληθυσμών και ερημοποίηση του πλανήτη.

Απίστευτες διαστάσεις έχει λάβει σήμερα η μόλυνση των υδάτων και της ατμόσφαιρας προκαλώντας απίστευτο αριθμό θυμάτων, ιδιαίτερα στις τρίτες χώρες-χαβούζες των τοξικών αποβλήτων της Δύσης.

Η τρομοκρατία αυτή, όμως, δεν έγινε αντικείμενο των λεγόμενων διεθνών οργανισμών, δεν κηρύχθηκε κανένας πόλεμος εναντίον της, δεν φτειάχτηκαν αντιτρομοκρατικοί νόμοι.

Αντιθέτως, οι εμνευστές της, οι ηθικοί αυτουργοί της και οι εκτελεστές της απολαμβάνουν ιδιαίτερης ασυλίας και «κοινωνικής αναγνώρισης».

Η παραγωγή χρυσού υπερδιπλασιάστηκε από το 1980 και μετά, προερχόμενη κατά κανόνα από μεταλλεία μικρότερης περιεκτικότητας και με τρομακτικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες.
Τα τρία τέταρτα από την ετήσια παραγωγή χρυσού των περίπου 2.500 τόνων μετατρέπεται σε κοσμήματα.
4,603 τόνοι χρυσού μαζεύουν σκόνη στο Αποθετήριο Χρυσού των ΗΠΑ στο Fort Knox, στο Κεντάκυ. Ο μόνος χρυσός που βγαίνει από κει είναι κάποιες πολύ μικρές ποσότητες για να ελεγχθεί η καθαρότητα των ράβδων.

Η εξόρυξη χρυσού είναι η πλέον ρυπογόνος βιομηχανία στον κόσμο. Και είναι κυριολεκτιά αχρείαστη.
Γίνεται μόνον για την κερδοφορία των εταιριών. 71% των εσόδων από το χρυσό εξαφανίζονται σε off-shore λογαριασμούς.
Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες είναι από το μπλογκ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ


βλ. και 
Η Ψυχοπαθολογική Φύση των Μεγάλων Εταιριών 

_____________________________
(1) «Το πτώμα του δασκάλου και ακτιβιστή Μαρσέλο Ριβέρα ανακαλύφθηκε στις αρχές Ιουλίου στον πάτο ενός πηγαδιού βάθους 18 μέτρων, 2 εβδομάδες μετά την εξαφάνιση του.

Η αυτοψία αποκάλυψε ότι ο Μαρσέλο είχε βασανιστεί και στραγγαλιστεί.
Ο Μαρσέλο αγωνιζόταν κατά ενός προτεινόμενου χρυσωρυχείου της Αμερικανικής/Καναδικής εταιρείας Pacific Rim στη βόρεια επαρχία Καμπάνας του Ελ Σαλβαδόρ και είχε προειδοποιήσει τους κατοίκους για τις επιπτώσεις της μεταλλουργίας χρυσού στα υδατικά αποθέματα.

Μόλις ένα μήνα αργότερα, ο Ραμίρο Ριβέρα (απλή συνωνυμία) πυροβολήθηκε οκτώ φορές στην πλάτη και τα πόδια όμως επέζησε για να αναγνωρίσει τον έναν από τους παρ’ολίγο δολοφόνους του που σχετίζεται με την Kαναδική Pacific Rim».
.

20.10.09

Tα Δύο Είδη του Nέου Εμβολίου, οι Αντιδράσεις στη Γερμανία και Ερωτήματα για την Ελλάδα

.
300 θάνατοι από εμβόλιο γρίπης το 1976, ένας μόνον θάνατος από τη γρίπη
CBS 60 Minutes: 300 death claims from 1976 swine flu vaccine, only one death from flu -

"Σήμερα, οι νοήμονες άνθρωποι δεν έχουν εμβολιάσει τα παιδιά τους, ούτε ο νόμος
τους υποχρεώνει πια. Το θέμα δεν είναι πια, όπως προφήτευαν οι Jennerians,
η εξόντωση της ανθρώπινης φυλής από την ευλογιά. Αντιθέτως, τώρα περισσότεροι
άνθρωποι πεθαίνουν από τον εμβολιασμό παρά από την ευλογιά"
-George Bernard Shaw (9 Αυγούστου του 1944, Irish Times)

Η γερμανική εφημερίδα Spiegel Online σε άρθρο της με τίτλο: "Η Καγγελάριος και οι Υπουργοί θα εμβολιαστούν με ειδικό εμβόλιο" (Chancellor and Ministers are to receive special vaccine) αναφέρει ότι η καγγελάριος Angela Merkel, οι υπουργοί, άλλοι κρατικοί παράγοντες, ο στρατός και οι υπάλληλοι του ινστιτούτου Paul Ehrlich που είναι αρμόδιο για την έγκριση των εμβολίων θα εμβολιαστούν με εμβόλιο χωρίς ανοενισχυτικό, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός θα εμβολιαστεί με άλλο εμβόλιο το οποίο περιεχει ανοσοενισχυτικό.

Η είδηση αυτή έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων για τη διαφορετική αυτή αντιμετώπιση αξιωματούχων και απλών πολιτών και έχει εγείρει πλήθος ερωτημάτων σχετικά με τη σκοπιμότητα αυτού του διαχωρισμού (Second- Class Medicine: Germans Unhappy with Alternative Swine Flu Vaccine for Politicians).

Το ανοσοενισχυτικό σκουαλένιο που περιέχεται στο εμβόλιο των πολιτών δεύτερης κατηγορίας σχετίζεται με το σύνδρομο του πολέμου του κόλπου με βαριά χρόνια συμπτώματα, όπως αρθρίτιδα, ινομυαλγία, λεμφαδενοπάθεια, χρόνια κόπωση, χρόνιες κεφαλαλγίες, απώλεια μνήμης, επιληπτικές κρίσεις, αλλαγές της διάθεσης, νευροψυχικά προβλήματα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, σκλήρυνση κατά πλάκας, κ.α. βλ. rense.com/general67/vacc.htm και whale.to/vaccine/adjuvants.html).
Προκαλεί, επίσης, στείρωση (περιέχεται σε εμβόλιο για στείρωση ζώων με καταγραμμένες ιδιαίτερα βαριές παρενέργειες) “Swine flu” vaccine has adjuvants that impair fertility.

Στην Ελλάδα, όπως αναφέρεται στο άρθρο ΤΑ ΝΕΑonline Εγκρίθηκαν τα δύο πρώτα εμβόλια,, έχουν παραγγελθεί:

«2.000.000 εμβόλια από την εταιρία Glaxo. Η παραλαβή τους ξεκίνησε από τα μέσα Σεπτεμβρίου και θα ολοκληρωθεί εντός του Δεκεμβρίου. ΕΛΑΒΕ έγκριση.

3.000.000 εμβόλια από την εταιρία Novartis. Η παραλαβή των 2.000.000 δόσεων θα γίνει μέχρι τις 15 Νοεμβρίου και θα ακολουθήσουν στις αρχές Ιανουαρίου άλλο 1.000.000 δόσεις. ΕΛΑΒΕ έγκριση.

3.000.000 εμβόλια από την εταιρία Sanofi Pasteur. Η παραλαβή θα ξεκινήσει 15 Δεκεμβρίου και θα ολοκληρωθεί αρχές Ιανουαρίου. ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ».

Η εταιρία Glaxo που αναφέρεται παραπάνω είναι η προμηθεύτρια του εμβολίου με το σκουαλένιο των πολιτών δεύτερης κατηγορίας στη Γερμανία.
Η περιεκτικότητα σε σκουαλένιο στο εμβόλιο Pandemrix που έχει ήδη παραληφθεί στην Ελλάδα πιστοποιείται από την απόφαση έγκρισης του εμβολίου ( βλ. healthview.gr).

Στην περιγραφή του εμβολίου αναφέρεται ότι:
1. Δεν υπάρχουν διαθέσιμα δεδομένα παρακολούθησης μετά την κυκλοφορία του Pandemrix.

2. Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χρήση του Pandemrix ή άλλου εμβολίου που περιέχει
ανοσοενισχυτικό AS03 (σκουαλένιο) σε έγκυες γυναίκες.

3. Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χορήγηση των AS03-ανοσοενισχυμένων εμβολίων πριν ή
μετά από άλλους τύπους εμβολίων κατά της γρίπης

Ως άμεσες παρενέργειες αναφέρει ως συχνές και πολύ συχνές τις παρακάτω:
λεμφαδενοπάθεια, αρθραλγία, μυαλγία, ρίγη, γριπώδης συνδρομή, αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης, κεφαλαλγία, εκχύμωση στο σημείο της ένεσης, αυξημένη εφίδρωση, κόπωση, σκλήρυνση, οίδημα, άλγος και ερυθρότητα στο σημείο της ένεσης, πυρετός, κακουχία, (λιγότερο συχνές) διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος.

Σημειώνεται ότι το εμβόλιο αυτό έχει κατηγοριοποιηθεί και σημανθεί ως βιολογικό όπλο, απαιτεί ιδιαίτερα μέτρα για την αποθήκευσή του και μπορεί να χορηγείται μόνον με κυβερνητική επιτήρηση.

Τα ερωτήματα για την Ελλάδα είναι:

1. Τα συμπτώματα της νέας γρίπης είναι γριπώδης συνδρομή, πυρετός, ρίγη, μυαλγία, κεφαλαλγία κ.λ.π. ακριβώς όπως οι συχνές και πολύ συχνές πιστοποιημένες παρενέργειες του εμβολίου που έχει ήδη προμηθευτεί.
Δηλαδή, θα εμβολιαστούμε για να προλάβουμε τη γρίπη με ένα εμβόλιο που την προκαλεί άμεσα (και που οι χρόνιες παρενέργειές του είναι άγνωστες);
.
2. Προβλέπεται και στην Ελλάδα η χρήση δύο κατηγοριών εμβολίων για δύο κατηγορίες πολιτών όπως στη Γερμανία, και ενδεχόμενα και στις άλλες χώρες;
Θα υπάρξει εμβόλιο χωρίς σκουαλένιο για τους πολίτες πρώτης κατηγορίας, όπως στη Γερμανία και ενδεχομένως και στα άλλα κράτη;
Ακούσαμε ότι θα εμβολιαστούν πρώτα το νοσηλευτικό προσωπικό και οι ευπαθείς ομάδες.
Η κατηγορία αυτή των πολιτών θα εμβολιαστεί, όπως και στη Γερμανία, με το υψηλότερου ρίσκου εμβόλιο της Glaxo, αφού αυτό είναι το πρώτο διαθέσιμο.

Και για μια άλλη φορά ζητείται απάντηση και στα παρακάτω ερωτήματα:

1. Όπως μας ενημέρωσαν οι ειδικοί (βλ. Τα Τρία Αδέλφια), πολλοί μπορεί να έχουμε περάσει τη νέα γρίπη χωρίς να το έχουμε καν αντιληφθεί, αφού τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα ήπια, και, άρα, να έχουμε αντισώματα και να είμαστε άτρωτοι στον ιό.
Πώς γίνεται να εμβολιαστούμε χωρίς να εξεταστούμε αν διαθέτουμε ήδη αντισώματα στον ιό;

2. Στην Αυστραλία που είχαν χειμώνα, περίοδο έξαρσης της γρίπης, δεν παρατηρήθηκαν περισσότερα κρούσματα απ αυτά της εποχικής γρίπης, χωρίς να έχει γίνει εμβολιασμός.

Ποιά η σκοπιμότητα του εμβολιασμού με τα τόσο αμφιλεγόμενα εμβόλια στην Ελλάδα με τον σαφώς πιο ήπιο και πιο σταδιακό χειμώνα;
.

19.10.09

H Ελπιδοφόρα Πρωτοφανής Αμφισβήτιση Ειδικών και Διεθνών Οργανισμών Υγείας

.
«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο FDA (Αμερ. Οργανισμός Υγείας)
τους προστατεύει. Αυτό που κάνει ο FDA και αυτό που πιστεύει
το κοινό ότι κάνει διαφέρουν όσο η νύχτα από τη μέρα»

Dr Herbert Ley, τέως επίτροπος της FDA (ενώπιον της γερουσίας)
.
Οι ίδιοι οι επιστήμονες της FDA καταγγέλλουν τον εκφοβισμό, τη λογοκρισία
και τις επιστημονικές απάτες που υπονομεύουν τη δημόσια ασφάλεια

Στις αφρικανικές χώρες γινόμαστε μάρτυρες μιας καταστροφής
που οφείλεται στη χρήση παλιότερων εμβολίων ζωντανών ιών πολιομυελίτιδας,
εμβόλια τα οποία έχουν ήδη προκαλέσει επιδημίες
πολιομυελίτιδας.

Dr. Russel Blaylock, νευροχειρούργος

"Τα εμβόλια υποτίθεται ότι μας κάνουν πιο υγιείς. Ωστόσο, στα είκοσι πέντε χρόνια
που είμαι νοσοκόμα ποτέ δεν έχω δει τόσα πολλά άρρωστα παιδιά.
Κάτι πολύ, πολύ λάθος συμβαίνει με τα παιδιά μας
."
Patti White προς κυβερνητική επιτροπή το 1999, Vaccinations: Deadly Immunity
.
.
Ζούμε σε καιρούς κρίσης, οικονομικής κρίσης, κρίσης αξιών, οικολογικής κρίσης.

Κάθε κρίση είναι συνέπεια εκφόρτισης συσσωρευμένων εντάσεων και, όπως συμβαίνει με κάθε εκφόρτιση, δρα αποκαλυπτικά.

Στον τομέα της υγείας η κρίση με τη νέα γρίπη έδρασε κι αυτή αποκαλυπτικά.
Κατ αρχήν για την ίδια τη φύση της κρίσης.
Αρκετοί μίλησαν για τεχνητή κρίση, για ιό παρασκευασμένο στα εργαστήρια.

Ακολούθησε η αμφισβήτηση των καλών προθέσεων των παρασκευαστών των εμβολίων και οι πληροφορίες περί διαπλοκής τους με τους εντέλλοντες διεθνείς οργανισμούς (βλ. Ποιοί Αποφασίζουν για τους Εμβολιασμούς).

Ήρθαν στο φως οι πλαστογραφίες επιστημονικών εργασιών, η εφεύρεση νέων ασθενειών, τα οικονομικά, ηθικά και πολιτικά σκάνδαλα των φαρμακοβιομηχανιών (βλ. Η Αμαρτωλή Ιστορία των Φαρμακοβιομηχανιών ).

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αμφισβητήθηκαν σε πρωτοφανή κλίμακα οι συστάσεις των ειδικών και των διεθνών οργανισμών υγείας.

Ανέκαθεν υπήρχαν φωνές για τα καλυμμένα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών, για τη διαπλοκή τους με την πολιτική εξουσία και αδιαφανή κέντρα.
Ανέκαθεν μίλαγαν για διαπλοκή φαρμακοβιομηχανιών και ελεγκτικών μηχανισμών. Αλλά αποτελούσαν τη μειοψηφία και στιγματίζονταν ως συνωμοσιολόγοι.

Ακούγαμε για ανθρώπους στην Αφρική που έτρεχαν να κρυφτούν στα δάση για να αποφύγουν τους εμβολιασμούς των δυτικών.
Ακούγαμε για ανθρώπους στην Ασία που μίλαγαν για γενοκτονία των δυτικών μέσω των εμβολίων, για επιδημίες που τους αποδεκάτιζαν μετά από εμβολιασμούς.

Οι απληροφόρητοι, και ήμασταν οι περισσότεροί μας, νομίζαμε ότι είναι αναχρονιστικές δοξασίες και προκαταλήψεις του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
Νομίζαμε ότι αυτά δεν μπορούσαν να συμβαίνουν στον «πρώτο» κόσμο μας.

Πιστοί στην επιστημονική πρόοδο και τα κελεύσματα των διεθνών οργανισμών των ειδικών με ευλάβεια στηνόμασταν στις ουρές και εμβολιάζαμε τα παιδιά μας, κατά πως κάνανε και σε μας οι γονείς μας.

Σήμερα, όμως οι συνωμοσιολογίες του παρελθόντος και οι προκαταλήψεις των αφρικανών είναι κοινή πεποίθηση της πλειοψηφίας των πολιτών σε πολλές χώρες της δύσης.

Η πλειοψηφία των πολιτών στα περισσότερα κράτη αρνούμαστε να εμβολιαστούμε.
Ανάμεσά τους και η πλειοψηφία του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.

Η άρνηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Σηματοδοτεί την αμφισβήτηση των καλών προθέσεων των διεθνών οργανισμών.
Σημαίνει ότι οι πολίτες παίρνουμε την υγεία μας στα χέρια μας.

Τέλειωσαν οι εποχές της τυφλής υπακοής, της άκριτης εμπιστοσύνης στους ειδικούς και τους πάτρωνές τους, τους διεθνείς οργανισμούς.

Πληροφορηθήκαμε ότι οι επικεφαλής των φαρμακοβιομηχανιών είναι τύποι σαν τον Ράμσφελντ, τύποι σαν τον Fritz ter Meer που καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη για διενέργεια πειραμάτων σε κρατούμενους στο Άουσβιτς.

Ποιός, άραγε, εχέφρων άνθρωπος θα επαφυόταν να κουμαντάρει την τύχη του ένας Ράμσφελντ, ένας καταδικασμένος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;
.
Πληροφορηθήκαμε ότι στα εμβόλια περιέχονται ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ (Αλτσχάιμερ) ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ (καρκίνος), ιδιαίτερα τοξικό απολυμαντικό βαφής,"ΑΝΤΙΨΥΚΤΙΚΟ" (ακραίες νευροτοξικές παρενέργειες ) ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ (Αυτισμός) κ.α (βλ. Η Άλλη Όψη των Εμβολίων). ότι στο εμβόλιο για τη νέα γρίπη περιέχεται το ιδιαίτερα επικίνδυνο ανοσοενισχυτικό σκουαλένιο
που ευθύνεται για το σύνδρομο του κόλπου και χρησιμοποιείται για στείρωση σε ζώα (βλ. Πώς Αποφεύγουμε τους Υποχρεωτικούς Εμβολιασμούς;).
.
Ύστερα, αρχίσαμε να βλέπουμε τις μεγάλες αντιφάσεις.

Ποιός δεν αντιλαμβανόταν ότι η απίστευτη κινδυνολογία των καναλιών ήταν τεχνητή και εντελλόμενη;

Ποιός δεν αντιλαμβανόταν ότι πίσω από τη σχιζοειδή συμπεριφορά των ειδικών, από τη μία να μιλούν για μια κοινή ίωση που την περνάς στο πόδι και από την άλλη να μιλούν για ανάγκη υποχρεωτικού εμβολιασμού κατά παράβαση νόμων, κρύβονταν άνομα συμφέροντα; (βλ. Τα Τρία Αδέλφια).

Ποιός δεν καταλάβαινε όταν ο τέως υπουργός υγείας σε ερώτηση δημοσιογράφου στα πλαίσια κάποιας ημερίδας για το θέμα στο Σκάι, αν θα εμβολιάσει τα παιδιά του, φυγομάχησε απαντώντας ότι αυτός.... θα το εισηγηθεί;

Οι μεγάλοι έκαναν ένα λάθος. Υποτίμησαν τη νοημοσύνη των ανθρώπων.

Ή συμβαίνει κάτι άλλο; Μήπως κάπου δεν τους βγήκε ο σχεδιασμός;
Ίσως αργήσουμε να το μάθουμε.

Σημασία έχει ότι η αρχή έγινε.
Η πρώτη αμφισβήτηση της εξουσίας των ειδικών και των διεθνών οργανισμών ξεκίνησε.
Ας δώσουμε συνέχεια.
.

18.10.09

Γιατί Δεν Λογοδοτούν οι Πολιτικοί όπως Όλοι οι Επαγγελματίες;

.
Όταν γίνεται ένας σεισμός, οι περισσότερες ρωγμές που παρατηρούνται στα κτίσματα δεν οφείλονται στην καταπόνησή τους από το σεισμό. Προϋπήρχαν.
Άλλες δεν γίνονταν αντιληπτές γιατί καλύπτονταν από τις επικαλύψεις ή το σοβά και έρχονται στην επιφάνεια με την δόνηση του σεισμού.
Άλλες ήταν μεν εμφανείς και πριν το σεισμό, αλλά δεν γίνονται αντιληπτές παρά μόνον μετά από επισταμένο έλεγχο που συνήθως ακολουθεί (και για ψυχολογικούς λόγους) μετά από ένα σεισμό.
Άλλες πάλι βλάβες υπόβοσκαν αλλά επειδή το κτίσμα υπολειτουργούσε δεν είχαν ακόμη εκδηλωθεί.

Όπως με το σεισμό, έτσι και με την οικονομική κρίση ήρθαν στην επιφάνεια προϋπάρχουσες ρωγμές της ελληνικής οικονομίας.

Όταν μετά από ένα σεισμό αστοχήσει ένα κτίσμα, ο μηχανικός καλείται να λογοδοτήσει και αν αποδειχθεί ότι η βλάβη οφειλόταν σε δικό του κακό υπολογισμό ή σε έλλειψη ενημέρωσης των χρηστών για ευπαθή σημεία της κατασκευής, υπόκειται σε ποινικές, επαγγελματικές και οικονομικές κυρώσεις.
Φυλακίζεται, χάνει την επαγγελματική του ιδιότητα και αναγκάζεται να αποζημιώσει οικονομικά τα θύματα της παράλειψής του ή των κακών υπολογισμών του.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους επαγγελματίες.

Γιατί αυτό δεν ισχύει για τους πολιτικούς;

Ακούσαμε ότι ο μέχρι πρότινος αρχηγός της ΝΔ πήρε την πολιτική ευθύνη για την πανωλεθρία του κόμματος.

Για την πανωλεθρία του κράτους και των πολιτών του γιατί δεν του ζήτησε κανείς να πάρει ευθύνη;
Όχι την λεγόμενη πολιτική ευθύνη, φυσικά, αυτό το εφεύρημα που υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών.

Γιατί κανείς δεν τους ζήτησε να λογοδοτήσουν για την πανωλεθρία της οικονομίας και το κατά γενική ομολογία ξεχαρβάλωμα της δημόσιας διοίκησης που παρέδωσαν;

Γιατί κανείς δεν τους ζήτησε να λογοδοτήσουν για την εξαπάτηση των πολιτών;

Πριν ένα χρόνο ακούγαμε ότι το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησης ήταν η οικονομία.
Το ακούγαμε όχι μόνον από τον βαρύγδουπο αρχηγό και τους κυβερνητικούς παράγοντες αλλά και από τους βαρύγδουπους αναλυτές των λεγόμενων ΜΜΕ.

Με την εκδήλωση της λεγόμενης οικονομικής κρίσης συνεχίσαμε να ακούμε από τους ίδιους παράγοντες πως λόγω της καλής οικονομικής διαχείρισης η οικονομία μας αντέχει και κατά κάποιον τρόπο διεκδικούσαν τα εύσημα για την αξιοσύνη τους αυτή.

Βέβαια, όπως και με το σεισμό, για να χτυπηθείς από την κρίση πρέπει να έχεις και κάποιο ανάστημα. Για να σε χτυπήσει η δόνηση του χρηματιστηρίου πρέπει να έχεις μετοχές, εν προκειμένω εξαγωγές.
(Όταν γίνεται ένας σεισμός δεν χτυπιούνται όλα τα κτίσματα το ίδιο. Εξαρτάται από τη δομή τους, τις αντιστάσεις τους, αλλά και από τη θέση τους.
Ακόμη και στην ίδια περιοχή, ένα κτίσμα μπορεί να χτυπηθεί πολύ περισσότερο από κάποιο γειτονικό του, ανάλογα με τη διεύθυνση της σεισμικής δράσης).

Ακόμη κι όταν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί και διεθνή έντυπα μιλούσαν για το μαύρο χάλι της οικονομίας, οι παράγοντες τα αντιπαρέρχονταν αντπαραθέτοντας την αναξιοπιστία και κακοβουλία των ξένων.

Όταν πήραν φιρμάνι από τους «ευρωπαίους εταίρους» ότι δεν πάει άλλο και πήραν ντιρεκτίβες για άμεση εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης, τα εξήγγειλαν ως μέτρα αντιμετώπισης της διεθνούς κρίσης που άρχισε να χτυπά πια και την ελληνική οικονομία. Ακόμη και τότε δεν αποχωρίζονταν τα εύσημα της καθυστέρησης της κρίσης λόγω της καλής τους διαχείρισης.

Ξένη ανταποκρίτρια στις βαρύγδουπες πρωθυπουργικές εξαγγελίες στην έκθεση της Θεσσαλονίκης παρατήρησε ότι τα μέτρα δεν είχαν καμιά σχέση με την κρίση αλλά με το μπάχαλο της οικονομικής διαχείρισης.
Οι εγχώριοι ανταποκριτές δεν το παρατήρησαν αυτό.

Η μόνη, ίσως, εξαγγελία η σχετιζόμενη με την κρίση θα έλεγε κανείς ότι ήταν αυτή για την τόνωση της αγοράς των αυτοκινήτων, αλλά σχετιζόταν με την κρίση των "ευρωπαίων εταίρων" και την αντιμετώπισή της, αφού, ως γνωστόν, δεν υπάρχουν ελληνικές αυτοκινητοβιομηχανίες για να έχουν κρίση.

Τόνωναν την αγορά αυτοκινήτου οι "ευρωπαίοι εταίροι" την τονώσαμε και μεις.

Ξαφνικά, στην προεκλογική περίοδο, ακούσαμε ότι πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις για την ελληνική οικονομία που μέχρι πρότινος άντεχε σθεναρά στις ξενόφερτες πιέσεις.

Ακόμη και τότε στα depate, στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις υπεραμύνονταν ο αρχηγός και οι κυβερνητικοί παράγοντες της οικονομικής τους πολιτικής, τονίζοντας τη μικρή ανεργία, το σχετικά μικρό έλλειμμα του 6%.
Για τον δημόσιο δανεισμό μας έλεγαν ότι ήταν τα 100 δις που κληρονόμησαν από τους προηγούμενους συν τους τόκους αποπληρωμής τους.

Σήμερα, ακούμε για εκρηκτική κατάσταση της οικονομίας, για υπερδιπλασιασμό όλων των δεικτών.
Πραγματική ανεργία στο 15,5%, έλλειμμα τουλάχιστον στο 12% και δημόσιο χρέος τουλάχιστον 290 δις.

Θα περίμενε κανείς ότι θα ένοιωθαν από μόνοι τους την ανάγκη να απολογηθούν και να δώσουν κάποιες εξηγήσεις.

Ήταν εξαπάτηση;
Δεν θάπρεπε να διωχθούν για δημόσια εξαπάτηση, αλλά και για ψευδορκία.
Είχαν ορκιστεί με την ανάληψη των καθηκόντων τους.

Ήταν ανικανότητα; Δεν ήξεραν που τους πάνε τα τέσσερα;
Δεν θάπρεπε να αποπεμφθούν δια παντός από τη δημόσια διαχείριση;
Δεν θάπρεπε να αποτελούν πια παρελθόν για την πολιτική ζωή του τόπου;

Αυτός ο περιβόητος ρόλος των ΜΜΕ ελέγχου της πολιτικής εξουσίας πού πήγε, πώς εκφράζεται;
Με το να μονοπωλούν τα ραδιόφωνα και τα κανάλια με τα καμώματα των μνηστήρων και να μας ανακοινώνουν την απόφαση του αρχηγού για αναχώρηση στις 8;

Για ακόμη μία φορά: Η λεγόμενη δικαιοσύνη πού είναι;

Το αδίκημά τους της εξαπάτησης είναι τεκμηριωμένο. Μάρτυρες 10 εκατ. πολιτών.
Τα πειστήρια στις κασέτες των δηλώσεων και των συνεντεύξεων τους στα ραδιόφωνα και στα κανάλια.
.
.

16.10.09

Για μια Δίκαιη Λύση του Μεταναστευτικού Προβλήματος

.......................................................................Πορεία για τη δολοφονία μετανάστη
.
Μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο οι «μεγάλοι» υποχρέωσαν τη Γερμανία να δεχτεί μετανάστες και να πληρώσει αποζημιώσεις.

Μέχρι σήμερα καταβάλλει αποζημιώσεις σε ελληνικά χωριά.

Επανειλημμένα ακούμε για έλληνες μετανάστες που είναι παράγοντες της κοινωνικής ζωής στη Γερμανία, όπως πρόσφατα για τον πρόεδρο του συνδικάτου χημικών, με ένα εκατ. μέλη παλιότερα και σήμερα με 700 χιλιάδες μέλη, που είναι γιος έλληνα μετανάστη εργάτη.

Οι σημερινοί μετανάστες του λεγόμενου τρίτου κόσμου είναι αποτέλεσμα του παλιότερου αποικιακού πολέμου του πρώτου κόσμου, του σύγχρονου πολέμου Αμερικανών και συμμάχων και των κερδοσκοπικών οργανισμών τους που τζογάρουν ακόμη και με τα τρόφιμα, ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, παίζοντας με το θεμελιώδες δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν πρόσβαση σε τροφή (βλ. Πως δημιουργήθηκε
.
Είναι δίκαιο να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με τους δυτικούς, την ίδια αντιμετώπιση με τους έλληνες μετανάστες στη Γερμανία.

Ας παραχωρηθεί και σ΄αυτούς μια περιοχή ή περιοχές του πλανήτη να ζήσουν και να προκόψουν.
Φυσικά, όχι σε βάρος χωρών που τίποτα δεν τους οφείλουν, όπως έγινε με τους εβραίους.

Ας τους παραχωρήσουν περιοχές τους οι πρωτεργάτες της συμφοράς τους Αμερικανοί και Βρετανοί και ας τους υποστηρίξουν να τις οικοδομήσουν οι πολυεθνικές τους που τους ξεζούμισαν την πλούσια γη τους, που τους κατέστρεψαν την κοινωνική τους δομή με τους στρατιωτικούς και οικονομικούς εκτελεστές τους.

Οι πολυεθνικές δεν θα φτωχύνουν. Πολλές απ΄αυτές έχουν εισόδημα μεγαλύτερο απ΄αυτό αρκετών χωρών μαζί.
Πολλές απ αυτές την εποχή που οι λαοί αποδεκατίζονταν και ζούσαν στην ανέχεια και στον εφιάλτη του πολέμου αυτές θησαύριζαν.

Μόνον η Βρετανία κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου τους πλήρωνε 4 εκατ. λίρες την ημέρα, δηλ. 2,5 τρις ευρώ την ημέρα (βλ. Μουσολίνι: ήταν πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών).

Ας εφαρμόσουν οι «μεγάλοι» το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να απονείμουν δίκαιο.

Ας δώσουν τη δυνατότητα στα θύματα του δικού τους κατακτητικού πολέμου να δημιουργήσουν κι αυτοί την Αμερική τους, χωρίς να ξεκληρίσουν. φυσικά. τους ιθαγενείς όπως οι ευρωπαίοι τυχοδιώκτες που κουμαντάρουν σήμερα τον κόσμο.

Να είμαστε σίγουροι ότι οι σημερινοί μετανάστες του λεγόμενου τρίτου κόσμου που ταξιδεύουν με σαπιοκάραβα, που διανύουν απίστευτες αποστάσεις πεζοί, που περνούν μέσα από νάρκες και μπλόκα, που επιβιώνουν χωρίς δραχμή, θα μεγαλουργήσουν.

Τους το οφείλουμε.
.

Μια Ιστορία για την Εταιριοκαταστροφή που τη Βάφτισαν Κλιματική Αλλαγή

.
Αφιερώνεται στις τράπεζες, την κόκα-κόλα και τους λοιπούς συγγενείς που μαζί με τον Μπλερ και τον Γκορ πρωτοστατούν στη διάσωση του πλανήτη και, ιδιαίτερα, για τη διαφημιστική τους καμπάνια περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης των λαών που παρακολουθούμε άφωνοι στους δέκτες μας.

Επίσης, αφιερώνεται στους επιστήμονες που μέτρησαν την περιβαλλοντική επίπτωση των ούρων εν πτήσει κι ας μην μέτρησαν την επίπτωση των στεναγμών λόγω των οξυγονούχων βομβών των αφεντικών.

«Ήταν μια μάνα που τη λέγανε γη. Είχε πολλά, πολλά παιδιά.
Η μάνα χαίρονταν τα παιδιά και τα παιδιά τη μάνα.
Η μάνα φρόντιζε να μη λείψει τίποτα στα παιδιά και τα παιδιά σέβονταν και αγαπούσαν τη μάνα.
Και όλα ήταν καλά γι΄αυτή τη γήινη οικογένεια.

Ήρθε όμως καιρός που κάποια παιδιά στράβωσαν για τα καλά.
Για κάποιον ανεξήγητο λόγο κάποια μέρα άρχισαν να τα βλέπουν όλα στρεβλωμένα.

Φαντάζονταν τους εαυτούς τους διαφορετικούς και τα βλεπαν όλα αφ υψηλού

Τα άλλα παιδιά τά βλεπαν παρακατιανά.
Ήταν όλα τους χαμογελαστά, χορεύανε, τραγουδάγανε και παίζανε.
Δεν τα νοιαζε αν χάνανε ή κερδίζανε.

Δεν μπορεί παρά να είναι χαζά, σκέφτηκαν τα άλλα παιδιά τα σοβαρά που είχαν το νου τους στις ζαβολιές να βγαίνουν πάντα νικητές.

Τα σοβαρά, λοιπόν, αυτά παιδιά χάσανε κάποια στιγμή την επαφή με τη μάνα γη και τάπιασε κατάθλιψη.
Χάσανε τη χαρά του παιχνιδιού και νοιώθανε μεγάλο κενό.

Για να γεμίσουν το κενό, άρχισαν να μαζεύουν παιχνίδια, όχι για να παίξουν, απλά να τα κατέχουν, να γεμίσουν το κενό.
Επειδή, ομως, το κενό ήταν εσωτερικό και όχι εξωτερικό, δεν γέμιζε με τίποτα.

Ήθελαν όλο και πιο πολλά.
Πίστευαν ότι τα περισσότερα θα ήταν και πιο αποτελεσματικά.

Άρχισαν, λοιπόν, να κλέβουν τα παιχνίδια των άλλων απλών παιδιών που τα νόμιζαν χαζά.

Μετά, άρχισαν και κάτι που έμελλε να είναι σημαδιακό.
Δεν καλόβλεπαν να μοιράζονται τη γη με τα άλλα, τα απλά παιδιά.
Τα θελαν όλα γι αυτά.

Κάθε φορά που πήγαιναν τα απλά παιδιά στη μάνα τους για τροφή, τα σοβαρά παιδιά τα σπρωχναν να ΄την πάρουν όλη αυτά.

Η μάνα γη έκανε υπομονή, όπως κάθε μάνα με τα παιδιά της κι ας είχαν διαστραφεί.

Σιγά-σιγά, άρχισαν να βλέπουν χαζή και τη μάνα τους.
Την έβλεπαν να χαριεντίζεται με τα άλλα ,τα χαζά και αποφάσισαν ότι είναι κι αυτή παρακατιανή..

Γιαυτό, έκοψαν τα πολλά πολλά και μ αυτήν και όταν πήγαιναν για τροφή δεν ακουμπούσαν επάνω της να βυζάξουν το βυζί.
Τους προκαλούσε απέχθεια η επαφή με το γυμνό σώμα της γης.

Γιαυτό, έφτιαξαν σωληνάκια και ρούφαγαν τη τροφή της γης μέσα απ΄αυτά.

Όσο πέρναγε ο καιρός, όλο και μεγάλωνε το στόμιο και τα σωληνάκια έγιναν ολόκληροι αγωγοί που ξεζούμισαν την υπομονετική μάνα γη.

Επειδή τρεφόντουσαν πολύ και αφύσικα, τα σοβαρά παιδιά άρχισαν να αλλοιώνονται και να παραμορώνονται.
Το κεφάλι τους έγινε ολόκληρο μπαλόνι, ενώ στένεψε το στέρνο και η λεκάνη.

Μ΄όλο τον αέρα που κουβάλαγαν στο κεφάλι νόμιζαν ότι είχαν γίνει σοφά και άρχισαν πια να μην υπολογίζουν καθόλου τη χαζή τη γη.
.
Μέχρι και τα κακά τους και τις άλλες τους εκκρίσεις άρχισαν να τις ρίχνουν στο στόμα της γης για να μην χαζομερούν σ΄άλλες μεριές.

Η μάνα άρχισε σιγά-σιγά να δηλητηριάζεται και να προσπαθεί να αυτοθεραπευτεί.

Άρχισε να είναι απρόθυμη στην αφαίμαξη των στρεβλωμένων παιδιών και τους έδινε λιγότερη τροφή.

Τα παιδιά με την παραμόρφωση που είχαν υποστεί άρχισαν να μην μπορούν να βλέπουν τη μάνα τους τη γη και βάλθηκαν να την εξωραίσουν.

Τις έκοψαν τις τρίχες, τα νύχια, τα μαλλιά. Της φόρεσαν φτερά και την τύλιξαν στα σελοφάν και τις κορδέλες.

Η καημένη η γη δεν μπορούσε πια να ανασάνει και έπεσε στο κρεβάτι.

Τα στρεβλωμένα παιδιά άρχισαν να ανησυχούν μην χάσουν την τροφό και άρχισαν να αναζητούν αλλού μάνα πιο κοσμική να την κουμαντάρουν κι αυτή σαν τη γη.

Επειδή, όμως, η αναζήτηση αυτή ήθελε χρόνο πολύ έπρεπε κάτι να κάνουν στο μεταξύ και με τη γη.

Άρχισαν, λοιπόν, ξαφνικά να μιλάνε στα άλλα τα παιδιά, τα χαζά, να τους λένε πόσο σημαντικά είναι αυτά για τη γη και ότι η λίγη τροφή που παίρνανε απ΄ αυτήν ήταν η πηγή των βασάνων της γης.
Γιαυτό, θάπρεπε να περιορίσουν τα απλά παιδιά τη δική τους τροφή.

Για να τους πείσουν, άρχισαν να θερμομετρούν τη γη και να λένε πως η γη είχε πυρετό και το ζήτημα ήταν σοβαρό.

Τα απλά παιδιά ακουμπούσαν τη γη και το μεσημέρι που ο ήλιος ήταν καυτός ήταν κι αυτή ζεστή, το απόγευμα, όμως, που έδυε ο ήλιος η γη κρύωνε κι αυτή.

Τα στρεβλωμένα παιδιά, όμως, έπειθαν τα απλά παιδιά ότι είναι απλοϊκά, ότι αυτά έχουν γνώσεις που δεν έχουν τα απλά και έβρισκαν ότι η γη έχει πυρετό και λίγο πια καιρό.

Για να τους πείσουν, τους έδειχναν τα θερμόμετρα που θερμομετρούσαν τη γη αφού προηγούμενα τα είχαν υποβάλει σε τριβή.

Η κατάσταση τους έλεγαν ήταν σοβαρή και την είχαν δημιουργήσει τα απλά παιδιά που ταλαιπωρούσαν τη γη με παιχνίδια και χαρές.

Έτσι, έλεγαν στα ανυποψίαστα απλά παιδιά και τα καλούσαν να αφήσουν κατά μέρος αυτά που ήξεραν παλιά και να αρχίσουν δουλειά για χάρη της μαμάς.

Κάποια από τα απλά παιδιά έλεγαν πως φταίνε τα σοβαρά παιδιά για την κατάσταση αυτή κι αυτά πρέπει να μειώσουν την τροφή που παίρνουν από τη γη, να της ζητήσουν συγγνώμη και να δείξουν έμπρακτα ότι έχουν μεταστραφεί.

Πολλά, όμως, από τα απονήρευτα απλά παιδιά έβλεπαν τα κεφάλια των άλλων που ήταν φουσκωμένα σαν μπαλόνια και νόμιζαν ότι τα στρεβλωμένα παιδιά πράγματι ήταν ανώτερα απ΄ αυτά και, γιαυτό, ακολουθούσαν τις συμβουλές τους για τη γιατριά.

Το παραμύθι δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Η γη είναι ακόμη υπομονετική και κοιτάζει να αυτοθεραπευτεί.
Θα μπορέσει να το κάνει, θα την αφήσουν τα στρεβλωμένα παιδιά, θα τα εξαναγκάσουν τα απλά παιδιά;
Ακόμη δεν έχει δείξει.
.