« Σε αντίθεση με τους 100.000 Βρετανούς πολίτες κατοίκους του Ντουμπάϊ που ζουν
μέσα στον πλούτο, οι Ασιάτες εργάτες ζουν μέσα στην φτώχεια και την αθλιότητητα.
Συχνά πέφτουν θύματα των εργοδοτών τους και υφίστανται κακοποίηση, ενίοτε και σεξουαλική. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε φωνή, ούτε δικαιώματα.
Αναγκάζονται να συναινέσουν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς δουλείας.
Τα δικαιώματά τους εξαφανίζονται στο αεροδρόμιο όπου τους παίρνουν
τα διαβατήρια και τις ταυτότητες.» «ΤαΝέα», 5.3.2005 .
Η Σύγχρονη Σκλαβιά με τη Βούλα της Ευρωσυντάγματος
Ενώ σήμερα η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και από τον τροχό έχουμε φθάσει σε καταπληκτικές δυνατότητες και σε υπεραφθονία αγαθών και υπερκαταναλωτισμό, όχι μόνον συνεχίζει η κατάσταση σκλαβιάς με την παραδοσιακή έννοια για σημαντικό αριθμό ανθρώπων στον κόσμο, αλλά έχει προστεθεί και νέα μορφή σκλαβιάς για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Η σκλαβιά με την παραδοσιακή της έννοια της κατοχής ενός ανθρώπου ως ιδιοκτησία, αν και παράνομη στις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες, εξακολουθεί να υποθάλπεται καθώς κατεβάζει το κόστος και επιτρέπει μεγαλύτερη απόδοση των επενδύσεων των επιχειρήσεων.
Τα ρούχα που φοράμε, τα τρόφιμα που τρώμε, η θέρμανση που απολαμβάνουμε μέχρι τα παιχνίδια των παιδιών και οι συσκευασίες των καλλυντικών κρύβουν πίσω από τα χρυσοποίκιλτα σελοφάν τους τον ιδρώτα, την απόγνωση και ενδεχόμενα το αίμα αναρίθμητων ενήλικων και παιδιών στο Πακιστάν, την Ινδία, την Καραβαϊκή, κ.α, μια σκλαβιά που θέλουμε να ξεχνάμε και να θεωρούμε ότι είναι μόνον μια φρίκη του παρελθόντος.
«Κάθε φορά που τρώτε σοκολάτα είναι σαν να τρώτε ένα κομμάτι από τη σάρκα μου» είναι η έκκληση ενός σκλαβου σε κακαοφυτεία που δημοσιεύτηκε πριν χρόνια στην Ελευθεροτυπία σε σχετικό αφιέρωμα.
Στη σημερινή εποχή της υπεραφθονίας, άνθρωποι γίνονται στην κυριολεξία βορά άλλων ανθρώπων, γιατρών, κλινικαρχών, διπλωματών και άλλων της λεγόμενης ανώτερης κοινωνίας, οι οποίοι με συναίσθηση της «ανωτερότητάς» τους απαγάγουν και μαχαιρώνουν παιδιά και ενήλικες στην κερδοφόρα επιχείρηση εμπορίας ανθρώπινων οργάνων.
«Σε απόγνωση είναι άνθρωποι που ανακαλύπτουν ότι φέρουν όργανα από ακρωτηριασμένα σώματα» έγραφε πρόσφατα ο τύπος στο Νέο Ζέρσευ της Αμερικής.
Αλλά σήμερα εμφανίζεται και μια νέα σκλαβιά, μια νόμιμη σκλαβιά, η οποία προωθείται σαν εξέλιξη και πρόοδος.
Σκλάβος είναι κάποιος αν έχει χάσει τον έλεγχο της ζωής του και εξουσιάζεται από κάποιον ή κάτι, το γνωρίζει ή δεν το γνωρίζει.
Στα πλαίσια της σημερινής «ελευθερίας» στο εμπόριο και τις επιχειρήσεις η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν γίνει μιας χρήσεως αγαθά για τον πλουτισμό των λίγων, αναγκασμένοι να πουλάνε τα χέρια και το νου τους μόνον και μόνον για να επιβιώσουν.
Ενδεικτικές του νέου ρόλου του ανθρώπου ως «μονάδας παραγωγής κέρδους» στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον αποτελούν οι παρακάτω διατάξεις από το Ευρωσύνταγμα που παρατίθενται στη σελίδα της «Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης» στο ενημερωτικό δελτίο του ΤΕΕ (25-4-2005) με την επισήμανση του νέου χυδαίου λεξιλόγιου που εγκαινιάζεται για τις εργασιακές σχέσεις:
• «Τα κράτη-μέλη προωθούν την ανταλλαγή εργαζόμενων νέων (ΙΙΙ.20)....
• Για την ανάπτυξη των ανθρώπινων πόρων (ΙΙΙΙ.103)…
• Να προάγουν τη δημιουργία εξειδικευμένου, και ευπροσάρμοστου εργατικού δυναμικού ανταποκρινόμενου στις εξελίξεις της οικονομίας…
• Γεωγραφική και επαγγελματική κινητικότητα των εργαζόμενων για την προσαρμογή τους στις μεταλλαγές της βιομηχανίας (ΙΙΙ.103).Σε συνέντευξή του στην Barbara Spinelli της Λα Stampa στις 13 Ιουλίου 2000 ο Ιταλός πρωθυπουργός Guiliano Amato, ο οποίος συμμετείχε στη σύνταξη του ευρωπαϊκού συντάγματος, παραδέχθηκε:
«Το ευρωπαϊκό σύνταγμα είναι τολμηρό, αλλά για να υπερνικήσει τα εμπόδια πρέπει να αποκρυβεί η πολιτική του.
Στην Ευρώπη πρέπει να ενεργήσει κανείς σαν αυτό που επιδιώκεται να είναι μικρό, προκειμένου να επιτευχθεί το μεγάλο, σαν τα κράτη να πρόκειται να παραμείνουν κυρίαρχα για να πειστούν να παραχωρήσουν την κυριαρχία τους…
Χρειάζεται μεταμφίεση και κόλπο.
Η νέα οντότητα είναι απρόσωπη και εκείνοι που διοικούν δεν μπορούν ούτε να απομακρυνθούν ούτε να εκλεχτούν...».
Η Επαπειλούμενη Απανθρωποίηση: Οι Άνθρωποι Μπαταρίες
Σκεπτικισμό και έντονες συζητήσεις έχει προκαλέσει ο συντελούμενος σήμερα άκριτος (ή σκοπούμενος;) πειραματισμός ανάμιξης κυττάρων ανθρώπων και ποντικιών.
Σκεπτικισμός για το ενδεχόμενον μιας μελλοντικής απανθρωποίησης των ανθρώπων.
Απαρατήρητη, όμως, από πολλούς είναι μια άλλη ήδη συντελούμενη απανθρωποποίηση στο όνομα του ανταγωνισμού και της «ελεύθερης» αγοράς.
Μια απανθρωποποίηση υβριδοποίησης ανθρώπου και υπολογιστή, όπως καταγγέλλεται από τους εργαζόμενους στις μονάδες χοντρικής διανομής εμπορευμάτων στα σουπερμάκετ της Μεγάλης Βρετανίας.
Οι εργαζόμενοι στις εταιρίες αυτές καλωδιώνονται στον βραχίονα ή το δάχτυλο με υπολογιστές οι οποίοι είναι συνδεδεμένοι με τα τοπικά ραδιοφωνικά δίκτυα.
Ο ρόλος των εργαζόμενων είναι να υπακούουν στις εντολές των υπολογιστών οι οποίοι υπολογίζουν πόσος χρόνος χρειάζεται για να πάει ο εργαζόμενος από μια θέση της αποθήκης σε μια άλλη, πότε και για πόσο χρόνο θα πάει στην τουαλέτα, κ.α.
Έτσι, αντί οι υπολογιστές να είναι βοηθοί των ανθρώπων, οι εργαζόμενοι έχουν γίνει βοηθοί των υπολογιστών με τους ανθρώπους σε ρόλο μπαταριών για την φόρτιση των μηχανών, όπως προφητικά αναφερόταν στην κλασσική κινηματογραφική ταινία Matrix.
Όπως καταγγέλεται από τους εργαζόμενους, η μεθόδευση αυτή η οποία μεταφέρθηκε στην Βρετανία από την Αμερική εφαρμόζεται σε πάρα πολλές πόλεις όπως: Aberdeen, Baskingstoke, Bellshill, Bichester, Birmingham, Bracmills, Bristol, Daventry, Earlestown, Edinburgh, East Kilbride, Glasgow, Hemel Hempstead, Leicester, Leeds, Livingstone, Lutterworth, Maidstone, Milton Keynes, Neasden, North Fleet, Northampton, Radlet, Reading, Runcorn, Salford, Scunthrope, Slough, Stroud, Swindon, Telford, Thurrock και Wellingborough
Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα
