Μια Ιστορική Μαρτυρία
Στις 9 Φεβρουαρίου 1917 έγινε η ακόλουθη δήλωση στο Αμερικανικό Κογκρέσο από τον γερουσιατή Oscar Callaway(1), μέλος της επιτροπής για τα αμυντικά κονδύλια:
«Κύριε Πρόεδρε με ομόφωνη συγκατάθεση, θέτω υπόψη μια δήλωση που δείχνει την εμπλοκή εφημερίδων σε θέματα πολέμου όπως τέθηκε πριν από τον κ. Moore από τηνΠενσυλβάνια:
Τον Μάρτιο του 1915, η εταιρία J.P. Morgan* (χάλυβες, χημικά και κατασκευή πλοίων) και οι θυγατρικές επιχειρήσεις της, συγκέντρωσαν 12 άτομα υψηλά ιστάμενα στον κόσμο των εφημερίδων και τους ανέθεσαν να επιλέξουν τις εφημερίδες στις Ηνωμένες Πολιτείες με την μεγαλύτερη επιρροή και απ΄ αυτές να καταλήξουν σε μερικές που θα χρησίμευαν για να ελέγχουν την πολιτική των ειδήσεων στον καθημερινό τύπο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτά τα 12 άτομα επέλεξαν 179 εφημερίδες και μετά άρχισαν τη διαδικασία απόρριψης ώσπου έμειναν αυτοί μόνον που έκριναν ότι ήταν απαραίτητοι για να ελέγχουν τη γενική πολιτική του καθημερινού Τύπου σε όλη τη χώρα. Βρήκαν ότι ήταν απαραίτητο να αγοραστεί ο έλεγχος των 25 μεγαλύτερων εφημερίδων.
Οι 25 εφημερίδες συμφώνησαν, εξαγοράστηκε η πολιτική τους με μηνιαία αντιμισθία και ορίστηκε ένας εκδότης για κάθε εφημερίδα για να επιβλέπει και να δημοσιεύει ειδήσεις που θα εξυπηρετούν τον μιλιταρισμό και διεθνή θέματα που θα θεωρούνται ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των αγοραστών. "
Αυτό το συμβόλαιο ισχύει μέχρι αυτή την περίοδο, και τροφοδοτεί τις στήλες ειδήσεων που γεμίζουν τον καθημερινό τύπο της χώρας με όλα τα είδη των επιχειρημάτων και των διαστρεβλώσεων για την κατάσταση του στρατού και του ναυτικού και τη δυνατότητα να δεχθούν επίθεση οι Ηνωμένες Πολιτείες από ξένους εχθρούς. "
Αυτή η πολιτική περιελάμβανε επίσης την καταστολή όλων όσων ήταν σε αντίθεση με τα συμφέροντα που εξυπηρετούντο.
Η αποτελεσματικότητα αυτού του σχεδίου έχει καταδειχθεί από το χαρακτήρα του υλικού που δημοσιεύεται στον καθημερινό Τύπο της χώρας από τον Μάρτιο, του 1915.
Έχουν προσφύγει σ΄ όλους τους τρόπους για να εμπορευματοποιήσουν το δημόσιο συναίσθημα και έχουν καταφέρει να εγκρίνει το Κογκρέσο υπερβολικά σπάταλες πιστώσεις για το στρατό και το ναυτικό με το ψευδές αιτιολογικό ότι είναι απαραίτητες.
Το βασικό επιχείρημά τους είναι ότι πρόκειται για πατριωτισμό. Παίζουν με κάθε προκατάληψη και πάθος των αμερικανών.
Ο δυσανάλογα ισχυρός πολιτικός και οικονομικός έλεγχος των μέσων ενημέρωσης έχει επιτρέψει να επιλέγουν τους υποψήφιους για την προεδρία, να καθορίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών, να ελέγχουν την εσωτερική και εξωτερική πολιτική και να καθορίζουν τι είναι αποδεκτό σε κάθε πτυχή του αμερικανικού πολιτισμού.
Αυτό το κάνουν διαλέγοντας και επιλέγοντας τα στοιχεία που θα δημοσιευτούν, τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιαστούν, την έμφαση που θα δοθεί, τους τίτλους και τις εικόνες που θα χρησιμοποιηθούν, την τυπογραφία και το σχήμα στο γράψιμο και τις εικόνες.
Οι ειδήσεις δραματοποιούνται, επαναλαμβάνονται, αντιπαραβάλλονται, υπογραμμίζονται για να ενισχύσουν την επιρροή της στις επιθυμητές κατευθύνσεις. Ένα έθνος είναι τόσο ισχυρό όσο ισχυρά είναι τα όργανά του και η δημοσιογραφία στην Αμερική έχει πάψει να υπηρετεί τα ζωτικά συμφέροντα των αμερικανών».
.
(1) Ο Oscar Callaway έχασε στις εκλογές λόγω της εναντίωσής του στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Η παραπάνω δήλωσή του στο κογκρέσο δημοσιεύτηκε μόνο στους New York Times σε μορφή pdf, βλ. http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9504E7DA1538EE32A25757C1A9649C946696D6CF με τον παραπλανητικό τίτλο: ¨Ο Moore ζητάει εξεταστική για τις δαπάνες της καμπάνιας ετοιμότητας", βλ. http://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9504E7DA1538EE32A25757C1A9649C946696D6CF
Μια Αξιοσημείωτη Επεξήγηση
Στην ιστοσελίδα Brother Jonathan Gazette δίνεται η παρακάτω εξήγηση πώς επιτυγχάνεται ο έλεγχος και η καθοδήγηση της ενημέρωσης από τα μέσα ενημέρωσης που αναφέρεται παραπάνω:
«Έχω μελετήσει και έχω τεκμηριώσει τη μέθοδο για τα τελευταία 20 έτη.
Απλά οι ιστορίες της CIA "φυτεύονται" στους New York Times ως «ειδήσεις που διέρρευσαν» συνήθως από "ανώνυμη" κυβερνητική πηγή.
Αλλά πώς μπορεί μια ανεπιβεβαίωτη ιστορία να κυκλοφορήσει σε όλα τα μέσα ενημέρωσης μετά την εμφάνισή της στους New York Times (NYT); Η συνήθης μέθοδος που χρησιμοποιείται από το διευθυντή της CIA Bill Casey και μετά από τον George Tenet είναι απλά:
Στέλνεται η ψεύτικη ιστορία στους New York Times(NYT) νωρίς κάθε πρωί.
Oι NYT, στο κυνήγι για εντυπωσιακές ειδήσεις δημοσιεύουν στην πρωινή έκδοση την "ανεπιβεβαίωτη» είδηση.
Έχουν αποκαλυφθεί να δημοσιεύουν ψεύτικες ειδήσεις αναρίθμητες φορές. Επίσης δημοσιεύουν την ψευδή είδηση και στην ιστοσελίδα τους.
Μετά από περίπου τέσσερις ώρες , η CIA στέλνει ένα παρόμοιο αντίγραφο της ίδιας "είδησης που διέρρευσε" στην Washington Post (WP) και τον Associated Press (AP). Η είδηση μπορεί να φανεί αναξιόπιστη αφού είναι από ανώνυμη πηγή χωρίς στοιχεία. Αλλά βρίσκουν την ίδια είδηση στην ιστοσελίδα των NYTimes. Υποθέτουν ότι οι NYTimes θα έχουν επιβεβαιώσει την ιστορία, αλλιώς δεν θα την είχαν δημοσιεύσει. ’Ετσι η WP και ο AP δημοσιεύουν την ίδια ιστορία αργότερα το απόγευμα, χωρίς να την επιβεβαιώσουν.
Στο τέλος της ημέρας οι περισσότερες από τις μεγάλες εφημερίδες όπως San Francisco Chro-nicle, Chicago Tribune και Houston Chronicle αντιγράφουν την είδηση από τον Associated Press με αναφορά στους New York Times. Η αναφορά αυτή δίνει την αίσθηση της αυθεντικότητας.
Το επόμενο πρωί, εκατοντάδες εφημερίδων, ραδιοσταθμών και καναλιών τηλεόρασης σε ολόκληρη την Αμερική επαναλαμβάνουν την ίδια παραπληροφόριση αφού τώρα όλα τα τοπικά μέσα μπορούν να πάρουν την είδηση είτε από τις ιστοσελίδες ή από τις τοπικές εφημερίδες.
Είναι παντού. Έτσι πρέπει να είναι αληθινή».
Στην ίδια ιστοσελίδα αναφέρεται και το εξής απόσπασμα από ομιλία του William Casey, πρώην διευθυντή της CIA, στην πρώτη συνεδρίαση του προσωπικού το 1981:
"θα ξέρουμε ότι το πρόγραμμά μας παραπληροφόρησης είναι πλήρες όταν όλα όσα γνωρίζουν οι αμερικανοί είναι ψευδή."
