Ο άνθρωπος είναι μοναδικός και πολυδιάστατος. Γιαυτό, απρόβλεπτος.
Τα χαρακτηριστικά αυτά του ανθρώπου πιστοποιούνται και από πρόσφατες ανα-καλύψεις της βιολογίας στην περιοχή του ανθρώπινου γονιδιώματος και της λειτουργίας του εγκεφάλου.
Αρκετές, όμως, απ΄αυτές καταχωνιάζονται, όπως γίνεται και σε άλλες περιοχές της τεχνοεπιστήμης, γιατί απειλούν κατεστημένες αντιλήψεις μεγαλοεπιστημόνων.
Όπως για παράδειγμα, την αντίληψη περί της πρωτοκαθεδρίας του εγκεφάλου ως οργάνου νόησης.
Στην αντίληψη αυτή έχουν εδραιωθεί ολόκληροι κλάδοι της επιστήμης, όπως η παλαιοντολογία και οι σύγχρονες αντιλήψεις περί της εξέλιξης του ανθρώπου.
Ήδη από το 1980 υπάρχουν επιστημονικές δημοσιεύσεις που μιλούν για νοήμονες ανθρώπους με σχεδόν ανύπαρκτο εγκέφαλο.
Στο διπλανό σχήμα φαίνεται ο εγκέφαλος ενός φοιτητή μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ με πολλά βραβεία και διακρίσεις και δείκτη νοημοσύνης 126.
Όπως φαίνεται και στην εικόνα, ο φοιτητής αυτός δεν έχει σχεδόν καθόλου εγκέφαλο. Ο εγκεφαλικός του φλοιός έχει πάχος περίπου ένα χιλιοστό, ενώ το πάχος ενός συνήθους εγκεφαλικού φλοιού είναι περίπου 4,5 εκατοστά.
Η περίπτωση αυτή δεν είναι μοναδική.
Είναι χαρακτηριστική των ανθρώπων με υδροκεφαλία (με νερό στον εγκέφαλο).
Στο κάτω σχήμα αριστερά φαίνεται ο ανύπαρκτος εγκέφαλος άλλων νοητικά υγιών ανθρώπων και δεξιά ο συνήθης εγκέφαλος.
Τα ευρήματα αυτά είναι του Βρετανού νευρολόγου John Lorber, ο οποίος, όπως αναφέρεται στο Science Frontiers #15, Spring 1981, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απώλεια του συνόλου σχεδόν του εγκεφαλικού φλοιού δεν οδηγεί κατ΄ανάγκην σε νοητική βλάβη.
Σύμφωνα με τις κατεστημένες επιστημονικές αντιλήψεις
ο εγκεφαλικός φλοιός είναι αποτέλεσμα μιας αργής εξελικτικής διαδικασίας που προσέδωσε στον άνθρωπο την νοητική υπεροχή έναντι των άλλων ζώων.
Από τα ευρήματα αυτά, θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι ο άνθρωπος είναι προικισμένος με ιδιότητες και χαρακτηριστικά που αδυνατεί να εντοπίσει η σημερινή επιστήμη, ότι ο ο άνθρωπος διαθέτει και άλλες διαστάσεις απ΄αυτές στις οποίες κινείται η σημερινή επιστήμη.
Ο άνθρωπος όντας μοναδικός και πολυδιάστατος είναι απρόβλεπτος.
Για να τον ελέγξουν, από φόβο ή ματαιοδοξία, οι εξουσίες εγκατέστησαν μηχανισμούς συμμόρφωσης ώστε να ουδετεροποιήσουν τα επίφοβα χαρακτηριστικά του, να τον κάνουν προβλέψιμο και να μπορεί έτσι να ελεγχθεί.
Με τον τρόπο αυτό, οι άνθρωποι ομαδοποιούνται, αγελοποιούνται, έχουν κοινές σκέψεις, κοινές επιθυμίες, κοινές επιδιώξεις και, όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη ανάρτηση, δημιουργούν τροφοδοτώντας με την κοινή ενέργειά τους τα ενεργειακά φαντάσματα που μας διαφεντεύουν και μας ωθούν να δρούμε ενάντια στο συμφέρον μας.
Γιαυτό, για να προστατευτούμε και να εξουδετερώσουμε τα φαντάσματα αυτά πρέπει να αναγνωρίσουμε, να προστατευτούμε και να εξουδετερώσουμε τους μηχανισμούς συμμόρφωσης.
