Η Τεχνολογική Ανάπτυξη και η Αναπηρία του Σύγχρονου Ανθρώπου

.

"Αν σβήσει το ηλεκτρικό σας θα σβήσει και ο πολιτισμός σας"
Τοίχοι των Εξαρχείων

"Δεν μπορείς να πεις ότι ο πολιτισμός δεν προοδεύει, αφού σε κάθε πόλεμο

μπορούν να σε σκοτώσουν με νέα όπλα"

Will Roges, κωμικός

Διαβάζοντας διάφορα επετειακά σχόλια για το Δαρβίνο και τη θεωρία του της εξέλιξης θυμήθηκα μια τηλεοπτική σειρά ντοκιμαντέρ που παρακολουθούσα για κάμποσο καιρό (νομίζω στην ΕΤ3) που παρουσίαζε έναν άνθρωπο να διασχίζει για βδομάδες άγνωστη άγρια παρθένα φύση χωρίς καθόλου προμήθειες, με μόνο εφόδιο ένα μαχαίρι-σουγιά.
Κατάφερνε να τρέφεται, να θεραπεύεται, να προστατεύεται από άγρια ζώα, δηλητηριώδη φυτά, ορμητικούς χειμάρρους και ένα σωρό άλλους κινδύνους, επιδεικνύοντας απίστευτη εφευρετικότητα και προσαρμοστικότητα.

Ένα εγκώμιο της απλής λογικής, ένα εγκώμιον του ανθρώπου που μαθητεύει στην μεγάλη επιστήμη της ζωής, του ανθρώπου που ξέρει να διαβάζει το μεγάλο βιβλίο της φύσης.

Άραγε, πόσοι από τους πολυσπουδαγμένους ανθρώπους θα επιβίωναν έστω και μια ημέρα σ΄ αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μακρυά από τις βολές και τα εφόδια της σύγχρονης τεχνολογίας;
Πολλοί μιλάμε για εξέλιξη του ανθρώπου με την ανάπτυξη της τεχνολογίας.

Σίγουρα, έχουμε ταχύτατη ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Έχουμε, όμως, ως επακόλουθο της τεχνολογικής ανάπτυξης και εξέλιξη του ανθρώπου;

Αν δούμε την εξέλιξη ως την προοδευτική απελευθέρωση του ανθρώπου από εξαρτήσεις και δεσμεύσεις, ως μια πορεία προς την αυτονομία του και την αυτοτροφία του, ως μια πορεία υπέρβασης των νόμων του πεδίου της ύπαρξής του,
πόσο τον βοήθησε σ΄ αυτό η ανάπτυξη της τεχνολογίας;

Σίγουρα, τον απάλλαξε από σκοτούρες και βάσανα, τον απελευθέρωσε από αρκετές κουραστικές και μονότονες δουλειές του παρελθόντος.

Το τίμημα, όμως, αυτής της βοήθειας ήταν η ισχυρή εξάρτηση του ανθρώπου από τον βοηθό του, την τεχνολογία.

Πόσο βοηθός είναι κάποιος, όταν, αντί να σου παρέχει τη δυνατότητα να απεξαρτηθείς απ΄ αυτόν, απλά σε διευκολύνει καταδικάζοντάς σε σε ολοένα και μεγαλύτερη εξάρτηση απ΄αυτόν;

Η τεχνολογική ανάπτυξη, υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου και αποτέλεσμα ανταγωνισμού ατόμων, ομάδων και κρατών, οδήγησε νομοτελειακά, αντί στην απελευθέρωση του χρόνου και την αναβάθμιση της εργασιακής και κοινωνικής ζωής, σε προοδευτική υποβάθμιση και επιμήκυνση του εργασιακού χρόνου και στέρηση κεκτημένων ελευθεριών καθιστώντας την πλειοψηφία των ανθρώπων τροφοδότες των μηχανών, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις περί αντιστροφής του ρόλου ανθρώπων και μηχανών.

Σήμερα, η κατάσταση τείνει να αντιστραφεί και τα δημιουργήματά μας, τα τεχνολογικά επιτεύγματά μας που φτειάξαμε για να διευκολύνουμε και να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας, με την άκριτη και άτοπη συλλογική υπερχρήση τους τείνουν να αυτονομηθούν και να μας εξουσιάσουν και να υποστρέψουν την εξέλιξή μας, υποκαθιστώντας την κρίση μας και συρρικνώνοντας το πεδίον των εμπειριών μας, ποδηγετώντας με τον τρόπο αυτό τον μοχλό της εξέλιξής μας.

Εγκλωβιστήκαμε στα δημιουργήματά μας και η δημιουργία μας μετεστράφη σε αντιδημιουργία.

Εκλαμβάνοντας την πρόσω ολοταχώς πορεία της προοδευτικής υβριδοποίησης ανθρώπου και μηχανής ως πρόοδο και εξέλιξη, η τεχνολογία ενδύθηκε το ένδυμα του βασιλέως, όμηρος πλήθους παλατιανών, οι οποίοι επικαλούμενοι τον βασιλέα και τις προσταγές του, δημιούργησαν στρατιές υπηκόων, υποταγμένων στις πλεκτάνες των παλατιανών ως τη θέληση του βασιλέα, προσφερόμενων ή καταναγκαζόμενων σε θυσία για τη στήριξη του βασιλείου.

Και οι υπήκοοι μη διακρίνοντας το βάσανον της ηθελημένης αιχμαλωσίας των παλατιανών ανταγωνιζόμαστε να εισέλθουμε στα παλάτια και να τους διαδεχθούμε.

Έως ότου αποκαλυφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι παλατιανοί έχουν εσαεί φυλακιστεί.
Έως ότου κατανοηθεί ότι εμείς εκχωρήσαμε τη δύναμη στους παλατιανούς, απεμπολώντας την.
Έως ότου θελήσουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της διαχείρησής της.
,