.
Υπάρχουν εσωτερικές καταστάσεις, εξωτερικές εκδηλώσεις τους και απομιμήσεις τους.
Η εσωτερική κατάσταση της αγάπης για παράδειγμα εξωτερικεύεται με σεβασμό και αβλάβεια όλων των όντων και απομιμείται με τον επιβαλλόμενο σεβασμό και αβλάβεια μέσω των δέκα εντολών της παλιάς διαθήκης και των νόμων της σύγχρονης εποχής.
Ο υπαγορευόμενος εξωτερικός σεβασμός και αβλάβεια για τον φόβο της παράβασης των νόμων και της τιμωρίας που προβλέπουν, κάθε άλλο παρά οδήγησε σε επικράτηση του σεβασμού και της αβλάβειας στον κόσμο και θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα αντιστρατεύεται.
Όσο αυξάνονται οι νόμοι τόσο αυξάνονται και οι παραβιάσεις τους, τόσο εφευρίσκονται τρόποι παράκαμψής τους από τους έχοντας τον τρόπο τους και τόσο αυξάνονται οι χώροι κράτησης-"σωφρονισμού" των υπόλοιπων παραβατών.
Οι τρόποι παράκαμψης των νόμων αποτελούν σε μεγάλο βαθμό το αντικείμενο μιας ολόκληρης τάξης επαγγελματιών οι οποίοι και χαίρουν μεγάλης κοινωνικής εκτίμησης, βλ. Η Ανομία των Νόμων και Δικηγορία: Η Σύγχρονη Μάστιγα;
Απόρροια της εσωτερικής κατάστασης της αγάπης είναι η εσωτερική αίσθηση της ισότητας όλων των όντων.
Όπως με την αγάπη και η κατάσταση της ισότητας βρίσκει την εξωτερική απομίμησή της η οποία την αντιστρατεύεται.
Η ισότητα των ανθρώπων αποτέλεσε μόνιμο αίτημα και σύνθημα σε όλες τις μεγάλες κινητοποιήσεις.
Ελευθερία, ισότητα και αδελφοσύνη ήταν τα συνθήματα της γαλλικής επανάστασης.
Η ισότητα των πολιτών κοσμεί σήμερα πολλά συντάγματα κρατών και διεθνείς χάρτες ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αλλά κατά γενική ομολογία η ισότητα αυτή δεν έχει επιτευχθεί.
Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου αναγράφεται στο ελληνικό σύνταγμα και έχουν θεσπιστεί όργανα για να εγγυώνται την τήρησή του.
Την ίδια ώρα, χιλιάδες πολίτες παραμένουν στις φυλακές, γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να προσλάβουν δικηγόρο, είτε τους επιβάλλεται δυσανάλογα αυστηρή ποινή γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν κάποιον από τους μεγαλοδικηγόρους που ξελασπώνουν άλλους.
Τις ημέρες αυτές με την εξαγγελία των νέων μέτρων της κυβέρνησης έχει αρχίσει στο διαδίκτυο να γίνεται λόγος για τις μεγάλες ανισότητες μεταξύ των εργαζόμενων και να αναπτύσσονται αντιπαλότητες μεταξύ τους που σχολιάστηκαν στην τελευταία ανάρτηση του προηγούμενου χρόνου.
Φυσικά, δεν μπορεί κανείς να έχει αντίρρηση και να μην υποστηρίξει προσπάθειες που θα συμβάλλουν να αρθούν τέτοιες ανισότητες.
Αλλά, η άρση των εξωτερικών αυτών ανισοτήτων δεν θα εξαλείψει την εγκατεστημένη σήμερα εξωτερική αίσθηση ανισότητας των ανθρώπων, τόσο στις μεταξύ τους σχέσεις, όσο και στην ευρύτερη κοινωνική δραστηριότητα.
Γιατί, τί άλλο παρά αίσθηση περί της ανισότητας των ανθρώπων δεν αποτελούν τα αιτήματα περί αξιοκρατίας στην κοινωνική ζωή;
Ας δεχθούμε ότι μια τέτοια άνιση αντιμετώπιση των ανθρώπων θα μπορούσε με κατάλληλη παρέμβαση και διευθέτηση να αρθεί.
Αλλά, οι διακρίσεις που γίνονται στις διαπροσωπικές μας σχέσεις ανάλογα με την εξωτερική ομορφιά, το ύψος, το πάχος, την κορμοστασιά, το χρώμα, την αρτιμέλεια αλλά και την ηλικία των ανθρώπων;
Άνθρωποι που παρεκκλίνουν από τα πρότυπα ομορφιάς της κάθε εποχής έχουν κατά κανόνα λιγότερες πιθανότητες να βιώσουν την ερωτική αγάπη.
Το ίδιο και όσοι γεννήθηκαν μη αρτιμελείς ή παράλυτοι ή υπέστησαν στη διάρκεια της ζωής τους κάποιον ακρωτηριασμό ή παραλυσία.
Άνθρωποι γεννημένοι με μειωμένες νοητικές δυνατότητες ή σακατεμένοι από τις περιστάσεις της ζωής δεν απολαμβάνουν τις ίδιες ευκαιρίες στις σχέσεις των ανθρώπων.
Άνθρωποι με πάσχοντες κοντινούς ανθρώπους τους δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με άλλους ανθρώπους να ταξιδέψουν, να διακινδυνέψουν.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλήθος εξωτερικών ανισοτήτων μεταξύ των ανθρώπων που δεν επιδέχονται εξωτερική διευθέτηση.
Οι άνθρωποι μέσα στον κόσμο που ζούμε δεν είμαστε ίσοι.
Η ανισότητα αποτελεί το θεμέλιο της ύπαρξής του. «Ο θάνατος σου η ζωή μου» είναι η υπογραφή του.
Η ισότητα δεν έχει θέση παρά σε έναν κόσμο άπειρων δυνατοτήτων που είναι ο εσωτερικός κόσμος, η ψυχή του ανθρώπου.
Αυτός είναι ο χώρος που οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν ίσοι, ελεύθεροι και σ΄αγάπη. Αυτός είναι ο χώρος που οι άνθρωποι είναι αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Αγάπη, ισότητα, ελευθερία είναι καταστάσεις όντος, δεν είναι αποκτήματα που μπορεί να έχει ο άνθρωπος.
Είναι καταστάσεις που αναπτύσσονται αβίαστα στον άνθρωπο ως αποτέλεσμα των αδιέξοδων εμπειριών του στον αδιέξοδο εξωτερικό κόσμο της έλλειψης αγάπης, ισότητας και ελευθερίας.
Δεν μπορούν να αποκτηθούν με εξωτερικές μεθόδους.
Δεν μπορούν να επιβληθούν με εξωτερικές διευθετήσεις, με νόμους, χάρτες και κανόνες.
Η επιβολή τους μπορεί να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, να απομακρύνει και να καθυστερήσει την εσωτερική ανάπτυξή τους, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση των ανθρώπων που επιχειρούν να «σφετεριστούν» μέσω ουσιών τις εκδηλώσεις συνειδησιακών καταστάσεων που δεν τους αντιστοιχούν, που υπολείπονται της εσωτερικής τους ανάπτυξης.
Φυσικά, δεν εννοούμε ότι δεν πρέπει να εργαζόμαστε για την καλυτέρευση του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Αλλά αυτή μας η εργασία θα πρέπει να είναι εξωτερίκευση εσωτερικών καταστάσεων και όχι απομίμησή τους.
Βλ. Ας Οραματιστούμε τον Νέο Άνθρωπο
Eίναι η Ενεργή Αντίσταση Λύση Σήμερα;
