Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

12.1.10

O Παλμός της Ζωής, η Αέναη Ανάπτυξη και τα Πάνω-Κάτω στη Ζωή

.
Όλα στη ζωή είναι παλμός.
Να ζεις σημαίνει να πάλλεσαι, να αλλάζεις καταστάσεις, να μην καθηλώνεσαι σε κάτι, να μην κρυσταλλώνεσαι.
Να ρέεις, να βιώνεις καταστάσεις και να βγαίνεις απ αυτές και πάλι από την αρχή σε κίνηση ακόμη πιο παλμική σε τροχιά σπειροειδή.

Πολλοί δεν την αντέχουμε μια τέτοια παλμική κίνηση, τη θεωρούμε καθυστέρηση και καθηλωνόμαστε σε μια πορεία πρόσω ολοταχώς
για να διαπιστώσουμε κάποια στιγμή ότι χάσαμε την επαφή με την πραγματική ζωή, ξεμακρύναμε από το σημείο επαφής σε μια ευθεία εφαπτόμενη στην σπείρα της ζωής.

Ότι ακολουθήσαμε μια πρόσω ολοταχώς πορεία στο πουθενά, όπως αυτή που φαίνεται να ακολουθεί ο σύγχρονος πολιτισμός της αέναης ανάπτυξης και της «προόδου».

Χρειάζεται να γνωρίσουμε την παρουσία και την απουσία πραγμάτων και καταστάσεων, την εγγύτητα και την απόσταση, τη διαύγεια και τη σύγχυση, την εστίαση και την απομάκρυνση, το κέρδος και την απώλεια.

Η ζωή πάλλεται, παίρνει τα πάνω της και τα κάτω της κι αν θέλουμε να την ακολουθήσουμε πρέπει και μεις να παίρνουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας, να μην παλεύουμε να είμαστε σταθερά στα πάνω μας.

Να συντονιζόμαστε με τα πάνω και τα κάτω της ροής της ζωής που μέρος της είμαστε και εμείς.

Να μπορούμε να υπομένουμε τα κάτω μας μέχρι να κάνουν τον κύκλο τους και να παρέλθουν.
..
Με τον ίδιο τρόπο που ο σπόρος πριν αναρριχηθεί και φυλλορροήσει στο φως της ημέρας κατέρχεται ριζώνοντας στο σκοτάδι της γης η οποία αντιστεκόμενη στην επιχειρούμενη διείσδυση τον ωθεί και τον τροφοδοτεί για να εκδηλώσει το δυναμικό του,
έτσι και οι καθοδικές καταστάσεις της ζωής μας προετοιμάζουν την αναρρίχησή μας σε μια ακόμη πιο πάνω σπείρα της ζωής,
..
Αν εναντιωθούμε στις καταστάσεις που αντιστοιχούν σ΄ αυτά τα κάτω μας, θεωρώντας τες ανεπιθύμητες, ότι πρέπει αμέσως να εξαλειφθούν, αρνούμαστε την παλμική κίνηση της ζωής και καθυστερούμε ή και ακυρώνουμε την αναστροφή τους.
.
Αντίθετα, αν αποδεχτούμε τις καταστάσεις αυτές ως κάτι που έχει θέση στη ζωή μας, αφού συνέβησαν,
αν απλά τις παρατηρήσουμε χωρίς να τις ονοματίσουμε, χωρίς να τις αξιολογήσουμε ως ανεπιθύμητες,
χωρίς να τις συγκρίνουμε με την προηγούμενη επιθυμητή κατάστασή μας,
αν αποστασιοποιηθούμε απ αυτές,
δεν θα διαταραχθεί η παλμική ροή της ζωής και οι καταστάσεις θα αναστραφούν.

(Καλά μου ακούγονται τα παραπάνω, λέω να τα δοκιμάσω τώρα που ζορίζομαι.
Κι αν δεν βγουν....τί είχαμε..... τί χάσαμε......)
.
Βλ. Oι Δύσκολες Στιγμές της Ζωής
.