Η σκέψη είναι ενέργεια.
Η εστίαση της σκέψης ισοδυναμεί με εστίαση της ενέργειας και γιαυτό, άσκηση δύναμης. (Για να ασκηθεί δύναμη χρειάζεται σημείο εφαρμογής).
Η άσκηση δύναμης επιφέρει αποτελέσματα.
Η άσκηση δύναμης επιφέρει αποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα αυτά συνήθως είναι με τη μορφή ελέγχου. Ελέγχου καταστάσεων, του εαυτού, ή άλλων ανθρώπων.
Ο έλεγχος αυτός δεν μπορεί, όμως, να είναι απελευθερωτικός, καθώς η σκέψη είναι απόκριση του παρελθόντος.
Ο έλεγχος αυτός δεν μπορεί, όμως, να είναι απελευθερωτικός, καθώς η σκέψη είναι απόκριση του παρελθόντος.
Γιαυτό, η εστίασή της και τα αποτελέσματα που επιφέρει δεν είναι παρά το παρόν ως τροποποίηση του παρελθόντος.
Ως απόκριση του παρελθόντος του ανθρώπου η σκέψη είναι αυτή που συντηρεί και τον εγωκεντρισμό του.
Ως απόκριση του παρελθόντος του ανθρώπου η σκέψη είναι αυτή που συντηρεί και τον εγωκεντρισμό του.
Η εστίαση της σκέψης σε έναν σκοπό επιφέρει χωριστικότητα καθώς υπάρχουν αυτοί και αυτά που συμπορεύονται με τον σκοπό αυτό και αυτοί και αυτά που αντιτίθενται στο σκοπό αυτό.
Η χωριστικότητα αυτή καταλήγει συνήθως σε αδυναμία επικοινωνίας με αυτούς ή αυτά που δεν άπτονται του σκοπού που έχει τεθεί.
Η παρενέργεια αυτή εντείνεται καθώς αναπτύσσεται μηχανισμός αυτοσυντήρησης του σκοπού και της σκέψης που τον συντηρεί, ο οποίος συνήθως έχει ως αποτέλεσμα εκτροπή από τον αρχικό σκοπό.
Η παρενέργεια αυτή εντείνεται καθώς αναπτύσσεται μηχανισμός αυτοσυντήρησης του σκοπού και της σκέψης που τον συντηρεί, ο οποίος συνήθως έχει ως αποτέλεσμα εκτροπή από τον αρχικό σκοπό.
Σε αντιδιαστολή με τη σκέψη, η χωρίς σκέψη παρατήρηση του κόσμου είναι στο παρόν.Μη προβάλλοντας το παρελθόν στο παρόν, στερούμενη σημείου αναφοράς δεν ενισχύει τον εγωκεντρισμό.
Μη εστιάζοντας, δεν ασκεί δύναμη και δεν επιφέρει κατευθυνόμενη αλλαγή.
Απαλλαγμένη από πρότυπα και συγκρίσεις αναγνωρίζει την αυταξία των πραγμάτων.
Αποδέχεται και δεν επεμβαίνει.
Αφήνει τα πράγματα να αποκαλύπτονται.
Ο κόσμος που ζούμε, όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι το αποτέλεσμα της εστιασμένης σκέψης.
Αλλάζοντας τις επιλογές της σκέψης μας, τα πρότυπά μας και τις μεθόδους σύγκρισης και αποτίμησης των πραγμάτων, ίσως, αλλάξουμε τον κόσμο όπως τον αντιλαμβανόμαστε, αλλά δεν θα αλλάξουμε τον εγωκεντρισμό μας.
Γιαυτό, ο κόσμος μας δεν θα είναι παρά μια άλλη προβολή μας και όχι ο κόσμος καθεαυτός..
Βλ. - Ο Κόσμος ως Κάτοπτρο
......- H Αυτοαιχμαλωσία του Ανθρώπου
......- H Μοναδικότητα του Ανθρώπου και οι Μηχανισμοί Συμμόρφωσης
......- H Αυτοαιχμαλωσία του Ανθρώπου
......- H Μοναδικότητα του Ανθρώπου και οι Μηχανισμοί Συμμόρφωσης
..
