.
Τον καιρό της εισβολής στο Ιράκ κυκλοφορούσε το διαδίκτυο ο παρακάτω διάλογος:
«Τί ήρθες να κάνεις εδώ, τόσο μακρυά;»
«Να πολεμήσω τον εχθρό».
«Ήσουνα και πριν εδώ. Σ΄έβλαψε κανείς;»
«Όχι, μόλις ήρθα».
«Και τότε, πώς ξέρεις πώς αυτός απέναντι είναι εχθρός;»
«Τόπε ο δεκανέας».
«Και ο δεκανέας πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο αξιωματικός».
«Και ο αξιωματικός πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο στρατηγός».
«Και ο στρατηγός πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο πρόεδρος».
«Και του προέδρου ποιός του τόπε;»
«ε..... ο Θεός».
Στις προηγούμενες εκλογές στο μπλογκ kiko δημοσιεύτηκε ο παρακάτω διάλογος με τίτλο Εκλογικές Απορίες:
* Μπαμπά, ο δάσκαλος μας είπε ότι έχουμε εκλογές
..και ότι όλοι εσείς οι μεγάλοι πρέπει να πάτε να ψηφίσετε.
* Έχει δίκιο παιδί μου.
* Τί είναι οι εκλογές μπαμπά;
* Τη μέρα εκείνη πηγαίνουμε οι μεγάλοι άνθρωποι στα σχολεία.
,,Εκεί μας δίνουν κάτι χαρτάκια με τα ονόματα κάποιων ανθρώπων
..και σημειώνουμε σ’ αυτά ποιοι απ’ αυτούς θέλουμε να γίνουν αρχηγοί.
* Και τί δουλειά κάνουν οι αρχηγοί μπαμπά; Τί τους χρειαζόμαστε;
* Να μας λένε τι να κάνουμε.
* Και που ξέρουν αυτοί τι πρέπει να κάνουμε;
* Κοίταξε. Μαζεύονται, μιλάνε και το βρίσκουν.
* Εσείς οι άλλοι μπαμπά, δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό;
* Όχι, παιδί μου.
* Γιατί;
* Έχουμε άλλες δουλειές.
* Τί δουλειές;
* Να κάνουμε τις δουλειές που μας είπαν οι προηγούμενοι αρχηγοί.
* Κι αν δεν τις κάνετε;
* Τότε μας μαλώνουν και μας τιμωρούν.
* Όπως κάνει ο δάσκαλος στο σχολείο;
* Ναι, παιδί μου.
* Εσύ μπαμπά θα πας στις εκλογές;
* Όλοι πρέπει να πηγαίνουμε.
* Χα , χα ,χα. Νομίζω μπαμπά πως είσαι βλάκας.
* Γιατί παιδί μου; Εσύ τί θα έκανες;
* Εγώ μπαμπά όταν θέλω να παίξω, φωνάζω τους φίλους μου.
..Λέει ο καθένας τι παιχνίδι θέλει να παίξουμε.
..Πολλές φορές τσακωνόμαστε.
..Άλλες συμφωνούμε. Εάν δεν συμφωνούν όλοι, τότε βλέπουμε.
..Τη μία γίνεται το χατίρι το δικό μου, την άλλη του Κωστάκη, την άλλη της Μαρίας.
..Πάντως, στο τέλος παίζουμε κάτι.
..Δεν βάζουμε αρχηγό να μας πει τί θα παίξουμε.
.
