.
Τελευταία τόσο σε ελληνικά όσο και σε ξένα μπλοκ και έντυπα γίνεται λόγος για τις κακές συνέπειες του διαδικτύου με τη μορφή πληροφοριακής μόλυνσης και αυξανόμενης ανικανότητας του ανθρώπου για συγκέντρωση και επεξεργασία πληροφοριών.
Αν και παλιότερα συμμεριζόμουν όλες τις αρνητικές κρίσεις για το διαδίκτυο και αρνιόμουν πεισματικά την διαδικτύωσή μου, μετά τη μικρή μου εμπειρία με το διαδικτυακό μπλοκ αρχίζω να αντιλαμβάνομαι και κάποια θετικά.
Εκτός από τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης και αντίπραξης στην τέταρτη εξουσία της κατεστημένης δημοσιογραφίας που εντοπίζεται από πολλούς, θα επιχειρήσω να θέσω και κάποια άλλη όψη, αυτήν της θεραπευτικής δημιουργίας.
Τα πάντα στη φύση δημιουργούν. Και ο άνθρωπος είναι κι αυτός δημιουργός. Φορέας της δημιουργικής του δραστηριότητας είναι η δημιουργική του ενέργεια.
Η ενέργεια αυτή εκδηλώνεται κατ΄αρχήν με τη μορφή της σεξουαλικής ενέργειας, για τη διαιώνιση της ζωής μέσω της απόλαυσης και της τεκνοποίησης.
Μέρος της ενέργειας αυτής μεταλλάσσεται σε σωματική και νοητική δραστηριότητα για τις ανάγκες της επιβίωσης. Η δημιουργία αυτή είναι αποτέλεσμα της ανάγκης και παίρνει τη μορφή της τεχνης.
Ένα άλλο μέρος της μετουσιώνεται σε δραστηριότητα γνώσης και επέκτασης του εαυτού.
Η δημιουργία αυτή είναι απαλλαγμένη από το βάρος της ανάγκης. Είναι δημιουργία από πλήρωση και όχι από έλλειψη και παίρνει τη μορφή της αυτογνωσίας και της καλλιτεχνίας.
Τα τρία αυτά είδη δημιουργικής δραστηριότητας συνυπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους σε όλες σχεδόν τις εποχές της ιστορίας του.
Με την πάροδο του χρόνου η δημιουργική αυτή δραστηριότητα των ανθρώπων με την επικράτηση κυρίαρχων και υποτελών διαστράφηκε και φτάσαμε στο σημερινό κόσμο της αντιδημιουργίας που επαπειλεί την όλη δημιουργία του κόσμου μας.
Η δημιουργική ενέργεια των ανθρώπων τέθηκε στην υπηρεσία των αδιαφανών σκοπιμοτήτων της λεγόμενης τεχνολογίας, επιστήμης και καλλιτεχνίας για τη διαίωνιση της κυριαρχίας των λίγων.
Τις καταστρεπτικές συνέπειες αυτής της καθυπόταξης τις βιώνουμε όλοι μας σε ατομικό, κοινωνικό και πλανητικό επίπεδο.
Ο άνθρωπος αποξενώθηκε από τα έργα των χεριών του, η δραστηριότητά του κατακερματίστηκε. Ο άνθρωπος σταμάτησε να νοιώθει δημιουργός, έγινε γρανάζι.
Μεγάλοι ερευνητές της ανθρώπινης φύσης, όπως ο Βίλχελμ Ράιχ, μίλησαν για πανούκλα που ενέσκηψε στην ανθρώπινη κοινωνία.
Απομακρυσμένοι πολιτισμοί που επέζησαν αυτής της λαίλαπας αποστερήθηκαν από τους φυσικούς τους πόρους καταδικασμένοι σε λιμοκτονία και υπεργενητικότητα ως τη μόνη διέξοδο της δημιουργικής τους ενέργειας.
Μέσα σ΄αυτό το κλίμα αποξένωσης και κατακερματισμού, η ανάρτηση σ΄ένα μπλοκ αποτελεί μορφή ολοκληρωμένης απτής δημιουργίας την οποία διεκπεραιώνεις ο ίδιος από την αρχή ως το τέλος, από την νοητική σύλληψη μέχρι τη διάθεση στη διαδικτυακή «αγορά».
Χωρίς μεσάζοντες, «νταβατζήδες» και επόπτες.
Μια δημιουργία χωρίς τιμή, αλλά με αξία, όποια κι αν είναι αυτή.
Μια εργασία με τη λιγότερη δυνατή χρήση πρώτων υλών, ανύπαρκτη παραγωγή υλικών σκουπιδιών και με τον μικρότερο δυνατό αποκλεισμό των άλλων.
Γιαυτό, θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα ψηφιακά μπλοκ είναι συνάμα θεραπευτικά και αντισυστημικά.
Θεραπευτικά γιατί κάνεις κάτι ολοκληρωμένο και νοιώθεις και συ περισσότερο ολοκληρωμένος, περισσότερο θεραπευμένος.
Αντισυστημικό, γιατί παραβιάζει τους κατεστημένους νόμους της παραγωγής και της αγοράς.
Κάνετε έρωτα και όχι πόλεμο έλεγαν οι παλιοί.
Κάνετε βλοκινγκ και όχι πόλεμο είναι η νέα του εκδοχή που κοσμεί πολλά μπλοκ.
