Γίναμε Δυστυχώς Ευρώπη - Ας Επανεύρουμε την Ανθρωπιά μας

.

«O πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας,

αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας»
Frantz Fano, κοινωνιολόγος

Τα Καλά της Ελλάδας Παλιότερα - Μερικές Μαρτυρίες

.

Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια διαβάζαμε στις εφημερίδες για ανθρώπους χωρίς στέγη στη Βρετανία που πέθαιναν στους δρόμους και δεν ενδιαφέρονταν κανείς, βλέπαμε φωτογραφίες με τους διαβάτες να τους προσπερνούν αδιάφοροι.

Στην Ελλάδα τότε δεν υπήρχαν άνθρωποι χωρίς στέγη. Υπήρχαν στις ΗΠΑ, σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, αλλά όχι στην Ελλάδα.

.

Θυμάμαι έναν Γερμανό που για νομικούς λόγους (τον κυνηγούσε η Ιντερπόλ για θέματα παραπλήσια με αυτά που ακούμε για τον επικεφαλής της Wikileaks) είχε υποχρεωθεί να περιπλανηθεί σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και τελικά είχε καταφύγει στην Ελλάδα να μιλάει για το πόσο μοναδική ήταν η Αθήνα ανάμεσα σε όλες τις άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης

και να αγανακτεί όταν άκουγε κάποιον να μιλάει απαξιωτικά για την Αθήνα, για το μεγάλο νέφος που είχε τότε, το κυκλοφοριακό κομφούζιο που επικρατούσε συχνά στους δρόμους της.

.

Αν και χωρίς σπίτι και καθόλου χρήματα ζούσε μια καθόλα αξιοπρεπή ζωή, διανυκτερεύοντας σε πανεπιστημιακά ή άλλα ανεγειρόμενα κτίρια, κατά καιρούς στους χώρους αναμονής του (παλιού) αεροδρομίου και τρεφόμενος με πίτες, μπουγάτσες, κανένα φρούτο που ευχαρίστως του προσέφεραν μαγαζάτορες.

.

Στην Ομόνοια και την πλατεία Βικτωρίας είχα γνωρίσει Ευρωπαίους, κυρίως Άγγλους, αλλά και Σουηδούς, στην πλειοψηφία τους με εθισμό στο αλκοόλ, οι οποίοι είχαν ξεμείνει για χρόνια στην Αθήνα, διανυκτέρευαν στις πλατείες και επιβίωναν με χρήματα που τους έδιναν περαστικοί.

Και αυτοί φανατικοί λάτρεις της Αθήνας, αρνούμενοι να την εγκαταλείψουν όταν προσφερόταν κάποιος να τους βοηθήσει να επιστρέψουν στον τόπο τους..

Προτιμούσαν να επιβιώνουν, μερικοί απ αυτούς ταλαιπωρούμενοι με ψείρες και άλλα ζωύφια, σε μια πόλη ζεστή με ανθρώπους που δεν τους περιφρονούσαν.

.

Η Ευρωπαϊκή Ελλάδα - Οι Απώλειες, τα Καλά και οι Νουθετούντες Ομογενείς

.

Από τότε πολλά έχουν αλλάξει στον τόπο μας.

Αποκτήσαμε και εμείς τα χαρακτηριστικά των λεγόμενων ανεπτυγμένων χωρών: ανθρώπους στο δρόμο χωρίς στέγη και διαβάτες αδιάφορους να τους προσπερνούν.

.

Μας παραμένει ο καλός καιρός και δεύτερον ότι τουλάχιστον:

• δεν εμπλεκόμαστε άμεσα στην κτηνωδία των σύγχρονων πολέμων
• δεν εμπλεκόμαστε άμεσα στην κτηνωδία των χρηματοπιστωτικών οίκων .

Ιδιαίτερα το δεύτερο νομίζω ότι είναι μεγάλη παρηγοριά στους δύσκολους καιρούς που ζούμε στη χώρα μας

και μόνον για αυτό θεωρώ ότι είμαστε, τουλάχιστον ηθικά, σε πολύ καλύτερη θέση από τους "διαπρεπείς" ομογενείς μας στις ΗΠΑ και την Βρετανία που μας κατακρίνουν και έχουν αναλάβει σταυροφορία συμμόρφωσής μας μαζί με τους "εντιμότατους" συμπατριώτες τους.

Μας κατηγορούν ότι δεν περιποιούμε τιμή για την Ευρώπη. Έχουν δίκιο.

Ας αποστασιοποιηθούμε σε όλους τους τομείς.

Ας επανεύρουμε την ανθρωπιά μας.

Κι ας μην μας "κάνουν παρέα" οι "ανεπτυγμένοι".

.

Αυτοί που Είναι σε Διαρκή Κρίση

.

Όσοι για κάποιο λόγο διανυκτερεύσαμε έξω σε ύπαιθρο το χειμώνα χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό, υπνόσακο και υπόστρωμα, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για πραγματικό βασανιστήριο.
Το κρύο και η υγρασία περονιάζει τα κόκαλα, αγκυλώνονται χέρια και πόδια, έχεις την αίσθηση ότι σταμάτησε να κυκλοφορεί το αίμα και, αν σταθείς ακίνητος, το πρωί μπορεί πια να μην μπορείς να κινηθείς.
Υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία συνανθρώπων μας που υφίστανται αυτό το μαρτύριο τις κρύες και υγρές νύχτες του χειμώνα.

Είναι οι άνθρωποι χωρίς στέγη στις πόλεις μας.

Τις ημέρες αυτές ασχολούμαστε με τις επιπτώσεις της λεγόμενης οικονομικής κρίσης, τις αιτίες της και το ποιοι φταίξανε.

Μερικοί έχουμε ήδη δει τις επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή μας και αρκετοί φοβόμαστε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.

Υπάρχει, όμως, μια κατηγορία συνανθρώπων μας που είναι μόνιμα σε κρίση, σε απόλυτη κρίση, σε πλήρη ανέχεια.
Οι περισσότεροι ήταν σε κρίση και τον καιρό που εμείς ευημερούσαμε και δεν ανησυχούσαμε.

Ϊσως, τις μέρες αυτές που προβληματιζόμαστε για το δικό μας αύριο θάπρεπε να προβληματιστούμε και για το σήμερα αυτών των ανθρώπων.

Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε κάτι ανακουφιστικό για τους ανθρώπους αυτούς,

Θα μπορούσαμε να τους διαθέσουμε ένα κατάλυμα, τουλάχιστον για τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Ένα ανθρώπινο κατάλυμα κι όχι στοίβαγμα σε ξενοδοχεία της κακιάς ώρας που προσφέρουν σε μερικούς ο δήμος και η εκκλησία και οι περισσότεροι αρνούνται να δεχτούν.

.
Υπάρχουν τόσα κενά σπίτια στις μεγάλες πόλεις, παλιά και καινούργια. Σπίτια εγκαταλελειμμένα και ενεργά.
Εγκατατελειμένα σπίτια που με λίγη δουλειά γίνονται κατοικήσιμα.
Ενεργά σπίτια που όμως δεν επιτελούν το ρόλο του καταλύματος που είναι ο προορισμός τους. Σπίτια τρισδιάστατες επενδύσεις, όπως χαρακτηρίζει τα κτίσματα σήμερα ο αρχιτέκτονας Cordon Bunschaft.
.
Κάποιοι από μας διαθέτουν πληθώρα τέτοιων σπιτιών.
Σε δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» των πολιτικών πριν λίγα χρόνια, πληροφορηθήκαμε για 10, 20, 40 δηλωμένα σπίτια κάποιων εκπρόσωπων του λαού.

Ταυτόχρονα παρακαλουθούσαμε στους δέκτες μας αυτούς με τα 40 και πλέον σπίτια να κόπτονται για τη φτώχεια, να δηλώνουν αριστεροί και να καυτηριάζουν την εκμετάλλευση των φτωχών από τους ισχυρούς.

.

Ας Αναλογιστούμε

Ίσως, ήρθε ο καιρός να αναλογιστούμε μήπως και μεις αντιγράφουμε αυτούς που κατακρίνουμε.
Ας ανοίξουμε τα υπεράριθμα σπίτια μας τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Ας ανοίξουμε και τις εισόδους των πολυκατοικιών μας τις ημέρες αυτές.

21ος αιώνας και οι άνθρωποι χωρίς στέγη πληθαίνουν στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες.

Τις ημέρες αυτές που μας απασχολούν οι επιπτώσεις της λεγόμενης οικονομικής κρίσης, οι αιτίες της και το ποιοι φταίξανε, ας απασχοληθούμε και για τις αιτίες για τη διαρκή κρίση αυτών των ανθρώπων.

Γεννιόμαστε και κάποιοι από μας βρισκόμαστε με σπίτια, μερικοί με υπεράριθμα σπίτια και άλλοι χωρίς στον ήλιο μοίρα.
Δεν το αποφάσισε αυτό η γη που της ανήκει ο χώρος και τα υλικά.
Το επέβαλαν άνθρωποι.

Κάποιοι σφετερίστηκαν τη φυσική κληρονομιά κάποιων άλλων.

.
Σε σημαντικό βαθμό αυτή ήταν η πηγή και η αρχή του πλουτισμού μερικών και της ανέχειας των λοιπών. Η αρπαγή.
Αυτή είναι η βάση της υπερηφάνειας πολλών για την αριστοκρατική και πλούσια καταγωγή τους..
Αυτή είναι η βάση αρκετών υπεράριθμων σπιτιών.
Ναι, τα κατέχουμε νόμιμα.

.
Είναι, όμως, το νόμιμο και ηθικό;

.
Είπαμε όχι, όταν το επικαλέστηκε κάποιος πρώην υπουργός.
Ίσως ήρθε η ώρα να το πούμε και στον εαυτό μας.