Ένα από τα εμπορεύματα που γινόταν η αγοραπωλησία τους ήταν άνθρωποι που είχαν πέσει θύματα απαγωγής, τους οποίους οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν ομιλούντα εργαλεία και οι έλληνες ανδράποδα κατά το τετράποδα. Στη συνέχεια, η λέξη αγορά σήμαινε τη συγκέντρωση του λαού, τον τόπο της συγκέντρωσης και το λόγο που εκφωνείτο σε αυτόν.
Σύμφωνα με την Ιλιάδα οι ηγέτες ονομάζοντο ποιμένες λαών υπονοώντας ότι οι λαοί ήταν εκτρεφόμενα ζώα, εξ ου και η ονομασία του τόπου συγκέντρωσής τους.
Αυτές τις ημέρες διαβάζουμε για τους Κινέζους εργάτες που πέφτουν στο κενό αυτοκτονώντας γιατί δεν αντέχουν τις σκληρές συνθήκες εργασίας.
Φωτογραφίες με τους ίδιους εργαζόμενους αποκαμωμένους εν ώρα εργασίας και στοιχεία για το σύγχρονο αυτό δουλοπάροικο είχαν περάσει απαρατήρητα λίγο καιρό πριν, βλ. Το Ελληνικό «Πρόβλημα» και το Ευρωπαϊκό Όραμα – Εικόνες που Δε θα Ήθελαν να Δούμε.
Όπως απαρατήρητες είχαν περάσει και παρόμοιες ειδήσεις την εποχή της υπέρλαμπρης ολυμπιάδας στην Αθήνα, για εργαζόμενους αυτή τη φορά στην οικοδομική βιομηχανία που δεν άντεχαν την κακομεταχείριση και ρίχνονταν στο κενό από τους ουρανοξύστες που έχτιζαν, βλ. Ο Τεχνοκρατικός Εκπολιτισμός και το Αίμα Πίσω από τις Κατασκευές και Ο Άνθρωπος ως Ανταλλασσόμενο Αγαθό .
Οι άνθρωποι εξακολουθούμε να αντιμετωπιζόμαστε ως εκτρεφόμενα ζώα.
Μερικοί θα πουν ότι αυτά συμβαίνουν στην Κίνα και στο λεγόμενο τρίτο κόσμο.
Δεν μας αφορούν στη δύση, ή τουλάχιστον τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη δύση. Έχουμε ελευθερία κινήσεων και δυνατότητα επιλογών.
Μήπως θάπρεπε να το σκεφτούμε περισσότερο;
Καθημερινά ακούμε για τις αγορές και πως πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τους.
Να τακτοποιήσουμε τα δημοσιονομικά, να εκσυγχρονίσουμε την εκπαίδευση, να αλλάξουμε αυτό, να αλλάξουμε εκείνο, γιατί το απαιτούν οι αγορές.
Άτομα, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις, όλοι σε βηματισμό αναμένοντας τις ντιρεκτίβες των αγορών.
Μήπως να το ξανασκεφτούμε;
Μήπως να προβληματιστούμε με το παρακάτω βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=Xbp6umQT58A που μας λέει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει, παρά μόνον η μορφή της σκλαβιάς μας;
Για αυτόματη (στο περίπου) μετάφραση των υπότιτλων στα ελληνικά πηγαίνετε στο Youtube (κλικ κάτω δεξιά), πατάτε στο κόκκινο cc (κάτω δεξιά) μετά κλικ στο μετάφραση, κλικ στο english και αναζητείτε προς τα κάτω και κάνετε κλικ στο ελληνικά και μετά κλικ στο ok.
Βλ. και Τα Χρόνια που Έρχονται – Οι Εργάτριες Μέλισσες και οι Βασίλισσες ____________________________________________
Mετάφραση των υπότιτλων του βίντεο στα Ελληνικά
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΣΑΣ
Αυτή είναι η ιστορία της υποδούλωσης σας. Πώς έγινε δυνατή και πως μπορείτε τελικά να ελευθερωθείτε.
Όπως όλα τα ζώα, τα ανθρώπινα όντα θέλουν να κυριαρχήσουν και να αξιοποιήσουν τους υλικούς πόρους γύρω τους. Στην αρχή, ως επί το πλείστον κυνηγούσαμε ή ψαρεύαμε και τρεφόμασταν από τη γη - αλλά τότε κάτι μυστήριο και φοβερό συνέβη στο μυαλό μας.
Μόνο εμείς από όλα τα ζώα, αρχίσαμε να φοβόμαστε το θάνατο και το τι θα γίνει στο μέλλον. Αυτό ήταν η αρχή μιας μεγάλης τραγωδίας και μιας ακόμα μεγαλύτερης δυνατότητας ...
Βλέπετε, όταν αρχίσαμε να φοβόμαστε το θάνατο, μήπως μας βλάψει κάτι και μας αιχμαλωτίσει, γίναμε ελέγξιμοι - και γιαυτό πολύτιμοι – με τρόπο που δεν μπορούσε να είναι κάποια άλλη πηγή. Η μεγαλύτερη πηγή που μπορεί να θέσει σε έλεγχο ένα ανθρώπινο ον δεν είναι οι φυσικοί πόροι, ή τα εργαλεία, ή τα ζώα ή η γη - αλλά άλλα ανθρώπινα όντα.
Μπορείτε να τρομάξετε κάποια στιγμή ένα ζώο, επειδή τα ζώα φοβούνται τον πόνο, αλλά δεν μπορείτε να τρομάξετε ένα ζώο με απώλεια της ελευθερίας, είτε με βασανιστήρια ή φυλάκιση στο μέλλον, επειδή τα ζώα έχουν πολύ μικρή αίσθηση του αύριο.
Δεν μπορείτε να απειλήσετε μια αγελάδα με βασανιστήρια, ή ένα πρόβατο με θάνατο. Δεν μπορείτε να κραδαίνετε ένα δρεπάνι σε ένα δέντρο και να του κραυγάζετε να παράγει περισσότερα φρούτα, ή να κρατήσετε έναν αναμμένο πυρσό σε έναν αγρό και να απαιτήσετε περισσότερο σιτάρι. Δεν μπορείτε να πάρετε περισσότερα αυγά απειλώντας μια κότα - αλλά μπορείτε να κάνετε έναν άνθρωπο να σας δώσει τα αυγά του απειλώντας τον.
Οι φάρμες ανθρώπων έχουν υπάρξει το πλέον κερδοφόρο - και πιο καταστροφικό - επάγγελμα σε όλη την ιστορία, και τώρα φθάνει το καταστροφικό αποκορύφωμά του. Την ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορεί να την κατανοήσει κανείς λογικά μέχρι να τη δει ως αυτό που είναι: μια σειρά από φάρμες στις οποίες οι ιδιοκτήτες τους έχουν στην κατοχή τους ανθρώπινα ζωντανά.
Μερικοί άνθρωποι μπερδεύονται, επειδή οι κυβερνήσεις τους παρέχουν υγειονομική περίθαλψη, νερό,εκπαίδευση, δρόμους και έτσι φαντάζονται ότι υπάρχει κάτι καλό στην εργασία. Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακρια από την πραγματικότητα. Οι ιδιοκτήτες στις φάρμες παρέχουν υγειονομική περίθαλψη και άρδευση και εκπαίδευση στα ζώα τους.
Μερικοί άνθρωποι μπερδεύονται επειδή μας επιτρέπονται ορισμένες ελευθερίες και, έτσι, φαντάζονται ότι η κυβέρνησή μας προστατεύει τις ελευθερίες μας. Αλλά οι αγρότες σπέρνουν τα σπαρτά τους σε κάποια απόσταση μεταξύ τους για να αυξήσουν την αποδοτικότητά τους - και επιτρέπουν σε ορισμένα ζώα μεγαλύτερο χώρο αν με αυτό θα τα κάνουν να παράγουν περισσότερο κρέας ή γάλα.
Στη χώρα σας, στη φάρμα των φορολογούμενων ζωντανών, ο ιδιοκτήτης της φάρμας σας σάς παραχωρεί ορισμένες ελευθερίες όχι επειδή νοιάζεται για αυτές, αλλά επειδή θέλει να αυξήσει τα κέρδη του.
Αρχίζετε να βλέπετε το κλουβί μέσα στο οποίο γεννηθήκατε;
Υπήρξαν τέσσερις σημαντικές φάσεις της σντιμετώπισης των ανθρώπινων όντων ως ζωντανών, ως εκτρεφόμενων ζώων. Η πρώτη φάση, στην αρχαία Αίγυπτο, ήταν άμεσος και κτηνώδης ανθρώπινος καταναγκασμός. Εξουσίαζαν τα ανθρώπινα σώματα, αλλά η δημιουργική παραγωγικότητα του ανθρώπινου μυαλού παρέμενε έξω από την εμβέλεια του μαστιγίου και των αλυσίδων. Οι σκλάβοι παρέμεναν απελπιστικά μη παραγωγικοί και απαιτούνταν να εξουσιάζουν τεράστιους αριθμούς δούλων-ζωντανών.
Η δεύτερη φάση ήταν το πρότυπο της Ρώμης, όπου στους οι σκλάβους χορηγήθηκε κάποια ικανότητα για ελευθερία, εφευρετικότητα και δημιουργικότητα, η οποία αύξησε την παραγωγικότητά τους.
Αυτό αύξησε τον πλούτο της Ρώμης και ως εκ τούτου το φόρο εισοδήματος της Ρωμαϊκής κυβέρνησης - και με αυτό τον πρόσθετο πλούτο. Η Ρώμη έγινε αυτοκρατορία, καταστρέφοντας τις οικονομικές ελευθερίες που έτρεφαν την εξουσία της και κατέρρευσε. Είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν σας φαίνεται εντελώς άγνωστο.
Μετά την κατάρρευση της Ρώμης, το φεουδαρχικό μοντέλο εισήγαγε την έννοια της ιδιοκτησίας των ζωντανών και τη φορολογία. Αντί να είναι άμεσα υπό κατοχή οι αγρότες καλλιεργούσαν εκτάσεις τις οποίες μπορούσαν να διατηρήσουν για όσο διάστημα πλήρωναν τους τοπικούς πολέμαρχους. Το μοντέλο αυτό χάλασε λόγω της συνεχούς υποδιαίρεσης της παραγωγικής γης και καταστράφηκε όταν η γη ενοποιήθηκε και εκατοντάδες χιλιάδες χωρικοί εκδιώχθηκαν από την προγονική γη τους, καθώς οι νέες τεχνικές καθιστούσαν μεγαλύτερες φάρμες πιο παραγωγικές με λιγότερα άτομα.
Η αυξημένη παραγωγικότητα στο τέλος του Μεσαίωνα δημιούργησε τα επιπλέον τρόφιμα που απαιτούντο για την επέκταση των κωμοπόλεων και πόλεων, το οποίο με τη σειρά του οδήγησε στο σύγχρονο δημοκρατικό μοντέλο ανθρώπινης κατοχής.
Καθώς οι εκτοπισμένοι αγρότες πλημμύρισαν τις πόλεις, ένα τεράστιο απόθεμα φθηνού ανθρώπινου κεφαλαίου τέθηκε στη διάθεση των βιομηχάνων που άρχισαν να εμφανίζονται - και η άρχουσα τάξη αυτών που κατείχαν τις φάρμες των ανθρώπων συνειδητοποίησαν σύντομα ότι θα μπορούσαν να αποκτήσουν περισσότερα χρήματα αφήνοντας τους ανθρώπους-ζωντανά τους να επιλέγουν μόνοι τους τις ασχολίες τους.
Σύμφωνα με το Δημοκρατικό πρότυπο, το καθεστώς της άμεσης κατοχής δούλων έχει αντικατασταθεί από το μοντέλο της Μαφίας. Η Μαφία σπανίως κατέχει άμεσα επιχειρήσεις, απλά στέλνει τους τραμπούκους της περίπου μια φορά το μήνα να κλέψουν από τους "ιδιοκτήτες" των επιχειρήσεων. Τώρα έχετε πλέον τη δυνατότητα να επιλέξετε το δικό σας επάγγελμα, το οποίο αυξάνει την παραγωγικότητα σας - και κατά συνέπεια τους φόρους που μπορείτε να πληρώσετε στους κυρίους σας. Οι λίγες ελευθερίες σας διατηρούνται επειδή είναι επικερδείς για τους ιδιοκτήτες σας.
Η μεγάλη πρόκληση του δημοκρατικού μοντέλου είναι ότι η αύξηση του πλούτου και της ελευθερίας μπορεί να απειλήσει τους ιδιοκτήτες των φαρμών.Οι άρχουσες τάξεις αρχικά ωφελούνται από μια σχετικά ελεύθερη αγορά κεφαλαίων και εργασίας, αλλά όσο τα ζωντανά τους συνηθίζουν στις ελευθερίες τους και σε αυξανόμενο πλούτο, αρχίζουν να διερωτώνται γιατί να χρειάζονται καθόλου κυβερνήτες.
A, καλά. Κανείς δεν είπε ποτέ ότι να κουμαντάρεις φάρμες ανθρώπων ήταν εύκολο.
Να κρατάς τα φορολογούμενα ζωντανά με ασφάλεια κάτω από τις κυρίαρχες τάξεις είναι μια διαδικασία με τρεις φάσεις.
Η πρώτη είναι η κατήχηση των νέων μέσω της κυβερνητικής "εκπαίδευσης". Καθώς ο πλούτος των δημοκρατικών χωρών αυξανόταν, τα κυβερνητικά σχολεία εξαπλώνονταν διεθνώς προκειμένου να ελέγχουν τις σκέψεις και τις ψυχές των ζωντανών.
Η δεύτερη είναι να στρέφει τους πολίτες τον ένα εναντίον του άλλου μέσω της δημιουργίας εξαρτώμενων ζωντανών. Είναι πολύ δύσκολο να εξουσιάζεις ανθρώπινα όντα άμεσα με βία - και όπου μπορεί να επιτευχθεί, παραμένει εντελώς αντιπαραγωγικό, όπως μπορούμε να δούμε στη Βόρεια Κορέα.
Τα ανθρώπινα όντα δεν είναι αποδοτικά σε συνθήκες άμεσης αιχμαλωσίας. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι, τότε θα παράγουν πολύ περισσότερο για τους κυρίους τους.
Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθεί αυτή η ψευδαίσθηση της ελευθερίας είναι να τεθούν ορισμένα από τα ζωντανά στις λίστες πληρωμής του ιδιοκτήτη της φάρμας. Αυτές οι αγελάδες που εξαρτώνται τώρα από την υφιστάμενη ιεραρχία, θα επιτίθενται σε άλλες αγελάδες που θα δείχνουν τη βία, την υποκρισία και την ανηθικότητα της ιδιοκτησίας ανθρώπινων όντων.
Η ελευθερία είναι σκλαβιά και η σκλαβιά είναι ελευθερία.
Εάν μπορείτε να κάνετε τις αγελάδες να επιτίθενται η μία στην άλλη κάθε φορά που κάποιος τους δείχνει την πραγματικότητα της κατάστασής τους, τότε δεν χρειάζεται να δαπανήσετε και τόσο πολλά για να τις ελέγξετε άμεσα.
Αυτές οι αγελάδες που γίνονται εξαρτώμενες από τις χορηγίες από τα κλεμμένα του ιδιοκτήτη της φάρμας θα αντιταχθούν βίαια σε οποιαδήποτε αμφισβήτηση κατά πόσον είναι αρετή η ιδιοκτησία ανθρώπων - και οι τάξεις των διανοούμενων και των καλλιτεχνών εξαρτώνται πάντα από τους ιδιοκτήτες των φαρμών - θα πουν σε όποιον ζητήσει την ελευθερία του από την κατοχή του ιδιοκτήτη του: «Θα βλάψεις τις συναγελάδες σου". Τα ζωντανά κρατούνται εέγκλειστα μέσω μετάθεσης της ηθικής ευθύνης της καταστρεπτικότητας ενός βίαιου συστήματος σε αυτούς που απαιτούν πραγματική ελευθερία.
Η τρίτη φάση είναι να επινοούν συνεχείς εξωτερικές απειλές, ούτως ώστε τα τρομαγμένα ζώα να παραμένουν υπό την "προστασία" των ιδιοκτητών των φαρμών.
Αυτό το σύστημα εκτροφής ανθρώπων πλησιάζει τώρα στο τέλος του. Η φοβερή τραγωδία του σύγχρονου αμερικανικού συστήματος συνέβη όχι παρά, αλλά λόγω των προηγούμενων οικονομικών ελευθεριών. Η μαζική αύξηση του αμερικανικού πλούτου τον 19ο αιώνα ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής ελευθερίας - και ήταν αυτή η μεγάλη αύξηση του πλούτου που έθρεψε το μέγεθος και τη δύναμη του κράτους. Κάθε φορά που τα ζωντανά γινόντουσαν εκθετικά περισσότερο παραγωγικά, αυξανόταν ο αριθμός των ιδιοκτητών φαρμών και των εξαρτώμενών τους. Η ανάπτυξη του κράτους είναι πάντοτε ανάλογη με τις οικονομικές ελευθερίες που προηγήθηκαν. Οι οικονομικές ελευθερίες δημιούργησαν πλούτο και ο πλούτος προσελκύει περισσότερους κλέφτες και πολιτικά παράσιτα των οποίων η απληστία στη συνέχεια καταστρέφει τις οικονομικές ελευθερίες.
Με άλλα λόγια, η ελευθερία κάνει μεταστατικό τον καρκίνο του κράτους. Η κυβέρνηση που ξεκινά η μικρότερη δυνατή καταλήγει πάντα η μεγαλύτερη δυνατή. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη εναλλακτική λύση σε μια πραγματικά ελεύθερη και ειρηνική κοινωνία. Μια κοινωνία χωρίς πολιτικούς ηγέτες, χωρίς ανθρώπινη ιδιοκτησία, χωρίς τη βία της φορολογίας και κρατισμό ...
Μια κοινωνία να είναι πραγματικά ελεύθερη είναι και πολύ εύκολο και πολύ δύσκολο. Αποφεύγουμε τη φρίκη της σκλαβιάς μας, επειδή είναι οδυνηρό να τη δούμε κατάματα. Χορεύουμε γύρω από τη βία του συστήματός μας που πεθαίνει, επειδή φοβόμαστε τις επιθέσεις των συνζωντανών μας.
Αλλά μπορούμε μόνο να κρατιόμαστε σε κλουβιά που αρνούμαστε να δούμε.
Ας ξυπνήσουμε, μωρά του Matrix... Να δεις τη φάρμα είναι να την εγκαταλείψεις.
