Ερωτήματα

«Πρόοδοι γίνονται απαντώντας ερωτήματα.

Άνακαλύψεις γίνονται αμφισβητώντας τις απαντήσεις»
Bernhard Haisch, αστροφυσικός

.

Γιατί, ενώ έχουμε αναπτύξει τεχνολογίες που μας δίνουν τεράστιες δυνατότητες, τεχνολογίες που μας δίνουν τη δυνατότητα να μεταστρέφουμε το κλίμα, να επεμβαίνουμε στους μηχανισμούς της φύσης και να μετοικίσουμε σε άλλους πλανήτες,
υποφέρουμε από τόσο αξιολύπητα καθημερινά προβλήματα, όπως την εργασιακή καταπίεση, τον εκπαιδευτικό καταναγκασμό, τον εθισμό σε φάρμακα, την κατάθλιψη, την αυτοκτονία, το βιασμό, την κακοποίηση παιδιών, τη μετανάστευση, την εκμετάλλευση των μεταναστών, τη δολοφονία, την τρομοκρατία, την πλύση εγκεφάλου, τον πόλεμο, τα μονοπώλια, την ένδεια, την έλλειψη στέγης, τη ρύπανση, την πείνα, κ.λπ;

Γιατί στον εικοστό πρώτο αιώνα και στο μακροβιότερο σοσιαλιστικό καθεστώς του κόσμου, στην για πολλά εκθειαζόμενη Σουηδία, στο εργοστάσιο «Ακρόπολις» της Volvo, εργάζονται, όπως καταγγέλει ο Π. Κοροβέσης στην «Ελευθεροτυπία» (9-5-2005), 12 ώρες την ημέρα επτά ημέρες την εβδομάδα με αμοιβή 1 ευρώ την ώρα;

Γιατί:
- ενώ ένας μονον άνθρωπος, ο Γκάντι, μπόρεσε να γονατίσει με τη δύναμη της προσωπικότητάς του και μόνον μια φαινομενικά πανίσχυρη αυτοκρατορία και να εκδιώξει τους βρετανούς από την Ινδία,
- τόσοι πολλοί δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πολύ μικρότερης κλίμακας διαφόρων τύπων αποικιοκρατήσεις;Γιατί η φοβερή διαχρονική εκμετάλλευση της μεγαλύτερης πλειονότητας των ανθρώπων από τις εκάστοτε εξουσίες στο βωμό των συμφερόντων των μεγάλων εταιρειών, ακόμη κι όταν ομολογείται, δεν φαίνεται να συσχετίζεται ως αιτία για τη σημερινή προβληματική κατάσταση των ανθρώπων και του πλανήτη;
Αντ΄ αυτού, υποκείμεθα συνεχώς σε επικλήσεις των λεγόμενων επαϊόντων και προοδευτικών διανοουμένων για θυσίες για την ανάπτυξη και τη σωτηρία του πλανήτη, θυσίες οι οποίες κατά κανόνα μεταφράζονται,στο θησαυρισμό εταιριών και τραπεζών.

Συνεχώς «ενημερωνόμαστε» από τα ΜΜΕ για «διεθνείς» διασκέψεις και συσκέψεις για την επίλυση των προβλημάτων του πλανήτη, όπως της πείνας και της φτώχειας, των πολέμων, της τρομοκρατίας, της έλλεψης στέγης, του ασφαλιστικού, κ.α, τα οποία, όμως, κατά κάποιο περίεργο τρόπο επιδεινώνονται αντίστροφα ανάλογα με το μέγεθος των προσπαθειών και το κύρος των διασκέψεων και των συμμετεχόντων.
Γιατί κανείς από τους εξουσιοδοτημένους φορείς δεν θέτει ποτέ πολύ απλά προφανή ερωτήματα, όπως για παράδειγμα:
Ø Γιατί δεν τίθεται το δικαίωμα της στέγης ως φυσική κληρονομιά όλων των ανθρώπων πάνω στη γη;
Ø Γιατί δεν κλείνουν τα εργοστάσια της πολεμικής βιομηχανίας και δεν προτείνεται αφοπλισμός όλων των κρατών ώστε να μην υπάρχουν τα μέσα για πολέμους και η φρίκη που τους συνοδεύουν;
Ø Γιατί δεν σταματούν να πετούν σε χωματερές και να περιορίζουν την παραγωγή των τροφίμων για να εξαλειφθεί η πείνα στον κόσμο.
Ø Γιατί δεν εξετάζονται ποτέ οι διασυνδέσεις με τα εταιρικά και τραπεζικά συμφέροντα αυτών που αναλαμβάνουν κατ΄ αποκλειστικότητα να επιλύσουν τα προβλήματά μας για μας χωρίς εμάς;
Ø Γιατί δεν αμφισβητείται η λεγόμενη αξιοκρατία ( βλ. Περί Αξιοκρατίας ) και η αξιολόγηση που τη συνοδεύει που τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμη επωδός όλων των «μεγάλων» ταγών σε πιστή υπακοή με τις εταιρικές αξίες στην υπηρεσία των εταιρικών συμφερόντων και στόχων;
Ø Γιατί τα πορίσματα νοημόνων ερευνητών, όπως του Βίλχεμ Ράϊχ και άλλων έντιμων στοχαστών για τις αιτίες της κακοδαιμονίας του ανθρώπου και του κόσμου του δεν έχουν ποτέ τεθεί ως βάση για την άρση της;
Ø Γιατί δεν αναγνωρίζεται ως αιτία της κακοδαιμονίας η συσσωρευμένη ένταση από την καταπίεση της θέλησης και των συναισθημάτων του ανθρώπου στο όνομα του εταιρικού «πολιτισμού» και η «πανούκλα» που τη συνοδεύει, όπως αποκαλεί ο Β. Ράϊχ τη διαστροφή της ανθρώπινης φύσης που προκαλείται;
Ø Γιατί δεν αναγνωρίζεται ως αιτία ότι δεν πενθήσαμε τους εσταυρωμένους του παρελθόντος και του παρόντος της εταιρικής λαίλαπας;
Ø Γιατί δεν έχει τεθεί ποτέ από τους επώνυμους της δημόσιας ζωής και τα πολιτικά κόμματα αυτό που από το 1925 έθεσε ο αμερικανός στρατηγός Smedley Butler, βλ. Ο Πόλεμος Είναι Κομπίνα,το προφανές:
1. Να αποφασίζουν (π.χ. μέσω δημοψηφισμάτων) για πολέμους ή άλλες πολυδάπανες διοργανώσεις για τα οποία οι κυβερνήσεις δεν έχουν τη συναίνεση των πολιτών (με την υποτιθέμενη έγκριση των προγραμμάτων τους στις εκλογές) αυτοί που καλούνται να υποστούν τις θυσίες (να θυσιάσουν τη ζωή τους ή τα οικονομικά τους).
2. Να νομοθετηθεί ότι σε περιόδους πολέμων και οικονομικών κρίσεων τα κέρδη εταιρειών και τραπεζών οφείλουν να μειώνονται, όπως και των υπόλοιπων πολιτών.
Γιατί οι λεγόμενοι διεθνείς ειρηνευτικοί οργανισμοί και διασκέψεις δεν κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση;
Υπάρχει άραγε πιο ισχυρό μέσον για την ειρήνευση του κόσμου;

Είναι πια ευρέως αντιληπτό ότι οι πολίτες του κόσμου δεν μπορούν να εναποθέσουν τις τύχες τους στους λεγόμενους διεθνείς οργανισμούς και τις λεγόμενες ειρηνευτικές διαβουλεύσεις.

Όπως το έθεσε ο αμερικανός στατηγός Butler, ήδη από το 1925: "Στο παρασκήνιο όλων των διεθνών διασκέψεων βρίσκονται οι αχρείοι πράκτορες αυτών που επωφελούνται ".
Bλ. και
Για Ένα Άλλο Πλαίσιο Αναφοράς του Κόσμου - Αβλάβεια, Αυτοδιαχείρηση και Συναίνεση οι Άξονές του .