.
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που νοιώθεις άσχημα, πολύ άσχημα, κουρέλι.
Νοιώθεις να έχεις αδειάσει.
Υπάρχουν στιγμές που νοιώθεις ξαφνικά ότι δεν πάει άλλο. Τα νεύρα σου έχουν σμπαραλιάσει.
Θέλεις να φύγεις, να απομονωθείς μπας και βρεις κάποια άκρη στο κουβάρι, αλλά δεν μπορείς. Υποχρεώσεις, άνθρωποι που έχεις ταχθεί να φροντίζεις.
Αυτά που άλλοτε σε κράταγαν τώρα φαίνονται ανήμπορα να σε κάνουν έστω και για λίγο να αναπαυτείς.
Κάνεις αναδρομή στη ζωή σου και διερωτάσαι: Γιατί όλα αυτά; Γιατί κάθε φορά απογοητεύσεις;
Γιατί να μην μπορείς και σύ να απολαύσεις τη ζωή; Είναι άραγε πολλά αυτά που ζητάς;
Να σε αφήνουν να ζεις τη ζωή όπως εσύ τη νοιώθεις;
Είναι πολλά να θέλεις μόνον λίγη ηρεμία στη ζωή σου;
Άραγε να φταις εσύ για την κατάσταση αυτή; Να φταις εσύ που δεν σε αφήνουν σε χλωρό κλαδί;
Αυτά και άλλα πολλά σκέφτεσαι αλλά νοιώθεις ανήμπορος να βρεις μια λύση.
Νοιώθεις ότι η ζωή σε πήρε από κάτω, αλλά δε θέλεις να το δείξεις.
Προσπαθείς ευγενικά να κρατηθείς μακρυά να μην σε καταλάβουν άλλοι.
Είναι, όμως, πραγματικά, η κατάσταση αυτή που βιώνεις έτσι όπως τη βιώνεις;
Σίγουρα είναι οδυνηρή. Είναι, όμως, η κάτω βόλτα της ζωής;
Μήπως θα μπορούσε να συμβαίνει και εδώ αντιστροφή, όπως αυτές που βλέπουμε σ΄όλη τη ζωή;
Μήπως ισχύει και εδώ αυτό που λέγαν οι παλιοί: «η αποτυχία επιτυχία είναι και η επιτυχία αποτυχία»;
Μήπως, τελικά, μας έχει πάρει από κάτω η ζωή όπως τη βλέπουν οι πολλοί, αλλά όχι η πραγματική;
Μήπως η πραγματική ζωή δεν είναι ξεκούραση, ηρεμία και αυτό που λένε ευτυχία;
Μήπως είναι, όπως λέγαν οι παλιοί, ένα ταξίδι, ένα ταξίδι ψυχής, ένα ταξίδι χωρίς αποσκευές;
Μήπως οι στιγμές που νοιώθει κανείς να αδειάζει, που νοιώθει ότι δεν πάει άλλο, η αίσθηση ότι δεν περιμένει πια τίποτα από τη ζωή, δεν είναι παρά οι στιγμές που ο ταξιδιώτης της ζωής που είχε δελεαστεί και είχε ακινητοποιηθεί βαρυφορτωμένος με εφήμερες ψευδαισθήσεις σε ένα πεδίο ζωής που η υπογραφή του είναι «ο θάνατός σου η ζωή μου», ξεπετά σιγά-σιγά αυτά που βάρυναν τα βήματά του;
Μήπως τελικά η αδυναμία και η απελπισία που νοιώθει κανείς στις δύσκολες στιγμές της ζωής δεν είναι παρά τα τρεκλίσματα του καθηλωμένου χρόνια τώρα ταξιδιώτη που κάνει τις πρώτες προσπάθειές του να κινηθεί;
Μήπως οι κάτω βόλτες της ζωής είναι οι πάνω βόλτες της ψυχής;
.
Αφιερωμένο σε ένα φίλο, Μεγάλο Άνθρωπο, που περνά δύσκολες στιγμές.
.
