Για χρόνια παρακολουθούμε διάφορες χώρες να τίθενται στο στόχαστρο των «μεγάλων» και να δεινοπαθούν.
Τις παρακολουθούμε να τις αποτελειώνουν και λέμε είναι μακρυά, τι μας νοιάζει εμάς.
Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Στο στόχαστρο τέθηκε η Ελλάδα.
.JPG)
Τον Ιούλιο του 1994,- ο Manuel Nimer Sanchez από τους Chiapas του Μεξικού,
- ο Ana de Souza Pinto, ακτήμονας της Βραζιλίας,
- ο Sentinath Sarangi, θύμα από την Ινδία (1),
- ο Alvaro Tombe, αγρότης Κολομβίας,
- ο Edison Casadore, Απάτσι ΗΠΑ,
- ο Vermati Heerra, από τη Νότιο Αφρική και
- ο Μohamed Aden, υπουργός υγείας της Σομαλίας
συνέταξαν τη "Διακήρυξη των Επτά πιο Φτωχών Χωρών" και
την παρέδωσαν στους G7 στη συνάντησή τους στη Νάπολι της Ιταλίας.
Η διακήρυξη αυτή είχε παρατεθεί σε παλιότερη ανάρτηση (βλ.Τα Αέρια των Αγελάδων, oι Εκκενώσεις των Ανθρώπων, το Χαρτί της Τουαλέτας και η Σωτηρία του Πλανήτη). ΄
Τόσα χρόνια μετά τη σύνταξή της εξακολουθεί σήμερα να είναι όσο ποτέ επίκαιρη.
Παρακάτω αναδημοσιεύεται ένα απόσπασμα σε μετάφραση του Παναγιώτη Ανδριόπουλου στο παλιό φοιτητικό περιοδικό Amanita Muscaria:
«Στα τέλεια σχέδιά σας πάντα κρύβατε χονδροειδείς εκπλήξεις.
Η ανάγκη να είμαστε άνθρωποι απλοί, ευθείς και προσπελάσιμοι αναστέλλεται από μυριάδες διεθνών δομών που έχουν περιεχόμενο και χρησιμοποιούν γλώσσες που μόνον εσείς κατανοείτε:
΅Wolrd Bank, International Monetary Fund, United Nations, Gatt, Forein Aid,...Third World Debt, Sustainable Development...
Όλα αυτά είναι τμήματα ενός μωσαϊκού σχεδιασμένου να πνίξει ολόκληρους πληθυσμούς και ηπείρους οι οποίες δυστυχώς δεν κατάλαβαν πως βρίσκονται σε ένα φονικό πόλεμο.
Οι χρήσεις της τεχνολογίας οδήγησαν σε εκατοντάδες Bhopals.(1)
Για το δικό σας κέρδος φανήκατε γενναιόδωροι μόνον όταν επρόκειτο για την επιβολή και τη διατήρηση βίαιων δικτατοριών στις χώρες μας προμηθεύοντας όπλα και εκπαίδευση.
Το αποτέλεσμα το βλέπει καθένας: Ρουάντα, Σομαλία, Καμπόντζη, Λιβερία, Αϊτή, Γουατεμάλα.
Άλλες, όπως το Μεξικό, η Βραζιλία και η Κολομβία, είναι υποδουλωμένες στη βαρβαρότητα των εταιριών σας και δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στους πληθυσμούς τους εκτός από μιζέρια και θάνατο.
Δεν ξεχνούμε τους κατοίκους του Αμαζονίου, τα παιδιά του Ρίο, τη μάχη για επιβίωση των ιθαγενών κατοίκων της Chiapas και των αυτόχθονων κατοίκων και γεωργών της Κολομβίας που ξεριζώθηκαν και φονεύθηκαν με τη δικαιολογία του πολέμου κατά των ναρκωτικών- όλα αυτά με τη σιωπηρή σας επιδοκιμασία.
Και ενώ οι διάφοροι δικτάτορες χρησιμοποιούν τα όπλα σας εναντίον των ίδιων των λαών τους τους συντηρείτε πολιτικά και οικονομικά.
Παράλληλα, εξαιτίας του αδυσώπητου αγώνα σας για μια αδύνατη και απροσδιόριστη ανάπτυξη, υποκλέπτετε και καταστρέφετε ό,τι είναι για μας αιώνιο και αδιαίρετο: το οξυγόνο, το δάσος, τη στοιβάδα του όζοντος».
Σήμερα που παίρνουμε μια μικρή γεύση πως είναι να σε αδικούν κατάφωρα και να σε εμπαίζουν κι από πάνω, ίσως, είναι καιρός να κάνουμε κάτι και γι αυτούς, βλ. Ποινικοποίηση των Βομβαρδισμών - H Άρση της Ντροπής του Αιώνα και η Λύση των Προβλημάτων του Κόσμου
____________________________________
(1) Στις 3 Δεκεμβρίου 1984 από το εργοστάσιο της αμερικανικής εταιρείας χημικών «Γιούνιον Καρ-μπάιντ», στο Μπόπαλ της Ινδίας, διέρρευσαν στην ατμόσφαιρα 45 τόνοι ενός φοβερά τοξικού αερίου (μεθυλικό ισοκυάνιο), με άμεσο αποτέλεσμα τον θάνατο 3.800 ατόμων.
Σε αυτά τα θύματα προστέθηκαν αργότερα άλλοι 16.000 νεκροί και 50.000 ανάπηροι από δηλητηριάσεις και άλλα ιατρικά προβλήματα.
Η χρηματική αποτίμηση της ανθρώπινης ύπαρξης ήταν προκλητικά εξευτελιστική: μια... χούφτα δολάρια. Γύρω στα 3.300 δολάρια ο νεκρός και στα 800 δολάρια ο ανάπηρος.
Η τραγωδία προέκυψε γιατί η εταιρία για να μεγιστοποιήσει το κέρδος της περιέκοψε τα κονδύλια για την ασφάλεια.
Για την υπόθεση αυτή εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης από το 1992 για τον υπεύθυνο της εταιρίας, ο οποίος διαμένει σε γνωστή πολιτεία της Αμερικής.
Oι αρχές τον θεωρούν αγνώστου διαμονής, μολονότι η Greenpeace τον εντόπισε και πληροφόρησε τις αρχές για την πολυτελή έπαυλη στην οποία διαμένει.
.
