Όταν ο Αυτόματος Πιλότος Σταματά

.
Στη ζωή ο άνθρωπος πορεύεται με πολλά δεδομένα
Ένα απ΄αυτά είναι το να ζει
ο αυτόματος πιλότος τον οδηγεί και αυτός ακολουθεί

Έρχεται μια στιγμή που το δεδομένο αυτό ατονεί
Ο αυτόματος πιλότος σταματά
Πρέπει μόνος του να κουμαντάρει το σκαρί

Εγχειρίδια πτήσης δεν έχει
Μόνος του να πλοηγήσει δεν ξέρει
Σκέψεις του περνούν από το νου πολλές
Ο αυτόματος έπαθε βλάβη
άραγε γιατί αυτό να συμβεί;
Ή, ο αυτόματος έχει κι αυτός όριο ζωής
και μετά πρέπει μόνος του να πορευτεί;

Το σκαρί ανεβοκατεβαίνει, ιδρώνει να κρατηθεί
Πως γίνεται να το ισορροπήσει δεν ξέρει
Τραντάζεται, πέφτει, συνεχίζει να το παλεύει

Σκέφτεται ότι ίσως ο αυτόματος ξαναλειτουργήσει,
κάποιο ρεύμα μπορεί να του διατάραξε τη δομή
που θα πάει το ρεύμα θα εξασθενήσει
και ο αυτόματος θα ανανήψει

Αναπολεί τότε που τον οδηγούσε στα ύψη
και απολάμβανε την πτήση χωρίς καθόλου να μοχθεί
ω, πόσο θα ήθελε αυτό να ξανασυμβεί.
http://www.youtube.com/watch?v=wiEfuAS6OC4

Μα, κάτι μέσα του αχνά του ψιθυρίζει
ότι ήρθε η ώρα μόνος του να πορευτεί
Τι έχει να φοβηθεί
και το σκαρί έχει κι αυτό όριο ζωής

Όλο αυτό του μοιάζει όπως τότε που ήταν παιδί
που μάθαινε στη ζωή όρθιος να σταθεί
και με βήμα σταθερό να προχωρεί.

Μήπως αυτό εννοούσαν όταν λέγαν
πως όταν μεγαλώνεις μικραίνεις
και γίνεσαι μικρό παιδί;
.