«O πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας,
αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας»
Frantz Fano, κοινωνιολόγος
Frantz Fano, κοινωνιολόγος
Όσοι για κάποιο λόγο διανυκτερεύσαμε έξω σε ύπαιθρο το χειμώνα χωρίς κατάλληλο εξοπλισμό, υπνόσακο και υπόστρωμα, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για πραγματικό βασανιστήριο.
Το κρύο και η υγρασία περονιάζει τα κόκαλα, αγκυλώνονται χέρια και πόδια, έχεις την αίσθηση ότι σταμάτησε να κυκλοφορεί το αίμα και, αν σταθείς ακίνητος, το πρωϊ μπορεί πια να μην μπορείς να κινηθείς.
Υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία συνανθρώπων μας που υφίστανται αυτό το μαρτύριο τις κρύες και υγρές νύχτες του χειμώνα. Είναι οι άνθρωποι χωρίς στέγη στις πόλεις μας.
Τις ημέρες αυτές ασχολούμαστε με τις επιπτώσεις της λεγόμενης οικονομικής κρίσης, τις αιτίες της και το ποιοί φταίξανε.
Το κρύο και η υγρασία περονιάζει τα κόκαλα, αγκυλώνονται χέρια και πόδια, έχεις την αίσθηση ότι σταμάτησε να κυκλοφορεί το αίμα και, αν σταθείς ακίνητος, το πρωϊ μπορεί πια να μην μπορείς να κινηθείς.
Υπάρχει μια ολόκληρη κατηγορία συνανθρώπων μας που υφίστανται αυτό το μαρτύριο τις κρύες και υγρές νύχτες του χειμώνα. Είναι οι άνθρωποι χωρίς στέγη στις πόλεις μας.
Τις ημέρες αυτές ασχολούμαστε με τις επιπτώσεις της λεγόμενης οικονομικής κρίσης, τις αιτίες της και το ποιοί φταίξανε.
Μερικοί έχουμε ήδη δει τις επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή μας και αρκετοί φοβόμαστε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Υπάρχει, όμως, μια κατηγορία συνανθρώπων μας που είναι μόνιμα σε κρίση, σε απόλυτη κρίση, σε πλήρη ανέχεια.
Οι περισσότεροι ήταν σε κρίση και τον καιρό που εμείς ευημερούσαμε και δεν ανησυχούσαμε.
Λίγοι από μας ασχολήθηκαν με τους ανθρώπους αυτούς και προσπάθησαν και προσπαθούν να απαλύνουν, όπως μπορούν, το βάσανό τους.
Οι άνθρωποι αυτοί μας καλούν να βοηθήσουμε.
Να δώσουμε το παλιό ή το νέο υπνόσακό μας και το υπόστρωμά του αύριο, Κυριακή, από τις 11 π.μ έως στις 16 μ.μ στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, βλ. http://ellines-energoi-polites.blogspot.com/2010/02/blog-post_03.html
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Ϊσως, τις μέρες αυτές που προβληματιζόμαστε για το δικό μας αύριο θάπρεπε να προβληματιστούμε και για το σήμερα αυτών των ανθρώπων.
Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε και κάτι πιο ανακουφιστικό για τους ανθρώπους αυτούς,
Υπάρχει, όμως, μια κατηγορία συνανθρώπων μας που είναι μόνιμα σε κρίση, σε απόλυτη κρίση, σε πλήρη ανέχεια.
Οι περισσότεροι ήταν σε κρίση και τον καιρό που εμείς ευημερούσαμε και δεν ανησυχούσαμε.
Λίγοι από μας ασχολήθηκαν με τους ανθρώπους αυτούς και προσπάθησαν και προσπαθούν να απαλύνουν, όπως μπορούν, το βάσανό τους.
Οι άνθρωποι αυτοί μας καλούν να βοηθήσουμε.
Να δώσουμε το παλιό ή το νέο υπνόσακό μας και το υπόστρωμά του αύριο, Κυριακή, από τις 11 π.μ έως στις 16 μ.μ στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών, βλ. http://ellines-energoi-polites.blogspot.com/2010/02/blog-post_03.html
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε.
Ϊσως, τις μέρες αυτές που προβληματιζόμαστε για το δικό μας αύριο θάπρεπε να προβληματιστούμε και για το σήμερα αυτών των ανθρώπων.
Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε και κάτι πιο ανακουφιστικό για τους ανθρώπους αυτούς,
Θα μπορούσαμε να τους διαθέσουμε ένα κατάλυμα, τουλάχιστον για τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Ένα ανθρώπινο κατάλυμα κι όχι στοίβαγμα σε ξενοδοχεία της κακιάς ώρας που προσφέρουν σε μερικούς ο δήμος και η εκκλησία και οι περισσότεροι αρνούνται να δεχτούν.
Υπάρχουν τόσα κενά σπίτια στις μεγάλες πόλεις, παλιά και καινούργια. Σπίτια εγκαταλελειμμένα και ενεργά.
Εγκατελειμένα σπίτια που με λίγη δουλειά γίνονται κατοικήσιμα.
Ενεργά σπίτια που όμως δεν επιτελούν το ρόλο του καταλύματος που είναι ο προορισμός τους.
Σπίτια τρισδιάστατες επενδύσεις, όπως χαρακτηρίζει τα κτίσματα σήμερα ο αρχιτέκτονας Cordon Bunschaft.
Κάποιοι από μας διαθέτουν πληθώρα τέτοιων σπιτιών.
Σε δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» των πολιτικών πριν λίγα χρόνια, πληροφορηθήκαμε για 10, 20, 40 δηλωμένα σπίτια κάποιων εκπρόσωπων του λαού. Ταυτόχρονα παρακαλουθούσαμε στους δέκτες μας αυτούς με τα 40 και πλέον σπίτια να κόπτονται για τη φτώχεια, να δηλώνουν αριστεροί και να καυτηριάζουν την εκμετάλλευση των φτωχών από τους ισχυρούς.
Ίσως, ήρθε ο καιρός να αναλογιστούμε μήπως και μεις αντιγράφουμε αυτούς που κατακρίνουμε.
Ας ανοίξουμε τα υπεράριθμα σπίτια μας τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Ένα ανθρώπινο κατάλυμα κι όχι στοίβαγμα σε ξενοδοχεία της κακιάς ώρας που προσφέρουν σε μερικούς ο δήμος και η εκκλησία και οι περισσότεροι αρνούνται να δεχτούν.
Υπάρχουν τόσα κενά σπίτια στις μεγάλες πόλεις, παλιά και καινούργια. Σπίτια εγκαταλελειμμένα και ενεργά.
Εγκατελειμένα σπίτια που με λίγη δουλειά γίνονται κατοικήσιμα.
Ενεργά σπίτια που όμως δεν επιτελούν το ρόλο του καταλύματος που είναι ο προορισμός τους.
Σπίτια τρισδιάστατες επενδύσεις, όπως χαρακτηρίζει τα κτίσματα σήμερα ο αρχιτέκτονας Cordon Bunschaft.
Κάποιοι από μας διαθέτουν πληθώρα τέτοιων σπιτιών.
Σε δημοσιοποίηση του «πόθεν έσχες» των πολιτικών πριν λίγα χρόνια, πληροφορηθήκαμε για 10, 20, 40 δηλωμένα σπίτια κάποιων εκπρόσωπων του λαού. Ταυτόχρονα παρακαλουθούσαμε στους δέκτες μας αυτούς με τα 40 και πλέον σπίτια να κόπτονται για τη φτώχεια, να δηλώνουν αριστεροί και να καυτηριάζουν την εκμετάλλευση των φτωχών από τους ισχυρούς.
Ίσως, ήρθε ο καιρός να αναλογιστούμε μήπως και μεις αντιγράφουμε αυτούς που κατακρίνουμε.
Ας ανοίξουμε τα υπεράριθμα σπίτια μας τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Ας ανοίξουμε και τις εισόδους των πολυκατοικιών μας τις ημέρες αυτές.
21ος αιώνας και οι άνθρωποι χωρίς στέγη πληθαίνουν στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες.
21ος αιώνας και οι άνθρωποι χωρίς στέγη πληθαίνουν στις λεγόμενες ανεπτυγμένες χώρες.
Τις ημέρες αυτές που μας απασχολούν οι επιπτώσεις της λεγόμενης οικονομικής κρίσης, οι αιτίες της και το ποιοί φταίξανε, ας απασχοληθούμε και για τις αιτίες για τη διαρκή κρίση αυτών των ανθρώπων.
Γεννιόμαστε και κάποιοι από μας βρισκόμαστε με σπίτια, μερικοί με υπεράριθμα σπίτια και άλλοι χωρίς στον ήλιο μοίρα.
Δεν το αποφάσισε αυτό η γη που της ανήκει ο χώρος και τα υλικά.
Το επέβαλαν άνθρωποι. Κάποιοι σφετερίστηκαν τη φυσική κληρονομιά κάποιων άλλων.
Σε σημαντικό βαθμό αυτή ήταν η πηγή και η αρχή του πλουτισμού μερικών και της ανέχειας των λοιπών. Η αρπαγή.
Αυτή είναι η βάση της υπερηφάνειας πολλών για την αριστοκρατική και πλούσια καταγωγή μας..
Αυτή είναι η βάση αρκετών υπεράριθμων σπιτιών.
Ναι, τα κατέχουμε νόμιμα.
Είναι, όμως, το νόμιμο και ηθικό;
Είπαμε όχι, όταν το επικαλέστηκε κάποιος πρώην υπουργός.
Ίσως ήρθε η ώρα να το πούμε και στον εαυτό μας.
.
.