7.5.11
Η Κοινωνία στην οποία Καθοριστική Δύναμη είναι η Ισχύς είναι Πολιτισμένη;
Somethin filled up my heart with nothin,
Κάτι γέμισε την καρδιά μου με κενό
someone told me not to cry.
κάποιος μου είπε να μην κλάψω γιαυτό .
.
But now that Im older,
Μα τώρα που μεγάλωσα πια
my hearts colder,
η καρδιά μου είναι ατάραχη αρκετά
and I can see that its a lie.
και μπορώ να δω πως είναι ψέμα αυτό .
.
Children wake up,
Ξυπνείστε παιδιά
hold your mistake up,
κρατείστε τα λάθη σας φανερά
before they turn the summer into dust.
πριν το καλοκαίρι το κάνουν ρημαδιά .
.
If the children dont grow up,
Αν τα παιδιά δεν μεγαλώνουν
our bodies get bigger but our hearts get torn up.
τα κορμιά μας μεγαλώνουν αλλά οι καρδιές μας στρεβλώνουν
Were just a million little gods causin rain storms turnin every good thing to rust.
Θα είμαστε ένα εκατομμύριο μικροί θεοί που προξενούν καταιγίδες
και διαβρώνουν κάθε τι καλό
I guess well just have to adjust.
Υποθέτω λοιπόν πως πρέπει να προσαρμοστούμε απλώς.
.
With my lighnin bolts a glowin
Με τις αστραπές μου να φεγγοβολούν
I can see where I am goin to be
μπορώ να δω που πρόκειται να βρεθώ
when the reaper he reaches and touches my hand.
όταν ο θεριστής καταφθάσει και το χέρι μου αδράξει
.
You better look out below!
Εσύ καλύτερα να δεις πιο πέρα από κει ! , .
Ότι η ισχύς είναι η καθοριστική δύναμη της κοινωνίας μας σήμερα δεν χρειάζεται και μεγάλη τεκμηρίωση.
Και όχι μόνον στα ηγετικά μέλη της.
Ότι η ισχύς είναι ο νόμος της ζούγκλας και αυτό είναι γνωστό.
Όπως επίσης ότι είναι το βασικό χαρακτηριστικό των μηχανών εν γένει.
Παρ΄όλα αυτά μιλάμε για τη σημερινή κοινωνία των ανθρώπων ως κάτι διαφορετικό από τη ζούγκλα και από την κατάσταση των μηχανών.
Μήπως μας διαφεύγει κάτι;
Μήπως εκλαμβάνουμε την εμφάνιση ως την ουσία των πραγμάτων.
Οι καλοί μας τρόποι, τα εξελιγμένα μέσα και οι εξελιγμένες ψυχολογικές μέθοδοι επιβολής της ισχύος μας διαφοροποιούν επί της ουσίας;
Θα μπορούσε να ήταν αλλιώς η κοινωνία μας των ανθρώπων;
Ήταν ποτέ διαφορετική;
Ναι μας απαντούν οι ανθρωπολόγοι.
Υπήρξαν κοινωνίες που η καθοριστική τους δύναμη ήταν η κατανόηση και η συναίνεση των μελών της.
Υπήρξαν κοινωνίες που η έννοια του κέρδους ήταν άγνωστη.
Κοινωνίες στις οποίες ο μόνος ρυθμιστής ήταν η συναίνεση του ανθρώπου και τα πάντα γίνονταν σε εθελοντική βάση.
Όπως η κοινωνία που περιγράφει η ανθρωπολόγος Gene Weltfish στο βιβλίο της «Το Χαμένο Σύμπαν».
Και ίσως να υπάρχουν ακόμη. Κοινωνίες που κρατούνται μακρυά από μας. Που δεν τις έχουμε ακόμη εκ-πολιτίσει.
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω θα παρατηρήσει κανείς.
Υπάρχουν, όμως και οι όχθες που μπορεί κανείς να βαδίσει αντίθετα με τη ροή.
Αν μαζευτούν αρκετοί, μπορεί κάποιο ανάχωμα να στηθεί στη ροή και η ροή να αντιστραφεί.
Αλλά κι αυτό αν δεν ευσταθεί,
στη ζωή ερχόμαστε μόνοι και μόνοι φεύγουμε.
Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να πορευτούμε το ίδιο στη ζωή;
Bλ. και
