Οι πολυπληθείς και πολυήμερες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας πολιτών στις πλατείες της Ελλάδας και των άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων με αίτημα την κοινωνική αλλαγή είναι σίγουρα ελπιδοφόρες.
Θέτουν σε κίνηση την κοινωνία και αυτό είναι το πρώτο στάδιο για οποιαδήποτε αλλαγή.
Υπάρχουν όμως αλλαγές και αλλαγές.
Υπάρχει η επιχειρούμενη αλλαγή μιας κατάστασης απλά μέσω της εναντίωσης σ΄αυτήν και
η αλλαγή της υπέρβασής μιας κατάστασης.
Αν και στην πρώτη περίπτωση, η εναντίωση σε μια κατάσταση βοηθά την ευρύτερη συνειδητοποίηση της και αυτό σίγουρα είναι θετικό,
πραγματική αλλαγή μιας κατάστασης συντελείται στη δεύτερη περίπτωση.
Στην πρώτη περίπτωση η απλή εναντίωση, όπως έχει δείξει και η ιστορία, διαιωνίζει την παλιά κατάσταση ενισχύοντάς την ή επιτρέποντάς της να ενδυθεί ανανεωμένη μορφή, να εκσυγχρονιστεί.
Η εναντίωση είναι η απαραίτητη ενέργεια που την κρατά στη ζωή, ο αντίθετος πόλος που απαιτείται για να υπάρχει ενεργειακή ροή .
Γι αυτό, κατά κανόνα, αυτοί που έχουν συμφέρον να διαιωνίζεται μια κατάσταση πραγμάτων μηχανεύονται οι ίδιοι την εναντίωση σ΄αυτήν για να την διατηρούν σε ζωή.
Αυτό μπορεί να το δει κανείς ακόμη και στο επίπεδο επί μέρους υπηρεσιών, όπως π.χ. στην ενορχήστρωση τρομοκρατικών χτυπημάτων από υπηρεσίες καταπόλεμησής τους, ή στη διάθεση ναρκωτικών από υπηρεσίες δίωξής τους,
αλλά και σε αντίστοιχες πρακτικές εταιριών και επαγγελματιών.
Ενώ η αλλαγή που οδηγεί στην υπέρβαση μιας κατάστασης συντελείται συνήθως σταδιακά και αρμονικά,
η επιχειρούμενη αλλαγή μέσω της εναντίωσης είναι συνήθως δυσαρμονική εκδηλούμενη σχετικά απότομα, ως αποτέλεσμα ξεσπάσματος, αγανάκτησης.
Η πρώτη περίπτωση της υπέρβασης μιας κατάστασης απαιτεί συνειδησιακή αλλαγή αυτών που εμπλέκονται σ΄αυτήν και οδηγεί σε αλλαγή της στάσης ζωής τους.
Οδηγούνται σε μια όσο γίνεται μεγαλύτερη απεμπλοκή τους από την υπό αλλαγή κατάσταση περιοριζόμενοι στο ελάχιστο βιολογικά αναγκαίο.
Για παράδειγμα,
για την υπέρβαση της κυριαρχίας των αγορών και της κατάστασης ανισότητας των ανθρώπων,
- περιορίζουν στο βιολογικά αναγκαίο την κατανάλωση αγοραίων «αγαθών»,
- αποποιούνται δικών τους εργασιακών και μισθολογικών κεκτημένων προς όφελος λιγότερων ευνοημένων,
- παραχωρούν την περίσσεια της περιουσίας τους για δικαιότερη κατανομή,
εν συντομία:
* τροποποιούν σταδιακά την καθημερινότητα της ζωής τους ώστε να αντανακλά όλο και περισσότερο την νέα κατάσταση που τους εκφράζει.
Ως μαθητευόμενοι κι αυτοί στην τέχνη της ζωής κάνουν αυτό που κάνει ο μαθητευόμενος σε οποιαδήποτε τέχνη της ζωής.
Η δεύτερη περίπτωση της επιχειρούμενης αλλαγής μιας κατάστασης απλά μέσω της εναντίωσης σε αυτήν
παραβλέπει την εμπλοκή στην κατάσταση και τις ευθύνες αυτών που εναντιώνονται σ΄αυτήν.
Κατά κάποιον τρόπο είναι όπως οι μαθητευόμενοι εκείνοι που ασκούνται στην ρητορική και αναμένουν να ανταμειφθούν για την ενασχόλησή τους αυτή με το τάλαντο της κηπουρικής.
