Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

19.1.11

Η Οικονομική Κρίση ως Προκάλυμμα για Προϋπάρχοντα Προβλήματα Οφειλόμενα στη Λεγόμενη Ανάπτυξη και τη Σημερινή Κοινωνική Οργάνωση

.

Διάχυτο είναι σήμερα το ερώτημα: τι κάνουμε;
Για πολλούς έχει ήδη αρχίσει και κλονίζεται η μέχρι τώρα υλική βάση της ύπαρξης, το μέλλον φαντάζει αβέβαιο και δυσοίωνο.
Η ανασφάλεια αρχίζει να υποσκάπτει την ψυχολογία μας.

Παντού μιλούν για οικονομική κρίση, για τα μικρά μαγαζιά που κλείνουν συνεχώς, για τους ανέργους που αυξάνονται διαρκώς.
.
Απαρατήρητο, όμως, παραμένει ότι ανοίγουν πολυκαταστήματα και αλυσίδες πολυεθνικών, ακόμη και παραρτήματα ξένων τραπεζών.

Απαρατήρητο παραμένει ότι τα μικρά μαγαζιά είχαν αρχίσει να κλείνουν πολύ πριν την λεγόμενη οικονομική κρίση και ότι αυτά που κλείνουν σήμερα βάραγαν μύγες πολύ πριν απ αυτήν, μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τα μεγάλα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών που άνοιγαν συνεχώς.
.
Τα μαγαζιά έκλειναν και οι άνεργοι αυξάνονταν λόγω των ξένων επενδύσεων και της λεγόμενης οικονομικής ανάπτυξης.

Παρόλα αυτά, οι ξένες επενδύσεις και η ανάπτυξη είναι η μόνιμη επωδός όλων των παραγόντων του δημόσιου βίου για τη λύση των προβλημάτων.

Οι παλιοί έλεγαν "ουκ εν τω πολλώ το ευ".

Η ανάπτυξη συμβαδίζει με την εταιριοκρατία, τον κατά τη γνώμη μας κυριώτερο παράγοντα της κακοδαιμονίας των κοινωνιών σήμερα.
Στο ιστολόγιο αυτό έχουμε επανειλημμένα εστιάσει στην εταιριοκρατία και τις μεθόδους της και στις ευθύνες των επιστημόνων που την υπηρετούν αστόχαστα.

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί στην αποκαλυπτική όψη της σημερινής κρίσης της κοινωνίας μας.
Στην αποκάλυψη καταστάσεων που προϋπήρχαν, αλλά δεν γίνονταν αντιληπτές γιατί δεν ήταν εστιασμένη σ΄ αυτές η προσοχή μας,
όπως ακριβώς συμβαίνει και με έναν σεισμό ο οποίος φέρνει στην επιφάνεια προϋπάρχουσες ρωγμές οι οποίες επικαλύπτονταν από το σοβά ή εν δυνάμει ατέλειες οι οποίες δεν εκδηλώνονταν λόγω της υπολειτουργίας των κτισμάτων.
.
Τα μαγαζιά που έκλειναν ή φυτοζωούσαν λόγω της εφόδου των πολυεθνικών περνούσαν απαρατήρητα.
Σήμερα μιλάμε για αναφερόμαστε σ΄αυτά ως αποκλειστική συνέπεια της κρίσης.

Μιλάμε για την κρίση στην οικοδομή, την ανεργία στους μηχανικούς, τους δικηγόρους, κ.α .
Τα παρουσιάζουμε ως συνέπειες της οικονομικής κρίσης
και δεν διερωτώμαστε αν έχει παραμείνει πια σπιθαμή στα μεγάλα τουλάχιστον αστικά κέντρα που να μην έχει μπετονοποιηθεί.
.
Πως λοιπόν να μην υπάρχει κρίση στην οικοδομή και στα επαγγέλματα τα σσχολούμενα μ αυτήν;
Πού να απορροφηθούν όλοι οι εργαζόμενοι στην οικοδομή, (σ΄αυτούς είναι και οι μηχανικοί):
.
Τα κτίσματα δεν είναι αγροτικά αγαθά που καταναλώνονται και πρέπει να αναπαράγονται συνεχώς, ούτε παπούτσια που φθείρονται και πρέπει να ανανεώνονται.
Ως γνωστόν είναι ριζωμένα και όπως και τα δέντρα διαρκούν πολύ.

Και, όμως, ενώ οι αγρότες φθίνουν συνεχώς, οι εργαζόμενοι στην οικοδομή αυξάνονται διαρκώς

Αντίστοιχα είναι και τα προβλήματα ανεργίας εργαζόμενων σε άλλα επαγγέλματα.

Μήπως ήρθε ο καιρός να ξαναδούμε από την αρχή την όλη κοινωνική οργάνωσή μας;
Μήπως η εξειδίκευση σε επαγγέλματα δεν υπηρετεί πια την ανθρώπινη κοινωνία στην παρούσα φάση της ανάπτυξής της;

Αρκετοί έχουν ασχοληθεί με τις επιπτώσεις της επαγγελματικής εξειδίκευσης στην ψυχοπνευματική (που είναι η πραγματική) ανάπτυξη των ανθρώπων, την αλλοτρίωση που επιφέρει η οποία αναλύεται ιδιαίτερα κατατοπιστικά και στο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης.

Απαρατήρητη όμως, παραμένει μια πιο χειροπιαστή όψη της.
Ο πρακτικός παραλογισμός της, η παραβίαση της απλής λογικής.

Πολλά από τα σημερινά επαγγέλματα θάπρεπε να φθίνουν καθώς το αντικείμενό τους, ο στόχος τους θα ολοκληρώνονταν:
- Οι εργαζόμενοι στην οικοδομή θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα ολοκληρώνονταν η ανοικοδόμηση της χώρας.
- Οι εργαζόμενοι στην υγεία (στα ιατρικά επαγγέλματα) θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα θεράπευαν πραγματικά τους ασθενείς
- Οι εργαζόμενοι για την επίλυση των διενέξεων των πολιτών (στα νομικά επαγγέλματα) θάπρεπε να φθίνουν καθώς θα επέφεραν μόνιμες λύσεις, κ.ο.κ.

Αντ΄αυτού σήμερα παρατηρούμε:
.
- Όσο αυξάνουν οι εργαζόμενοι στην υγεία τόσο πιο ασθενείς γίνονται οι άνθρωποι
.
- Όσο αυξάνουν οι δικηγόροι και δικαστές τόσο αυξάνουν οι διενέξεις και καταστρατηγήσεις των νόμων, κ.ο.κ.

.
Δεν αντιβαίνει αυτή η κατάσταση την απλή λογική;

Όταν το παιδί μεγαλώνει, πρέπει να αλλάζει και φορεσιά.
Αν το αφήσεις με τα μωρουδιακά θα αναπτύξει στρεβλώσεις. .



το πρόβλημα με τη σύγχρονη εργασία