"Το μανιτάρι ήταν ακόμη πιο ζωντανό απ' ό,τι η στήλη,
κοχλάζοντας και βράζοντας
σε μια κοινότοπη παραφορά κρεμώδους αφρού,
τσιτσιρίζοντας προς τα πάνω
κι ύστερα κατεβαίνοντας προς τη Γη,
χίλιοι παλιοί πιστοί θερμοπίδακες τυλιγμένοι σε έναν.
Ενα δεύτερο μανιτάρι ξεπετάχτηκε
κι άρχισε να επιπλέει μέσα στο γαλάζιο,
αλλάζοντας το σχήμα του με αυτό ενός λουλουδιού,
τα γιγάντια πέταλά του γυριστά προς τα κάτω,
κρεμώδες λευκό απέξω, ροζ από μέσα.
Διατηρούσε ακόμη αυτό το σχήμα "
Ουίλιαμ Λόρενς, δημοσιογράφος
από το ιπτάμενο υπερφρούριο «Μεγάλος Καλλιτέχνης».
Τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ για την προσφορά του στην ενημέρωση
Βλ. .«Ενας ευχάριστος τρόπος θανάτου»
ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ 250.000 ΒΟΜΒΕΣ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ,
βλ. Radiation in Iraq Equals 250000 Nagasaki Bombs
Καταδίκη για τη ραδιενεργή μόλυνση στο Αφγανιστάν από τα αμερικανικά όπλα,
βλ. International Criminal Tribunal For Afghanistan at Tokyo
"Ο Ρούσβελτ διέταξε τον υπεύθυνο του Ερυθρού Σταυρού να
προετοιμαστεί για απώλειες στο Περλ Χάρμπορ, γιατί θα άφηνε
να γίνει επίθεση. Όταν αυτός διαμαρτυρήθηκε ο Ρούσβελτ του είπε:
" ο αμερικανικός λαός δεν θα δεχόταν ποτέ να μπει στον πόλεμο
στην Ευρώπη, αν δεν είχε δεχθεί επίθεση εντός των συνόρων του "
βλ. Naval Institute - Naval History και Pearl Harbor - Mother of All Conspiracies
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεχνάμε αυτά που μας ταράζουν.
Ένας από τους τρόπους είναι και οι φιέστιες.
Ορίζουμε ημέρες μνήμης και τα ξορκίζουμε από την καθημερινή ζωή μας.
Σαν αύριο οι «μεγάλοι» του κόσμου ταρακούνισαν τον κόσμο.
Τόπαιξαν τιμωροί θεοί.
Σαν αύριο οι «μεγάλοι» της επιστήμης, παρασκεύασαν τον κεραυνό για χάρη των θεών. Και οι θεοί τους αντάμειψαν.
Τους έχρισαν αρχάγγελους και τους απέδωσαν τιμές: τα Νόμπελ της προσφοράς..
.
Σαν αύριο οι «μεγάλοι» των ΜΜΕ τραγούδησαν το κατόρθωμα των θεών.
Και οι θεοί τους αντάμειψαν.
Τους έχρισαν αρχιτσιλιαδόρους - τραγουδοποιούς και τους απέδωσαν τιμές: τα Πούλιτζερ της προσφοράς.
Τα χρόνια πέρασαν, οι θεοί απέθαναν και άλλοι θεοί τους διαδέχθηκαν.
Τιμωροί κι αυτοί.
Οι αρχάγγελοι φτιάξανε νέα υπερόπλα των θεών και νέοι τραγουδοποιοί πήραν τις θέσεις των παλιών.
.
Αύριο οι νέοι θεοί θα απευθύνουν Διάγγελμα στους υπηκόους .
Οι υπήκοοι θα τιμήσουν τα θύματα των θεών.
Ομιλίες, μεγαλοστομίες, στέφανοι....και η ζωή συνεχίζεται....
Του χρόνου ξανά.
Οι φιέστιες καλά κρατούν.
Τί Κάνουμε;
Σήμερα η ζωή μας είναι πιο περίπλοκη από παλιά και ίσως πιο ρηχή.
Κατά καιρούς αρκετοί στις αναρτήσεις μας και στις συζητήσεις μας νοσταλγούμε την παλιά εποχή.
Είναι αλήθεια ότι ζουσαμε πιο απλά παλιά.
Αλλά και σε μεγαλύτερη άγνοια για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούσαμε.
Σήμερα ζούμε στην εποχή των αποκαλύψεων κι αυτά που τότε τα γνώριζαν λίγοι,
σήμερα τα γνωρίζουμε πολλοί.
Και το ζήτημα, νομίζω, είναι τώρα που τα γνωρίζουμε τι κάνουμε;
.
Ο φίλος από το ιστολόγιο A! μπε μπα Blog! * (που μας προσφέρει βοήθεια στους αδαείς περί τα ιντερνετικά) στην ανάρτησή του με τίτλο: Να μην ξεχάσω... γράφει ανάμεσα στα άλλα:
.
«-Να μην αφήνω την τύχη να μου ρίχνει τα σκουπίδια της.
-Να ζήσω ημέρες χειροποίητες. Και νύχτες.
-Να θυμηθώ μέσα από την αγάπη να μη φοβάμαι το φόβο. Έζησα αρκετά χρόνια μέχρι τώρα και το είδα. Ο φόβος θα με βρει όπου και νάμαι.
Ο φόβος μου χτύπησε πολλές φορές την πόρτα... αλλά όταν η αγάπη άνοιξε, δεν ήταν κανείς απέξω.
-Να θυμάμαι να μην απελπίζομαι.
Να μην με παίρνει από κάτω, ακόμη κι όταν όλα γύρω μου, μου φωνάζουν για το αντίθετο.
Ζούμε ένα τέλος εποχής. Εντάξει αλλά κάπου θα βγάλει αυτό, δεν μπορεί.
Τόσοι πολλοί απελπισμένοι είμαστε.
Θα γεννήσουμε μια ενέργεια που θα γεννήσει με τη σειρά της κάτι άλλο...
Πιο βιώσιμο...
Πιο ανθρωποκεντρικό...
-Να μην ξεχάσω να επιζήσω μέχρι να έρθουν αυτές οι άλλες ημέρες. Όπως μπορώ. Με τους φίλους μου. Τους πραγματικούς. Χτίζοντας το δικό μας οικοδόμημα, με θεμέλια αγάπης, ανοιχτής επικοινωνίας, κι ανθρωπιάς”
Μια πρωϊνή ανάσα στον καύσωνα του κόσμου.
Βλ. Ποινικοποίηση των Βομβαρδισμών - Άρση της Ντροπής του Αιώνα
___________________________________________
* O φίλος σε σχόλιό μου στην ανάρτησή του Δεν με νοιάζει μου απάντησε ότι λυπάται που στο δικό μου ιστολόγιο δεν έχει τη δυνατότητα να σχολιάσει.
Του οφείλω μια εξήγηση και ίσως και σε άλλους φίλους που υποθέτω ότι....«συνωστίζονται» στις γραμμές αυτού του ιστολογίου (...μερικά από τα καλά της μη γνώσης).
Το ιστολόγιο το ξεκίνησα πριν ένα χρόνο ως προσωρινό μέσο για να δημοσιοποιήσω πληροφορίες που είχα συγκεντρώσει σχετικά με τον συζητούμενο τότε υποχρεωτικό εμβολιασμό.
Τους έξι πρώτους μήνες περίπου, σχεδόν κάθε μήνα προβληματιζόμουνα αν έχει θέση καθώς παρακολουθώντας άλλα ιστολόγια έβλεπα ότι επικαλυπτόμαστε.
Μετά άλλαξα.... Προβληματιζόμουνα κάθε... δυο-τρεις μήνες. Και προβλέπω περαιτέρω πρόοδο....
Όπως καταλαβαίνετε, όταν είσαι συνεχώς με τα μπαγκάσια κατά νου για μετακόμιση, δεν προσκαλείς επισκέπτες. Μπορεί να σου χτυπούν την πόρτα και συ να απουσιάζεις.
Αλλά και να μην λείπεις με τα κουδούνια δεν τα πας καλά.
...Υστερα ο γεροκομπιουτεράς μου δεν ακούει ,αν και του πήρα ακουστικά, και όπως καταλαβαίνετε το όλο περιβάλλον δεν προσφέρεται για επισκέψεις.
Αν δεν σας έγινε κατανοητός ο λόγος,...υπομονή, θα επιχειρήσω μια άλλη φορά.
ΥΓ. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγω και γω τα σχόλια σε άλλα ιστολόγια. Εκτός όταν κάνω γύρα, όπως προχθες, για τα νέα της γειτονιάς.
.
