Somethin filled up my heart with nothin,
Κάτι γέμισε την καρδιά μου με κενό
someone told me not to cry.
κάποιος μου είπε να μην κλάψω γιαυτό .
.
But now that Im older,
Μα τώρα που μεγάλωσα πια
my hearts colder,
η καρδιά μου είναι ατάραχη αρκετά
and I can see that its a lie.
και μπορώ να δω πως είναι ψέμα αυτό .
.
Children wake up,
Ξυπνείστε παιδιά
hold your mistake up,
κρατείστε τα λάθη σας φανερά
before they turn the summer into dust.
πριν το καλοκαίρι το κάνουν ρημαδιά .
.
If the children dont grow up,
Αν τα παιδιά δεν μεγαλώνουν
our bodies get bigger but our hearts get torn up.
τα κορμιά μας μεγαλώνουν αλλά οι καρδιές μας στρεβλώνουν
Were just a million little gods causin rain storms turnin every good thing to rust.
Θα είμαστε ένα εκατομμύριο μικροί θεοί που προξενούν καταιγίδες
και διαβρώνουν κάθε τι καλό
I guess well just have to adjust.
Υποθέτω λοιπόν πως πρέπει να προσαρμοστούμε απλώς.
.
With my lighnin bolts a glowin
Με τις αστραπές μου να φεγγοβολούν
I can see where I am goin to be
μπορώ να δω που πρόκειται να βρεθώ
when the reaper he reaches and touches my hand.
όταν ο θεριστής καταφθάσει και το χέρι μου αδράξει
.
You better look out below!
Εσύ καλύτερα να δεις πιο πέρα από κει ! , .
Στην κοινωνία έχει θέση το χρήσιμο των πραγμάτων, αλλά έχει θέση και το κάλλος των πραγμάτων.
Το πρώτο χωρίς να ακολουθείται από το δεύτερο αποστερεί τη ζωή από το βαθύτερο νόημά της, το δεύτερο χωρίς το πρώτο δεν είναι εφικτό.
Είναι όπως με τον σωματικό και τον ψυχονοητικό οργανισμό του ανθρώπου.
Χωρίς τη φροντίδα για τον πρώτο δεν μπορεί να αναπτυχθεί ο δεύτερος και χωρίς την ανάπτυξη του δεύτερου δεν έχει ιδιαίτερο νόημα ο πρώτος.
Οι κοινωνίες όπως και ο άνθρωπος περνούν από διάφορα στάδια.
Είναι φυσικό στα πρώτα στάδια της δημιουργίας τους να μην υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη των δύο οργανισμών της.
Το χρήσιμο να υπερισχύει του κάλλους.
Όπως είναι φυσικό ότι, όταν δομηθεί η κοινωνία, αυτό αντιστρέφεται.
Είναι το ίδιο με αυτό που συμβαίνει με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Στην παιδική ηλικία υπερισχύει η σωματική ανάπτυξη
η οποία με την πάροδο του χρόνου επιβραδύνεται δίνοντας το προβάδισμα στη ψυχονοητική ανάπτυξη.
Βασικές εκφράσεις του χρήσιμου στην κοινωνία είναι η πολιτική, η εν γένει ενασχόληση με τα κοινά και η τεχνολογία.
Βασικές εκφράσεις του κάλλους στην κοινωνία είναι η καλλιτεχνία, η άνευ σκοπού και στόχων ενασχόληση και η επιστήμη.
Θάλεγε κανείς ότι οι περισσότερες κοινωνίες των ανθρώπων σήμερα έχουν ενηλικιωθεί και το κάλλος και η ενασχόλησή με αυτό θα χαρακτήριζε τα μέλη τους.
Αυτό δεν επαληθεύεται στην πράξη.
Παρατηρούμε μια διαστροφική ανάπτυξη.
Δεν υπερισχύει ούτε το κάλλος αλλά ούτε το χρήσιμο.
Έχει εμφανιστεί μια άλλη αξία στις κοινωνίες που δεν υπηρετεί ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Υπηρετεί μόνον τον εαυτό της. Από μέσον κατέστη αυτοσκοπός.
Είναι το χρήμα και η ενασχόληση με αυτό.
Είναι τα νούμερα και η ενασχόληση με αυτά που το συνοδεύουν.
Το χρήμα και τα νούμερα απαιτούν δημιουργία προτύπων και την πράξη της σύγκρισης των μετρούμενων μεγεθών προς το πρότυπα.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο, στερούνται νοήματος, καθώς δεν έχουν υπόσταση καθ΄εαυτά.
Η φύση τους αυτή έχει ξεχαστεί. Έχουν αυτονομηθεί και μας κυριαρχούν.
Το χρήμα εκλαμβάνεται ως αγαθό και τα νούμερα ως αριθμοί, καθώς έχουν κοινή σήμανση μ΄αυτούς,
Ενώ, όμως, οι αριθμοί αποτελούν κατά τον Πυθαγόρα τους δομικούς λίθους του σύμπαντος, τα νούμερα αποτελούν το προϊόν των μεζουρών και τη γλώσσα μηχανών και μπορούν να ειδωθούν ως η έκπτωση των αριθμών, ως η έκπτωση της ποιότητας σε ποσότητα.
Συνέπεια του αυτόνομου ρόλου του χρήματος και των νούμερων και της κενής φύσης τους που κυριαρχούν στη ζωή μας
είναι η απώλεια νοήματος που παρατηρείται στις σημερινές κοινωνίες.
Αυτή η ανάπτυξη είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, όπως η ανάπτυξη ενός καταστροφικού ιού που επέφερε σημαντικές αλλοιώσεις στους δύο οργανισμούς της κοινωνίας.
- Η πολιτική δεν επιτελεί τον αρχικό της ρόλο να συγκεράζει τα επί μέρους αντιτιθέμενα συμφέροντα ομάδων πολιτών και να προστατεύει τους αδύναμους από την επιβουλή των ισχυρών.
Τα περισσότερα κράτη σήμερα δεν είναι παρά εταιρίες θυγατρικές των εταιρικών κολοσσών και οι πολιτικοί υπάλληλοί τους,
κι ας μην το συνειδητοποιούν, ίσως, κάποιοι απ΄αυτούς. (2)
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα βάσει νόμου οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να δαπανούν απεριόριστα κεφάλαια για να υποστηρίζουν ή να μποϋκοτάρουν έναν υποψήφιο στις εκλογές, βλ. "We the corporations
- Η τεχνολογία δεν είναι στην υπηρεσία της ευημερίας των πολιτών, αλλά των εταιρικών κολοσσών.
Δεν υπηρετεί την ανάπτυξη του ανθρώπου, αλλά τον έλεγχο και την καθυπόταξή του.
Η κινητήριος δύναμή της είναι η πολεμική μηχανή.
- Και η επιστήμη απόκοντα.
Είναι κοινή πια η ομολογία ότι η επιστήμη έχει μεταλλαχθεί σε επιχείρηση και τα επιστημονικά αγαθά υπόκεινται σε όλες τις μεθοδεύσεις που υπόκεινται στις μέρες μας και τα άλλα καταναλωτικά αγαθά. (1)
Θα περίμενε κανείς ότι το αμυντικό σύστημα της κοινωνίας θα κινητοποιόταν από μόνο του για να αντεπεξέλθει στην επίθεση του ιού και να αξιοποιήσει αυτή την προσβολή για την περαιτέρω εξέλιξή του.
Κάτι τέτοιο σε ευρεία έκταση δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε την καταστροφή του ιού;
Υπήρξαν κοινωνίες και υπάρχουν ακόμη που μπορούσαν και μπορούν χωρίς το χρήμα και τα νούμερα.
Αρκετοί θα αντέλεγαν ότι αυτές παρέμειναν και είναι καθυστερημένες.
Μήπως μπερδεύουμε την τεχνολογική ανάπτυξη με την πραγματική ανάπτυξη του ανθρώπου;
Ένας καλωδιωμένος άνθρωπος που καταγίνεται από το πρωί μέχρι το βράδυ με τα χρηματιστήρια και τις διακυμάνσεις τους
είναι περισσότερο ανεπτυγμένος από έναν άνθρωπο που παραμένει ακαλωδίωτος και αυτόνομος και μπορεί να αντλεί απόλαυση ρεμβάζοντας και ενατενίζοντας τον ουρανό;
Μήπως η τεχνολογική ανάπτυξη ως υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου δεν τον ωφελεί πια;
Bλ.και
- Η Κοινωνία στην οποία Καθοριστική Δύναμη είναι η Ισχύς είναι Πολιτισμένη;
- Πολιτισμένοι ή Εξημερωμένοι;
______________________________________________________
(1) Για παράδειγμα, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Αθήνας που πρωτοστατεί στη σημερινή εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος για απόσυρση του νομοσχεδίου για την παιδεία,
όπως γράφει στο βιογραφικό του, βλ. Εδώ,
παράλληλα με την άσκηση των καθηκόντων του ως καθηγητή στη Σχολή Μηχανολόγων
την περίοδο 2004-2006 ήταν:
- Μέλος του Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου του Υπουργείου Εσωτερικών
- Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας ΟΑΣΑ και
- Πρόεδρος όλων των θυγατρικών του Εταιρειών ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ,
- Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών
- Ποια άραγε η σχέση της πυρηνικής τεχνολογίας με το αντικείμενο των τόσο υπεύθυνων και καθοριστικών κρατικών θέσων τις οποίες κατείχε;
- Ως γνωστόν οι οργανισμοί συγκοινωνιών στις οποίες προήδρευε και ήταν διευθύνων σύμβουλος,
με τα υπέρογκα ελλείμματά τους λόγω διαφθοράς και κακοδιαχείρησης ευθύνονταν σε σημαντικό βαθμό
(μαζί με την αντίστοιχη κατάσταση στον τομέα της υγείας)
για το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας και τα δεινά που επέφερε στους πολίτες.
Όπως έγραφε την εποχή της προεδρίας του πρύτανη η δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου στην Καθημερινή» (13.11.2005):
« Eρευνητικές ομάδες» πυρηνικών διαφέντευαν σιδηροδρομικές μελέτες, συμβούλευαν για προδιαγραφές κρίσιμων έργων που προκήρυσσε ο OΣE, ανακάλυπταν πως θα φθάσουν εμπορεύματα με τον υπερσιβηρικό…Οι πολιτικοί υφίστανται κριτική και συνήθως χάνουν τη θέση τους όταν η αποτυχία τους είναι σοβαρή και εξώφθαλμη.
Oι περισσότεροι ευεργετηθέντες ακαδημαϊκοί κατείχαν και κατέχουν υψηλά αξιώματα, σε υπουργεία, οργανισμούς, συμβούλια και επιτροπές και ο ρόλος τους κατέστη ισχυρότερος – και από τις χρηματοδοτήσεις του OΣE – καθώς έφτιαξαν ομάδες που μοιάζουν με «εταιρείες» εντός των AEI, αλλά και εκλογικούς συσχετισμούς (εντός των AEI)......
O OΣE με τα χρέη του να ξεπερνούν τα 4,5 δισ. ευρώ και τις ετήσιες ζημιές του να σπάνε το όριο των 550 εκατ. ευρώ, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μέγας χορηγός της έρευνας στη χώρα.
Aπό το υστέρημά του αδιαλείπτως δρομολογεί με γενναιοδωρία χρηματοδοτήσεις για έρευνα δίχως όριο και δίχως περιεχόμενο τις περισσότερες φορές– ευτελίζοντας το νόημα και την αξία της έρευνας και μετατρέποντάς την σε πεδίο συναλλαγών δημοσίων σχέσεων, σε μέθοδο πλουτισμού κάποιων που δρουν και ως λομπίστες των πανεπιστημίων.
Οι πανεπιστημιακοί γιατί παραμένουν στο απυρόβλητο;
Ως εκ της θέσεώς τους δεν θάπρεπε να θεωρούνται το ίδιο, αν όχι περισσότερο, υπεύθυνοι με τους πολιτικούς (όταν μάλιστα οι επίσημες συνολικές αμοιβές τους από τις πολλαπλές θέσεις τους υπερβαίνουν κατά πολύ αυτήν του πρωθυπουργού);
Πόσο μπορεί να πείσει ο πρύτανης με την κινητοποίησή του για απόσυρση του νομοσχεδίου
ότι δεν εννοεί τη διατήρηση του υπάρχοντος, κατά γενική ομολογία νοσηρού, κλίματος και στο χώρο της παιδείας,
ότι η εναντίωσή του στο νομοσχέδιο είναι υπέρ ενός ελεύθερου πανεπιστημίου στην υπηρεσία της κοινωνίας
και όχι ενός πανεπιστημίου που θα εξυπηρετεί τις βλέψεις των καθηγητών του για προσωπική αναρρίχηση (που δυστυχώς αυτή είναι η εμπειρία αρκετών που έχουν θητεύσει σ΄αυτό);
(2) Δεν είναι μόνον οι πολιτικοί που υπηρετούν τους εταιρικούς κολοσσούς κι ας δέχονται αυτοί κατ εξοχήν τα πυρά.
Αρκετοί είμαστε ή έχουμε υπάρξει υπάλληλοι εταιριών, είτε αυτές καταχωρούνται ως τέτοιες ή με άλλες ετικέτες, όπως, για παράδειγμα, τεχνικά πανεπιστήμια, ερευνητικά εργαστήρια, κ.α.
και οι περισσότεροι εξυπηρετούμε τα συμφέροντά τους,
ακόμη κι όταν μας γίνεται αντιληπτό ότι αντιστρατεύονται τα ευρύτερα συμφέροντα των συνανθρώπων μας;
Για παράδειγμα, πόσοι από τους σφόδρα επικριτικούς για τους πολιτικούς πανεπιστημιακοί ή ερευνητές ιστολόγοι συμμετέχουν σε έρευνες του ΝΑΤΟ και άλλων «ευαγών» ιδρυμάτων;
Και μεις έχουμε χρηματοδοτηθεί από τους συμπολίτες μας μέσω των φόρων τους
και έχουμε στηριχθεί μέσω της απαλλαγής μας από κοπιαστές και χρονοβόρες δουλειές, ώστε να αποκτήσουμε τα προσόντα για να «υπηρετήσουμε» στις θέσεις αυτές.
Και εμείς έχουμε ορκιστεί κατά την παραλαβή των πτυχίων μας ή το διορισμό μας ότι θα θέσουμε τις γνώσεις μας στην υπηρεσία της κοινωνίας.
Και μεις με τη στάση μας, ενεργητική ή παθητική επιτρέπουμε την κυριαρχία των εταιρικών κολοσσών στις ζωές μας και την κακοδαιμονία αυτών σε πιο δύσκολη θέση από μας.
