....................................................... Βλ. και Επιστημονοκρατία ΙΙ
.
«Είναι νούμερα», λένε οι απλοί άνθρωποι και δεν περιποιούν τιμή σ΄αυτούς στους οποίους αναφέρονται. Δεν τους δίνουν βάση.
«Το λένε τα νούμερα», λένε οι ειδικοί και υποκλίνονται σ΄αυτά.
Τα νούμερα που αποφεύγουν οι απλοί άνθρωποι τα έχουν θεοποιήσει οι ειδικοί.
Το αισθητήριο των απλών ανθρώπων εκλείπει παντελώς από τους ειδικούς.
Χθες άκουσα από το κανάλι της βουλής τον υπουργό των οικονομικών να μιλάει για τον προϋπολογισμό.
Αν και ήταν η πρώτη φορά που μπόρεσα να παρακολουθήσω επί μακρόν λόγο πολιτικού, μου φάνηκε συγκροτημένος και η όλη στάση του συμπαθής, όταν άρχισαν τα νούμερα, τόσα θα πάρει από δω και τόσα θα δώσει από κει, σταμάτησα να τον παρακολουθώ.
Τα Νούμερα, η Υγεία και η Παιδεία
Από την ομιλία του υπουργού πρόφτασα να ακούσω ότι θα δώσει δύο δις στην υγεία και ήρθαν στο μυαλό μου τα δύο δις που είχαν ειπωθεί από κρατικό κανάλι ότι θα κοστίσει η «πανδημία» της γρίπης.
Το νούμερο αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω από το μεγάλο κόστος καταστροφής της τεράστιας ποσότητας των αδιάθετων εμβολίων.
Και αναλογίστηκα το «καλό» που θα προκύψει για την υγεία από τη διάθεση των δις αυτών.
Παρήγγειλαν και δεσμεύτηκαν για 8 εκατομμύρια ! εμβόλια, μας είπαν στην αρχή. Τώρα μαθαίνουμε ότι τελικά παραγγέλθηκαν όχι 8 αλλά 16 εκατομμύρια !!! εμβόλια.
Παρά την πρωτοφανή στα χρονικά επίδειξη κρατικής μέριμνας σπίτι-σπίτι για το φουκαριάρη το "λαό" μη γριπωθεί και υποφέρει την ήπια, όπως οι ίδιοι αναγνωρίζουν, "γριπώδη συνδρομή" και στερηθεί τις χαρές έξω από το σπίτι, κατάφεραν να «ξοδέψουν» 300 χιλιάδες εμβόλια, όπως λένε επίσημα, αν και κάποιοι εκτιμούν ότι και δω λένε ψέμματα και οι εμβολιασθέντες μπορεί να είναι 50 έως 100 χιλιάδες, βλ. Διαλόγους Εnet με τίτλο Του Ελληνα ο τράχηλος εμβόλιο δεν υπομένει και Τα Παράλογα με τη Νέα Γρίπη H1N1.
(Ας ελπίσουμε ότι η μέριμνα αυτή δεν θα κλιμακωθεί με προσφορά δωρεάν πίτσας στους εμβολιαζόμενους, όπως στην πολιτισμένη Αμερική βλ Fighting Swine Flu With Pepperoni.και χώρα της ελευθερίας, όπου γρονθοκοπείσαι αν επιχειρήσεις να μοιράσεις φυλλάδιο με ιατρικές μελέτες που δεν συνηγορούν για τον εμβολιασμό βλ. Police State: Student Suspended And Assaulted For Handing Out ANTI-VACCINE Fliers).
Τα εκατομμύρια αδιάθετα εμβόλια θα πρέπει να καταστραφούν.(Για το μεγάλο οικολογικό κόστος και τους μεγάλους κινδύνους για την υγεία που θα προκύψουν από αυτή την καταστροφή θα ασχοληθούμε σε επόμενη ανάρτηση).
Δύο δις, λοιπόν, το νούμερο των ειδικών. Κατεγράφη στον προηγούμενο προϋπολογισμό. Νούμερο στιβαρό με αντίκρυσμα μηδαμινό και, ίσως, τεράστια αρνητικό.
Βέβαια, θα πει κανείς: Σιγά την αστοχία. Εδώ ολόκληρο το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα κατέρρευσε, καθώς λένε, ενώ μέχρι πριν λίγο όλα τα νούμερα ευημερούσαν.
Εν τούτοις, οι ειδικοί δεν πτοούνται με τις αστοχίες αυτές. Τα νούμερα είναι παντού επί ποδός.
Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από τα μέσα μαζικής «ενημέρωσης» για στόχους που εμφανίζονται με τη μορφή αριθμητικών δεικτών επιτυχίας τους: Δείκτες για την οικονομία, την υγεία, την εκπαίδευση, το περιβάλλον, κ.λ.π.
Ολόκληρες ροζ και κίτρινες σελίδες εφημερίδων γεμίζουν με καμπύλες με τη διακύμανση των δεικτών και έχει στηθεί ολόκληρη βιομηχανία παραγωγής δεικτών και καμπυλών.
Όλοι επικεντρώνονται στην επίτευξη των επιθυμητών δεικτών.
Μόνον που κατά κανόνα ισχύει εδώ το γνωστό «η εγχείρηση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε».
Στην περιοχή της εκπαίδευσης για παράδειγμα, μπορεί να αυξηθεί ο αριθμός των διδασκόντων, ή οι κατ΄οίκον εργασίες των φοιτητών, ή ο αριθμός των συγγραμμάτων, κ.λ.π, αλλά όχι και η στάθμη των σπουδών που ήταν ο στόχος αυτών των δεικτών.
Και το ίδιο μπορεί να συμβεί και όταν συνταχθούν και υπερχρηματοδοτηθούν τα καλύτερα προγράμματα και χρονοδιαγράμματα σπουδών.
Γιατί ποιός είναι αυτός που θα τα εμψυχώσει δεν μετράει. Ο,τι δεν μπορεί να μετρηθεί δεν υπάρχει.
Αν διδάσκει γιατί είναι αυτό που θέλει να κάνει, ή επειδή είναι λόγοι άλλοι, αυτό δεν έχει ποτέ συσχετιστεί.
Δεν μπορεί να μετρηθεί, δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί και, γι αυτό, μένει έξω από τη σκηνή.
Μολονότι, για παράδειγμα, τα εργαστήρια στα τεχνολογικά ιδρύματα εξοπλίζονται συνεχώς όλο και με πιο ακριβούς εξοπλισμούς και διαχειρίζονται ή διαχειρίστηκαν υπέρογκα ευρωπαϊκά και άλλα κονδύλια και λειτουργούν και χρηματοδοτούνται πλήθος επιτροπές και ομάδες εργασίας και συνέδρια και ημερίδες και όλα τα συναφή με θέμα την αναβάθμιση των σπουδών, κατά γενική ομολογία αυτό δεν έχει επιτευχθεί.
Γιατί, τι γίνονται οι εξοπλισμοί και πώς διαχειρίζονται τα κονδύλια δεν είναι εύκολο να γίνουν αριθμοί. Συζητούνται μόνον παρασκηνιακά και κρατούνται επτασφράγιστα μυστικά.
Αυτοί που αμφισβητούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι ναι μεν τα κονδύλια δεν οδήγησαν πουθενά, αλλά τα περισσότερα κονδύλια είναι που θα κάνουν τη διαφορά.
Γι αυτό, τα κονδύλια είναι η μόνιμη επωδός των συνόδων των πρυτάνεων και των άλλων συγκλητικών.
Είναι κι αυτό από τα μαγικά εκείνα που μόνον οι πρυτανικές σύνοδοι και οι ανώτεροι συγκλητικοί, όπως όλοι οι αρχιερείς, έχουν τη Χάρη να κοινωνούν.
Τα Νούμερα ως η Έκπτωση των Αριθμών
και η Γλώσσα των Μηχανών
Τα νούμερα απαιτούν δημιουργία προτύπων και την πράξη της σύγκρισης των μετρούμενων μεγεθών προς το πρότυπα.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο, στερούνται νοήματος, καθώς δεν έχουν υπόσταση καθ΄εαυτά.
Αλλά η φύση τους αυτή έχει ξεχαστεί. Εχουν αυτονομηθεί και μας κυριαρχούν.
Εκλαμβάνονται ως αριθμοί, καθώς έχουν κοινή σήμανση μ΄αυτούς, αλλά η διαφορά τους με τους αριθμούς είναι αυτή της ποσότητας από την ποιότητα.
Ένώ οι αριθμοί αποτελούν κατά τον Πυθαγόρα τους δομικούς λίθους του σύμπαντος, τα νούμερα αποτελούν το προιόν των μεζουρών και τη γλώσσα μηχανών και μπορούν να ειδωθούν ως η έκπτωση των αριθμών, ως η έκπτωση της ποιότητας σε ποσότητα.
Ενώ, για παράδειγμα, το 1 ως αριθμός παραπέμπει στην πηγή και την ενότητα των πάντων, το 2 στους δύο πόλους της δημιουργίας, το 3 στους τρεις όρους της δημιουργίας, το 4 στα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας, κ.ο.κ, το 1, 2, 3 ως νούμερα στερούνται οποιασδήποτε έννοιας από μόνα τους. Μόνον ως προσδιορισμοί αποκτούν κάποια έννοια, π.χ. 3 κολοκύθια, 3 δοκάρια, 3 κέρματα.
Τα Νούμερα ως Εργαλείο Εμπορευματοποίησης
και Γνωσιακό Εμπόδιο
Επειδή, όμως, τα νούμερα δεν προσδιορίζουν το παραμικρό, δεν δίνουν καμία πληροφορία, για τη φύση των πραγμάτων που προσδιορίζουν, δεν μετέχουν στη διαδικασία της γνώσης των πραγμάτων παρά μόνον στη διαδικασία αποτίμησής τους και, γι αυτό, εμπορευματοποίησής τους.
Γι αυτό, σήμερα, στην εποχή της εμπορευματοποίησης των πάντων τα νούμερα φαντάζουν τόσο σημαντικά.
Και ίσως να είναι κι΄αυτός ένας από τους λόγους που ο τεχνολογικός πολιτισμός, ο πολιτισμός των εξειδικευμένων, των εξαρτημένων από τα νούμερα λογικών, δεν οδήγησε σε αυξανόμενη γνώση και πραγμάτωση του ανθρώπου, παρά μόνον σε επιταχυνόμενη απώλεια της αυτάρκειάς του, αιχμαλωτίζοντάς τον σ΄ έναν κόσμο ψηφιακό που δεν μπορεί παρά να είναι φαντασιακός.
«Όταν σβήσει το ηλεκτρικό, θα σβήσει και ο πολιτισμός σας» γραμμένο στους τοίχους στα Εξάρχεια, μας το υπενθυμίζει.
Tα Noύμερα ως Εργαλείο Μηχανοποίησης των Ανθρώπων
Όπως συνέβη και με τα άλλα δημιουργήματα του ανθρώπου, τα νούμερα από μέσα αποτίμησης των πραγμάτων για τον έλεγχο και εξουσιασμό τους, κατέληξαν μέσα αποτίμησης για τον έλεγχο και εξουσιασμό των ίδιων των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι αξιολογούνται, όπως και οι μηχανές, με βάση την απόδοσή τους.
Δημιουργούνται πρότυπα με βάση τα οποία οι άνθρωποι συγκρίνονται και ανάλογα με το αποτέλεσμα ετικετάρονται ως παραγωγικοί ή μη, μαζί με ολόκληρη λίστα δεικτών, όπως ανθρωποωρών, αριθμού δημοσιεύσεων, κ.λ.π.
Και η αξία των ανθρώπων, όπως και η αξία των πραγμάτων βρίσκεται πια στην αποτίμησή τους και όχι στην ίδια την υπόστασή τους.
Τώρα πια δεν αρκεί το όνομά τους ως η υπογραφή της οντότητάς τους.
Όπως και τα πράγματα. συνοδεύονται από λίστα με πλήθος μεζούρες και τα αποτελέσματά τους, που αποκαλούν «ταυτότητά» τους, μέχρις ότου, χαθεί εντελώς το όνομά τους, και παραμείνουν μόνον τα νούμερά τους.
Τα Νούμερα ως Τρόπος Εξουσιασμού και η Νέα Ηθική
Οι άνθρωποι ταυτίζοντας την υπόστασή μας με την αποτίμησή μας ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο για το ποιός θα αποτιμηθεί με την καλύτερη τιμή.
Καλύτερη τιμή επιτρέπει καλύτερες θέσεις στις βιτρίνες και άλλες διευκολύνσεις.
Γι αυτό, έχουν εφευρεθεί διάφορες εξαπατήσεις για την υπερτίμηση μερικών και την υποτίμηση των λοιπών.
Προεξέχουσα θέση στις μεθοδεύσεις αυτές αποτελούν τα νούμερα και οι ειδικές ορολογίες με βάση τα οποία οι άνθρωποι διαχωρίζονται σε αυθεντίες και μη.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι γινόμαστε νούμερα και πρώτη ύλη για τους «φωτισμένους» επιστήμονες των οποίων οι στόχοι είναι τόσο θαυμαστοί που χάνουν από τη θέα τους τον άνθρωπο και βλέπουν παντού καταναλωτές, χρήστες, οπαδούς.
Και είναι πολλοί αυτοί οι «μεγάλοι» που κάνουν καριέρα να πατρονάρουν τους υπόλοιπους τους «μικρούς».
Όλοι τους διακατέχονται από μια μοιραία επιθυμία: Να θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω της ανθρωπότητας ώστε να την ρυθμίζουν, να την οργανώνουν και να την διευθύνουν.
Αυτοί, όμως, οι «μεγάλοι» δεν επιθυμούν να επιβάλλουν άμεσο δεσποτισμό, καθώς είναι πολύ «πολιτισμένοι» και «φιλάνθρωποι» για τέτοια βίαιη πράξη.
Επιφυλάσσουν στους κανονισμούς, τους νόμους, τους θεσμούς και τα ιδεώδη αυτό το δεσποτισμό. Επιθυμούν μόνο να φτιάχνουν τους κανονισμούς και τους νόμους, να διαμορφώνουν τους θεσμούς και τα ιδεώδη.
Και σ΄αυτό είναι πράγματι μεγάλοι.
Ορθώνουν φράγματα που εμποδίζουν να φανεί η κενότητα των κατασκευασμάτων τους.
Εμποδίζουν να φανεί πώς τα νούμερα είναι πια η νέα ηθική.
«Άξιζε τον κόπο» απάντησε η Ολμπράϊτ στο δημοσιογράφο όταν ρωτήθηκε για το μισό εκατομμύριο παιδιά που χάθηκαν στο Ιράκ εξ αιτίας του εμπάρκο.
Οι ειδήμονες φτιάχνουν από τα νούμερα ποσοποιότητες, όπως η ομάδα, η κοινωνία, η πολιτεία, ο λαός, η παιδεία, η επιστήμη, η τεχνολογία κ.λ.π. και τις επιβάλλουν ως αυθύπαρκτες οντότητες με δικά τους δικαιώματα υπέρτερα από αυτά των ατόμων και στο όνομα τους απαιτούν θυσίες, παραχωρήσεις, υποταγή. Βλ. Οι Σχέσεις Υποτέλειας στους Θεσμούς
Με τις ποσοποιότητες να υπερίπτανται ως θεότητες χάνεται η αίσθηση της φυσικής επάρκειας που μας προσδίδει η απλή λογική με την οποία έχουμε προικοδοτηθεί για την αυτορύθμισή μας και για να εκπληρώσουμε τους προορισμούς μας.
Και τη στέρηση της φυσικής αίσθησης επάρκειας ακολουθεί η στέρηση της φυσικής αίσθησης της ελευθερίας η οποία απορρέει απ΄αυτήν.
Και έτσι, αντί να αναπτυσσόμαστε στον καθαρό αέρα της ελευθερίας, ασφυκτιούμε μέσα στον πνιγηρό κόσμο των κρίκων, των αλυσσίδων, των βρόχων και των κουδουνιών.
Και με τις κουδουνίστρες στο χέρι πορευόμαστε σε μια ζωή από δεύτερο χέρι.
Η ημέρα που οι «μεγάλοι» θα παραιτηθούν από τη σωτηριοπαθή καριέρα τους και θα αφήσουν τα πράγματα να ξαναρχίσουν από κει που εκτράπηκαν φαίνεται να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και όπως γράφει στην «Ελευθεροτυπία» (1-9-2004) ο Κώστας Μπέης:
«Για όποιον, χωρίς θυμό, συνειδητοποιεί την αδυναμία του να αντισταθεί στην ορμή του ρεύματος, καθώς τούτο ακάθεκτα φουσκώνει, τρφοδοτούμενο από τη βιομηχανία κατασκευής κυρίαρχης αντίληψης, δεν μένει παρά να αποστασιοποιηθεί. Διασώζει έτσι τον αυτοσεβασμό του. Και παράγει σοβαρότερο έργο».
.
Βλ. και Eκπαίδευση
.
