Οι εικόνες από σχολείο του ΟΗΕ στη Γάζα που βομβαρδίστηκε με λευκό φώσφορο από τους Ισραηλινούς το 2009. Πρώτοι διδάξαντες οι Αμερκανοί φίλοι στη Φαλούτζια του Ιράκ το 2003. (Πηγή φωτογραφιών Εδώ)
Βοήθησε να γράψουμε ιστορία! Πάνω από 42.900 μέλη έχουν ήδη δεσμευτεί να στηρίξουν το κίνημα ειρήνης στην Παλαιστίνη.
Η βοήθεια σου είναι ζωτική.
Δεσμεύσου τώρα. Θα σου πάρει μόνο ένα-δυο λεπτά.
Κλικ στο https://secure.avaaz.org/en/palestines_nonviolent_hope_loc_rb_el/?dty
Ήταν η πιο ζεστή εβδομάδα του χρόνου. Το μόνο που ήθελε ο Fadel Jaber ήταν λίγο νερό για την οικογένειά του. Για το Fadel, όπως και για άλλους Παλαιστίνιους που ζουν στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, οι βρύσες έχουν στερέψει. Η Ισραηλινή κυβέρνηση έχει ανακατευθύνει τους σωλήνες του νερού για να μπορούν να γεμίζουν οι πισίνες στις Ισραηλινές αποικίες, αφήνοντας οικογένειες όπως του Fadel χωρίς νερό.
Όταν οι Ισραηλινές δυνάμεις συνέλαβαν το Fadel επειδή τον έπιασαν να παίρνει νερό, ο τρομαγμένος πεντάχρονος γιος του Khaled ούρλιαζε “μπαμπά, μπαμπά” καθώς τους αποχώριζαν. Αυτή είναι η καθημερινή ζωή των Παλαιστινίων που ζουν κάτω από το βάναυσο κλοιό του στρατιωτικού νόμου. Η γη τους και το νερό τους έχουν κλαπεί απ'τους κατακτητές, όπως επίσης και τα βασικά, ανθρώπινα δικαιώματα τους. Παρόλ'αυτά, μετά από χρόνια βίας και απελπισίας, ένα κίνημα γεννιέται στην Παλαιστίνη. Είναι ένα κίνημα ειρηνικής αντίστασης που αποζητά τα ίδια δικαιώματα με εκείνα που οι Ισραηλινοί έχουν ήδη εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους: ελευθερία, αξιοπρέπεια και ένα δικό τους κράτος.
Για χρόνια τώρα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επικεντρώνονται στους Παλαιστίνιους εξτρεμιστές, και μέχρι σήμερα, οι εξτρεμιστές, και απ'τις δύο πλευρές, έχουν καταφέρει να κάνουν το ενδεχόμενο μίας ειρηνικής λύσης να φαντάζει όλο και πιο δύσκολο. Αυτό όμως που χάνεται μέσα σ'όλο αυτό το μίσος είναι οι φωνές των καθημερινών, αγαπημένων οικογενειών, όπως αυτή του Fadel, που θέλουν απλά να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Τώρα, αυτές οι οικογένειες υψώνουν τις φωνές τους, οργανώνουν ειρηνικές πορείες, καθιστικές διαμαρτυρίες, και συνεργάζονται με Ισραηλινούς ακτιβιστές για δικαιοσύνη και ελευθερία. Ως απάντηση, ο Ισραηλινός στρατός τους πετάει στη φυλακή, χτυπάει τους διοργανωτές και αρπάζει παιδάκια από τα κρεβάτια τους.
Πριν μερικές μέρες, πήγα στη Δυτική Όχθη για να συναντήσω αυτούς τους γενναίους, ειρηνικούς ανθρώπους. Όταν πρότεινα ότι το κίνημα του Avaaz θα μπορούσε να τους βοηθήσει, τα μάτια τους έλαμψαν. Χρειάζονται χρήματα για δικηγόρους όταν φυλακίζονται για ανυπόστατες κατηγορίες, κάμερες και τεχνική κατάρτιση για να καταγράφουν και να αναμεταδίδουν την κατάχρηση βίας, εκπαίδευση σε ειρηνικές τακτικές διαμαρτυρίας και έμπειρους ακτιβιστές να τους βοηθήσουν να διαδώσουν αυτό το κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι οικογένειες φέρνουν την πραγματική ελπίδα. Εάν αρκετοί από εμάς δεσμευτούμε να προσφέρουμε {CurrencySymbol}4 ο καθένας μας, μπορούμε να ενισχύσουμε αυτό το κίνημα ειρήνης για να γίνει πιο δυνατό απ'αυτό των εξτρεμιστών και να δώσουμε στον Khaled ένα μέλλον αντάξιο των ονείρων του πατέρα του. Το Avaaz θα εκταμιεύσει τις χρηματικές δεσμεύσεις μόνο εάν φτάσουμε αρκετές ώστε να μπορούμε να παρέχουμε ουσιαστική βοήθεια.
Ετικέτες: Παλαιστίνη, Ισραήλ
_
 |
| Το σχολείο σε νέφος λευκού φωσφόρου |
.jpg) |
| Οι μαθητές του σχολείου μετά |
Εκστρατεία από την οργάνωση Αvaaz
για την Παλαιστίνη
Η βοήθεια σου είναι ζωτική.
Δεσμεύσου τώρα. Θα σου πάρει μόνο ένα-δυο λεπτά.
Κλικ στο https://secure.avaaz.org/en/palestines_nonviolent_hope_loc_rb_el/?dty
Όταν οι Ισραηλινές δυνάμεις συνέλαβαν το Fadel επειδή τον έπιασαν να παίρνει νερό, ο τρομαγμένος πεντάχρονος γιος του Khaled ούρλιαζε “μπαμπά, μπαμπά” καθώς τους αποχώριζαν. Αυτή είναι η καθημερινή ζωή των Παλαιστινίων που ζουν κάτω από το βάναυσο κλοιό του στρατιωτικού νόμου. Η γη τους και το νερό τους έχουν κλαπεί απ'τους κατακτητές, όπως επίσης και τα βασικά, ανθρώπινα δικαιώματα τους. Παρόλ'αυτά, μετά από χρόνια βίας και απελπισίας, ένα κίνημα γεννιέται στην Παλαιστίνη. Είναι ένα κίνημα ειρηνικής αντίστασης που αποζητά τα ίδια δικαιώματα με εκείνα που οι Ισραηλινοί έχουν ήδη εξασφαλίσει για τους εαυτούς τους: ελευθερία, αξιοπρέπεια και ένα δικό τους κράτος.
Για χρόνια τώρα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επικεντρώνονται στους Παλαιστίνιους εξτρεμιστές, και μέχρι σήμερα, οι εξτρεμιστές, και απ'τις δύο πλευρές, έχουν καταφέρει να κάνουν το ενδεχόμενο μίας ειρηνικής λύσης να φαντάζει όλο και πιο δύσκολο. Αυτό όμως που χάνεται μέσα σ'όλο αυτό το μίσος είναι οι φωνές των καθημερινών, αγαπημένων οικογενειών, όπως αυτή του Fadel, που θέλουν απλά να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Τώρα, αυτές οι οικογένειες υψώνουν τις φωνές τους, οργανώνουν ειρηνικές πορείες, καθιστικές διαμαρτυρίες, και συνεργάζονται με Ισραηλινούς ακτιβιστές για δικαιοσύνη και ελευθερία. Ως απάντηση, ο Ισραηλινός στρατός τους πετάει στη φυλακή, χτυπάει τους διοργανωτές και αρπάζει παιδάκια από τα κρεβάτια τους.
Πριν μερικές μέρες, πήγα στη Δυτική Όχθη για να συναντήσω αυτούς τους γενναίους, ειρηνικούς ανθρώπους. Όταν πρότεινα ότι το κίνημα του Avaaz θα μπορούσε να τους βοηθήσει, τα μάτια τους έλαμψαν. Χρειάζονται χρήματα για δικηγόρους όταν φυλακίζονται για ανυπόστατες κατηγορίες, κάμερες και τεχνική κατάρτιση για να καταγράφουν και να αναμεταδίδουν την κατάχρηση βίας, εκπαίδευση σε ειρηνικές τακτικές διαμαρτυρίας και έμπειρους ακτιβιστές να τους βοηθήσουν να διαδώσουν αυτό το κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτές οι οικογένειες φέρνουν την πραγματική ελπίδα. Εάν αρκετοί από εμάς δεσμευτούμε να προσφέρουμε {CurrencySymbol}4 ο καθένας μας, μπορούμε να ενισχύσουμε αυτό το κίνημα ειρήνης για να γίνει πιο δυνατό απ'αυτό των εξτρεμιστών και να δώσουμε στον Khaled ένα μέλλον αντάξιο των ονείρων του πατέρα του. Το Avaaz θα εκταμιεύσει τις χρηματικές δεσμεύσεις μόνο εάν φτάσουμε αρκετές ώστε να μπορούμε να παρέχουμε ουσιαστική βοήθεια.
Ετικέτες: Παλαιστίνη, Ισραήλ
_
