Το Ισραήλ δεν Ιδρύθηκε από τον ΟΗΕ (2). Εκλάπη από τους Παλαιστίνιους μέσω Σιωνιστικής Τρομοκρατίας και Φρικιαστικών Εγκλημάτων

Ισραηλινά Στρατόπεδα Καταναγκαστικής Εργασίας Παλαιστινίων 
(1948-1955)

Παλαιστίνιοι (άμαχοι, ανάμεσά τους παιδιά και υπερήλικες)
σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας (1948-1955 )
των Ισραηλινών. Εν μέσω αφόρητης ζέστης του Ιουλίου, 
τους δίνουν μια σταγόνα νερό, βλ. Εδώ 

Τους έβαζαν να σπάνε και μεταφέρουν πέτρες. 
Η τροφή τους ήταν μια πατάτα το πρωί και μισό ξερό ψάρι το βράδυ. 
Κοιμόντουσαν σε σκηνές και βρέχονταν τον χειμώνα. 
Τους χτυπούσαν και τους διαπόμπευαν διατάζοντάς τους να γδύνονται 
και να στέκονται γυμνοί στη σειρά και μαζεύονταν Ισραηλινοί 
(παιδιά και ενήλικες) και τους περιγελούσαν, βλ. Εδώ

Η ύπαρξη των στρατοπέδων αυτών έγινε πρόσφατα γνωστή όταν
ερευνητής έτυχε να δει αρχείο 500 σελ.του Ερυθρού Σταυρού
για τα στρατόπεδα αυτά που αποχαρακτηρίστηκε το 1990.

Επιζώντες Παλαιστίνιοι των στρατοπέδων αυτών ερωτώμενοι
γιατί δεν είχαν κάνει γνωστα τα βάσανά τους αυτά
απάντησαν ότι τα δικά τους βάσανα ωχριούσαν μπροστά στις άλλες 
θηριωδίες που υπέστησαν άλλοι Παλαιστίνιοι από τους Ισραηλινούς 

Το Αγεπίσημο Ολοκαύτωμα 
από Ισραηλινούς σε Εβραίους

https://www.youtube.com/watch?v=GxdgHeWilTE

Αυτές τις ημέρες ψηφίστηκε στην ελληνική βουλή νομοσχέδιο με βάση το οποίο θα διώκεται ποινικά η αμφισβήτηση γενοκτονιών.

Κυρίαρχη θέση σ΄αυτές κατέχει το ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί (βλ. και Εδώ).

Συνέβη 70 χρόνια πριν.

Οι κάτοικοι της Γερμανίας στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν ήξεραν γι αυτό.

Για τη γενοκτονία αυτή η Γερμανική κυβέρνηση πλήρωσε αποζημιώσεις και συνεχίζει να πληρώνει. 

Μία άλλη γενοκτονία συμβαίνει σήμερα. Κάποιες φάσεις της εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια μας, στις οθόνες των Τιβί.

Είναι η γενοκτονία των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς.

Οι κάτοικοι του Ισραήλ γνωρίζουν πλήρως γι αυτή και στη συντριπτική πλειοψηφία τους την υπερθεματίζουν.

Η Ισραηλινή κυβέρνηση δεν πλήρωσε καμιά αποζημίωση για τα θύματά της.

Η διεθνής βοήθεια που στέλνεται για ανοικοδόμηση κατευθύνεται στις Ισραηλινές εταιρίες. Δεν επιτρέπει το Ισραήλ ξένες εταιρίες.

Ούτε επιτρέπει παρουσία ανθρωπιστικών οργανώσεων. 

Οι Ναζί επέτρεπαν παρουσία ανθρωπιστικών οργανώσεων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Οι Ισραηλινοί έχουν το δικό τους ολοκαύτωμα στους ίδιους τους πολίτες τους, βλ. προηγούμενη ανάρτηση.

Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε ότι η σύγχρονη γενοκτονία των Παλαιστινίων θα συνεχιστεί.

Στο Ισραήλ συζητούν ήδη για το επόμενο κούρεμα του γκαζόν, όπως αποκαλούν το ξεκλήρισμα ανθρώπων.

Οι Ναζί θεωρούσαν τους εαυτούς τους εκλεκτούς.

Το ίδιο και οι Ισραηλινοί. 

Οι Ναζί για ένα σκοτωμένο στρατιώτη σκότωναν δεκάδες.

Οι Ισραηλινοί τους ξεπερνούν. Σκοτώνουν από εκατοντάδες.

Προκαλεί αμηχανία η παντελής αποσιώπηση της γενοκτονίας αυτής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή.

Όπως αμηχανία προκαλεί και η όψιμη οργή των ημερών για τις φρικαλεότητες των τζιχαντιστών (επί μήνες αποκεφάλιζαν στρατιώτες στη Συρία).

Οι τζιχαντιστές σκοτώνουν στρατιώτες και ενσωματωμένους δημοσιογράφους.

Οι Ισραηλινοί σκοτώνουν βρέφη και παιδιά που παίζουν στην παραλία και δημοσιογράφους σε ασθενοφόρα.

Οι πρώτοι πολεμούν για ισλαμικό κράτος.

 Οι δεύτεροι για επέκταση εβραϊκού κράτους.

Οι πρώτοι θεωρούνται σκοταδιστές και αναχρονιστές.

Οι δεύτεροι ασπάζονται την Παλαιά Διαθήκη (αν και την υπερβαίνουν κι αυτή, αντί οδόντος ξεριζώνουν καρδιές) καίνε δημόσια (οι βουλευτές τους) την Καινή Διαθήκη ως κακόβουλη και αντισημιτική, βλ. Εδώ, και θεωρούνται πολιτισμένοι.

Για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων και τα φρικτά εγκλήματα των Σιωνιστών σε βάρος τους και όχι μόνον, υπάρχει τεκμηριωμένη καταγραφή στην "Εγκυκλοπαίδεια του Παλαιστινιακού Προβλήματος" του  Issa Nakhle, βλ. Εδώ.

Στην εγκυκλοπαίδεια υπάρχει εκτενής εισαγωγή με τα παρακάτω κεφάλαια:

• Η Συνωμοσία για την Υφαρπαγή της Παλαιστίνης από το Λαό της
• Σιωνιστικά Εγκλήματα Πολέμου, Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και Γενοκτονία
• Ο Σιωνιστικός επιθετικός πόλεμος το1967
• Bομβαρδισμός στρατοπέδων Παλαιστίνιων Προσφύγων
• Η  Ιντιφάντα: Η Πρόκληση της Παλαιστίνης στο Σιωνισμό
• Ισραηλινά Εγκλήματα Πολέμου που Διαπράχθηκαν στο Λίβανο κατά των Λιβανέζων και των Παλαιστινίων.
• Ισραηλινή Πειρατεία και Τρομοκρατία στη Θάλασσα
• Τρομοκρατία της MOSSAD και Εγκλήματα κατά Παλαιστινίων και Άλλων στην Ευρτώπη και Μέση Ανατολή
• Σιωνιστική Τρομοκρατία Εναντίον Αμερικανών στις ΗΠΑ
• Σιωνιστικά Εγκλήματα Εναντίον Εβραίων
• Αρχές Διεθνούς Δικαίου
• Σιωνιστικά Εγκλήματα Κατά της Ειρήνης
• Το Λεγόμενο Ισραήλ δεν είναι Κράτος στην Πράξη και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο
• Η Θέση της Παλαιστίνης Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο
• Το Διεθνές Δίκαιο της Αποκατάστασης
• Ο Σφετερισμός και η Λεηλασία του Εθνικού Πλούτου και των Πόρων του Παλαιστινιακού Λαού από το 1967 έως το 1989
• Η Λύση του Παλαιστινιακού Προβλήματος 
• Κατηγορητήριο Κατά των Σιωνιστών Πολιτικών και Στρατιωτικών Ηγετών
•  Σημειώσεις στην Εισαγωγή

Παρακάτω, σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης παρατίθενται τα δύο πρώτα κεφάλαια της Εισαγωγής της "Εγκυκλοπαίδειας", βλ. Εδώ.

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η

Η Παλαιστίνη ήταν γνωστή στην αρχαία ιστορία ως η Γη της Χαναάν. Όταν ο Αβραάμ μετανάστευσε στη Γη της Χαναάν ήταν μια καλά αναπτυγμένη χώρα.

Οι Φιλισταίοι ήρθαν στη Γη της Χαναάν από την Κρήτη περίπου το 1250 π.Χ. και εγκαταστάθηκαν στις παράκτιες περιοχές. Ίδρυσαν πέντε βασίλεια: Γάζα, Ασκελόν, Ashdod, Γαθ και Ekron.

 Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που έδωσαν στην Παλαιστίνη το όνομά της και η Γη της Χαναάν από τους ρωμαϊκούς χρόνους ήταν γνωστή ως Παλαιστίνη.

 -----

Το 1100 π.Χ. περίπου, φυλές Ισραηλιτών ήρθαν στη Γη της Χαναάν στην Ιεριχώ. Κατέκτησαν ένα μέρος της γης της Χαναάν και εγκαθίδρυσαν βασίλειο στην Ιουδαία περίπου το 1000 π.Χ.

Το 935 π.Χ. περίπου το βασίλειο διαχωρίστηκε στο Βασίλειο του Ισραήλ στα βόρεια και το Βασίλειο της Ιουδαίας στο νότο.

Το 725 π.Χ. περίπου το Βασίλειο του Ισραήλ κατακτήθηκε και πολλοί Ισραηλίτες μεταφέρθηκαν στη Βαβυλωνία. Το 600 π.Χ. περίπου το Βασίλειο της Ιουδαίας κατακτήθηκε από τους Βαβυλωνίους.

Οι φυλές των Ισραηλιτών είτε εξορίστηκαν στη Βαβυλώνα ή απορροφήθηκαν από τους Χαναναίους.

Αυτό σημαίνει ότι η εξουσία των Ισραηλιτών σ ένα τμήμα της Παλαιστίνης διήρκησε μόνο 400 χρόνια περίπου, διάστημα κατά το οποίο η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν Χαναναίοι και μικτοί Χαναναίοι-Ισραηλίτες.

Πολλοί από τους Ισραηλίτες βασιλείς των δύο βασιλείων ασπάσθηκαν θρησκείες των Χαναναίων.

 -------

Οι Έλληνες κατέκτησαν και κυβέρνησαν τη Γη της Χαναάν από το 330 π.Χ. μέχρι το 70 π.Χ. Οι Ρωμαίοι κατέκτησαν και κυβέρνησαν τη χώρα από το 63 π.Χ. μέχρι το 614 μ.Χ. Γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός και ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στη χώρα.

Πολλοί Εβραίοι στην Παλαιστίνη έγιναν χριστιανοί. Πολλοί από τους αποστόλους ήταν Εβραίοι.

Ως αποτέλεσμα διαμάχης μεταξύ Εβραίων και Χριστιανών πολλοί Εβραίοι έφυγαν από την Παλαιστίνη για τις γειτονικές χώρες.

Οι Άραβες κατέλαβαν την Παλαιστίνη το 638 μ.Χ. και άσκησαν βαθιά επιρροή στη χώρα. Ο ιθαγενής πληθυσμός της Παλαιστίνης εκείνη την εποχή υιοθέτησε την αραβική γλώσσα και πολλοί έγιναν μουσουλμάνοι. Η εξουσία των Αράβων στην Παλαιστίνη διήρκεσε από το 638 μέχρι το 1517 μ.Χ., με εξαίρεση μια σύντομη περίοδο εξουσίας των σταυροφόρων.

Οι Οθωμανοί Τούρκοι κυβέρνησαν την Παλαιστίνη από το 1517 έως το 1918, διάστημα κατά το οποίο ο γηγενής πληθυσμός της Παλαιστίνης παρέμεινε Αραβικός στη γλώσσα και τον πολιτισμό.

----=-------

Οι σημερινοί Παλαιστίνιοι, οι οποίοι αυτοαποκαλούνται Παλαιστίνιοι Άραβες, είναι μουσουλμάνοι και χριστιανοί. Είναι απόγονοι όλων των φυλών και των εθνών που έχουν έζησαν και κατέλαβαν την Παλαιστίνη από την εποχή των Χαναναίων έως τη βρετανική κατοχή της Παλαιστίνης το 1918. Είναι η συνοχή όλων αυτών των φυλών.

Οι Χριστιανοί ανάμεσά τους είναι απόγονοι των πρώτων χριστιανών, οι οποίοι ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό την περίοδο του Ιησού Χριστού και των Αποστόλων.

Οι μουσουλμάνοι είναι εκείνοι που είτε ήταν χριστιανοί ή παγανιστές και οι οποίοι υιοθέτησαν το Ισλάμ μετά την κατάκτηση της Παλαιστίνης από τους Άραβες τον 7ο αιώνα μ.Χ.

Μετριοπαθείς μελετητές έχουν αποδείξει ότι ήταν στη Βαβυλώνα που ο Ιουδαϊσμός έγινε αυτό που ήταν και εξακολουθεί να είναι, υποστηρίζοντας ότι όχι μόνον η εβραϊκή θρησκεία, αλλά όλες οι παραδόσεις του Ιουδαϊσμού, αναπτύχθηκαν στη Βαβυλώνα κατά τη διάρκεια της εξορίας.

Ο καθηγητής H. Graetz αναφέρει ότι "το Βαβυλωνιακό και όχι το Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ έγινε η βασική κατοχή της εβραϊκής φυλής, ανάσα της ζωής της, η ίδια η ψυχή της. '

Στους πρόσφατους αιώνες, το κέντρο των μελετών του Ταλμούδ και, συνεπώς, του Ιουδαϊσμού, ήταν στην Ανατολική Ευρώπη μεταξύ των απογόνων των Χαζάρων.

Οι Χαζάροι είναι λαός τουρκικής καταγωγής, οι οποίοι ζούσαν στο βασίλειο του Καζακστάν στο νότο της Ρωσίας. Μεταστράφηκαν στον Ιουδαϊσμό κατά τον 9ο αιώνα μ.Χ. 

Το 90% περίπου των Εβραίων σήμερα είναι  Χαζαρικής  προέλευσης και δεν έχουν καμία εθνική ή ιστορική σχέση με την Παλαιστίνη.

Ως εκ τούτου, ο σιωνιστικός ιστορικός ισχυρισμός για την Παλαιστίνη είναι αβάσιμος και δεν μπορεί να δικαιωθεί σε ιστορική, εθνική, νομική ή θρησκευτική βάση.

Στο κεφάλαιο 39 υπάρχει λεπτομερής τεκμηρίωση των γεγονότων αυτών με βάση ιστορικές, αρχαιολογικές, εθνογραφικές και βιβλικές πηγές που αποδεικνύουν την πλαστότητα των σιωνιστικών αξιώσεων στην Παλαιστίνη.

Η Παλαιστίνη δεν ήταν ποτέ «η γη του Ισραήλ".

Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ
     

                  

Η σιωνιστική συνωμοσία για την εκδίωξη των Παλαιστινίων από την Παλαιστίνη αρχίζει με τον Τheodore Herzl.

Στην αρχή του ημερολογίου του στις 12 Ιουνίου 1895, ο Herzl έγραφε:

"Όταν καταλάβουμε τη γη, θα φέρουμε άμεσα οφέλη για το κράτος που θα μας δεχθεί. Πρέπει να απαλλοτριώσουμε διακριτικά την ιδιωτική ιδιοκτησία σ αυτά που θα μας ανατεθούν.

Θα προσπαθήσουμε να εξωθήσουμε τον αδέκαρο πληθυσμό κατά μήκος των συνόρων παρέχοντάς του απασχόληση στις περιοχές διέλευσης, ενώ θα τους αρνούμαστε οποιαδήποτε απασχόληση στην περιοχή μας". (1)

Όλα τα Σιωνιστικά Συνέδρια που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης αποφάσισαν να προωθήσουν την ιδέα του Σιωνισμού και να αποστερήσουν από τους Παλαιστίνιους την πατρίδα τους.

Το σιωνιστικό κοινό σχέδιο ή συνωμοσία για να σφετεριστούν τη γη της Παλαιστίνης από τους νόμιμους κατοίκους της περιελάμβανε πολλά βήματα στο «Μεγάλο Σχέδιο».

Στην αρχή του ημερολογίου του την 15 Οκτωβρίου 1898, ο Herzl έγραψε:

"Συζήτηση με τον Bodenheimer για τις απαιτήσεις που θα έχουμε.

Περιοχή: από το Brook της Αιγύπτου μέχρι τον Ευφράτη ...

Μόλις οι Εβραίοι κάτοικοι μιας περιοχής φθάσουν στα 2/3 του πληθυσμού, εβραϊκή διοίκηση τίθεται σε ισχύ πολιτικά ...

Αυτές είναι οι ιδέες του Bodenheimer, εν μέρει εξαιρετικές .. . "(2)

Ο Max Isidor Bodenheimer ήταν Γερμανός Εβραίος δικηγόρος  σιωνιστής ηγέτης. Ήταν μέλος της επιτροπής που ενέκρινε το Πρόγραμμα της Βασιλείας του 1897

Το επόμενο έτος συνόδευσε τον Herzl κατά την επίσκεψή του στην Παλαιστίνη.

Την περίοδο 1897-1921 διετέλεσε μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης.

Ο Bodenheimer ήταν ο συντάκτης του καταστατικού του Εβραϊκού Εθνικού Ταμείου και διευθυντής του την περίοδο 1907 - 1914.

 Το 1935 εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ, και πέθανε το 1940 (3)

Η πρώτη πρακτική εκδήλωση της σιωνιστικής συνωμοσίας συνέβη το 1916. Συνήφθη μυστική συμφωνία μεταξύ του Βρετανικού Υπουργικού Συμβουλίου Πολέμου και των Σιωνιστών ηγετών.

Υπόσχοντο μια «εθνική πατρίδα» στην Παλαιστίνη σε αντάλλαγμα των προσπαθειών τους για να συμμετάσχουν οι ΗΠΑ  στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Samuel Landman του Λονδίνου, προσωπικός γραμματέας του Σιωνιστή ηγέτη Chaim Weizmann και Γραμματέας της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης από το 1917 έως το 1922, επιβεβαίωσε πως

το 1916 η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση σύναψε μυστική συμφωνία με το Βρετανικό Υπουργικό Συμβούλιο Πολέμου, στην οποία η Μεγάλη Βρετανία υποσχέθηκε την Παλαιστίνη στους Σιωνιστές ως πληρωμή για τις σιωνιστικές πιέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες να συμμετάσχουν στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο ως σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο Landman αναφέρει:

"Ο μόνος τρόπος ... να ωθήσουν τον αμερικανικό Πρόεδρο να συμμετάσχει στον πόλεμο ήταν να εξασφαλίσουν τη συνεργασία των Σιωνιστών Εβραίων με την υπόσχεση της Παλαιστίνης, και έτσι να επιστρατεύσουν και να κινητοποιήσουν τις μέχρι τότε ανυποψίαστα ισχυρές δυνάμεις των Σιωνιστών  Εβραίων στην Αμερική και αλλού υπέρ των Συμμάχων σε ένα quid pro quo βάσει σύμβασης. (4)

Ως αποτέλεσμα αυτής της μυστικής συμφωνίας, στις 2 Νοεμβρίου 1917 εκδόθηκε η Διακήρυξη του Μπαλφούρ.

Όριζε:

"Η Κυβέρνηση της αυτής Μεγαλειότητας βλέπει ευνοϊκά την ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής πατρίδας για τους Εβραίους ...

Εννοείται σαφώς ότι δεν θα πρέπει να γίνει τίποτα που να μπορεί να βλάψει τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υφιστάμενων μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη".

Οι Σιωνιστές επεδίωξαν τα συμφέροντά τους κατά τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, στην οποία έθεσαν πρόταση να τους επιτραπεί να δημιουργήσουν ένα σιωνιστικό κράτος στην Παλαιστίνη.

Μία από τις σημαντικότερες διατάξεις αφορούσε την οριοθέτηση των συνόρων.  Πρότειναν ότι:

Τα όρια της Παλαιστίνης θα πρέπει να ακολουθούν τις γενικές γραμμές που αναφέρονται παρακάτω.

Ξεκινώντας από τα βόρεια από ένα σημείο στη Μεσόγειο στην περιοχή της Σιδώνας και ακολουθώντας τις λεκάνες απορροής στους πρόποδες του Λιβάνουμέχρι το Jisr El Karaon, από εκεί στο El Bire, μετά από τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ των δύο λεκάνες του Wadi El Korn και το Wadi Et TEIM, από εκεί προς νότια directtion μετά τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις ανατολικές και δυτικές πλαγιές του Hermon, στην περιοχή του Beit Jenn, από εκεί προς ανατολάς ακολουθώντας τις βόρειες λεκάνες απορροής του Nahr Mughaniye κοντά και δυτικά της Hedjaz Railway.

Στα ανατολικά η γραμμή κοντά και δυτικά της Hedjaz σιδηροδρομικό τερματισμό στον κόλπο της Άκαμπα.

Στο νότο ο μεθοριακός να συμφωνηθεί με την αιγυπτιακή κυβέρνηση. (Έχει αναφερθεί ότι η νότια σύνορα θα εκτείνονται από το Ελ-Αρίς στο βόρειο Σινά στην Άκαμπα στο νότο.) Στη δυτική Μεσόγειο Θάλασσα. (5)

 ---------

Την ίδια περίοδο τριακόσιοι επιφανείς Εβραίοι Αμερικανοί, που εκπροσωπούσαν όλα τα κόμματα των Ηνωμένων Πολιτειών, υπέγραψαν μια δήλωση προς τη Συνδιάσκεψη Ειρήνης.

Παραδόθηκε στον Πρόεδρο Woodrow Wilson για λογαριασμό των υπογραφόντων από τον Γερουσιαστή Julius Kahn στις 4 Μαρτίου, 1919

Αυτοί οι επιφανείς εβραίοι Αμερικανοί δήλωναν, μεταξύ άλλων, τα εξής:

"Καθώς θα τεθεί αναμφισβήτητα υπόψη της προσεχούς Συνδιάσκεψης  μια μελλοντική μορφή κυβέρνησης για την Παλαιστίνη, οι υπογράφοντες πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών, όλοι μαζί μ αυτή τη δήλωση εκθέτουμε τις αντιρρήσεις μας για την ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη, όπως προτείνεται από τις σιωνιστικές οργανώσεις σε αυτή τη χώρα και την Ευρώπη και για το διαχωρισμό των Εβραίων ως εθνικιστικής ομάδας σε οποιαδήποτε χώρα ...

Οι Αμερικανοί Σιωνιστές αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, μόνο ένα μικρό ποσοστό των Εβραίων που ζουν σε αυτή τη χώρα, περίπου 150.000 μέχρι 3.500.000 ...

Υψώνουμε τις φωνές μας προειδοποιώντας και διαμαρτυρόμενοι για την απαίτηση των Σιωνιστών για την αναδιοργάνωση των Εβραίων ως εθνικής μονάδας, στην οποία θα πρέπει να παραχωρηθεί εδαφική κυριαρχία στην Παλαιστίνη.

Αυτή η απαίτηση όχι μόνο παρερμηνεύει την εξέλιξη της ιστορίας των Εβραίων, οι οποίοι έπαψαν να είναι ένα έθνος πριν από  2.000 χρόνια, αλλά περιλαμβάνει τον περιορισμό και την πιθανή ακύρωση των ευρύτερων απαιτήσεων των Εβραίων για πλήρη πολιτικά δικαιώματα και ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις χώρες στις οποίες τα εν λόγω δικαιώματα δεν έχουν ακόμη κατοχυρωθεί.

Για τον απλό λόγο ότι η νέα εποχή στην οποία εισέρχεται ο κόσμος στοχεύει στην εγκαθίδρυση παντού στις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας, απορρίπτουμε το σιωνιστικό σχέδιο για εθνική πατρίδα για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη. "

... Ένα εβραϊκό κράτος περιλαμβάνει βασικούς περιορισμούς ως προς τη φυλή και τη θρησκεία, αλλιώς ο όρος "Εβραίος" δεν σημαίνει τίποτα.

Να ενωθεί Εκκλησία και Κράτος, με οποιαδήποτε μορφή, όπως με την παλαιά εβραϊκή ιεραρχία, θα είναι ένα άλμα δύο χιλιάδες χρόνια προς τα πίσω   ...

Ζητάμε  η Παλαιστίνη να συσταθεί ως μια ελεύθερη και δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης μη αναγνωρίζοντας καμία διάκριση θρησκείας ή φυλής ή εθνοτικής καταγωγής, και με επαρκή ισχύ για να προστατεύσει τη χώρα ενάντια σε οποιαδήποτε επιβουλή.

Δεν θέλουμε να δούμε την Παλαιστίνη, ούτε τώρα ούτε σε οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον, οργανωμένη ως ένα εβραϊκό κράτος. (6)

--------

Η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων υιοθέτησε το Σύμφωνο της Κοινωνίας των Εθνών. Το άρθρο XXII του εν λόγω Συμφώνου αναγνώριζε το λαό της Παλαιστίνης ως προσωρινά ανεξάρτητο έθνος που υπόκειται σε παροχή διοικητικής βοήθειας και συμβουλών από μια Εντολή έως ότου ο λαός της Παλαιστίνης να είναι σε θέση να σταθεί μόνος του.

Ενώ εγγράφετο η Εντολή για την Παλαιστίνη, οι Σιωνιστές πίεσαν τη Βρετανική Κυβέρνηση και τις Συμμαχικές Δυνάμεις να εντάξουν τη Διακήρυξη Μπαλφούρ στην Εντολή της Παλαιστίνης.

Το άρθρο 2 της Εντολής για την Παλαιστίνη όριζε:

« Η Εντολή θα είναι υπεύθυνη να θέσει τη χώρα κάτω από τέτοιες πολιτικές, διοικητικές και οικονομικές συνθήκες, ώστε να  διασφαλιστεί η δημιουργία μιας εβραϊκής εθνικής πατρίδας, όπως ορίζεται στο προοίμιο, και η ανάπτυξη αυτοδιοικούμενων ιδρυμάτων, καθώς επίσης και η διασφάλιση των πολιτικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων όλων των κατοίκων της Παλαιστίνης, ανεξάρτητα από φυλή και θρησκεία.

Σύμφωνα με τους όρους του άρθρου XXII του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών και των αρχών που είχαν υιοθετηθεί από την Κοινωνία των Εθνών όσον αφορούσε τις Εντολές, η Παλαιστίνη τέθηκε υπό Εντολή τύπου Α  και η Μεγάλη Βρετανία διορίστηκε ο Εντέλλων.

Υπό τους Οθωμανούς Τούρκους το 1914, ο πληθυσμός της Παλαιστίνης αποτελούνταν από 634.000 μουσουλμάνους και χριστιανούς Άραβες και 55.000 Εβραίους που είχαν μεταναστεύσει από την Ευρώπη, κυρίως από τη Ρωσία.

 «Στις αρχές του 16ου αιώνα, ο εβραϊκός πληθυσμός της Παλαιστίνης υπολογίζεται όχι περισσότερος από 5.000. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Εβραϊκός πληθυσμός είχε αυξηθεί σε περίπου 12.000 και το 1882 σε περίπου 24.000.» (7)

 -------- 

Αμέσως μετά τη δημοσίευση της Διακήρυξης Balfour το 1918, ξέσπασαν ταραχές μεταξύ Εβραίων και Αράβων στην Παλαιστίνη. Η ένταση συνεχίστηκε μέχρι το 1922

Το 1922 ο Ουίνστων Τσόρτσιλ ήταν ο Γενικός Γραμματέας των Αποικιών. Εξέδωσε μια Λευκή Βίβλο στις 20 Ιουνίου 1922 στην οποία δήλωνε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

"Μη εξουσιοδοτημένες δηλώσεις έχουν γίνει ότι σκοπός είναι να δημιουργηθεί μια εξολοκλήρου εβραϊκή Παλαιστίνη. Έχουν χρησιμοποιηθεί φράσεις, όπως ότι η Παλαιστίνη πρόκειται  να γίνει "τόσο εβραϊκή όσο η Αγγλία είναι αγγλική.

Η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας θεωρεί οποιεσδήποτε τέτοιες προσδοκίες ανεφάρμοστες και δεν υπάρχει τέτοιος στόχος ενόψει. Ούτε έχει ποτέ διανοηθεί, όπως φαίνεται να φοβούνται στην Αραβική Αντιπροσωπεία, η εξαφάνιση ή υποταγή του Αραβικού πληθυσμού, της γλώσσας ή του πολιτισμού στην Παλαιστίνη.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι οι όροι της Διακήρυξης δεν προβλέπουν ότι η Παλαιστίνη ως σύνολο θα πρέπει να μετατραπεί σε εβραϊκή εθνική πατρίδα, αλλά ότι μια τέτοια πατρίδα θα έχει βάση στην Παλαιστίνη.

... Όταν ρωτάει κανείς τι εννοείται με ανάπτυξη Εβραϊκής Εθνικής Πατρίδας στην Παλαιστίνη, μπορεί να απαντηθεί ότι δεν είναι η επιβολή μιας εβραϊκής εθνικότητας επάνω στους κατοίκους της Παλαιστίνης ως σύνολο, αλλά η περαιτέρω ανάπτυξη της υπάρχουσας εβραϊκής κοινότητας ...

Αυτή, λοιπόν, είναι η ερμηνεία που θέτει η Κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας στην διακήρυξη του 1917 και με αυτή την κατανόηση. Ο Γενικός Γραμματέας είναι της γνώμης ότι δεν περιέχει ούτε υπονοεί κάτι που χρειάζεται να προκαλέσει  συναγερμό στον αραβικό πληθυσμό της Παλαιστίνης ή απογοήτευση για τους Εβραίους. (8)

------

Από το 1919 ως το 1935, έγιναν πολλές αραβικές εξεγέρσεις  σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στέρηση της ανεξαρτησίας ως κράτους της Παλαιστίνης, όπως δόθηκε η ανεξαρτησία σ όλα τα εδάφη υπό Εντολή είτε κατηγορίας Α, ή Β ή C .

Η Βρετανική κυβέρνηση έστειλε μια Βασιλική Επιτροπή το 1937 για τη διερεύνηση των αιτίων των ταραχών στην Παλαιστίνη, και στη συνέχεια, το 1938, έστειλε την Επιτροπή Woodhead, η οποία πρότεινε να διαχωριστεί  η Παλαιστίνη μεταξύ του γηγενούς πληθυσμού και των Εβραίων μεταναστών.

Η Βρετανική κυβέρνηση στις 9 Νοεμβρίου 1938, εξέδωσε δήλωση με την οποία απέρριπτε την πρόταση της Επιτροπής  Woodhead και στην οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Ανακοινώνεται το συμπέρασμα της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας ότι η διερεύνηση από την Επιτροπή έχει δείξει ότι οι πολιτικές, διοικητικές και οικονομικές δυσκολίες που υπεισέρχονται στην πρόταση για  δημιουργία ανεξάρτητου αραβικού και εβραϊκού κράτους μέσα στην Παλαιστίνη είναι τόσο μεγάλες, ώστε αυτή η λύση του προβλήματος είναι ανέφικτη. "(9)

---------

Η Βρετανική κυβέρνηση διοργάνωσε διάσκεψη στο Λονδίνο το 1939, στην οποία εκπρόσωποι της βρετανικής κυβέρνησης  συναντήθηκαν με εκπροσώπους του παλαιστινιακού λαού και εκπροσώπους των αραβικών κρατών. Συνάντησαν επίσης εκπροσώπους του Εβραϊκού Πρακτορείου για την Παλαιστίνη.

Στο τέλος της διάσκεψης, η Βρετανική κυβέρνηση εξέδωσε τη Λευκή Βίβλο στις 17 Μαΐου 1939, η οποία ανέφερε, εν μέρει, τα ακόλουθα:

1.  Η πρόταση της διχοτόμησης που συνιστάται από τη Βασιλική Επιτροπή, δηλαδή η δημιουργία αυτοτελούς ανεξάρτητου Αραβικού και Εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη, αποδείχθηκε  ανέφικτη.

2. Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας δηλώνει σήμερα κατηγορηματικά ότι δεν αποτελεί μέρος της πολιτικής της ότι η Παλαιστίνη πρέπει να γίνει εβραϊκό κράτος. Το θεωρούν μάλιστα αντίθετο προς τις υποχρεώσεις τους προς τους Άραβες στο πλαίσιο της εντολής, καθώς και με τις διαβεβαιώσεις που έχουν δοθεί στον αραβικό λαό στο παρελθόν, ότι ο Αραβικός πληθυσμός της Παλαιστίνης δεν θα γίνει υπήκοος σε ένα εβραϊκό κράτος παρά τη θέλησή του.

3 Ο στόχος της Κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας είναι η δημιουργία εντός δέκα ετών ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους. Το ανεξάρτητο κράτος θα πρέπει να είναι εκείνο στο οποίο οι Άραβες και οι Εβραίοι θα συμμετέχουν στην κυβέρνηση με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ότι θα διασφαλίζονται τα ουσιώδη συμφέροντα της κάθε κοινότητας.

Της ίδρυσης του ανεξάρτητου κράτους θα προηγηθεί μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας θα διατηρεί την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας. (10) 

--------

Οι Σιωνιστές απέρριψαν τη Βρετανική Λευκή Βίβλο  και επαναστάτησαν εναντίον της Βρετανικής διοίκησης της Παλαιστίνης.

Από το 1939 μέχρι το1948 οι τρεις σιωνιστικές τρομοκρατικές συμμορίες (η Hagana, η Irgun και Stern) διέπραξαν τα πιο ποταπά εγκλήματα και σφαγές εναντίον του άμαχου αραβικού πληθυσμού, καθώς και κατά των βρετανικών αρχών στην Παλαιστίνη.

Πρακτικά κάθε πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης στο λεγόμενο σήμερα Ισραήλ ήταν μέλος μιας από αυτές τις τρεις σιωνιστικές τρομοκρατικές συμμορίες.

Ο Μεναχέμ Μπέγκιν και ο Itzhak Ysernitzky (γνωστός σήμερα ως Yitzhak Shamir), ήταν οι ηγέτες της χειρότερης από τις συμμορίες, δηλαδή του Irgun Z'vai Leumi και του Stern Gang, οι οποίες και οι δύο διέπραξαν χιλιάδες τρομοκρατικά εγκλήματα  και σφαγές, συμπεριλαμβανομένης της ανατίναξης του ξενοδοχείου King David στις 23 Ιουλίου 1947, κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους 91 άτομα και 45 τραυματίστηκαν σοβαρά.

Στα Κεφάλαια 4, 5, 6 και 7 της παρούσης Εγκυκλοπαίδειας, τεκμηριώνουμε τη σιωνιστική τρομοκρατία μεταξύ 1939 και 1948.

Αυτά τα κεφάλαια περιέχουν αδιαφιλονίκητη απόδειξη των Σιωνιστικών εγκλημάτων με τη μορφή επίσημων εκθέσεων από το Βρετανό Ύπατο Αρμοστή για την Παλαιστίνη στο υπουργείο Αποικιών στο Λονδίνο και από το Διοικητή της των βρετανικών δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο πολεμικό γραφείο στο Λονδίνο. Τα έγγραφα αυτά φωτοτυπήθηκαν από τα αρχεία του Foreign Office, του Αποικιακού Γραφείου και του Γραφείου Πολέμου στο  Γραφείο Δημοσίων Αρχείων, Kew Gardens, Surrey, Ηνωμένο Βασίλειο.

 --------

Την περίοδο 1945-1947, αντιμέτωπη με την εβραϊκή τρομοκρατία, η Βρετανική κυβέρνηση προσπάθησε να βρει μια ειρηνική διευθέτηση του προβλήματος της Παλαιστίνης, αλλά δεν ήταν σε θέση να το κάνει. Για αυτό, υπέβαλε το πρόβλημα της Παλαιστίνης στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πρότεινε στις 29 Νοεμβρίου 1947 να διαχωρίσει την Παλαιστίνη σε ένα αραβικό κράτος, ένα εβραϊκό κράτος και μια διεθνή κυριότητα για την περιοχή της Ιερουσαλήμ.

Όταν κατέστη σαφές ότι η διχοτόμηση δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί, παρά μόνον με επιβολή ισχύος, τον Απρίλιο του 1948, το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε μια ιδιαίτερη σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης να εξετάσει περαιτέρω τη μελλοντική κυβέρνηση της Παλαιστίνης.

Η αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Πολιτειών κατέθεσε ψήφισμα για να τεθεί η Παλαιστίνη υπό κηδεμονία επί πέντε έτη κατά τα οποία θα μπορούσε να βρεθεί μια ειρηνική λύση για το πρόβλημα της Παλαιστίνης. Η Βρετανική δύναμη Εντολής δήλωσε ότι θα τερματίσει τη θητεία της στην Παλαιστίνη την 15η του Μάη 1948.

--------

Το 1948 υπήρχαν στην Παλαιστίνη

-          1.440.000 χριστιανοί και μουσουλμάνοι Άραβες οι οποίοι ήταν οι αυτόχθονες πολίτες της Παλαιστίνης,

-          253,700 Εβραίοι που ήταν αυτόχθονες πολίτες της Παλαιστίνης,

-          247.000 Εβραίοι που είχαν πολιτογραφηθεί Παλαιστίνιοι πολίτες, και

-          216.000 Εβραίοι που ήταν αλλοδαποί και παράνομοι μετανάστες. "

Οι Παλαιστίνιοι Άραβες πολίτες ήταν 74% του πληθυσμο, και οι Εβραίοι πολίτες 26%.

Το 1948, υπήρχαν στην Παλαιστίνη 4 πόλεις και κωμοπόλεις με μικτό αραβικό και εβραϊκό πληθυσμό: οι Safad, Τιβεριάς, Χάιφα και η Ιερουσαλήμ Υπήρχαν επίσης 91 πόλεις, μεγάλες και μικρές που κατοικούνταν μόνο από  Άραβες. Υπήρχαν συνολικά 833 Αραβικές κωμοπόλεις και χωριά. Υπήρχαν 6 εβραϊκές πόλεις, 21 εβραϊκοί αστικοί οικισμοί και 266 εβραϊκοί αγροτικοί οικισμοί (12)

Οι Παλαιστίνιοι Άραβες κατείχαν 24.670.455 στρέμματα γης και οι Εβραίοι κατείχαν 1.514.247 στρέμματα. (13)

Οι Παλαιστίνιοι Άραβες και Εβραίοι ήταν ανεπτυγμένοι πολιτικά. Υπήρχαν 309 Άραβες και 174 Εβραίοι που υπηρετούσαν ως υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι στην κεντρική κυβέρνηση της Παλαιστίνης. Υπήρχαν, επίσης, 30. 78 Άραβες και 9.276 Εβραίοι που υπηρετούσαν ως υπάλληλος της κυβέρνησης της Παλαιστίνης. (14)

Η Παλαιστίνη είχε τοπική κυβέρνηση. Υπήρχαν 24 Δημοτικά Συμβούλια  εκ των οποίων τα 4 ήταν μικτά, 18 ήταν αραβικά και 2 εβραϊκά. Υπήρχαν 40 συμβούλια χωριών, όλα αραβικά. (15)

Οι 'Αραβες είχαν πέντε πολιτικά κόμματα και οι Εβραίοι Έντεκα (16).

 ---------

Τα κεφάλαια 1, 2 και 3:

- Η σύγχρονη ιστορία της Παλαιστίνης,

- Οι Άραβες της Παλαιστίνης ήταν ένα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά ανεπτυγμένο έθνος

- Η ιδιοκτησία κεφαλαίου στην Παλαιστίνη

περιέχουν τα στοιχεία που τεκμηριώνουν ότι η Παλαιστίνη σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ήταν ένα προσωρινά ανεξάρτητο έθνος με διοικητική συνδρομή υπό τη Βρετανική Εντολή.

Η Παλαιστίνη είχε τα δικά της καθορισμένα σύνορα  αναγνωρισμένα διεθνώς, τη δική της εθνότητα, το δικό της νόμισμα, και συμμετείχε σε εκατοντάδες Διεθνείς Συμφωνίες. Ο ιθαγενής πληθυσμός της Παλαιστίνης έχει το δικαίωμα σε αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία.

Οι Παλαιστίνιοι ήταν ένα καλά ανεπτυγμένο κυρίαρχο έθνος. Η πλήρης άσκηση της κυριαρχίας της ήταν λανθάνουσα σε αναμονή της λήξης της Βρετανικής Εντολής. Σύμφωνα με το άρθρο 28 της Εντολής, με τη λήξη της Εντολής το έδαφος της Παλαιστίνης θα πέρναγε στον έλεγχο της κυβέρνησης της Παλαιστίνης. Γι αυτό, με τη λήξη της Εντολής στις 15 Μαΐου του 1948, η κυριαρχία αποδόθηκε πλήρως στον πληθυσμό της Παλαιστίνης που ήταν 74% Παλαιστίνιοι Άραβες και 26%  Παλαιστίνιοι Εβραίοι.

Η Παλαιστίνη έγινε ένα κυρίαρχο, ανεξάρτητο κράτος σε εκπλήρωση της παραγράφου 4 του άρθρου 22 του Συμφώνου της Κοινωνίας των Εθνών, των όρων της Βρετανικής Εντολής, της Βρετανικής Λευκής Βίβλου του 1922, της Βρετανικής Λευκής Βίβλου του 1939 και σύμφωνα με τα αναφαίρετα δικαιώματα του λαού της Παλαιστίνης στην αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία.

 --------

Στις 14 Μαΐου 1948, ενώ η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών συζητούσε το ψήφισμα Κηδεμονίας της Παλαιστίνης,

37 Σιωνιστές ηγέτες συναντήθηκαν στο Τελ Αβίβ και εξέδωσαν τη λεγόμενη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας.

Μόνο ένας απ αυτούς τους Σιωνιστές ηγέτες είχε γεννηθεί στην Παλαιστίνη. Ένας είχε γεννηθεί στην Υεμένη  και οι άλλοι τριάντα πέντε είχαν γεννηθεί στη Ρωσία, την Πολωνία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτή η Διακήρυξη από Σιωνιστές Εβραίους ξένης προέλευσης δεν έχει καμία ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου.

Η Εβραϊκή μειονότητα δεν είχε κανένα δικαίωμα να ανακηρύξει ανεξάρτητο κράτος σε έδαφος που ανήκε στο Παλαιστινιακό Αραβικό έθνος.

Έχουμε παρουσιάσει τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου στο  Κεφάλαιο 37 όπου αποδεικνύεται ότι το λεγόμενο Ισραήλ δεν είναι κράτος ούτε στην πραγματικότητα ούτε με το Διεθνές Δίκαιο. Σύμφωνα με το δόγμα της μη-αναγνώρισης, η εβραϊκή μειονότητα δεν μπορούσε να αναγνωριστεί νομίμως κράτος ή να γίνει δεκτή προς ένταξη στα Ηνωμένα Έθνη.

  

Σιωνιστικά Εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονία

Η Σιωνιστική μειονότητα στην Παλαιστίνη εξεγερθείσα κατά της Παλαιστινιακής Αραβικής πλειοψηφίας, παραβίασε την εδαφική ακεραιότητα της Παλαιστίνης και διέπραξε εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα κατά της ειρήνης και γενοκτονία. Αυτά τα εγκλήματα τεκμηριώνονται στα κεφάλαια 9, 10, 11, 12, 13 και 14.

-------

Στο κεφάλαιο 9: Η Συνωμοσία για την εκδίωξη και απέλαση των Παλαιστινίων Αράβων, 1948-1950

βλέπουμε πως οι Σιωνιστές ηγέτες συνωμότησαν να εκδιώξουν τους Παλαιστίνιους Άραβες από τα εδάφη που κατείχαν το 1948-1950, μέσω σφαγών και βίας. Όλες οι πόλεις και τα χωριά υπέφεραν απ αυτά τα εγκλήματα.

Σε πολλά χωριά η οργάνωση Hagana ή και η Irgun Z'vai διέταζαν τους χωρικούς να συγκεντρωθούν σε ένα μέρος και στη συνέχεια εκτελούσαν είκοσι - τριάντα ανθρώπους μπροστά σ όλο το χωριό, λέγοντάς στους επιζώντες ότι αν δεν φύγουν με τα φορτηγά που τους περίμεναν, θα τους εκτελούσαν όλους.

Οι Σιωνιστές οδηγούσαν τα φορτηγά στα σύνορα του Λιβάνου και της Συρίας και με την απειλή των όπλων τους ανάγκαζαν να διασχίζουν τα σύνορα.

Ο Παλαιστινιακός πληθυσμός που εκδιώχθηκε από το 1948 μέχρι το 1950 ήταν 800.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

 ------

Στο κεφάλαιο 10: Παραδείγματα σφαγών που διαπράχθηκαν από τους Σιωνιστές,

δείχνουμε πως οι Σιωνιστές ηγέτες διέπραξαν εκατοντάδες προμελετημένες σφαγές για πολιτικούς λόγους.

Τα παρακάτω είναι μόνο λίγα παραδείγματα:

- Η σφαγή στο ξενοδοχείο King David στις 22, Ιουλίου 1946

- Η σφαγή στο ξενοδοχείο Semiramis Hotel στις 5 Ιαν 194

- Η σφαγή στο DeirYassin στις 9η Απριλίου 1948

- Η σφαγή στο  Daway στις 29 Οκτωβρίου 1948

- Η σφαγή στο Kibya στις 14 Οκτωβρίου 1953

- Η σφαγή στο Kafr Cassim στις 29 Οκτωβρίου 1956

- Η σφαγή στο USS Liberty στις 8 Ιουν 1967

- Η σφαγή στο Boeing 727 της Λιβύης στις 21 Φεβρουαρίου 1973,

- Η σφαγή στα στρατόπεδα προσφύγων Sabra and Shatila στις  16 έως 18 Σεπ 1982.

Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Benny Morris αναφέρει πως περιέγραψε τη σφαγή στο Dawayma, ο S. Kaplan, μέλος του Mapam, χαρακτηριστική του τρόπου των Σιωνιστικών σφαγών:

"Το πρώτο (κύμα) των κατακτητών σκότωσε περίπου 80 έως 100 Άραβες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

Τα παιδιά τα σκότωσαν σπάζοντας τα κεφάλια τους με σιδεριές. «Δεν υπήρχε ούτε ένα σπίτι χωρίς νεκρούς», έγραφε ο Kaplan.

Ο πληροφοριότης του Kaplan, που έφθασε αμέσως μετά με το δεύτερο κύμα, ανέφερε ότι οι Άραβες άντρες και γυναίκες που απέμειναν αποκλείστηκαν στα σπίτια τους χωρίς τροφή και νερό. Κατέφθασαν πυροτεχνουργοί και ανατίναξαν τα σπίτια.

Ένας διοικητής διέταξε έναν πυροτεχνουργό να βάλει δύο ηλικιωμένες γυναίκες μέσα σ ένα συγκεκριμένο σπίτι ... και μετά να το  ανατινάξει. Αυτός αρνήθηκε ... Ο διοικητής διέταξε τότε τους άντρες του να μπουν μέσα με τις ηλικιωμένες γυναίκες και να τις "περιποιηθούν". Ένας στρατιώτης υπερηφανευόταν ότι είχε βιάσει μια γυναίκα και στη συνέχεια την εκτέλεσε.

«Μια γυναίκα που είχε γεννήσει πρόσφατα με το μωρό στην αγκαλιά της  διετάχθη να καθαρίσει την αυλή που έτρωγαν οι στρατιώτες. Εργάστηκε μια δυο μέρες και μετά την εκτέλεσαν μαζί με το μωρό της."

Σύμφωνα με τον Kaplan, "καλλιεργημένοι αξιωματικοί ... είχαν μετατραπεί σε άγριους δολοφόνους, όχι στη ζέση του αγώνα ... αλλά στη βάση ενός συνειδητού σχεδίου απομάκρυνσης και καταστροφής.

«Όσο λιγότεροι Άραβες έμεναν, τόσο το καλύτερο». Αυτό ήταν το μότο για τις φρικαλεότητες.» (17)

Ο Benny Morris αναφέρει ότι

«Αυτή η θηριωδία εκτελέστηκε από τον 8η ταξιαρχία, αλλά υπάρχουν πολλοί (πρώην μέλη) του LHI, Γάλλοι, Μαροκινοί, που έρρεπαν σε αυτή τη συμπεριφορά." (I8)

LHI ήταν το εβραϊκό ακρωνύμιο της Stern Gang, της τρομοκρατικής οργάνωσης με επικεφαλής τον Yitzhak Shamir.

 --------

Στο κεφάλαιο ΙΙ - 1: Σβήνοντας αραβικές πόλεις και χωριά της Παλαιστίνης από το χάρτη και μετατρέποντάς τα σε εβραϊκούς οικισμούς

- 2 Σφετερισμός Αραβικών Σπιτιών και Διαμερισμάτων σε δώδεκα πόλεις για εγκατλάσταση Εβραίων,

δείχνουμε πως οι Σιωνιστές έσβησαν από το χάρτη της Παλαιστίνης 492 Παλαιστινιακές Αραβικές κωμοπόλεις και χωριά και τοποθεσίες Βεδουίνων και σφετερίστηκαν ή  κατέστρεψαν όλα τα σπίτια των Παλαιστινίων και όλα τα εδάφη τους για να ανεγείρουν εβραϊκούς οικισμούς σ αυτά.

Το 1969, ο στρατηγός Μοσέ Νταγιάν δήλωσε:

" Ήρθαμε σε αυτή τη χώρα η οποία κατοικείτο ήδη από Άραβες και εγκαθιστούμε εδώ ένα εβραϊκό κράτος.

Τα Εβραϊκά χωριά χτίστηκαν στη θέση των αραβικών χωριών. Δεν ξέρετε ούτε τα ονόματα αυτών των Αραβικών χωριών και δεν σας κατηγορώ, γιατί εκείνα τα βιβλία γεωγραφίας δεν υπάρχουν πλέον. Ούτε τα βιβλία υπάρχουν, ούτε τα χωριά.

Το Nahalat έγινε στη θέση του Mahalul, το Gevat στη θέση του Jibt, το Sarid στη θέση του Haneifa, το Kefar Yehoshua στη θέση του Tell Shaman.

Δεν υπάρχει ούτε ένας χώρος χτισμένος σε αυτή τη χώρα που να μην είχε πριν Αραβικό πληθυσμό."(19)

Το 1988 ο στρατηγός Rehav'am Zeevi είπε:

«Περισσότερες από 400 αραβικές τοποθεσίες που υπήρχαν ακόμη τη δεκαετία του 1940 έχουν αντικατασταθεί από εβραϊκούς οικισμούς." (20)

Επίσημη δημοσίευση του Εβραϊκού Εθνικού Ταμείου, ανέφερε:

To Εβραϊκό Εθνικό Ταμείο και ιδιώτες Εβραίοι ιδιοκτήτες κατέχουν λιγότερο από δύο εκατομμύρια στρέμματα.

Σχεδόν όλο το υπόλοιπο ανήκουν με βάση το νόμο σε Άραβες  ιδιοκτήτες, πολλοί από τους οποίους έχουν εγκαταλείψει τη χώρα.

Όποια και αν είναι η τελική τύχη των Άράβων αυτών είναι πρόδηλο ότι το νόμιμο δικαίωμά τους στη γη και την περιουσία τους στο Ισραήλ δεν μπορεί να ακυρωθεί. Κατάκτηση με την ισχύ των όπλων, με βάση το νόμο ή την ηθική, δεν μπορεί να καταργήσει τα δικαιώματα του νόμιμου ιδιοκτήτη στην περιουσία του. (21)

Οι Σιωνιστές σφετερίστηκαν το 90% του συνόλου των αραβικών σπιτιών, συγκροτημάτων, εμπορικών κτιρίων και βιομηχανικών εγκαταστάσεων σε 12 αραβικές πόλεις και κωμοπόλεις.

Αυτό επιβεβαιώνεται από τον Martin Buber, ο οποίος ήταν καθηγητής στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο:

" ... Μόνο τότε οι παλιοί και οι νέοι στη χώρα μας θα συνειδητοποιήσουν πόσο μεγάλη ήταν η ευθύνη μας σε αυτούς τους εξαθλιωμένους Άραβες πρόσφυγες στις πόλεις των οποίων εγκαταστάθηκαν Εβραίοι που μεταφέρθηκαν από μακριά, 

τα σπίτια των οποίων έχουμε κληρονομήσει,  

στα χωράφια των οποίων σπέρνουμε και θερίζουμε, μαζεύουμε τα φρούτα από τους κήπους τους οπωρώνες και αμπελώνες τους

 και στις πόλεις που τους κλέψαμε εγκαθιστούμε ιδρύματα εκπαίδευσης,  φιλανθρωπίας και προσευχής,

 ενώ  φλυαρούμε και παραληρούμε ότι είμαστε  ο  «λαός της Βίβλου» και το «φως των εθνών!" (22)

------

Στο κεφάλαιο 12: Λεηλασίες, Λαφυραγώγηση, Αρπαγή και  Καταστροφή της Προσωπικής και Ακίνητης περιουσίας των Παλαιστινίων σε δώδεκα πόλεις και 492 κωμοπόλεις και χωριά την περίοδο 1948-1967,

δείχνουμε πως οι Σιωνιστές διέπραξαν τα εγκλήματα της λεηλασίας, λαφυραγώγησης, υφαρπαγής και καταστροφής όλης της προσωπικής και ακίνητης περιουσίας των Παλαιστινίων σε δώδεκα πόλεις και 492 κωμοπόλεις και  χωριά.

Λεηλάτησαν και λαφυραγώγησαν έπιπλα, χαλιά, προσωπικά αντικείμενα, κοσμήματα, ηλεκτρικές συσκευές, όλα τα κινητά υπάρχοντά που ανήκαν σε Παλαιστινίους, συμπεριλαμβανομένων όλων των αγαθών και εμπορευμάτων σε καταστήματα και εμπορικά κτίρια.

Ο Tom Segev αναφέρει στο βιβλίο του «Ο πρώτος Ισραηλινός», 1949:

" Χρόνια αργότερα, ο Custodian αφαίρεσε το πέπλο της μυστικότητας: "Οι επιθεωρητές βρήκαν τα περισσότερα σπίτια σπασμένα, και σπάνια είχε απομείνει κάποιο έπιπλο μέσαί." Στα απομνημονεύματά του ότι: "Ρούχα, οικοσκευές, κοσμήματα, κρεβάτι - εκτός από στρώματα - δεν έφτασαν ποτέ τις αποθήκες. Περισσότερα από 50.000 Αραβικά σπίτια είχαν εγκαταλειφθεί, αλλά μόνο 509 χαλιά έφτασαν στις αποθήκες του Θεματοφύλακα .» (23)

-------

Στο κεφάλαιο 13: Η Καταστροφή, Βεβήλωση και Σφετερισμός των Μουσουλμανικών Αγίων Τόπων και η παραβίαση των θρησκευτικών δικαιωμάτων των Μουσουλμάνων,

δείχνουμε πώς από το 1948 έως το 1950 οι Σιωνιστικές δυνάμεις κατέστρεψαν ολοσχερώς και εξαφάνισαν 480 μουσουλμανικά τεμένη και μετέτρεψαν 14 μουσουλμανικά τεμένη σε εργοστάσια, κλαμπ κ.α.

Κατέστρεψαν εντελώς 410 μουσουλμανικά νεκροταφεία, ισοπεδώνοντας με μπουλντόζες τα πάντα.

Το ξενοδοχείο Hilton  στο Τελ Αβίβ χτίστηκε πάνω στο μουσουλμανικό νεκροταφείο Abed Al Nabi.

Οι Σιωνιστές κατέλαβαν όλες τις μουσουλμανικές θρησκευτικές περιουσίες (περιουσία Waqf) στις δώδεκα μεγάλες πόλεις που κατέλαβαν και σε πολλά χωριά,  σφετεριζόμενοι κτίρια, εδάφη, καταστήματα και άλλα περιουσιακά στοιχεία των εν λόγω θρησκευτικών φιλανθρωπικών ιδρυμάτων.

Όταν κατέλαβαν την Παλιά Ιερουσαλήμ το 1967, οι Σιωνιστές βεβήλωσαν το τζαμί Al Aqsa και ανατίναξαν 135 κτίρια και τζαμιά που ανήκαν στη μουσουλμανική Waqf στην Παλιά Ιερουσαλήμ, προκειμένου να καθαρίσουν  το χώρο για μια πλατεία μπροστά από το Al Buraq, το Δυτικό Τείχος του  Aqsa, το οποίο ονομάζεται από τους Εβραίους "Τείχος των Δακρύων."

--------

Οι Σιωνιστές παραπλανούν τους Εβραίους του κόσμου ισχυριζόμενοι ότι ήταν μέρος του ναού που χτίστηκε από τον Σολομώντα ή του ναού που χτίστηκε από τον βασιλιά Ηρώδη. Στην πραγματικότητα, ήταν ένα τείχος που χτίστηκε από τους μουσουλμάνους Άραβες.

Αυτό ήταν το συμπέρασμα της έρευνας που διεξήγαγε η Κοινωνία των Εθνών το 1929, η οποία επιβεβαιώθηκε από την Εξουσία της Εντολής σε Συμβούλιο το 1931, η οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων:

"Στους μουσουλμάνους ανήκει η αποκλειστική ιδιοκτησία και τα μοναδικά δικαιώματα ιδιοκτησίας του Δυτικού Τείχους, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της περιοχής Haram-esh-Sherif, η οποία είναι ιδιοκτησία της Waqf.

Στους Μουσουλμάνους ανήκει, επίσης και η κυριότητα του πεζοδρομίου μπροστά από το Τείχος και το παρακείμενο λεγόμενο Moghrabi (Μαρόκου) τετράγωνο απέναντι από το Τείχος, στο μέτρο που η τελευταία αναφερόμενη ιδιοκτησία ήταν της Waqf υπό τον μουσουλμανικό νόμο της Σαρία, και είναι αφιερωμένο για φιλανθρωπικούς σκοπούς. (24)

Παρά το γεγονός ότι το Δυτικό Τείχος του τζαμιού Al Aqsa, κακώς ονομαζόμενου «Τείχος των Δακρύων», δεν ανήκει στους Εβραίους, και δεν είναι Εβραϊκός ιερός τόπος, οι ισραηλινές αρχές στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και εβραϊκές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο διεξάγουν μια απατηλή παγκόσμια εκστρατεία προπαγάνδας για να εξαπατήσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη να πιστέψει ότι είναι εβραϊκός ιερός τόπος.

----------

Σιωνιστικές ζηλωτές συνεχώς προσπαθούν να βεβηλώσουν το τζαμί Al Aqsa. Κάποιοι προσπάθησαν να κάψουν τον ιερό τόπο ή να τον ανατινάξουν.

Σιωνιστικές ζηλωτές συνεχώς καταπατούν την περιοχή του Al Harem Ελ Σαρίφ και Al Aqsa, προκειμένου να τους αναγνωριστεί το δικαίωμα να προσεύχονται στην περιοχή ως ένα προοίμιο για την ισοπέδωση του και την οικοδόμηση στη θέση του εβραϊκού ναού.

Από το 1967, οι ισραηλινές αρχές έχουν παραβιάσει μουσουλμανικά δικαιώματα στο τέμενος Ibrahimi (Τζαμί των Πατριαρχών) στη Χεβρώνα, περιορίζοντας τις μουσουλμανικές προσευχές μόνο τις Παρασκευές.

Εβραίοι τουρίστες έχουν βεβηλώσει αυτό το ιερό τέμενος και έχουν συχνά γελοιοποιήσει τους μουσουλμάνουςι ενώ προσεύοταν.

Σε αντίθεση με τα μουσουλμανικά δικαιώματα, οι Εβραίοι σφετερίστηκαν το τζαμί και άρχισαν να χρησιμοποιούν μέρος του για εβραϊκή προσευχή.

Εβραίοι κατασκεύασαν μια στέγη σε μέρος του τζαμιού, με σκοπό την μετατροπή του σε εβραϊκή συναγωγή

 -------- 

Στο κεφάλαιο 14: Η καταστροφή και Βεβήλωση των Χριστιανικών Αγίων Τόπων καιη Παραβίαση των Χριστιανικών Θρησκευτικών Δικαιωμάτων,

δείχνουμε πως όταν οι Σιωνιστές κατέλαβαν το 80% της Παλαιστίνης το 1948 βεβήλωσαν εκατοντάδες χριστιανικές εκκλησίες και νεκροταφεία.

Ως παράδειγμα μαρτυρίας της σιωνιστικής βεβήλωσης και λεηλασίας των Χριστιανικών ιερών τόπων παραθέτουμε την προσφυγή του σεβασμιότατου Thomas MacMahon, Γραμματέα της Καθολικής Ένωσης Εγγύς Ανατολής της Νέας Υόρκης, στο Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στις 20, Αυγούστου 1948:

"Υπάρχουν συνεχώς κάποιες παραβιάσεις και βεβηλώσεις των καθολικών ιερών τόπων. Η έκθεση του Associated Press στις 19 Αυγούστου, 1948 επιβεβαίωσε ότι οι εβραϊκές δυνάμεις διέπραξαν εγκληματικές πράξεις κατά 12 Ρωμαιοκαθολικών ιδρυμάτων στη Βόρεια Παλαιστίνη ... Επτά εκκλησίες, μοναστήρια και νοσοκομεία έχουν λεηλατηθεί από τους Εβραίους και άλλα έχουν καταληφθεί δια της βίας.

Οι Σιωνιστές επίσης ανατίναξαν και έσπασαν τους περισσότερους από τους τάφους, τους μαρμάρινους σταυρούς, τα αγάλματα αγγέλων και τις επιγραφές στους τάφους στο ελληνικό ορθόδοξο κοιμητήριο στο βουνό Σιών.

Το Καθολικό κοιμητήριο στο βουνό Σιών έτυχε παρόμοιας συμπεριφοράς. Ο ίδιος ο πατέρας Andres, Γενικός Πληρεξούσιος στους Αγίους Τόπους, δήλωσε:

«Οι Εβραίοι έσυραν τα πτώματα έξω από τους τάφους και διασκόρπισαν τα φέρετρα και τα υπολείμματα των νεκρών  γύρω από το νεκροταφείο."

Το 1952 οι Σιωνιστές ανατίναξαν το χριστιανικό χωριό Ikret και τις εκκλησίες και τα σχολεία του..

Το 1953 οι Σιωνιστές κατέστρεψαν το χριστιανικό χωριό Καφρ Bur'om στη Γαλιλαία μαζί με τις εκκλησίες και τα σχολεία του. Οι Σιωνιστές συνεχίζουν να καταδιώκουν τους χριστιανούς και να παραβιάζουν τα θρησκευτικά τους δικαιώματα μέχρι σήμερα.

Οι Σιωνιστές επιφυλάσσουν ακόμη χειρότερη μοίρα για τους Χριστιανούς, καθώς και τους Μουσουλμάνους των Αγίων Τόπων. Ο Ραββίνος Eliezer Waldenberg, νικητής του βραβείου του Ισραήλ για το 1976, είπε:

"Απαγορεύεται για τους Εθνικούς να ζουν στην Ιερουσαλήμ.Εγώ, για παράδειγμα, είμαι υπέρ της απαγόρευσης που υπαγορεύει η halakha να ζει ένας εθνικός στην Ιερουσαλήμ. Αν θα διατηρήσουμε τη Halakha όπως θα πρέπει να κάνουμε, πρέπει να απελάσουμε όλους τους μη-Εβραίους από την Ιερουσαλήμ και να την εξαγνίσουμε πλήρως. (25)