Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

11.10.09

Οι Μέθοδοι Υποβολής Βίας και η Υποκρισία των Πανεπιστημιακών Πειραμάτων

.
Προχθές πέθανε αβοήθητος ένας άνθρωπος, ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, βλ. TVXS: Αστυνομική κτηνωδία με νεκρό μετανάστη. Τρομοκρατήθηκε και βασανίστηκε.

Άλλος ένας άνθρωπος θύμα κρατικής τρομοκρατίας και κρατικής βίας προστέθηκε στο μακρύ κατάλογο στην Ελλάδα και στον Κόσμο.

Για μια άλλη φορά έρχεται στο προσκήνιο το όνειδος αυτό της ανθρώπινης φυλής και το ερώτημα που το συνοδεύει:

Γιατί ο άνθρωπος είναι σχεδόν το μοναδικό μέλος του ζωικού βασιλείου με το όνειδος αυτό;

Παλιότερα, πολύς λόγος έχει γίνει στο διαδίκτυο για σχετικά πειράματα που έχουν γίνει σε αμερικανικά πανεπιστήμια.
Πειράματα τα οποία έγιναν για να διερευνήσουν οι ειδικοί αν καθόλα υγιείς καθημερινοί άνθρωποι μπορούν να γίνουν βασανιστές.

Τα πειράματα αυτά έτυχαν ιδιαίτερης προσοχής, αρχικά, την εποχή των αποκαλύψεων για την φυλακή στο Abu Ghraib, αργότερα, με την κυκλοφορία φωτογραφιών και βίντεο από τη σφαγή στη Γάζα και πιο πρόσφατα με την κυκλοφορία στο You Tube βίντεο από την κακοποίηση σε αστυνομικά τμήματα μεταναστών και ιερόδουλων γυναικών.

Στα πειράματα αυτά, γνωστά ως πείραμα φυλακής του Stanford και πείραμα του Milgram συμμετείχαν έναντι αμοιβής νέοι, καθ΄όλα υγιείς, άνθρωποι οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σε σχετικές αγγελίες των πανεπιστημίων.

Χωρίστηκαν σε βασανιστές και βασανιζόμενους και συμμορφούμενοι στους κανονισμούς της εν γνώσει τους εικονικής φυλακής στο πρώτο πείραμα και στις εντολές του καθοδηγητή του πειράματος στην δεύτερη περίπτωση, ταυτίστηκαν πλήρως με το ρόλο του βασανιστή που τους υποδεικνυόταν.

Άν και γνώριζαν ότι είχαν τη δυνατότητα να μη συμμορφωθούν με τους κανονισμούς και τις εντολές, η πλειοψηφία αυτών που είχαν το ρόλο του βασανιστή συμμορφώθηκαν μέχρι το τέλος, μολονότι έβλεπαν στο πρώτο πείραμα και άκουγαν στο δεύτερο τις συνέπειες των βασανισμών τους.

Στο πρώτο μάλιστα πείραμα αναγκάστηκαν οι ίδιοι οι εμπνευστές του να το διακόψουν ενωρίτερα για να αποφύγουν μοιραίες μη αντιστρέψιμες συνέπειες σε αυτούς με το ρόλο του βασανιζόμενου.

Περιγραφή και σχολιασμό των πειραμάτων αυτών στα ελλληνικά μπορεί να βρεί κανείς στην ιστοσελίδα Hint.gr με τίτλο: Το πείραμα του Stanford, στην ιστοσελίδα Allu Fun Marx με τίτλο Είμαστε όλοι εν δυνάμει βασανιστές, στο ΤVXS.gr (BETA) - Γάζα: βίντεο-ντοκουμέντο για τα εγκλήματα πολέμου και πρόσφατα στο μπλογκ Τροφή για τη σκέψη με τίτλο: "Κοινωνιολογικά πειράματα".
Στο τελευταίο μπλογκ σχολιάζεται και ένα άλλο σχετιζόμενο εκπαιδευτικό πείραμα με τίτλο A Class Devided στο οποίο οι μαθητές στους οποίους είχε ειπωθεί ότι, επειδή είναι γαλανομάτες, είναι ανώτεροι από τους καστανομάτες επέτυχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και επέδειξαν τον αντίστοιχο ελιτισμό που υπαγόρευε η ανωτερότητά τους.

Το πρώτο πείραμα αποτέλεσε και το θέμα βραβευμένης γερμανικής κινηματογραφικής ταινίας με τίτλο: Το Πείραμα ( Das Experiment) που προβλήθηκε και στην Ελλάδα το 2001.

Πολλοί σχολιαστές στα παραπάνω μπλογκς συμμερίζονται την υποτιθέμενη έκπληξη των εμπνευστών και διοργανωτών για τα ευρήματα των πειραμάτων αυτών, εκφράζουν τον αποτροπιασμό τους, την απορία τους, ακόμη και την περιφρόνησή τους για τη φαυλότητα αυτή μέρους των συνανθρώπων μας, εκφράζοντας έμμεσα την πεποίθησή τους ότι δεν ανήκουν στη μερίδα αυτή των ανθρώπων.

Αλλά, γιατί δεν διερωτώμαστε ποιά η διαφορά των συμμετεχόντων στα πειράματα αυτά και των συμμετεχόντων σ΄ έναν πόλεμο;

Ποιά η διαφορά, επί της ουσίας, στους «νόμιμους» και τους παράνομους βασανισμούς, τις «νόμιμες» και τις παράνομες δολοφονίες;

Και στον πόλεμο νέοι άνθρωποι, καθ όλα υγιείς, μορφωμένοι, καλλιτέχνες, άνθρωποι που αγαπούν και αγαπούνται, συμμετέχουν και μάλιστα χωρίς αμοιβή στο βασανισμό και την εξόντωση ανθρώπων άγνωστων σ΄αυτούς, ανθρώπων που γνωρίζουν ότι έχουν τους ίδιους πόνους και χαρές, τις ίδιες αγωνίες και όνειρα μ΄αυτούς.

Νέοι άνθρωποι που βλέπουν με τα μάτια τους τα βασανιστήρια των λαβωμένων και αβοήθητων στρατιωτών, που τους βλέπουν να πεθαίνουν με αργό και φρικιαστικό θάνατο και, όμως, συνεχίζουν, γιατί κάποιος ανώτερος τους εντέλλει.

Είναι άξιον απορίας, αν πράγματι οι εμπνευστές των πειραμάτων βρήκαν κάτι που ήδη δεν γνώριζαν.
Αν οι διοργανωτές των πειραμάτων αυτών δεν γνώριζαν τις αιτίες για τη συμπεριφορά των πειρατόζωών τους.

Αν οι διοργανωτές των πειραμάτων αυτών ερευνούσαν στα πλαίσια καθαρά ακαδημαϊκής έρευνας, ή στα πλαίσια αδιαφανών προγραμμάτων σε συνεργασία με το Πεντάγωνο και τη CΙΑ, τους κρυφούς εταίρους και χρηματοδότες αρκετών Αμερικανικών Πανεπιστημίων.

Ποιός απ αυτούς δεν γνώριζε για τη δύναμη της υποβολής;

Ποιός απ΄αυτούς δεν γνώριζε για τη διαταραχή της κρίσης και τη δεκτικότητα των ανθρώπων σε υποβολή όταν βρίσκονται σε κατάσταση έντασης και φόβου, όπως συμβαίνει σε περιόδους πολέμων, επιδημιών, κ.λ.π.βλ. Τα Σιωπηλά Όπλα Αυτοματοποίησης της Κοινωνίας;

Ποιός απ αυτούς δεν γνώριζε τη δυνατότητα ήχων και υπόηχων να προκαλούν αυτές τις καταστάσεις δεκτικότητας σε ανυποψίαστους ανθρώπους;

Ποιός απ΄αυτούς δεν γνώριζε τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν τα υποσυνείδητα μηνύματα;

Ποιός απ αυτούς δεν έχει παρακολουθήσει υπνωτιστές επί τω έργω;

Ποιός απ αυτούς δεν γνωρίζει ότι κατάλληλη εκφώνηση κατάλληλων λέξεων ή κατάλληλη εστίαση του βλέματος αντιστοιχεί με εκπομπή ηλεκτρομαγνητικής ακτίνας.

Και ποιός απ΄αυτούς δεν γνώριζε ένα άλλο πανεπιστημιακό πείραμα που αναφέρεται στην ιστοσελίδα unlearning.com. για τη δύναμη των ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων να αλλάζουν εντελώς την αντίληψη του δέκτη ακόμη και στο επίπεδο της φαντασίας του;

Στο πείραμα ζητείται από φοιτητή να κυττάξει σε μια οθόνη με οριζόντιες γραμμές.
Μετά κατευθύνουν σ΄αυτόν μια ηλεκτρομαγνητική ακτίνα.
Μέσα σε κλάσμα του δευτερολέπτου αλλάζει η αντίληψη του φοιτητή και βλέπει στην οθόνη κατακόρυφες γραμμές ενώ η οθόνη εξακολουθεί και δείχνει οριζόντιες γραμμές.

Στη συνέχεια ζητούν από το φοιτητή να κλείσει τα μάτια του και να οραματιστεί οριζόντιες γραμμές.
Αφού τις οραματίζεται με ευκρίνεια του κατευθύνουν πάλι την ηλεκτρομαγνητική ακτίνα.
Ακόμη και στα μάτια του νου του οι γραμμές μετασχηματίζονται σε κατακόρυφες.

Στην ιστοσελίδα http://www.dynamic/ Living Media σε άρθρο του Dick Sutphenical αναφέρεται ότι, όπως επιβεβαίωσε ο ερευνητής Herbert Krugman, όταν παρακολουθεί κανείς τηλεόραση υπερισχύει η λειτουργία του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, σε μια κατάσταση ημιέκστασης η οποία χαρακτηρίζεται από ενεργοποίηση ενδορφινών, των φυσικών αντίστοιχων του όπιου, δημιουργώντας έτσι μια κατάσταση εξάρτησης.

Σε αυτή την κατάσταση κυριαρχούν τα εγκεφαλικά κύματα που αντιστοιχούν σε κατάσταση μη εγρήγορσης και ο θεατής είναι ιδιαίτερα ανοικτός σε υποσυνείδητες υποβολές.

Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι:
- Στα παιδιά τα πρώτα έξι χρόνια της ηλικίας τους λειτουργούν σχεδόν αποκλειστικά τα εγκεφαλικά κύματα μη-εγρήγορσης
- Τα παιδιά αυτής της ηλικίας παρακολουθούν για ώρες τηλεόραση
- Στην τηλεόραση, ιδιαίτερα, στα ιδιωτικά κανάλια δεν υπάρχει σχεδόν χολυγουντιανή ταινία χωρίς απροκάλυπτη ή καλυμμένη βία
- Υπάρχουν τεχνικές υποσυνείδητων μηνυμάτων που μεταδιδονται μέσω των διαφημίσεων, της μουσικής, κ.α.

είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την έκταση των υποβολών στις οποίες είναι ετεθειμένος ο σημερινός άνθρωπος, ιδιαίτερα τα παιδιά.

Γιατί συμπράτουν οι επιστήμονες στην απόκρυψη αυτών των μηχανισμών ελέγχου των ανθρώπων που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κακοδαιμονία του κόσμου μας;

Γιατί συμπράτουν να αφηνόμαστε έρμαια των εκάστοτε εξουσιομανών στους διάφορους τομείς της κοινωνικής ζωής;

Πότε θα λογοδοτήσουν γι΄αυτό;