Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

30.9.09

Ας Οραματιστούμε τον Νέο Άνθρωπο

.
Ζούμε σε καιρούς αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Οι παλιές ασφάλειες της κοινωνικής και προσωπικής ζωής μας κλυδωνίζονται.
Ζούμε σε εποχή γενικής αστάθειας και, γιαυτό, αυξημένων δυνατοτήτων για αλλαγή.

Ήδη, έχουν φανεί τα πρόδρομα σημάδια.
Η παλιά δομή αποκαλύπτεται σ΄όλη της την "αίγλη" και αμφισβητείται από τόσους πολλούς.

Σε πολλά μπλογκ καυτηριάζεται ο εκφυλισμός όλων των θεσμών της κοινωνίας μας και η παραίτηση, συμμόρφωση και ενσωμάτωση του ανθρώπου στον εκφυλισμό αυτό.

Η διαπίστωση αυτή συνοδεύεται με απαισιοδοξία, αλληλοκατηγορίες και διχασμό.
Πολλές φορές, όπως επισημαίνεται τελευταία σε μερικά μπλογκ, γινόμαστε τιμητές των πάντων παραβλέποντας ότι όλοι μας συμβάλαμε στην κατάσταση αυτή.

Εν τούτοις, ίσως δεν είναι εποχή για απαισιοδοξία.

Η σημερινή κατάσταση, θα μπορούσε να ειδωθεί ως η περίοδος της μουντζάλας που είναι αναπόφευκτο στάδιο για να σβηστεί κάτι και να γραφτεί κάτι άλλο.
Και όλοι μας συμβάλαμε με θετικό ή αποθετικό τρόπο σ΄αυτήν.

Αρκετοί, ήδη, μιλούν για τέλος εποχής και μερικοί οραματίζονται την νέα εποχή.
Μιλούν για το τέλος της κοινωνίας όπως την ξέρουμε και οραματίζονται μια νέα κοινωνία με τη βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Ίσως, όμως, θάπρεπε πριν, να μιλήσουμε και για το τέλος της επιστήμης με τη σημερινή της μορφή της "τσούλας των δημίων, της αλήθειας εσχάτης τεφροδόχας", όπως τη χαρακτηρίζει ο Κώστας Βάρναλης και να οραματιστούμε μια νέα επιστήμη όλων μας για όλους μας.

Αλλά, πριν απ΄αυτό, ίσως θάπρεπε να μιλήσουμε και για το τέλος του ανθρώπου όπως τον ξέρουμε και να οραματιστούμε έναν νέο άνθρωπο.

Ίσως, αυτός ο νέος άνθρωπος να βρίσκεται ήδη καθ οδόν.
Ίσως, να ζούμε τα πρόδρομα σημάδια του, αλλά είμαστε αρκετά απασχολημένοι με τα κακώς κείμενα.

Αλλά με τον τρόπο αυτό, ίσως, να διαιωνίζουμε την κατάσταση των κακώς κείμενων τροφοδοτώντας την. Και καθυστερώντας την αλλαγή της.

Η σκέψη είναι ενέργεια.
Η γραφή είναι εφαρμοσμένη ενέργεια. προστάδιο της υλοποίησής της.

Έχει ειπωθεί: "εκεί που είναι η προσοχή σου, εκεί είναι ο θησαυρός σου".

Ζούμε στον κόσμο των αντιθέτων.
Όσο ενισχύεται ο ένας πόλος τόσο ενισχύεται και ο άλλος.

Γιαυτό, όλοι οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί μηχανεύονται και την καταπόλεμισή τους για να μπορέσουν να γιγαντωθούν.

Ας αποσύρουμε την ενέργειά μας απ΄αυτούς.
Ας τους στερήσουμε το αντίπαλο δέος και θα συρρικνωθούν.

Ας εστιάσουμε την ενέργειά μας στην εικόνα του νέου ανθρώπου που οραματιζόμαστε που θα συνθέσει και τη νέα εικόνα της κοινωνίας που οραματιζόμαστε.

Τους περισσότερους μηχανισμούς τους έχουμε φωτίσει και τους έχουμε απο-καλύψει με την ενέργειά μας.
Ας εστιάσουμε σ΄αυτούς που ακόμη καλύπτονται για να προχωρήσουμε στο γκρέμισμά τους, στην εξαφάνισή τους, αποσύροντας την ενέργειά μας, το ενδιαφέρον μας απ΄αυτούς.

Ας τους αποθέσουμε με συμπάθεια.
Έκαναν τον κύκλο τους και τέλειωσαν.

Αποτέλεσαν ένα σκαλί στην πορεία της συνειδητοποίησής μας και της μεταλλαγής μας.
Ήταν το σκαλί που μας έδειξε ότι δεν αρκεί, που μας έκανε να αναζητούμε ένα άλλο πιο ψηλό.
.
Το σκαλί που θα μας ωθήσει να εκδηλώσουμε αυτό που είμαστε: Όντα άνω θρώσκοντα.
.

28.9.09

Εκλογικές και Πολεμικές Αντιστοιχίες

.
Τον καιρό της εισβολής στο Ιράκ κυκλοφορούσε το διαδίκτυο ο παρακάτω διάλογος:

«Τί ήρθες να κάνεις εδώ, τόσο μακρυά;»
«Να πολεμήσω τον εχθρό».

«Ήσουνα και πριν εδώ. Σ΄έβλαψε κανείς;»
«Όχι, μόλις ήρθα».
«Και τότε, πώς ξέρεις πώς αυτός απέναντι είναι εχθρός;»


«Τόπε ο δεκανέας».
«Και ο δεκανέας πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο αξιωματικός».
«Και ο αξιωματικός πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο στρατηγός».
«Και ο στρατηγός πώς τόμαθε;»
«Του τόπε ο πρόεδρος».

«Και του προέδρου ποιός του τόπε;»
«ε..... ο Θεός».

Στις προηγούμενες εκλογές στο μπλογκ kiko δημοσιεύτηκε ο παρακάτω διάλογος με τίτλο Εκλογικές Απορίες:

* Μπαμπά, ο δάσκαλος μας είπε ότι έχουμε εκλογές
..και ότι όλοι εσείς οι μεγάλοι πρέπει να πάτε να ψηφίσετε.
* Έχει δίκιο παιδί μου.

* Τί είναι οι εκλογές μπαμπά;
* Τη μέρα εκείνη πηγαίνουμε οι μεγάλοι άνθρωποι στα σχολεία.
,,Εκεί μας δίνουν κάτι χαρτάκια με τα ονόματα κάποιων ανθρώπων
..και σημειώνουμε σ’ αυτά ποιοι απ’ αυτούς θέλουμε να γίνουν αρχηγοί.

* Και τί δουλειά κάνουν οι αρχηγοί μπαμπά; Τί τους χρειαζόμαστε;
* Να μας λένε τι να κάνουμε.
* Και που ξέρουν αυτοί τι πρέπει να κάνουμε;
* Κοίταξε. Μαζεύονται, μιλάνε και το βρίσκουν.
* Εσείς οι άλλοι μπαμπά, δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό;
* Όχι, παιδί μου.
* Γιατί;
* Έχουμε άλλες δουλειές.
* Τί δουλειές;
* Να κάνουμε τις δουλειές που μας είπαν οι προηγούμενοι αρχηγοί.
* Κι αν δεν τις κάνετε;
* Τότε μας μαλώνουν και μας τιμωρούν.
* Όπως κάνει ο δάσκαλος στο σχολείο;
* Ναι, παιδί μου.
* Εσύ μπαμπά θα πας στις εκλογές;
* Όλοι πρέπει να πηγαίνουμε.

* Χα , χα ,χα. Νομίζω μπαμπά πως είσαι βλάκας.
* Γιατί παιδί μου; Εσύ τί θα έκανες;

* Εγώ μπαμπά όταν θέλω να παίξω, φωνάζω τους φίλους μου.
..Λέει ο καθένας τι παιχνίδι θέλει να παίξουμε.
..Πολλές φορές τσακωνόμαστε.
..Άλλες συμφωνούμε. Εάν δεν συμφωνούν όλοι, τότε βλέπουμε.
..Τη μία γίνεται το χατίρι το δικό μου, την άλλη του Κωστάκη, την άλλη της Μαρίας.
..Πάντως, στο τέλος παίζουμε κάτι.

..Δεν βάζουμε αρχηγό να μας πει τί θα παίξουμε
.
.

27.9.09

Απολογισμός

Kείμενο του Simple Man
.
Μεγάλωσα αρκετά πια. Είμαι σε αυτή την ηλικία που δεν μπορείς να αλλάξεις πολλά και το να ονειρευτείς, γνωρίζεις καλά, ότι είναι εγκεφαλική συνήθεια ενός αυθόρμητου παλαιού εαυτού. Σε αυτή την ηλικία έχεις σταματήσει να σε ενδιαφέρουν οι προσωπικές αναμνήσεις και ψάχνεις σημαντικότερες που δεν είναι άλλες από τις συλλογικές. Αυτές που συνετέλεσαν να αλλάξουν κάτι προς το καλύτερο σε αυτόν εδώ τον τόπο.

Είναι τραγικό να είσαι μέρος ενός λαού που έχει μείνει στάσιμος, σαν ποτάμι που δεν βρήκε ποτέ θάλασσα παρά έγινε λίμνη και με τον καιρό βάλτος.

Μέρος ενός λαού που κλέβει τις αναμνήσεις παλαιότερων γενεών για να δικαιολογήσει τον σημερινό αδικαιολόγητο λόγο ύπαρξής του.

Δεν μιλώ για «εθνική υπερηφάνεια» διότι είναι σχήμα οξύμωρο εφόσον η υπερηφάνεια κρίνεται από την πορεία αυτού που την κουβαλά.

Η υπερηφάνεια κομματιάστηκε και πουλήθηκε, προσωπικά από τον καθένα μας, σε γκαλερί που εκθέτει τους ατομικούς εξευτελισμούς τού κάθε πλανόδιου «ηγέτη», που ήθελε και θέλει να διαφεντεύει τις αξίες μας.

Μιλώ για την συλλογική κατανόηση του τελματώσαμε. Να βάλουμε κάτω τις πλάστιγγες και να ζυγίσουμε τι έχουμε να χάσουμε από την προσωπική μας κληρονομιά για να δώσουμε στην συλλογική, πριν τα σκουλήκια κάνουν πάρτι στα κορμιά μας.

Η πρόταση που ηχεί έντονα στα αφτιά μου, χρόνια τώρα, είναι: «Τι θα κερδίσω εγώ;».

Την έχω ακούσει σε καφενεία, σε κομματικά γραφεία, σε διεκδικήσεις, στο super market, στο δρόμο, στα χωράφια, στην δουλειά μου, στην παραλία, στα βουνά, στα χωριά και στις μεγαλουπόλεις.

Αντάλλαγμα κέρδους έγινε η αξιοπρέπεια.

Κόβουμε επί δεκαετίες τιμολόγια παροχής υπηρεσιών για την πουλημένη συνείδηση μας, για την εθελοτυφλία μας, για το προσωπικό μας κέρδος. Λες κι αν βγάλεις αναίμακτα αυτόν τον χρόνο δεν θα σε βρει τον επόμενο το «τι θα κερδίσω εγώ;» ενός άλλου δειλού που ήρθε η ώρα να κόψει το δικό του τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών.

Καμιά οικονομική κρίση δεν πρόκειται να χτυπήσει αυτή εδώ την χώρα. Διότι η Ελλάδα δεν έχει λαό, έχει άτομα. Διότι στην Ελλάδα δεν κόβουμε τιμολόγια πώλησης ή αγοράς αλλά παροχής υπηρεσιών. Και από υπηρέτες αυτή η χώρα άλλο τίποτε.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό και με μεγάλη σιγουριά βάζουμε τις υπογραφές μας κάτω από το «Τοις μετρητοίς» σα να μην είναι τίποτε το σπουδαίο. Ή μάλλον δεν είναι τίποτε το σπουδαίο.

Το όνομά σου δεν έχει καμία βαρύτητα και το ξέρεις.

Σήμερα το βάζεις εδώ, αύριο αλλού. Το όνομα ακολουθεί το έργο σου και από έργο πάσχουμε δεκαετίες.

Κληρονομούμε σε αυτούς που θα έρθουν υπογραφές και είναι πραγματικά ειρωνικό όταν κάποτε για μία υπογραφή έπαιξαν κάποιοι το κεφάλι τους. Το «Επί πιστώσει» χάθηκε. Την αξιοπρέπεια την πουλάμε με τη μία. Φθηνά και επικινδύνως επιπόλαια.

Δεν έχω να νοσταλγώ τίποτε.

Ήρθα, μεγάλωσα και θα φύγω μέσα σε έναν γεωγραφικό χώρο και σε μία ιστορική περίοδο που δεν θα αφήσει τίποτε στους επόμενους παρά μόνο στοίβες κομμένα τιμολόγια καμιάς προσφοράς, μόνο παροχής. Μη ανακυκλώσιμα και άκρως ραδιενεργά.
.

25.9.09

Τα Τρία Αδέλφια

.
Διάβασα το Παραμίθι του Πλάτανου για τον πατέρα και τα τρία αδέλφια σε ένα φτωχικό χωριό. Τα δύο αδέλφια τάστειλε ο πατέρας για σπουδές στην πόλη και μετά για περαιτέρω σπουδές στο εξωτερικό όπου πρόκοψαν και ζουν πετυχημένοι.
Ο μεγάλος αδελφός παρέμεινε με τον πατέρα στο χωριό με καθαρή την ψυχή και το κούτελο ψηλά.

Χθες τη νύχτα παρακολούθησα στο Σκάι την εκδήλωση για τη νέα "πανδημία" με τους σπουδαγμένους και πολυσπουδαγμένους παράγοντες στο πάνελ και τους δασκάλους και γονείς στο ακροατήριο.

Πληροφορηθήκαμε τα άψογα μέτρα που σχεδίασαν και έστειλαν στα σχολεία μέσω του Υπουργείου Παιδειάς οι πολυσπουδαγμένοι.
Ανάμεσα στα άλλα ήταν να είναι η απόσταση των θρανίων μεταξύ τους ένα έως δύο μέτρα και μέτρα καθαριότητας των χεριών των μαθητών.

Οι δάσκαλοι παρατήρησαν ότι στην Ελλάδα στα περισσότερα δημόσια σχολεία οι αίθουσες των 25 μαθητών στοιβάζουν 60 και 80 μαθητές, ότι οι κτιριακές υποδομές, η συντήρησή τους και η καθαριότητά τους είναι ιδιαίτερα προβληματικές. Παρατήρησαν, επίσης, ότι στα διαλείμματα οι μαθητές έρχονται σε στενή επαφή μεταξύ τους.

Ένα άλλο μέτρο που πληροφορηθήκαμε είναι ότι θα κλείνει μια τάξη αν απουσιάσουν, λόγω κρυώματος, 1 ή 2 μαθητές και θα κλείνει ένα σχολείο αν κλείνουν 2 τάξεις.

Οι δάσκαλοι παρατήρησαν ότι υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε εκπαιδευτές και ρώτησαν τί γίνεται αν αρρωστήσει ένας δάσκαλος.

Οι ειδήμονες δεν το είχαν προβλέψει και δεν απάντησαν στην ερώτηση.

Η πρόεδρος του ιατρικού συλλόγου των ελεύθερων επαγγελματιών ιατρών πληροφόρησε ότι οι γονείς με τα πρώτα συμπτώματα του παιδιού πρέπει να απευθύνονται στον οικογενειακό τους γιατρό, να μην πηγαίνουν στα νοσοκομεία, ενώ ο καθηγητής νοσοκομειακής κλινικής πληροφόρησε ότι για μέτρια συμπτώματα δεν χρειάζεται να καταφεύγουν σε γιατρούς.

Οι δάσκαλοι παρατήρησαν ότι υπάρχουν αρκετοί μαθητές οι οποίοι δεν είναι σε θέση να έχουν οικογενειακό γιατρό, η πρόεδρος ιατρός απάντησε δια της σιωπής της.

Στα οκτώ τελευταία λεπτά της τετράωρης εκδήλωσης που αφιερώθηκαν στο πολυσυζητημένο θέμα της ασφάλειας των εμβολίων πληροφορηθήκαμε από τους παράγοντες του πάνελ:

- Πρέπει να εμβολιαστούν όλοι όσοι είναι σε επαφή με παιδιά κάτω των 6 μηνών γιατί τα παιδιά αυτά δεν έχουν ανοσοποιητικό σύστημα!!!

- Ο καθηγητής διευθυντής παιδιατρικής κλινικής των παίδων μας διαβεβαίωσε ότι πολλοί μπορεί να έχουμε περάσει τη νέα γρίπη χωρίς να το έχουμε καν αντιληφθεί και ότι, εν γένει, τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα ήπια και συμπέρανε ότι πρέπει να κάνουμε τον εμβολιασμό με εμβόλια που η επικεφαλής του σχεδιασμού για τη νέα γρίπη είχε πληροφορήσει προηγούμενα ότι έχουν μειωμένη ασφάλεια από τα άλλα εμβόλια, (γιαυτό απαιτείται έγγραφη συναίνεση του εμβολιαζόμενου ότι αναλάμβάνει ο ίδιος της συνέπειες ενδεχόμενων παρενεργειών).

- Οι επιστημονικοί "φωστήρες" δεν διερωτήθηκαν (και δεν τους ρώτησε κανείς από τους παρευρισκόμενους) αφού μπορεί να έχουμε περάσει τη γρίπη ασυμπτωματικά ή με ήπια συμπτώματα και, γιαυτό, να έχουμε τα αντισώματα και να είμαστε άτρωτοι στον ιό γιατί να κάνουμε το κατά την ομολογία τους ημιασφαλές εμβόλιο; Δεν θάπρεπε πριν τον εμβολιασμό να εξεταστούμε αν διαθέτουμε τα αντισώματα;

- Η υπεύθυνη για θέματα υγείας του Σκάι παρατήρησε ότι στην Αυστραλία που είχαν χειμώνα (που είναι η περίοδος έξαρσης της γρίπης) δεν υπήρχαν περισσότερα κρούσματα απ αυτά της εποχικής γρίπης χωρίς να γίνει εμβολιασμός εκεί (αφού δεν υπήρχαν ακόμη εμβόλια), η επικεφαλής του σχεδιασμού για τη νέα γρίπη συμφώνησε και επαύξησε ότι λόγω του απότομου και δριμύ χειμώνα που είχαν οι συνθήκες ήταν δυσμενέστερες απ αυτές στην Ελλάδα με τη σταδιακή είσοδο του χειμώνα και συμπέρανε ότι πρέπει να γίνει ο εμβολιασμός στην Ελλάδα.

- Σε νέα παρατήρηση για τις παρενέργειες των εμβολίων μας πληροφόρησε ότι θα υπάρξουν περισσότερα στοιχεία από τον γενικό εμβολιασμο του πληθυσμού στην Αυστραλία (ο οποίος όπως δέχθηκε προηγούμενα δεν έγινε).

Τελικά από το πάνελ των πολυσπουδαγμένων ειδημόνων πληροφορηθήκαμε ότι:

Η νέα γρίπη είναι όπως η κοινή εποχική γρίπη, πολλοί απο μας μπορεί να την έχουμε περάσει, να έχουμε αντισώματα και να είμαστε άτρωτοι στον ιό και, γιαυτό, πρέπει να εμβολιαστούμε με εμβόλια αμφίβολης ασφάλειας.

Από τους δασκάλους και γονείς πληροφορηθήκαμε ότι:
- Στη Γερμανία τα 2/3 του πληθυσμού αρνούνται να εμβολιαστούν και ότι οι Γερμανοί εν γένει αποφεύγουν να εμβολιάζουν τα παιδιά τους και με τα άλλα τα «ασφαλή» εμβόλια (γιατί άραγε;)

-Μερικές χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία απαγόρευσαν τον εμβολιασμό του πληθυσμού τους.

Μετά το τέλος της πολυδιαφημισμένης εκδήλωσης θυμήθηκα τον Πλάτανο και το παραμύθι του και διερωτήθηκα ποιός, άραγε, από τους τρεις αδελφούς ήταν ο πετυχημένος στη ζωή;

Οι πολυσπουδαγμένοι που με τη φιλοδοξία τους να διακριθούν και να διαφεντέψουν τα πράγματα του κόσμου κατέληξαν να χάσουν την απλή λογική;

Αυτοί που έκαναν σκοπό της ζωής τους την επιτυχία και, γιαυτό, εστίασαν στο σκοπό τους αδιαφορώντας για τους ανθρώπους και τη ζωή γύρω τους;

Κάπου είναι γραμμένο ότι η επιτυχία αποτυχία είναι και η αποτυχία επιτυχία.

Τα σέβη μου στο μεγάλο αδελφό.
.

22.9.09

Γιατί Κανείς δεν Αγγίζει τις Τράπεζες;

.
Στο Debate o Παπανδρέου σε κάποια απάντησή του σχολίασε (κάπως χαμηλότονα ή μου φάνηκε;) ότι στο ΙΚΑ του είπαν ότι χαρίστηκαν στις Τράπεζες 5 δισεκατομμύρια ευρώ οφειλόμενες εισφορές.
(Μετά τη θριαμβευτική είσοδο των πολιτικών αρχηγών τη συνοδεία αυλικών εν είδει αρχηγών μαφίας συνοδεία οπλαρχηγών, παρακολούθησα μόνον ένα μέρος από το πρώτο ημίχρονο κι΄ αυτό με διαλείμματα, γιαυτό, δεν θυμάμαι την ερώτηση).

Κανείς δημοσιογράφος, ούτε κανείς από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς δεν σχολίασε το θέμα. Ούτε ο Παπανδρέου ανέφερε ότι θα ακυρώσει τη χαριστική διευθέτηση.

Σε άλλη συγκυρία είχε ειπωθεί ότι δισεκατομμύρια είναι και οι κατά καιρούς φορολογικές εκπτώσεις και ελαφρύνσεις προς στις τράπεζες.

Είναι, επίσης, γνωστό ότι οι τράπεζες οφείλουν τη σημερινή ευρωστία τους στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων. Σε εποχές διψήφιων επιτοκίων καταθέσεων τα ταμεία κατέθεταν άτοκα τα τεράστια αποθεματικά τους στις τράπεζες.

Σήμερα όλοι μιλούν για το συνταξιοδοτικό πρόβλημα και την αδυναμία των ταμείων να ανταποδώσουν τις συνταξιοδοτικές εισφορές των εργαζομένων ως σύνταξη.

Κανείς δημοσιογράφος ή πολιτικός δεν θέτει ως επίλυση του συνταξιοδοτικού προβλήματος την επιστροφή από τις πολυκερδοφόρες τράπεζες των χρεωστούμενων προς στους εργαζόμενους.

Ούτε το πολυκοπτόμενο ΚΚΕ. Γιατί;

Ούτε καμμία από τις λεγόμενες αρχές προστασίας του καταναλωτή, ανταγωνισμού, κ.λ.π.

Ούτε κανείς ανώτατος δικαστικός δεν θέτει θέμα για την κλοπή των χρημάτων των εργαζόμενων.
Αν κάποιος παραβιάσει μια τράπεζα και μου δώσει τα κλοπιμαία οι δικαστές θα με εγκλείσουν ως κλεπταποδόχο και συνένοχο.

Τις τράπεζες όταν αποδέχονται τα κλοπιμαία που τους παραχωρούν οι εκάστοτε πολιτικές εξουσίες γιατί δεν τις καταδικάζουν ως κλεπταποδόχους.

Οι πολιτικές εξουσίες καλύπτονται από "νόμους".
Ας μας γνωστοποιήσουν τους νόμους που καλύπτουν την εξουσία των τραπεζών.
.
.

21.9.09

Για Ένα Άλλο Debate: Ερωτήσεις στους Ερωτώντες


"Για τριάντα έξι συνεχείς ώρες, τρεις συντάκτες έπεξεργαζόμασταν διαδοχικά σχέδια
τα οποία ελέγχονταν και αναθεωρούντο από το γραμματέα αναπληρωτή Τύπου
του Λευκού Οίκου που έκανε σχόλια, όπως:
"πολύ, πάρα πολύ συγκεκριμένο!","όχι πραγματικά γεγονότα!" και
"πάρτε το πίσω και θολώστε το», «θολώστε το».
Τελικά καταλάβαμε ότι αυτό που ζητούσε ήταν να αποφύγουμε κάθε σαφή ουσιαστική
δήλωση για ο,τιδήποτε εκτός από την ημερομηνία…H ομιλία συζητήθηκε ατέλειωτα
για την απήχηση και τις πιθανές αντιδράσεις του ακροατηρίου...
Θα μπορούσε κανείς να πάρει στα σοβαρά την κενή ρητορική;
Η ομιλία ακουγόταν καλογραμμένη, αλλά δεν έλεγε απολύτως τίποτα
για ο,τιδήποτε. Αυτό ήταν κι αυτό που προοριζόταν να ειπωθεί.
Μετά την ομιλία οι αναλυτές σχολίαζαν:
«Τα έδωσε όλα» «Μου άρεσε ο τρόπος που σκέφτεται» «Βαρυσήμαντη Ομιλία».
.
«Η Εποχή της Χειραγώγησης» Wilson Bryan Key

«Η δουλειά των δημοσιογράφων είναι να καταστρέφουν την αλήθεια, να διαστρέφουν,
να δυσφημίζουν, να υποκλίνονται στα πόδια του μαμμωνά και να πουλάνε τη χώρα τους και
τη φυλή τους για το καθημερινό ψωμί τους.Το ξέρετε αυτό και το ξέρω αυτό.
Τί μωρία, λοιπόν, είναι αυτή η πρόποση στον ανεξάρτητο τύπο;
Είμαστε τα όργανα και οι υποτελείς των πλούσιων ατόμων πίσω από τη σκηνή.
Κινούν τα νήματα και χορεύουμε. Τα ταλέντα μας και οι ζωές μας
είναι ιδιοκτησία άλλων ατόμων. Είμαστε διανοητικές πόρνες».

Από την ομιλία το 1880 του δημοσιογράφου John Swinton σε συμπόσιο που
διοργανώθηκε προς τιμή του από τους αρχισυντάκτες της εποχής.


Για μια άλλη φορά οι λεγόμενοι πολιτικοί αρχηγοί αναμένονται να απαντήσουν σε προβλεπόμενες ερωτήσεις προετοιμασμένες απαντήσεις ή να διαχειριστούν με προετοιμασμένους προλόγους και πλαίσια απαντήσεων ενδεχόμενες μη προβλεφθείσες ερωτήσεις.
Οι ερωτήσεις θα τεθούν από τους διαχειριστές των τηλεοπτικών καναλιών μέσω των πρωτοκλασάτων και, γιαυτό, και περισσότερον εξαρτημένων υπαλλήλων τους στο όνομα του έχοντος την τιμητική του στην προεκλογική περίοδο λαού.
Οι ερωτήσεις περί νομιμότητας και ορθότητας των ενεργειών των πολιτικών θα τεθούν από τα παράνομα λειτουργούντα κανάλια και τους πολλά διαπλεκόμενους ιδιοκτήτες τους.
Οι ερωτήσεις για τα κακώς κείμενα και την υπεράσπιση των συμφερόντων του "λαού" θα τεθούν από αυτούς που κερδοσκοπούν από την παραπλάνηση του και την αποχαύνωσή του. Θα τεθούν από τους πωλητές των πλαστών αναγκών και των ποταπών ιδεωδών των άμεσων και έμμεσων διαφημίσεων που εμπορεύονται.

Οι ερωτήσεις των καναλιών θα προβλεφθούν από τους επιτετραμμένους συμβούλους και αναλυτές των κομμάτων, οι απαντήσεις θα προετοιμαστούν από τους «καθ΄ύλην αρμοδίους», θα ρετουσαριστούν από τους λογογράφους και τέλος θα απαγγελθούν από τους πολιτικούς.

Θα ακολουθήσουν οι δημοσιογραφικές αναλύσεις περί της επιτυχίας του Debate και του σκορ ενός εκάστου των υποψηφίων, θα σχολιαστούν από τις «προσωπικότητες» «επώνυμους» του δημόσιου βίου, θα κληθούν οι οpinion makers να σχολιάσουν τα σχόλια επί των σχολίων και εν τω μεταξύ τα διαφημιστικά έσοδα των καναλιών από τη δωρεάν παραγωγή πολιτικού σήριαλ υψηλής τηλεθέασης θα ανέλθουν στα ύψη.

Ας προσκαλέσουμε σε διαδικτυακό Debate αυτούς τους τηλεοπτικούς αστέρες, τους βάσει συμβολαίου δεσμευμένους στο αφεντικό και τους ισχυρούς πελάτες, τους αστέρες με τις μυστικές κρατικές χορηγίες και τους κρατικούς σωματοφύλακες και ας τους ρωτήσουμε από πού αντλούν το ρόλο τους του θεματοφύλακα των συμφερόντων του «λαού»;
.

20.9.09

Νηπιαγωγείο, η Άλλη Όψη της Πολιτικής μας Δομής

.
Στο άρθρο του στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου σχετικά με το Debate των πολιτικών αρχηγών ο ανατόμος των ανθρώπινων σχέσεων Ευγένιος Αρανίτσης μιλά για «το ψέμα, σε μορφή ατάκας πάσης χρήσεως που έρχεται ακριβώς στα μέτρα που του προεξασφαλίζει ο παιδαριώδης χαρακτήρας της σκηνοθεσίας», εντοπίζει ότι «για να μειωθεί η εντύπωση απ' το κατάντημα της πλήρους και ανεπιφύλακτης υποταγής της πολιτικής σκηνής στις προσβλητικές απαιτήσεις του τηλεοπτικού θεάματος, όπου η αντιπαλότητα μεταξύ λόγου και εικόνας καταλήγει ήδη από την έναρξη υπέρ της δεύτερης, αναπτύσσεται τάχα μια ατέρμονη συζήτηση γύρω από τις ανθυπολεπτομέρειες των υποτιθέμενων κανόνων του παιχνιδιού, περιλαμβανομένης της απόφασης για το αν οι αρχηγοί θα είναι όρθιοι ή καθιστοί» και στο όλο εγχείρημα αποδίδει το χαρακτήρα του Νηπιαγωγείου που είναι και ο τίτλος του άρθρου του.

Η νοοτροπία, όμως, του νηπιαγωγείου είναι συνυφασμένη μ΄ όλη την πολιτική δομή της κοινωνίας μας.
Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο οι πολίτες μιας χώρας δημιουργούμε μια πολιτική δομή μπορεί να ιδωθεί ως η υποσυνείδητη επιθυμία μας να διαιωνίσουμε τη σχέση εξάρτησης της παιδικής μας ηλικίας.

Επιθυμούμε μια μητέρα να μας προστατεύει και έναν πατέρα να φροντίζει όλες τις ανάγκες μας ώστε να κοιμόμαστε ήσυχοι, να εφησυχάζουμε.

Και, επίσης, να κάνει όλες τις «βρώμικες» δουλειές για λογαριασμό μας.

Να μας επιλύσει τις διαφορές μας με τους συνανθρώπους μας που διαταράσσουν τη ζωή μας, μας κλέβουν, προσβάλλουν ή βλάπτουν με οποιονδήποτε τρόπο, απαλλάσσοντάς μας από τα ηθικά διλήμματα αλλά και τους κινδύνους μιας βίαιης εκ μέρους μας αντίπραξης.

Αφαιρώντας το αίμα από τα χέρια μας.

Να μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε και να καταγγέλλουμε τη βάναυση μεταχείριση των ζώων από κάποιον ανεγκέφαλο συμπολίτη μας και στη συνέχεια να απολαμβάνουμε τη νοστιμότατη μπριζόλα μας από τα ασπροβαμμένα σφαγεία μας, τα φάρμακά μας από τα πιστοποιημένα εργαστήρια-βασανιστήρια μας.

Να διαδηλώνουμε υπέρ των μεταναστών και των δικαιωμάτων τους αλλά να μην φιλοξενούμε κανέναν στα υπεράριθμα σπίτια μας.

Στην επιστήμη και την τεχνολογία έχουμε κάνει άλματα. Στην πολιτική γιατί έχουμε καθηλωθεί στη νηπιακή κατάσταση;

16.9.09

Ποτέ μην Πεις Ποτέ

.
Πριν πολλά χρόνια ένα βράδυ Κυριακής περνώντας από το κέντρο της Αθήνας έγινα μάρτυρας ενός περιστατικού το οποίο κατά κάποιο τρόπο σημάδεψε τη ζωή μου.

Δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Μια καθημερινή σκηνή απ΄αυτές που συνήθως αντιπαρερχόμαστε βαδίζοντας βιαστικά στο δρόμο μας.

Ένας μεσήλικας μεθυσμένος και μουσκεμένος φίλαθλος ανεβασμένος σε ένα πεζούλι έξω από ένα πολυκατάστημα ωρυόταν βρίζοντας χυδαία και τρεκλίζοντας για την ήττα της ομάδας του.
Σύντομα μια μικρή μάζωξη περίεργων έκανε χάζι γύρω του ονειδίζοντας την κατάντιά του.
Κάποια στιγμή έχασε την ισορροπία του και ήτανε έτοιμος να σωριαστεί. Τρέξαμε μαζί με έναν νεαρό, τον συγκρατήσαμε από την πτώση και τον καθίσαμε στο πεζούλι.

Ο μεσήλικας σιώπησε, η μάζωξη διαλύθηκε και κει που ήμουν έτοιμος να φύγω γύρισε, με κοίταξε στα μάτια, μου χαμογέλασε και μου είπε ήρεμα: "Ε, νεαρέ μου τί κάνεις;"

Δεν ήταν οι λέξεις που με συγκλόνισαν. Ήταν το κύμα ζεστασιάς και γλυκύτητας που εκπορεύονταν μαζί τους.
Ήταν η στιγμιαία μεταμόρφωση ενός άξεστου αγροίκου στον πιο μειλίχιο και ευγνώμονα άνθρωπο που είχα ποτέ συναντήσει.

Ήταν η συνειδητοποίηση ότι ένα μόνον λεπτό πριν να είχα φύγει θα είχα μείνει και γω, όπως και οι άλλοι, με την εντύπωση ενός «χαμένου κορμιού».
Ένα λεπτό πριν και δεν θα εκτυλλίσσονταν μπροστά μου το βάθος και ο πλούτος της ανθρώπινης φύσης.

Και τότε θυμήθηκα μιαν άλλη σκηνή που είχε εκτυλιχθεί λίγα χρόνια πριν, όταν στο πρώτο μου περιπετειώδες ταξίδι στο εξωτερικό περίμενα έξω από το σιδηροδρομικό σταθμό του Μιλάνο το πούλμαν της επιστροφής.

Οι ώρες περνούσαν, βράδιασε, οι διαβάτες πέρναγαν όλοι βιαστικοί, γιατί, όπως έμαθα μετά δεν ήταν πολύ φρόνιμο να κυκλοφορείς βράδυ στην περιοχή εκείνη, και γω καθισμένος στις αποσκευές ανέμενα για ώρες το πούλμαν το οποίο δεν έλεγε να φανεί.

Σε λίγο βρέθηκα περιτριγυρισμένος από μια ομήγυρι ανθρώπων της νύχτας.
Αφού με περιεργάστηκαν για λίγη ώρα, με ρώταγαν στα ιταλικά που δεν ήξερα, τους απάνταγα στα αγγλικά που δεν ήξεραν, άναβαν σπίρτα και μού καναν γκριμάτζες.

Κάποια στιγμή κάτι είπαν μεταξύ τους, κάποιος από την ομήγυρη μπήκε στο σταθμό και γύρισε με κάποιο αγγλομαθή. Του εξήγησα για το πούλμαν και την αναμονή, Συσκέφτηκαν και μου είπε:
Το πούλμαν, το έχασες πια, δεν κάνει να περιμένεις άλλο εδώ, εμείς είμαστε επικίνδυνοι άνθρωποι, έλα να σε πάω στο σταθμό να μείνεις εκεί τη νύχτα και βλέπεις το πρωί τί λύση θα βρεις.

Το βράδυ μέσα στο σταθμό σκεφτόμουνα γιατί αυτοί οι αυτοχαρακτηριζόμενοι επικίνδυνοι άνθρωποι αναδείχτηκαν προστάτες και σωτήρες ενός άγνωστου σ΄αυτούς ανθρώπου.

Διερωτήθηκα τί ρόλο, άραγε, να έπαιξε η φιλική και άφοβη (λόγω άγνοιας) στάση μου στην εκδήλωση αυτής της μεταστροφής.

Η εμπειρία μου αυτή καθώς και κάποιες σκηνές τη νύχτα μέσα στο σταθμό έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη μου. Εμπειρίες για το άμετρητο βάθος και τις μεταμορφώσεις της ανθρώπινης ψυχής,

Εμπειρίες που στους δύσκολους καιρούς που περνάμε δεν με αφήνουν να συμμερίζομαι τη διάχυτη απαισιοδοξία και κατάκριση για την κατάντια των συνανθρώπων μας στις αναρτήσεις των περισσότερων μπλογκ.

Οι διαπιστώσεις μιας κακώς έχουσας κατάστασης σίγουρα έχουν νόημα γιατί αναδεικνύουν το πρόβλημα.

Αλλά, η συνεχής ενασχόληση με την περιγραφή της κατάστασης αυτής αντί για την ανίχνευση των αιτιών της και ενδεχομένως και της δικής μας συμβολής σ΄αυτήν, ίσως να συντηρεί και να επιτείνει την κατάσταση αυτή.

14.9.09

Η Δημιουργική Θεραπευτική Όψη του Blogging

.
Τελευταία τόσο σε ελληνικά όσο και σε ξένα μπλοκ και έντυπα γίνεται λόγος για τις κακές συνέπειες του διαδικτύου με τη μορφή πληροφοριακής μόλυνσης και αυξανόμενης ανικανότητας του ανθρώπου για συγκέντρωση και επεξεργασία πληροφοριών.

Αν και παλιότερα συμμεριζόμουν όλες τις αρνητικές κρίσεις για το διαδίκτυο και αρνιόμουν πεισματικά την διαδικτύωσή μου, μετά τη μικρή μου εμπειρία με το διαδικτυακό μπλοκ αρχίζω να αντιλαμβάνομαι και κάποια θετικά.

Εκτός από τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης και αντίπραξης στην τέταρτη εξουσία της κατεστημένης δημοσιογραφίας που εντοπίζεται από πολλούς, θα επιχειρήσω να θέσω και κάποια άλλη όψη, αυτήν της θεραπευτικής δημιουργίας.

Τα πάντα στη φύση δημιουργούν. Και ο άνθρωπος είναι κι αυτός δημιουργός. Φορέας της δημιουργικής του δραστηριότητας είναι η δημιουργική του ενέργεια.

Η ενέργεια αυτή εκδηλώνεται κατ΄αρχήν με τη μορφή της σεξουαλικής ενέργειας, για τη διαιώνιση της ζωής μέσω της απόλαυσης και της τεκνοποίησης.

Μέρος της ενέργειας αυτής μεταλλάσσεται σε σωματική και νοητική δραστηριότητα για τις ανάγκες της επιβίωσης. Η δημιουργία αυτή είναι αποτέλεσμα της ανάγκης και παίρνει τη μορφή της τεχνης.

Ένα άλλο μέρος της μετουσιώνεται σε δραστηριότητα γνώσης και επέκτασης του εαυτού.
Η δημιουργία αυτή είναι απαλλαγμένη από το βάρος της ανάγκης. Είναι δημιουργία από πλήρωση και όχι από έλλειψη και παίρνει τη μορφή της αυτογνωσίας και της καλλιτεχνίας.

Τα τρία αυτά είδη δημιουργικής δραστηριότητας συνυπάρχουν σε όλους τους ανθρώπους σε όλες σχεδόν τις εποχές της ιστορίας του.

Με την πάροδο του χρόνου η δημιουργική αυτή δραστηριότητα των ανθρώπων με την επικράτηση κυρίαρχων και υποτελών διαστράφηκε και φτάσαμε στο σημερινό κόσμο της αντιδημιουργίας που επαπειλεί την όλη δημιουργία του κόσμου μας.

Η δημιουργική ενέργεια των ανθρώπων τέθηκε στην υπηρεσία των αδιαφανών σκοπιμοτήτων της λεγόμενης τεχνολογίας, επιστήμης και καλλιτεχνίας για τη διαίωνιση της κυριαρχίας των λίγων.
Τις καταστρεπτικές συνέπειες αυτής της καθυπόταξης τις βιώνουμε όλοι μας σε ατομικό, κοινωνικό και πλανητικό επίπεδο.

Ο άνθρωπος αποξενώθηκε από τα έργα των χεριών του, η δραστηριότητά του κατακερματίστηκε. Ο άνθρωπος σταμάτησε να νοιώθει δημιουργός, έγινε γρανάζι.
Μεγάλοι ερευνητές της ανθρώπινης φύσης, όπως ο Βίλχελμ Ράιχ, μίλησαν για πανούκλα που ενέσκηψε στην ανθρώπινη κοινωνία.

Απομακρυσμένοι πολιτισμοί που επέζησαν αυτής της λαίλαπας αποστερήθηκαν από τους φυσικούς τους πόρους καταδικασμένοι σε λιμοκτονία και υπεργενητικότητα ως τη μόνη διέξοδο της δημιουργικής τους ενέργειας.

Μέσα σ΄αυτό το κλίμα αποξένωσης και κατακερματισμού, η ανάρτηση σ΄ένα μπλοκ αποτελεί μορφή ολοκληρωμένης απτής δημιουργίας την οποία διεκπεραιώνεις ο ίδιος από την αρχή ως το τέλος, από την νοητική σύλληψη μέχρι τη διάθεση στη διαδικτυακή «αγορά».

Χωρίς μεσάζοντες, «νταβατζήδες» και επόπτες.

Μια δημιουργία χωρίς τιμή, αλλά με αξία, όποια κι αν είναι αυτή.

Μια εργασία με τη λιγότερη δυνατή χρήση πρώτων υλών, ανύπαρκτη παραγωγή υλικών σκουπιδιών και με τον μικρότερο δυνατό αποκλεισμό των άλλων.

Γιαυτό, θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα ψηφιακά μπλοκ είναι συνάμα θεραπευτικά και αντισυστημικά.
Θεραπευτικά γιατί κάνεις κάτι ολοκληρωμένο και νοιώθεις και συ περισσότερο ολοκληρωμένος, περισσότερο θεραπευμένος.

Αντισυστημικό, γιατί παραβιάζει τους κατεστημένους νόμους της παραγωγής και της αγοράς.
Κάνετε έρωτα και όχι πόλεμο έλεγαν οι παλιοί.
Κάνετε βλοκινγκ και όχι πόλεμο είναι η νέα του εκδοχή που κοσμεί πολλά μπλοκ.

10.9.09

Εκλογική Αναμέτρηση-Υποψηφιότητες

.
Πριν χρόνια στη Διδότου, στα παγκάκια έξω από το Πολυτεχνείο, είχα συναντήσει τον Ιωσήφ. Ο Ιωσηφ μίλαγε μια διάλεκτο που δεν καταλάβαινα, πολύ μεταφορική. Αλλά μίλαγε και μια σιωπηλή γλώσσα ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα στην πλήρη ανέχεια που με έκανε κάθε φορά που κατέβαινα στο κέντρο της Αθήνας να τον αναζητώ. Τα στέκια του ήταν τα παγκάκια στη Διδότου, στο Πνευματικό κέντρο Ακαδημίας, στο Ζάπειο, στις Στύλες του Ολυμπίου Διός και στην Αρχαία αγορά.

Ο Ιωσήφ δεν είχε σπίτι. Ίσως να ήταν και η επιλογή του. Δεν τον ρώτησα ποτέ γιαυτό. ούτε γιατί καλοκαίρι φορούσε πανωφόρια απανωτά. Τελευταία φορά τον συνάντησα πριν πέντε χρόνια στην Ερμού καθισμένο σε αναπηρικό καροτσάκι, φανερά ταλαιπωρημένο και ελαφρά παραιτημένο.

Κάποτε που ήταν προεκλογική περίοδος στις μονόλογες συζητήσεις περί των πραγμάτων μου είπε ότι ψηφίζει μόνον τον εαυτό του που τον γνωρίζει.

Δεν είναι λογικό να ψηφίσει κάποιον
που δεν τον γνωρίζει.

Την άποψη αυτή συμμερίστηκα και εγώ
και την ξαναθυμήθηκα τώρα που είναι ξανά προεκλογική περίοδος.

Επειδή, όμως, δυστυχώς, δεν γνωρίζω (ακόμη;)
τον εαυτό μου και δεν μπορώ να τον ψηφίσω
και επειδή ίσως είμαστε αρκετοί με το
δίλημμα αυτό, σκέφτηκα να

προτείνω υποψήφιο σχήμα για την προσεχή εκλογική αναμέτρηση και σας το παρουσιάζω μαζί με τα κύρια προσόντα τους και τους προστάτες-αφεντικά τους:

Για κυβέρνηση:
Τα πιτσιρίκια στο κέντρο της σελίδας.
Από τα αριστερά: ο Νίκυ, ο Πίκυ, ο Ρίκυ και ο Χίκυ.
Κάτω από την κυβέρνηση οι σύμβουλοι της σε διαβούλευση στη Βουλή.
Προσόντα: Χάρμα οφθαλμών
Προστάτης-αφεντικό: ο Sancho



Για Πρόεδρο:
Τον Ποσειδώνα, άνω δεξιά.
Προσόντα: Άγρυπνος φύλακας σε ξένες επιβουλές
Προστάτης-αφεντικό: ο Πλάτανος


Για Αντιπολίτευση:
Τον Τομάκο, κάτω αριστερά.
Προσόντα: Βλοσυρός
Προστάτης-αφεντικό: η Ανηψιά



.....Για Επίτιμο:
......Την Ελενίτσα, δεξιά.
......Προσόντα: Χαμηλών τόνων
......Προστάτης- αφεντικό: ο Ποσειδώνας



Γιατί προτείνω το σχήμα αυτό:
1. Έχουν γνωστούς προστάτες-αφεντικά.
2. Παίζουν παιχνίδια φανερά και απολαυστικά
3. Δεν συγκροτούν επιτροπές
4. Δεν ανακατεύονται στα προβλήματα των άλλων
5. Μας βλέπουν αρκετά μεγάλα παιδιά
...ώστε να μην χρειζόμαστε μπαμπά.
6. Δεν αρέσκονται στα λόγια
7. Δεν συχνάζουν στο γυαλί
8. Είναι όλα τους χάρμα οφθαλμών.
9. Τους αρέσει το χάδι και όχι η πυγμή.
10. Δεν είναι αρπακτικά
.

9.9.09

Τα Ναυάγια της Ζωής


Ερειπωμένα σκαριά
στης ζωής τις φουσκoθαλασσιές
ξεχασμένα απομεινάρια μιας άλλης ζωής.

.Άνθρωποι σπασμένοι.
Θολοί, πλάνητες, απογυμνωμένοι..


Ταξιδεμένοι.. .

Άνθρωποι περιφρονημένοι.

.......
,,,Ρυτιδωμένοι, σκυφτοί..
...Σκονισμένα σπάνια βιβλία ζωής
...για προσκεφάλι.

.
...φτωχικά παρεκκλήσια
...όπου λειτουργεί η ψυχή.



Αταξίδευτα πλοιάρια καλλωπιστικά, άνθρωποι ευχαριστημένοι.
Λαμπεροί. Pιζωμένοι. .Φορτωμένοι.
Άνθρωποι καθώς πρέπει. .....

Φτιασιδωμένοι, πλαστικοί.
Ιλλουστρασιόν εκδόσεις της σειράς
για διακόσμηση στο ράφι.

Άνθρωποι πετυχημένοι,
φανταχτεροί ναοί
όπου λειτουργούν οι αισθήσεις.

Τ ο . Κ ά λ λ ο ς . και η ασχήμια

4.9.09

Ο Κόσμος ως Κάτοπτρο

.
Η Κατάσταση στον Κόσμο
Ζούμε σε μια ιδιαίτερη περίοδο της ιστορίας.
Όπως παραστατικά περιγράφεται στην πολυσυζητημένη (πολυδάπανη και αμφιλεγόμενη) ταινία Home (Το Σπίτι) που κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο HOME (πατάτε το βέλος κάτω δεξιά στην οθόνη και στη συνέχεια στο "cc" που εμφανίζεται), οι αλλαγές στο οικοσύστημα του πλανήτη που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια είναι πολύ πιο μεγάλες απ΄αυτές που συντελέστηκαν εκατομμύρια χρόνια πριν.

Την ίδια περίοδο καταλυτικές είναι και οι αλλαγές που συντελέστηκαν στην κοινωνική και προσωπική ζωή μας και συνεχίζουν να συντελούνται.

Η νέα θρησκεία του χρήματος και η μετατροπή του κόσμου σε απέραντο καζίνο με θεραπαινίδες την επιστήμη και την τεχνολογία έχει δημιουργήσει εκρηκτικές καταστάσεις κοινωνικών ανισοτήτων (το 80% των πόρων του πλανήτη να κατέχονται από το 1% των ανθρώπων, οι κάτοικοι των πιο πλουτοπαραγωγικών περιοχών να αφανίζονται με πόλεμο και ξεριζωμό) και έκπτωση όλων των ανθρώπινων αξιών.

Είναι διάχυτη στις αναρτήσεις και τα σχόλια των περισσότερων blogs, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αλλά και στην ειδησεογραφία αρκετών εφημερίδων και άλλων εντύπων η επισήμανση της γενικευμένης πια διαφθοράς και η επαπειλούμενη απανθρωποίηση της κοινωνίας μας.

Η αμήχανη έκκληση ότι «κάτι πρέπει να γίνει» παραπέμπει στην ανάγκη να εξετάσουμε τη φύση του κόσμου μας, τη θέση μας σ΄αυτόν και τις αιτίες που μας οδήγησαν στην κατάσταση αυτή.

Η Φύση του Κόσμου
Γνωρίζουμε ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας ως τον κόσμο μας είναι διάφορες συχνότητες.

Τόσο τα χρώματα που βλέπουμε με τα μάτια μας, όσο και οι ήχοι που ακούμε με τα αυτιά μας δεν είναι παρά διαφορετικές συχνότητες που αντιστοιχούν στα διάφορα χρώματα και τους διάφορους ήχους.
Το ίδιο συμβαίνει και με την αφή μας. Όπως έδειξε ο Νομπελίστας βιολόγος Georg von Békésy, το δέρμα μας αντιδρά, επίσης, σε συχνότητες.

Αυτό που βλέπουμε ως τρισδιάστατη εικόνα έξω από μας κατασκευάζεται καταγράφοντας τις συχνότητες ως δισδιάστατη αντεστραμμένη εικόνα στον αμφιβληστροειδή και στη συνέχεια μετατρέποντάς την στον οπτικό λοβό σε τρισδιάστατη εικόνα.

Γνωρίζουμε, επίσης, ότι μπορούμε να αντιληφθούμε μόλις το 4% της ενέργειας στο σύμπαν.
Δεν μπορούμε να δούμε το υπέρυθρο και το υπεριώδες φως, ούτε να ακούσουμε τους υπόηχους και τους υπέρηχους.
Το υπόλοιπο είναι η λεγόμενη «σκοτεινή ύλη» και «σκοτεινή ενέργεια» που δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε.
Απ΄αυτά που γνωρίζουμε λοιπόν μπορούμε να συμπεράνουμε ότι:

1. Στον κόσμο υπάρχουν πολλά περισσότερα απ΄αυτά που βλέπουμε, που ακούμε, που αγγίζουμε, απ΄αυτά που αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις μας.

Τα μάτια μας έχουν μια τυφλή περιοχή εκεί όπου το οπτικό νεύρο συνδέεται με το μάτι στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς. Δεν μπορούμε να δούμε τίποτα με την περιοχή αυτή του ματιού.

Ο εγκέφαλος γεμίζει το κενό στην περιοχή αυτή με διαθέσιμες πληροφορίες σύμφωνα με τις εγκατεστημένες πεποιθήσεις μας σχετικά με το τι πιστεύουμε ότι υπάρχει εκεί. Το τμήμα αυτό αντιστοιχεί σε περισσότερο από το 50% της εικόνας που βλέπουμε (1).

Στην διαδικασία αυτή της πλήρωσης του κενού οφείλεται και η κίνηση που αντιλαμβανόμαστε στην διπλανή εικόνα από το http://www.ritsumei.ac.jp/~akitaoka/saishin-e.html

Γιαυτό:
Σε σημαντικό βαθμό αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που πιστεύουμε.

Και, γιαυτό, πιστεύουμε αυτό που βλέπουμε. Με τον τρόπο αυτό βλέποντας τα πράγματα όπως πιστεύουμε ότι είναι και στη συνέχεια πιστεύοντας ότι είναι έτσι όπως τα βλέπουμε, ανατροφοδοτούμε κάθε φορά αυτό που πιστεύουμε ότι είναι και έτσι εδραιώνουμε τη βεβαιότητά μας ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως τα βλέπουμε.

Άρα κατά κάποιον τρόπο:
Εμείς δημιουργούμε τον κόσμο που αντιλαμβανόμαστε σε σημαντικό βαθμό.

Γιαυτό:
Αν θέλουμε να γνωρίσουμε τον κόσμο θα πρέπει να γνωρίσουμε και τον εαυτό μας.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο θα πρέπει να αλλάξουμε και τον εαυτό μας.


Πώς Γνωρίζουμε τον Εαυτό μας
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το πώς βλέπουμε τους ανθρώπους που συναντάμε και τις καταστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε είναι σε σημαντικό βαθμό αντανάκλαση του ποιοί είμαστε εμείς.
Γιαυτό, θα μπορούσαμε να δούμε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις ως σύμβολα, ως μέσα διδαχής και αυτογνωσίας μας.
Θα μπορούσαμε να δούμε τον κόσμο ως κάτοπτρο για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Ίσως, στη μαθητεία του κόσμου αυτού να είμαστε όλοι σε αμοιβαία αιχμαλωσία ο ένας του άλλου και σε διδασκαλία ο ένας του άλλου.

Ίσως, αντί να αντιστεκόμαστε και να στήνουμε διαχωριστικά ο ένας από τον άλλο, αντί να κατακρίνουμε και να καταδιώκουμε ο ένας τον άλλο, να διερωτώμαστε:
Τί λάθος συμβαίνει με μας, ποιά έλλειψη, ποιό δικό μας περιορισμό αντανακλά αυτός ή αυτό που μας ενοχλεί ή που αποστρεφόμαστε το βλέμμα, αυτός που του τείνουμε χείρα βοηθείας νομίζοντας ότι αυτός είναι το θύμα και μεις ο βοηθός.

Ίσως, είναι η οπτική που μας κάνει να θεωρούμε ότι ο κόσμος είναι βαθμιδωτός και είμαστε στο πάνω σκαλί.

Αν αλλάξουμε οπτική, ίσως, δούμε ότι είμαστε και μεις στο ίδιο επίπεδο μ΄ αυτόν που θεωρούμε παρακατιανό.

Για παράδειγμα, και μεις είμαστε μετανάστες στον κόσμο αυτό και μεις είμαστε φυλακισμένοι (π.χ. στον κόσμο των πέντε αισθήσεων), κ.ο.κ.

Στην διπλανή εικόνα από το Lightness Demonstrations κοιτώντας από τα δεξιά βλέπουμε σκαλιά, κοιτώντας από τα αριστερά δεν υπάρχουν καν.

Δεν είμαστε όμοιοι αλλά είμαστε ίσοι, αφού είμαστε τόσο αλληλοσυσχετιζόμενοι.

Όπως ένας συγκεκριμένος άνθρωπος περνά από την παιδική, την εφηβική, την ώριμη και την υπερώριμη κατάσταση και δεν μπορεί κανείς να πει ποιά είναι ανώτερη και προτιμότερη, αφού η μία συνεπάγεται την άλλη, έτσι και οι άνθρωποι είμαστε σε διαφορετικές φάσεις της πορείας μας στη ζωή και αυτό δεν καθιστά κάποιους ανώτερους ή καλύτερους από τους άλλους. Είναι εκεί που ήμασταν. Θα είμαστε εκεί που είναι.

3.9.09

Μια Κάποια Λύσις.....

.
Χθες το απόγευμα ήταν όλα σ΄αναμονή
τάσκιαζε φοβέρα ξαφνική
ο πρωθυπουργός σε περισυλλογή.

Tα κανάλια σε αναβρασμό
για διάγγελμα πρωθυπουργικό.

Και είπε και ελάλησεν αυτός.

"Θα γίνει χαμός
γιαυτό τα παρατώ".

Τα είπε δια πολλών
και των γνωστών μορφασμών
και των κινήσεων των χειρών.

Ο λογογράφος πειστικός
πόσο άραγε να αμείβεται αυτός;

Ένας κάπως καλύτερος ηθοποιός
με πιο φυσικό στυλ
και περισσότερη αισθητική
θάταν σίγουρα πιο αποδοτικός.

Ένας λογογράφος και
ένας επαγγελματίας ηθοποιός:

μια κάποια λύσις .....
πιο οικονομική
και πιο καλαισθητική.

Γιατί κανείς δεν τόχει ακόμη σκεφτεί;
.

2.9.09

Είμαστε Όλοι Μετανάστες: Η Αστυφιλική, Τουριστική και Πολεμική Μετανάστευση

.
Πριν μερικές δεκαετίες, λόγω επαγγελματικής χρεωκοπίας, η οικογένειά μου εγκατέλειψε την κωμόπολη στην οποία ζούσαμε και ήρθαμε στην πρωτεύουσα για λόγους επιβίωσης.
«Χωριάτες γυρίστε στα χωριά σας», «η Αθήνα ανήκει στους Αθηναίους» και άλλα παρόμοια γραμμένα στους τοίχους πολυκατοικιών ήταν το πρώτο καλωσόρισμα που θυμάμαι στο νέο μου τόπο.
Κάποια χρόνια αργότερα στους ίδιους τοίχους διάβαζα «Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» και αναθάρυνα.
Τα τελευταία χρόνια διαβάζω «Έξω οι μετανάστες από την Ελλάδα» και πιο πέρα «Είμαστε όλοι μετανάστες».

Χθες διάβασα στoν αγαπητό Nefestora για την Τουριστική μονοκαλλιέργεια και τα τέρατα που δημιουργεί.
Πριν καιρό σε μια ραδιοφωνική εκπομπή μίλαγαν για την αγανάκτηση κατοίκων μικρού ήσυχου νησιού για τις ορδές των τουριστών που ξεχύνονταν στην πόλη τους και κυριολεκτικά τους εκτόπιζαν με κάθε άφιξη κρουαζιερόπλοιου στο νησί τους.

Στο νυχτερινό δελτίο ειδήσεων της ΕΤ1 δε'ιξανε παιδιά στη Fallujah που γεννιούνται παραμορφωμένα από το απεμπλουτισμένο ουράνιο και τις βόμβες φωσφόρου που χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοι.
Γιορτή στήνουν οι ταλαίπωροι γονείς τους όταν γεννιέται παιδί χωρίς παραμορφωμένο κορμί, ανακούφιση για τους μήνες αγωνίας με κάθε νέα εγκυμοσύνη.
Η Fallujah είναι η πιο ήσυχη πόλη καυχιούνται οι Αμερικανοί μαζί με τον αρχηγό τους που συνεχάρη τους ηρωικούς πολεμιστές του για το επίτευγα αυτό (1), (2), (3)(4), (5).

Πριν μέρες στο ντοκυμαντέρ Ιράκ: η χαμένη γενιά έδειξαν κάποια άλλα παιδιά σε νοσοκομεία της ξενιτιάς στη Συρία, αναλωμμένα από τις βόμβες που πυρπόλησαν τους γονείς τους, τα αδέλφια τους και τα κορμιά τους.
Παιδιά που δεν μπορούσαν να ανακαλέσουν καν τη λέξη σπίτι, που είχαν μία και μόνη εικόνα στα ονειρά τους: φωτιές να καίνε τους γονείς τους και στρατιώτες να τα καταδιώκουν να τα σκοτώσουν.
Άλλα θυμωμένα παιδιά ξενιτεμένα και παράνομα στην Ιορδανία να λένε:
«Τί θέλουν; Γιατί ήρθανε στη χώρα μας; Να μας σοτώσουν; Αυτό βλέπω να κάνουν. Τί τους κάναμε; Θέλουν το πετρέλαιό μας; Να το πάρουν και να φύγουν».

Πριν κανά μήνα στην ΕΤ1, πάλι, μια γιαγιά από το Αφγανιστάν μασούλαγε ηρωίνη γιατί είναι πιο φτηνή από κάθε άλλη τροφή (6), (7).
Αυτή τη φτηνή τροφή ποτισμένη με ουράνιο και άλλα καλούδια φρόντισαν και εξασφάλισαν στη νεολαία του Αφγανιστάν οι ισχυροί που μετανάστευσαν έτσι θέλω εκεί για να οργανώσουν τις δυνάμεις τους (8).

Αστυφιλία, τουρισμός, πόλεμοι τρεις μορφές μετανάστευσης που συσσωρεύουν πλείστα κακά και αλλοιώνουν τις τοπικές κοινωνίες οι δύο πρώτες και η τρίτη με συνέπειες μεγατόνων.

Και στις τρεις αυτές μορφές μετανάστευσης συμμετέχουμε σχεδόν όλοι μας, στις δύο πρώτες άμεσα και στην τρίτη έμμεσα χρηματοδοτώντας μέσω φόρων τα ελληνικά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Ηχεί οξύμωρο να επιχειρηματολογούν σε blogs για τους ανεπρόκοπους μετανάστες που έρχονται και χαλάνε την ποιότητα της ζωής μας, παίρνουν τις δουλειές μας και ταυτόχρονα να δηλώνουν ότι είναι από φτωχικό χωριό της Ελλάδας που σπούδασαν στην Αθήνα και στα Πανεπιστήμια της Ευρώπης και Αμερικής, πήγαν τουρίστες στην Αγγλία ή την Αμερική και πιθανότητα εκδράμουν κάθε τόσο και στα ελληνικά νησια για αναψυχή.

Αυτοί ξενιτεύτηκαν για να προκόψουν.
Οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να προσπαθήσουν να προκόψουν και αυτοί;

Είναι, όπως διαβάζω τελευταία σε blogs να διαμαρτύρονται που «γεννοβολάνε οι άχρηστοι Ασιάτες» και έχουμε υπερπληθυσμό.

Δικαιούμαστε, άραγε, εμείς που γεννηθήκαμε να εμποδίζουμε άλλους να γεννηθούν για τη σωτηρία του πλανήτη μας;

Είμαστε το ίδιο πρόθυμοι να απαλλάξουμε τον πλανήτη από τη δική μας παρουσία που από πλευράς συνεπειών στο οικοσύστημα, (κατανάλωση ενέργειας, τροφής και μόλυνσης) ισοδυναμούμε με δεκάδες (αν όχι με χιλιάδες κάποιοι από μας) πεινασμένους Ασιάτες και που στο κάτω κάτω γευτήκαμε και κάτι από τα καλά του πλανήτη μέχρι τώρα;

Τους κατηγορούμε ότι δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να γεννοβολάνε.

Ο άνθρωπος γεννήθηκε δημιουργός.
Τί άλλες δυνατότητες δημιουργίας τους άφησε ο κατακτητικός πολιτισμός μας;

Είμαστε πρόθυμοι να απαλλάξουμε τον κόσμο από τα δικά μας τα πολιτισμένα γεννοβολήματα της πολεμικής μηχανής και της εκβαρβάρωσης της ζωής;

Τί κάνουμε τότε; Κλαίμε τη μοίρα μας; Συνεχίζεται.
_________________________________________
(1) The Truth Of Iraq's City Of Deformed Babies (H Aλήθεια για την Πόλη του Ιράκ με τα Παραμορφωμένα Μωρά).
- Πάνω από το 25% των παιδιών κάτω των 10 ετών στο Ιράκ έχει υποστεί μη αναστρέψιμες εγκεφαλικές βλάβες (Ελευθεροτυπία 19-9-2005).
- Θάνατοι στο Ιράκ: Aπό αεροπορικές επιδρομές: 39% παιδιά και 46% γυναίκες. Από χερσαίες επιχειρήσεις: 42% παιδιά και 44% γυναίκες The Independent - 'Iraq air raids hit mostly women and children
Συνολικός αριθμός σκοτωμών στο Ιράκ λόγω της εισβολής 1.339.771 Iraq Deaths Just Foreign Policy

(2) Ο Mπους καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από ειδικό δικαστήριο πολεμικών εγκλημάτων που συγκροτήθηκε στην Ιαπωνία για τη ραδιενεργή μόλυνση στο Αφγανιστάν από τη χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου. http://www.informationclearinghouse.info/article5855.htm

Από τη μόλυνση αυτή πεθαίνουν άνθρωποι στο Αφγανιστάν - AFGHANISTAN: REPORT SAYS MANY PEOPLE DIE DUE TO "RADIATION" IN ...

Στα πλαίσια της νέας διαμορφωμένης έννοιας για την δικαιοσύνη:

- Η δίκη και καταδίκη αυτή δεν δημοσιοποιήθηκε από τα «εγκυρα» ΜΜΕ ούτε καν στις ΗΠΑ.

- Η καταδίκη δεν επέφερε την παραμικρή κύρωση για τον καταδικαστέντα ούτε τον αναχαίτησε στο ελάχιστο στον ρόλο του εξάπλωσης της δικαιοσύνης.

Από την έρευνα προέκυψαν τα παρακάτω:

- Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποίησαν όπλα απεπλουντισμένου ουρανίου στο Αφγανιστάν όταν υπήρξαν ελάχιστα ή κανένα θωρακισμένα οχήματα.
Τα όπλα απεμπλουτισμένου ουρανίου δημιουργήθηκαν ως αντιθωρακιστικά όπλα.

- Βρέθηκε απεμπλουτισμένο ουράνιο σε εδαφικά δείγματα, στο πόσιμο νερό και στα ανθρώ-πινα σώματα.

- Βρέθηκε, επίσης, μη-απεμπλουτισμένο ουράνιο, ιδιαίτερα τοξικό και θανατηφόρο και, επίσης, πλουτώνιο και U-236 που και τα δύο παρασκευάζονται σε πυρηνικούς αντιδραστήρες και δεν υπάρχουν σε φυσική μορφή στη φύση.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν άφθονο πλουτώνιο και U-236 από τα προγράμματα πυρηνικών όπλων και τα εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας.

- Φτειάχνοντας τις βόμβες τους απεμπλουτισμένου ουρανίου δεν ενδιαφέρθησαν αν παρέμενε θανατηφόρο U-236 and πλουτώνιο Pl-239.
Αυτά θα μπορούσαν να απομακρυνθούν αλλά θα έπεφτε το ποσοστό του κέρδους των εταιριών παραγωγής.

- Οι κρατούντες στην Ουάσιγκτον δεν νοιάστηκαν ούτε για τους δικούς τους στρατιώτες τους οποίους εξέθεσαν στις θανατηφόρες αυτές ουσίες.

(3) Τεράστια είναι η ραδιενεργή μόλυνση από τα Αμεριανικά όπλα και στο Ιρακ με τεράστιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που εκτείνονται και στην Ευρώπη (για την οποία τηρούν σιγή ιχθύος εκτός από τα ΜΜΕ και οι περιβαλλοντικές οργανώσεις).

Τεκμηριώνεται σε μελέτη με τίτλο: «Δεν υπάρχουν λόγια: Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΣΤΟ ΙΡΑΚ ΙΣΟΔΥΝΑΜΕΙ ΜΕ 250.000 ΒΟΜΒΕΣ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΣΤΟ ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ».There Are No Words: Radiation in Iraq Equals 250,000 Nagasaki Bombs http://dissidentvoice.org/Mar04/Nichols0327.htm

(4) Όπως γράφει ο Αχιλλέας Φακατσέλης (Ελευθεροτυπία 26.2.2006):
«Πρόκειται για την ανέγερση της «Μικρής Αμερικής του Ιράκ», ενός εκτεταμένου δικτύου 106 στρατιωτικών αμερικανικών βάσεων εντός της ιρακινής επικράτειας, που θα εξυπηρετεί τις στρατηγικές προτεραιότητες των ΗΠΑ, και στην ευρύτερη περιοχή.
Πράγματι, οι βάσεις αυτές καλύπτουν εκτάσεις που σε μερικές περιπτώσεις φθάνουν και τα 20-35 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περικλείονται από τείχη ύψους 5 μέτρων και συνθέτουν το ειδυλλιακό τοπίο μιας υπερσύγχρονης αμερικανικής κωμόπολης, που διαθέτει υπόγειο οδικό δίκτυο, συνήθεις αλυσίδες φαστφουντάδικων, γήπεδα γκολφ, κέντρα ψυχαγωγίας, αίθουσες κινηματογράφων, συν ειδικά κέντρα ανάκρισης και KBR-Land.
Στην πραγματικότητα είναι ένα έργο που κόβει την ανάσα: ανάμεσα στα ερείπια, ξεφυτρώνουν ολόκληρες πόλεις-κράτη».

(5) Ομιλία Ομπάμα στο Ιράκ για την εισβολή ως "ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΕΠΙΤΕΥΜΑ" και ¨ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ (πια) οι (αχάριστοι Ιρακινοί) ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥΣ" BBC NEWS Middle East Obama urges Iraqis to take charge

(6) Πόλεμος στο Αφγανιστάν: Η Προστασία της Μεγαλύτερης Καλλιέργειας Ηρωίνης Όλων των Εποχών (Άρθρο πρώην Βρετανού Πρέσβη) Britain and U.S. Protecting the Biggest Heroin Crop of all Time

(7) Βουλευτής, πρώην υπουργός του Αφγανιστάν λέει ότι το 90% της ξένης βοήθειας (των φορολογούμενων πολιτών της δύσης) πηγαίνει στους δυτικούς των ξένων αποστολών οι οποίοι διάγουν βασιλική ζωή ζώντας σε σπίτια με μηνιαίο ενοίκιο 15000 USD απαιτώντας ιδιαίτερο μπάνιο για κάθε δωμάτιο του σπιτιού (μολονότι 77% των Αφγανών δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό), κυκλοφορώντας με αυτοκίνητα των 60000 USD και αμειβόμενοι με 250,000 έως 500,000 USD το χρόνο. Εδώ May 12, 2009

(8)«“Oποιος δεν υποτάσσεται σ΄εμάς θα χτυπιέται!”
Αμερικανοί και σύμμαχοι ομολογούν κυνικά ότι Αφγανιστάν και Ιράκ
είναι απλώς μαθήματα για να οργανώσουν καλά τις ένοπλες δυνάμεις τους»

Κύρα Αδάμ, αυτήκοος μάρτυρας, (Ελευθεροτυπία 13-12-2003