Θάνατοι και Αρρώστεια από Ταμιφλού - Γιατί Σωπαίνουν οι Ειδικοί;

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ο ΠΟΥ, ενέκρινε τη χρήση του Tamiflu για τις εγκύους.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του φαρμάκου:

• Ενεργεί μόνον αν ληφθεί μέσα στις 48 πρώτες ώρες
• Η επωφελής δράση του είναι να επιταχύνει την ανάρρωση κατά μία ημέρα
• Άτομα με γρίπη, ιδιαίτερα παιδιά και έφηβοι, μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο αυτοτραυματισμού και σύγχυσης μετά τη λήψη του Tamiflu και θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά».*

Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι περισσότερα από τα μισά παιδιά που πήραν το Tamiflu είχαν παρενέργειες όπως ναυτία και εφιάλτες, βλ.Tamiflu causes sickness and nightmares in children, study finds

Ως γνωστόν, στις εγκύους απαγορεύεται η λήψη φαρμάκων γιατί δεν είναι γνωστές οι επιπτώσεις τους στο έμβρυο.

Ερώτημα

• Γιατί όλοι αυτοί οι κίνδυνοι για ένα φάρμακο που δεν εμποδίζει, δεν θεραπεύει, ούτε μειώνει την ένταση των συμπτωμάτων της γρίπης, αλλά απλά τη συντομεύει κατά μία ημέρα;

To Χρονικό του Τamiflu

• Τι Είχε Προκύψει από τις Έρευνες

Στις 12.12.2005 το πρακτορείο ειδήσεων CBS και το Associated Press δημοσίευσαν πληροφορίες για:

αφύσικη συμπεριφορά του εγκεφάλου και άλλες παρενέργειες σε περισσότερα από 1.800 παιδιά το 2005 που είχαν λάβει το φάρμακο Tamiflu και ότι στην Ιαπωνία υπήρξαν πέντε θάνατοι σε παιδιά κάτω των 16 ετών, ως αποτέλεσμα των νευρολογικών και ψυχιατρικών προβλημάτων που προκλήθηκαν.

Υπήρξαν επίσης εννέα θάνατοι ηλικιωμένων, εφήβων και ενήλικων οφειλόμενοι σε νευροψυχικά προβλήματα ή λοιμώξεις του εγκεφάλου που προκλήθηκαν από το φάρμακο (βλ. Τamiflu΄s effects on your brain)

Στις 1.12.2997 στη USA Today δημοσιεύτηκε ότι:

επιστήμονες ερευνητές ενημέρωσαν τον Αμερικανικό Οργανισμό Τγείας (FDA) για τα προβλήματα αυτά.

Λόγω των θανάτων αυτών

η Ιαπωνία απαγόρευσε το Tamiflu για τους εφήβους

Ευρωπαίοι ερευνητές συνέταξαν έκθεση βασισμένη σε πολυάριθμες μελέτες σχετικά με τα αντιικά φάρμακα και τη δημοσίευσαν στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό Lancet στις 19.1.2006. Σύμφωνα με την έκθεση:

το Τamiflu είναι άχρηστο κατά της γρίπης των πτηνών και για πολλές άλλες γρίπες

Η σύστασή τους ήταν να μην χρησιμοποιηθεί

Δημοσιεύτηκε στο Time magazine and the Wall Street Journal (βλ. Tamiflu Useless Against Dominant Flu Strain - Science & Health).

• Τι Έκαναν οι Κυβερνήσεις

Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης δεν ανέφεραν τίποτα για το θέμα, Βλ. "Δεν Υπάρχει Ανεξάρτητος Τύπος"

Η αμερικανική κυβέρνηση και οι δυτικές κυβερνήσεις σπατάλησαν δισεκατομμύρια για την προμήθεια του Tamiflu, την εποχή που δεν υπήρχε καμία ένδειξη για πανδημία και

ενώ ήταν επίσης γνωστό ότι είχαν ήδη αναπτυχθεί στο Βιετνάμ και στην Αίγυπτο ανθεκτικοί ιοί της γρίπης στο Tamiflu. Βλ. Η Αμαρτωλή Ιστορία των Φαρμακοβιομηχανιών Ι -Το πολιτικό Σκάνδαλο .

Σημειωτέον ότι όπως αναφέρθηκε από τον ΠΟΥ στις 23 Απριλίου 2009, ο συνολικός αριθμός των θανάτων σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω της γρίπης των πτηνών από το 2003 έως σημερα είναι 257.
Σύμφωνα με τον CDC η κοινή γρίπη προκαλεί περισσότερους από 36.000 θανάτους κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνον.

• Η Κερδοσκοπία και ο Ράμσφελντ

Οι τιμές των μετοχών της Gilead Sciences, της φαρμακευτικής εταιρείας που παρασκεύασε το Tamiflu και της Roche που έχει τα δικαιώματα για την αποκλειστική διανομή του αυξήθηκαν κατακόρυφα.
Όπως δημοσιοποιήθηκε από την ευρείας κυκλοφορίας Βρετανική εφημερίδα Independent (12 Μαρτίου 2006), ο Ντόναλντ Ράμσφελντ που ήταν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Gilead από το 1997 έως το 2001 που διορίστηκε υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ κέρδισε περισσότερα από 5 εκατομμύρια δολάρια από την υπεραξία των μετοχών του στην εταιρία.

Σημειωτέον ότι η εταιρία το έτος πριν από την κινητοποίηση του ΠΟΥ για επικείμενη γρίπη των πτηνών είχε απώλειες, βλ. news.independent.co.uk/world/americas/article350787.ece

• Οι πολύ εύπλαστες ημερομηνίες λήξης

Σύμφωνα με τη Roche, το Tamiflu έχει διάρκεια ζωής 48 μηνών. Άρα, όλα τα αποθέματα του φαρμάκου από την εποχή της ετοιμότητας για τη γρίπη των πτηνών είναι σήμερα άχρηστα.

O Αμερικανικός οργανισμός φαρμάκων FDA απεφάσισε μέσω του προγράμματος SLEP ((Shelf Life Extension Program, Πρόγραμμα επέκτασης διάρκειας ζωής) τέσσερις παρτίδες αντιικών φαρμάκων Tamiflu και Relenza που έληξαν τον Ιούνιο του 2009 να λήγουν το Μάιο του 2011! (χωρίς να αναφέρεται τίποτα για τις συνθήκες συντήρησής τους) βλ.FDA-Stockpiled Antivirals at or Nearing Expiration .

* Προσθήκη 7.12.09

Σύμφωνα με πρόσφατη πειραματική εργασία το Ταμιφλού, όχι μόνον δεν καταπολεμά, αλλά ενισχύει τη δραστηριότητα του ιού Η1Ν1.

Η εργασία δημοσιοποιήθηκε στις 5 Δεκ 2009, από το Spencer Delane, το μεγαλύτερο εκδότη επιστημονικών εργασιών με τίτλο «Oseltamivir boosts 2009 H1N1 virus infectivity in vitro» και έγινε στο Εργαστήριο Μοριακής Ιολογίας και Γενετικής Μηχανικής του Εθνικού Ινστιτούτου Ελέγχου Ιώσεων και Πρόληψης Νοσημάτων της Κίνας, βλ. http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6WBK-4XJWD10-8&_user=10&_coverDate=12/25/2009&_rdoc=1&_fmt=high&_orig=browse&_sort=d&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=7077cf5c07136bd5766adb7cee9cfd36

_________________________________________________________

(1) Μήπως, το «μυστηριώδες» πρόσφατο αλλεργικό σοκ των νοσηλευτριών σε μαιευτήριο έχει σχέση με προληπτική λήψη του Ταmiflu σύμφωνα με τις ντιρεκτίβες του ΠΟΥ; Θα το μάθουμε;

_

Επιδημία Παραπληροφόρησης - Προστασία από τα Επιστημονικά Σκουπίδια

.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο FDA (Αμερικανικός Οργανισμός Υγείας)

τους προστατεύει. Αυτό που κάνει ο FDA και αυτό που πιστεύει

το κοινό ότι κάνει διαφέρουν όσο η νύχτα από τη μέρα»

Dr Herbert Ley, τέως επίτροπος της FDA (ενώπιον της γερουσίας)

.

Οι ίδιοι οι επιστήμονες της FDA καταγγέλλουν τον εκφοβισμό, τη λογοκρισία

και τις επιστημονικές απάτες που υπονομεύουν τη δημόσια ασφάλεια

FDA's own scientists report intimidation, censorship and... that undermines public safety

Πρώην αντιπρόεδρος της Μοnsanto ορίστηκε από τον Ομπάμα πρόεδρος της Επιτροπής Ασφάλειας της FDA

Former Monsanto VP now Obama's Food Safety Czar

Οι μόνες έρευνες που επιτρέπονται να δημοσιευτούν

σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά είναι

αυτές που έχουν εγκριθεί πριν από

τη Monsanto και τις άλλες εταιρίες μεταλλαγμένων

Scandal: The Long Term Effects of Genetically Modified Food

.

Οι φαρμακοβιομηχανίες κατηγορούμενες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

Pharmaceutical industry accused of crimes against humanity before ...και Ελεύθερη Έρευνα

Όλα τα παιδιά (από 12 έως 18) θα κάνουν συνεχείς εξετάσεις για κατάθλιψη' Disease Mongering Galore: Panel Says ALL Teens Should be Screened ...

Η "UNICEF και η εταιρία παιχνιδιώνBRIO συνεργάζονται για να ετοιμάσουν τα παιδιά για τους εμβολιασμούς Getting the Kids Ready for Soft Kill Vaccinations: “Mission Set: Immuno”

Στρατιωτικά Ρομπότ θα τρέφονται με νεκρά σώματα ανθρώπων; Upcoming Military Robot Could Feed on Dead Bodies

"Και Συ Τσούλα των Δήμιων Επιστήμη, της Αλήθειας Εσχάτη Τεφροδόχα" Κώστας Βάρναλης

Η Εγγενής Αδυναμία της Ακρωτηριασμένης Τεχνοεπιστήμης

Έχει γραφεί πλήθος άρθρων και βιβλίων για τα θαυμαστά βιολιά Στραντιβάριους, αλλά κανένα δεν μπόρεσε ποτέ να κατανοήσει πού οφείλεται η τελειότητά τους.

Έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων και έχουν γεμίσει ολόκληροι τόμοι και μερικοί φανατικοί έφθασαν σε σημείο παραφροσύνης ψάχνοντας να βρουν το μεγάλο μυστικό στη βαφή των βιολιών της εποχής εκείνης.

Άλλοι προσπάθησαν να ανακαλύψουν αριθμητικές αναλογίες και άλλοι να συσχετίσουν την ποιότητα του ήχου των βιολιών με τις καμπυλότητες και άλλα στοιχεία του σχήματός τους. Και άλλοι αναζητούσαν το είδος των δένδρων από το ξύλο των οποίων φτειάχνονταν τα βιολιά.

΄Ολη η θαυματουργή τεχνολογία του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα δεν είναι σε θέση να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά ενός τεχνίτη, του Αντόνιο Στραντιβάρι, του κατασκευαστή τους.

Όπως κανείς δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το μυστικό των χρωμάτων των κλασσικών ζωγράφων.

Και όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις των ανεξήγητων μυστηρίων αυτό που διαφεύγει είναι το εντελώς προφανές. Είναι η ιστορία που λένε για τον ελέφαντα και τους σοφούς.

Δεν μπορείς να κομματιάσεις τα πράγματα, να τα κάνεις νούμερα και να εξακολουθείς να τα βλέπεις. Μοιραία ο ελέφαντας θα χαθεί από τη θέασή σου και θα βλέπεις ανάλογα με την εξειδίκευσή σου, το ένα ή το άλλο κομμάτι. Δεν θα είσαι σε θέση να δεις παρά στον καθρέπτη της εξειδίκευσής σου.

Όπως γράφει στο βιβλίο του «Η κβαντική Επανάσταση» ο Victor Weissekopf:

«Από την άποψη της φυσικής μια σονάτα του Μπετόβεν είναι μια πολύπλοκη ημιπεριοδική ταλάντωση μορίων του αέρα.

Από την άποψη της φυσιολογίας είναι μια περίπλοκη διαδοχή νευρικών ώσεων.Ιδού όλα όσα μπορεί να πει η επιστήμη για μια σονάτα». .

Και συνεχίζει:

«Μέσα στην επιστημονική τάξη, όταν κανείς έχει πραγματοποιήσει αυτές τις δύο περιγραφές, έχει αποκτήσει μια πλήρη ερμηνεία.

Ο καθένας θα αναγνωρίσει όμως,ότι αυτή η ερμηνεία δεν περιέχει τα στοιχεία του φαινομένου που θεωρούμε ως τα πλέον προσήκοντα σε σχέση με μια σονάτα»

Είναι η αμεσότητα και η αποκαλυπτική φύση που λείπει από την εξειδικευμένη, τη μαθημένη λογική που την εμποδίζει να βιώνει την ουσία των πραγμάτων.

«Έτσι συνάγεται το συμπέρασμα ότι η μονόπλευρη ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης έχει εξοστρακίσει σημαντικές και πολύτιμες πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας, και ότι δημιούργησε έναν άνθρωπο αλλοτριωμένο, σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από την επιστήμη και την τεχνολογία»,

είναι η διαπίστωση του παραπάνω φυσικού στο ίδιο βιβλίο.

Και προς επιβεβαίωση παρατίθεται η απάντηση ενός διάσημου μαθηματικού όταν του ζητήθηκε να πει τη γνώμη του για μια συναυλία: ανέφερε τον αριθμό των φθόγγων που είχαν ακουσθεί.

Η Φρικιαστική Αφέλεια των Τεχνοεπιστημόνων

Ο φυσικός Victor Weissekopf στο βιβλίο του «Η κβαντική Επανάσταση» γράφει σχετικά με την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας στην οποία είχε άμεση συμμετοχή:.

«Επιστρέφοντας στα παλιά, θα έλεγα ότι θα ήμουν υπερήφανος σήμερα αν είχα
αρνηθεί να το κάνω, αν απλώς είχα την ιδέα για κάτι τέτοιο εκείνη την εποχή.
Αλλά αυτό δεν μου πέρασε καν από το μυαλό μου τότε, γιατί το πρόβλημα δεν ετίθετο με τέτοιους όρους»

Και συνεχίζει:

«Είναι γνωστό ότι το καλοκαίρι του 1945 δύο ατομικές βόμβες εξεράγησαν σε ιαπωνικές πόλεις σκοτώνοντας και ακρωτηριά-ζοντας περισσό-τερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους. Η πρώτη βόμβα έθεσε τέρμα στον πόλεμο. Έτσι νομίζαμε....Με την έκρηξη της δεύτερης, όμως, συγκλονίστηκα».

Και καταλήγει:

«Σαράντα χρόνια αργότερα φαίνεται ξεκάθαρα ότι είμασταν πολύ αφελείς. Υπάρχουν σήμερα σχεδόν πενήντα χιλιάδες βόμβες, αρκετές για να εξαφανίσουν εκατό φορές τη Σοβιετική Ένωση, τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη!

Αυτό που δεν φανταζόμασταν ήταν ότι έτσι άρχιζε μια νέα εποχή στην πολιτική ιστορία της ανθρωπότητας. Μια εποχή την οποία οι επόμενες, αν η καταστροφή ενός πυρηνικού πολέμου δεν εξαφανίσει εξ ολοκλήρου το ανθρώπινο γένος, θα κρίνουν ως μια σοβαρή περίπτωση μαζικής παραφροσύνης»..

Η κατάσταση της αφέλειας των ανθρώπων με τις εξειδικευμένες λογικές και της χρησιμοποίησής τους για αλλότριες σκοπιμότητες που περιγράφει ο Weisskopf παραπάνω εκτείνεται, κρίνοντας από τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων, σ΄όλους τους τομείς της εξειδικευμένης λογικής.

.

Οι εξειδικευμένοι επιστήμονες βρίσκονται στο επίκεντρο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, των τάσεων και των συγκρούσεών της.

Τις περισσότερες, όμως, φορές, εγκλωβισμένοι στον ιστό του αδυσώπητου ανταγωνισμού, κλείνουν τα μάτια μπροστά στην κατάσταση αυτή, ή αδυνατούν να την αντιληφθούν, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται για τη μία ή την άλλη τάση, στην μία ή την άλλη σύγκρουση, στο όνομα μιας απρόσωπης και απόλυτης γνώσης, αλλά συχνά με όψη φρικιαστική.

.

Η Επίκληση στις Αυθεντίες και η Εγκεφαλική Πλύση

Η επίκληση στις αυθεντίες για την επίλυση των προβλημάτων και την κάλυψη των αναγκών με την απομόνωση του ανθρώπου από την πηγή των πληροφοριών που συνεπάγεται, κάνει δυνατή την εγκεφαλική πλύση του ανθρώπου.

Μέσω της μοναδικής άποψης των αυθεντιών που προβάλλεται από τα μέσα μαζικής «ενημέρωσης» ο νους χάνει την ικανότητα να διακρίνει, καθώς στερείται της βασικής λειτουργίας του της σύγκρισης και ατροφεί η ικανότητά του για λογική σκέψη.

Βλ. και H Αναξιοπιστία, η Πλαστογράφιση και η Κλοπή Επιστημονικών Εργασιών , Η Ισχυρή Εξουσιαστική Δομή του Τεχνοεπιστημονικού Κατεστημένου

.

Οι Συνέπειες

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές συνέπειες της παραπάνω μεθόδευσης καταστολής της λογικής σκέψης των ανθρώπων αποτελεί η σημερινή παράνοια στον κόσμο της πολιτικής.

Έτσι, για παράδειγμα:

- Η χώρα η οποία εξαπέλυσε πυρηνικές βόμβες εξαπολύει πόλεμο για να μην εξαπολυθούν πυρηνικές βόμβες απ΄αυτούς που δεν τις εξαπέλυσαν.

- Η χώρα που έχει σχεδόν το μονοπώλιο παραγωγής και εξαγωγής οργάνων βασανισμού ηγείται σταυροφορίας για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

- Η χώρα που ευθύνεται για την εγκαθίδρυση διδακτοριών σ΄όλο τον κόσμο αναλαμβάνει δράση για την αποκατάσταση των ελευθεριών.

- Η χώρα που εκλάπη από τους αυτόχρονες κατοίκους της αναλαμβάνει εκστρατεία εκπολιτισμού της κοιτίδας του πολιτισμού.

Η Αντιμετώπιση του Ανθρώπου ως Αγέλης

Οι πολλές βαθμίδες, στάθμες και οπτικές της πραγματικότητας που αντιστοιχούν στις πολλές ποιότητες του νου των ανθρώπων οι οποίες και δημιουργούν αυτές τις πραγματικότητες, συρρικνώνονται σε μία ή δύο ανταγωνιστικές εκδοχές που παρουσιάζουν οι κυρίαρχες τεχνοκρατικές ομάδες.

.

Αγνοούνται οι ατομικές ευαισθησίες και τα ατομικά χαρακτηριστικά που κάνει κοινωνικά και βιολογικά κάθε ανθρώπινο ον μοναδικό και ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως μέλος αγέλης.

Έτσι, μπορούν και υιοθετούνται υπεραπλουστευμένες λύσεις, γίνονται δυνατές συλλογικές λύσεις και παραγωγή «αγαθών» για μαζική κατανάλωση.

Και η λίστα της παράνοιας δεν έχει τελειωμό.

Ξεσκαρτάρισμα των Σκουπιδιών Γύρω μας

Από την ιστοσελίδα International Research Group:

"Οι περισσότεροι αλλοπαθητικοί ιατροί θέλουν να διαιωνίζουν την αρρώστια από την οποία εξαρτώνται τα οικονομικά της δουλειάς τους και όχι να προωθούν την υγιεία, η οποία θα τους ωθούσε έξω από την επιχείρηση της αρρώστιας.

Οι αληθινοί γιατροί εστιάζουν στην αυτουπευθυνότητα και την αυτοθεραπεία του βιολογικού συστήματος.

.

Οι περισσότερες εκφυλιστικές αρρώστειες που υπάρχουν σήμερα δεν υπήρχαν τον 19ο αιώνα. Υπάρχουν ως συνέπεια του βασικού «παραδείγματος» που κυβερνά σήμερα την τεχνοκρατική κοινωνία και το αλλοπαθητικό φαρμακευτικό σύστημα.

.

Φυλαχτείτε από μελέτες «της αλεπούς που φυλλάει το κοτέτσι» που γίνονται από οποιαδήποτε οντότητα για τον εαυτό της ή τα προϊόντα της. Όλες αυτές οι μελέτες είναι ανταγωνισμός και δεν έχουν ούτε επιστημονική ούτε ηθική αξία.

.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι παρασκευαστές εμβολίων είναι αντιπροσωπευτικά παραδείγματα, μελέτες για τη φθορίωση του νερού που στηρίχθηκαν από προμηθευτές φθορίου, μελέτες για την ασπαρτάμη από τους παρασκευαστές της, κ.λ.π.

Οι αληθινές λύσεις προβλημάτων έχουν προσωρινή ύπαρξη, αφού το πρόβλημα λύνεται. Αν ένας οργανισμός επίλυσης προβλημάτων υπάρχει για πολύ χρόνο, υπάρχει για ίδιο όφελος και δεν ενδιαφέρεται να
λυθεί το πρόβλημα, η λύση του οποίου θα σήμαινε το τέλος της ϋπαρξής του.

Οι οργανισμοί αυτοί δεν έχουν πραγματική φερεγγυότητα ή ισχύ σε σχέση με το αρχικό πρόβλημα ή τη λύση του, αλλά μόνον λειτουργούν για ίδιο όφελος, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια ενός κοινού που έχει υποστεί εγκεφαλική κάκωση και δεν θέλει να δει.

.

Όλα τα νομοθετικά σώματα υπάρχουν για τη δική τους ωφέλεια και δεν αντιπροσωπεύουν τους πολίτες, όπως υποκρίνονται. Ανταγωνισμός συμφερόντων και συμφέρονται επιχειρήσεων είναι στενά συνδεδεμένα μ΄αυτούς που νομοθετούν.

Έτσι οι περισσότεροι νόμοι έχουν γίνει όχι για το συμφέρον των πολιτών αλλά για το συμφέρον των επιχειρήσεων.

Όταν ιδρύθηκαν οι ΗΠΑ υπήρχαν τέσσερις μόνον νόμοι κοινού δικαίου και όλα λειτουργούσαν πολύ καλά και οι άνθρωποι ήταν έντιμοι. Σήμερα οι ΗΠΑ είναι μια επιχείρηση και έχει εκατοντάδες χιλιάδες νόμους.

.

Οι νόμοι δεν είναι λύσεις σε προβλήματα. Η αυτοϋπευθυνότητα για την οποία δεν προβλέπουν οι σύγχρονοι νόμοι, είναι η λύση.

Αληθινά νομοθετικά σώμτα πρέπει να στελεχώνονται με απλούς πολίτες που δεν έχουν επενδεδυμένα συμφέροντα.

Σήμερα οι νομοθέτες πληρώνονται απ αυτούς που υποτίθεται ότι ρυθμίζουν.

Αυτό είναι ανήθικο και ανταγωνισμός συμφερόντων που γίνεται ανεκτό από μια εκφυλισμένη κοινωνία" .

Βλ. και Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι - H Μάστιγα των Επιστημόνων ,

.

Τρόποι Προφύλαξης - Ξυπνώντας από τη Νάρκη
Στο Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιληάς σχολιάστηκε

- ο σκοταδισμός που προκύπτει από τη μόλυνση των πληροφοριών και την παραπληροφόρηση,

- εντοπίστηκε η ανάγκη για αμφισβήτηση και επαγρύπνιση των κάθε λογής επιστημονικοφανών δηλώσεων και διαφημίσεων και

- γιατί δεν έχουν θέση οι γενικότητες και οι διαφημίσεις για θαυματουργά φάρμακα ή άλλα «αγαθά».

Εντοπίστηκε ότι

• όλα τα συμπεράσματα και όλες οι δηλώσεις έχουν μια περιοχή ισχύος, καθώς οποιαδήποτε συμπεράσματα ή οποιαδήποτε δήλωση δεν είναι παρά η απάντηση σε κάποια ερώτηση η οποία, όμως, αρκετές φορές αποκρύβεται ή συγκαλύπτεται.
• Ο εντοπισμός της ερώτησης αυτής απαιτεί να μελετήσει κανείς και τα ψιλά γράμματα στα προσπέκτους και τα πιστοποιητικά και να θέσει ερωτήματα σχετικά με το σχεδιασμό των πειραμάτων ή τη δειγματοληψία των δειγμάτων και των στατιστικών στα οποία βασίστηκαν τα συμπεράσματα.

«Με όλα τα σκουπίδια γύρω μας πώς θα προστατευτούμε ώστε να μην ναρκωθούμε και κουταθούμε; Μπορούμε να αποκτήσουμε ανοσία στην εκτεταμένη επιδημία άνοιας που ενσκήπτει κάθε χρόνο με ακρίβεια ρολογιού την κοινωνία μας;» είναι ένα απόσπασμα από άρθρο στην ιστοσελίδα Leading Edge International Research Group με θέμα “ Waking Up from the trance” (Ξυπνώντας από την Νάρκη).

Και συνεχίζει:

«Τι γνωρίζω και πώς το γνωρίζω;Από ποιά πηγή παίρνω τις
πληροφορίες μου; Πώς αναγνωρίζω μια “βρωμοδουλειά

Παρακάτω παρατίθενται κάποια αποσπάσματα για τους τρόπους προστασίας που προτείνονται στην παραπάνω ιστοσελίδα.

«Όταν ακούτε ή διαβάζετε δηλώσεις όπως “οι γιατροί λένε“ ή οι “ειδήμονες
συμφωνούν” αυτό που υπονοείται είναι ότι όλοι οι γιατροί λένε ή ότι όλοι οι ειδήμονες συμφωνούν.

Διερωτηθείτε και ρωτήστε τους: «έχετε μιλήσει με κάθε γιατρό ή κάθε ειδικό στον πλανήτη»;.

Ομοίως, όταν ακούτε την έκφραση ”κανείς δεν ξέρει“ ή “δεν είναι γνωστή η θεραπεία“ ή “δεν υπάρχει ένδειξη για κάτι“, διερωτηθείτε και πείτε τους:

"κανείς που γνωρίζεις δεν γνωρίζει “ ή “καμιά θεραπεία που γνωρίζεις“ "καμμιά ένδειξη που έχεις;“

Αντικαταστείτε το «όλοι» με το «μερικοί». Μερικοί γιατροί συμφωνούν» ή "μερικοί ειδήμονες λένε» και θάχετε την αληθινή εικόνα. .

Αναζήτηση του Ποιός και Γιατί Ερευνά

«Φυλαχτείτε από μελέτες πληρωμένες απ΄αυτούς που έχουν επενδεδυμένο συμφέρον σε μια αμφισβητούμενη περιοχή όταν καταλήγουν σε μη αλλαγή του status quo.

.

Φυλαχτείτε από τις «συμβουλές» ινστιτούτων για θέματα ή προβλήματα τα οποία πρέπει να συνεχίζουν να υφίστανται προκειμένου να υπάρχουν τα ινστιτούτα.
Όλες οι πληρωμένες ερευνητικές «μελέτες» είναι μόνον ψευδής επιστήμη και ανταγωνισμός συμφερόντων (αμερικανικός οδοντιατρικός σύλλογος, αμερικανικός αντικαρκινικός σύλλογος, αμερικανικό εθνικό ίδρυμα ερευνών, ίδρυμα Rockfeller, κ.λ.π.).

Αυτοί που βγάζουν χρήματα από ένα πρόβλημα χρειάζονται το πρόβλημα για να συνεχίσουν να υπάρχουν σ΄αυτή την κοινωνία».

.

Ετικέτες: Επιστημονοκρατία, Φαρμακοκρατία , Στάση ζωής

Τα Νούμερα και η Απλή Λογική

«Ολομόναχος τη νύχτα μέσα σε ένα τεράστιο και σκοτεινό δάσος, το μόνο που έχω να με φωτίζει είναι ένα μικρό κερί.

Ερχεται ένας άγνωστος που μου λέει: Σβήσε το κερί σου, θα δεις καλύτερα. Αυτό το μικρό κερί είναι η λογική.

Πρόκειται για ταπεινό εργαλείο, το δίχως άλλο, και δεν αρκεί από μόνη της για να λύσει όλα τα προβλήματά μας.

Αυτό το κερί όμως είναι επίσης ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε». Βολταίρος

.

Τα Φράγματα των Ορολογιών και των Συμβολισμών

Σ΄όλη την ιστορία της επιστήμης και της τεχνολογίας είναι εμφανές ότι οι σημαντικές τομές έγιναν όταν επί μέρους ειδικοί ξεπέρασαν τα εμπόδια της εξειδικευμένης λογικής τους και μπόρεσαν να επικοινωνήσουν.

Πολλές φορές εργαζόμενοι σ΄έναν κλάδο μοχθούν για αποτελέσματα τα οποία είναι ήδη κλασσικά σ΄έναν άλλο κλάδο, αλλά δεν αναγνωρίζονται γιατί είναι εκφρασμένα σ΄ άλλη γλώσσα, με άλλη ορολογία και συμβολισμούς.

Με συνέπεια μεγάλος όγκος εργασίας, ιδιαίτερα πειραματικής, να επαναλμβάνεται διαρκώς σε διάφορους εξειδικευμένους τομείς, αλλά συχνά και στον ίδιο τομέα οδηγώντας σε εξειδικεύσεις των εξειδικεύσεων.

Απόρροια της κοινής βάσης των προβλημάτων στους διάφορους τομείς είναι η δυνατότητα για κοινή μεθοδολογία επίλυσής τους. Το 1991 ο φυσικός Pierre-Gilleς de Gennes τιμήθηκε με το Νομπελ φυσικής «για την ανακάλυψη ότι μέθοδοι που μελετούν τη διάταξη απλών συστημάτων μπορούν να εφαρμοσθούν και σε πιο πολύπλοκες μορφές ύλης».

Η Υπεροχή της Μεθόδου της Απλής Λογικής

Από τους πιο οικείους τομείς εμπειρίας του ανθρώπου είναι η καθημερινή ζωή.
Η λογική με βάση την οποία ανταπεξέρχεται ο άνθρωπος στα καθημερινά ζητήματα για τα οποία δεν έχει ιδιαίτερα εκπαιδευτεί αποκαλείται κοινή ή απλή λογική, σ΄αντιδιαστολή με την εξειδικευμένη λογική η οποία διδάσκεται για την αντιμετώπιση των ζητημάτων σε επί μέρους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας και, κατά κανόνα, είναι πολύπλοκη.

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της απλής λογικής είναι η αμεσότητά της. Γι αυτό, υπερέχει των μαθημένων λογικών, όπως κάθε τι φυσικό υπερέχει του αντίστοιχου τεχνητού.

Σήμερα, όμως, με τη συνεχή απομάκρυνση από την αρχή των πραγμάτων, οδεύοντας στον κόσμο της τεχνητής τελειότητας και της μαγείας των στιλπνών εμφανίσεων, τείνουμε να καταφρονούμε ο,τιδήποτε φυσικό ως ατελές και ανεπαρκές, μη διακρίνοντας την εσωτερική δύναμη και ουσιαστική τελειότητα του φυσικού άνθους έναντι του φαντασμαγορικού τεχνητού.
Και όπως το φυσικό άνθος εγκλείει εντός του καταβολές και επιρροές διαχρονικές οι οποίες ενυπάρχουν στο χώμα, την κοπριά, το νερό, τον αέρα και τον ήλιο που το θρέφουν, έτσι και η απλή λογική εγκλείει εντός της όλες τις άλλες λογικές, εκφράζοντας την πληρότητα και αυτάρκειά της με την απλότητά της.

Τα Φυσικά Εργαλεία της Μεθόδου της Απλής Λογικής

Μία από τις εντονότερες αντιρρήσεις για την καταλληλότητα της απλής λογικής ως μεθόδου αντιμετώπισης των λεγόμενων τεχνοεπιστημονικών προβλημάτων είναι ότι η μέθοδος αυτή δεν διαθέτει εργαλεία, όπως, για παράδειγμα, είναι οι ροπές, οι τέμνουσες, οι τάσεις στον τομέα των κατασκευών. με συνέπεια να μην μπορεί να παράγει νούμερα, διαγράμματα και άλλα ποσοτικά στοιχεία.

Αλλά η απουσία των εργαλείων αυτών στην αρχαιότητα δεν εμπόδισε τη δημιουργία καταπληκτικών κατασκευών.

Ούτε εμπόδισε μεταγενέστερα την κατασκευή εμψυχωμένων κτισμάτων τα οποία μπορεί να θεωρούνται παρωχημένα και να υποβαθμίζονται από τις τεχνοκρατικές αυθεντίες του καιρού μας, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν πρότυπα έμπνευσης και διδασκαλίας για αρκετούς.

Χαρακτηριστική είναι η παραίνεση του ζωγράφου Φασσιανού προς τους φοιτητές σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (24-7-2004) με τίτλο «Το σπίτι είναι δοχείο ζωής»:

«Μελετείστε τις δημιουργίες των λαϊκών μαστόρων, που έχτιζαν ωραία σπίτια για να ζήσουν οι άνθρωποι μέσα σ' αυτά. Σπίτια που έβγαιναν αυτούσια, σαν μονοκοντυλιές, με τον απλό τρόπο με τον οποίο ένα χελιδόνι χτίζει τη φωλιά του.»

Και συνεχίζει:

«Θα συνιστούσα να μελετούν τα χτιστά σπίτια των νησιών που κάνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι»

Οι άνθρωποι στα νησιά αγνοούσαν τις ροπές, τις τέμνουσες και τα άλλα ιδεατά μεγέθη των εξειδικευμένων λογικών. Στη θέση τους διέθεταν τη διαισθητική γνώση τους και τις σωματικές συσκευές τους, όραση, αφή, κ.λ.π.

Και όπως τα φαγητά του αυθεντικού μάγειρα ο οποίος δεν ακολουθεί συνταγές και μετρά το αλάτι, το αλεύρι και τα άλλα υλικά με το μάτι είναι αυθεντικές δημιουργίες και δεν συγκρίνονται με τα φαγητά της νοικοκυράς που ακολουθεί επακριβώς συνταγές και μετρά με μεζούρες τα υλικά, έτσι και οι κατασκευές των παλιών μαστόρων δεν συγκρίνονται μ΄αυτές των μεταγενέστερων ειδικών με τις συνταγές των κανονισμών και τις μεζούρες των υπολογισμών.

Είναι κοινό μυστικό η παραίνεση σε κάθε ταλαντούχο νέο να μην φοιτήσει στη σχολή καλών τεχνών, καθώς πολλά ταλέντα στέρεψαν από την επαφή τους με τις συνταγές και τις μεζούρες των σχολών.

Η Προβληματική Φύση των Εργαλείων των Εξειδικευμένων Λογικών

Τα φυσικά εργαλεία έχουν σήμερα ατονίσει και τη θέση τους έχουν καταλάβει ιδεατά μεγέθη και νούμερα.

Η αλλαγή αυτή των εργαλείων, απόρροια της νέας φαντασιακής κατάστασης και του ατομισμού του σύγχρονου ανθρώπου, ήταν νομοτελειακό να οδηγήσει στα πολλά πρότυπα και τη νέα κατακερματισμένη γνώση του ανθρώπου, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις εξειδικεύσεις της λογικής του στους διάφορους τομείς εμπειρίας του. Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιληάς

Τα νούμερα ως γλώσσα των εξειδικευμένων λογικών έμελαν να αναγορευτούν, όπως σχολιάζεται παρακάτω, η νέα ηθική των σύγχρονων εξουσιαστών, όπως χαρακτηριστικά διαφαίνεται από την απάντηση της Ολμπράϊτ «αξιζε τον κόπο», όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για το μισό εκατομμύριο παιδιά που χάθηκαν στο Ιράκ εξ αιτίας του εμπάρκο.

Τα Νούμερα ως η Έκπτωση των Αριθμών και η Γλώσσα των Μηχανών

Τα νούμερα, βασικό εργαλείο των εξειδικευμένων λογικών, απαιτούν δημιουργία προτύπων και την πράξη της σύγκρισης των μετρούμενων μεγεθών προς το πρότυπα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο στερούνται νοήματος, καθώς δεν έχουν υπόσταση καθ΄εαυτά.

Αλλά η πραγματική φύση τους έχει ξεχαστεί, τα νούμερα έχουν αυτονομηθεί και μας κυριαρχούν, όπως σχολιάζεται στο Ο Αυτισμός των Δεικτών και ο Σκοταδισμός των Ορολογιών

Tα νούμερα εκλαμβάνονται ως αριθμοί, καθώς έχουν κοινή σήμανση μ΄αυτούς, αλλά η διαφορά τους με τους αριθμούς είναι αυτή της ποσότητας από την ποιότητα.
Ένώ οι αριθμοί αποτελούν κατά τον Πυθαγόρα τους δομικούς λίθους του σύμπαντος, τα νούμερα αποτελούν το προιόν των μεζουρών και τη γλώσσα μηχανών και μπορούν να ειδωθούν ως η έκπτωση των αριθμών, ως η έκπτωση της ποιότητας σε ποσότητα.

Ενώ, για παράδειγμα, το 1 ως αριθμός παραπέμπει στην πηγή και την ενότητα των πάντων, το 2 στους δύο πόλους της δημιουργίας, το 3 στους τρεις όρους της δημιουργίας, το 4 στα τέσσερα στοιχεία της δημιουργίας, κ.ο.κ, το 1,2,3 ως νούμερα στερούνται οποιασδήποτε έννοιας από μόνα τους. Μόνον ως προσδιορισμοί αποκτούν κάποια έννοια, π.χ. 3 κολοκύθια, 3 δοκάρια, 3 κέρματα.

Τα Νούμερα ως Εργαλείο Εμπορευματοποίησης και Γνωσιακό Εμπόδιο

Επειδή, όμως, τα νούμερα δεν προσδιορίζουν το παραμικρό, δεν δίνουν καμμία πληροφορία, για τη φύση των πραγμάτων που προσδιορίζουν, δεν μετέχουν στη διαδικασία της γνώσης των πραγμάτων παρά μόνον στη διαδικασία αποτίμησής τους και, γι αυτό, εμπορευματοποίησής τους.

Γι αυτό, σήμερα, στην εποχή της εμπορευματοποίησης των πάντων τα νούμερα φαντάζουν τόσο σημαντικά.

Και ίσως να είναι κι΄αυτός ένας από τους λόγους που ο τεχνολογικός πολιτισμός, ο πολιτισμός των εξειδικευμένων, των εξαρτημένων από τα νούμερα λογικών, δεν οδήγησε σε αυξανόμενη γνώση και πραγμάτωση του ανθρώπου, παρά μόνον σε επιταχυνόμενη απώλεια της αυτάρκειάς του, αιχμαλωτίζοντάς τον σ΄ έναν κόσμο ψηφιακό που δεν μπορεί παρά να είναι φαντασιακός.

«Όταν σβήσει το ηλεκτρικό, θα σβήσει και ο πολιτισμός σας» γραμμένο στους τοίχους στα Εξάρχεια, μας το υπενθυμίζει.

Tα Noύμερα ως Εργαλείο Μηχανοποίησης των Ανθρώπων

Όπως συνέβη και με τα άλλα δημιουργήματα του ανθρώπου, τα νούμερα από μέσα αποτίμησης των πραγμάτων για τον έλεγχο και εξουσιασμό τους κατέληξαν μέσα αποτίμησης για τον έλεγχο και εξουσιασμό των ίδιων των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι αξιολογούνται, όπως και οι μηχανές, με βάση την απόδοσή τους.

Δημιουργούνται πρότυπα με βάση τα οποία οι άνθρωποι συγκρίνονται και ανάλογα με το αποτέλεσμα ετικεττάρονται ως παραγωγικοί ή μη, μαζί με ολόκληρη λίστα δεικτών, όπως ανθρωποωρών, αριθμού δημοσιεύσεων, κ.λ.π.

Και η αξία των ανθρώπων, όπως και η αξία των πραγμάτων βρίσκεται πια στην αποτίμησή τους και όχι στην ίδια την υπόστασή τους.
Τώρα πια δεν αρκεί το όνομά τους ως η υπογραφή της οντότητάς τους. Όπως και τα πράγματα. συνοδεύονται από λίστα με πλήθος μεζούρες και τα αποτελέσματά τους, που αποκαλούν «ταυτότητά» τους, μέχρις ότου, χαθεί εντελώς το όνομά τους, και παραμείνουν μόνον τα νούμερά τους.

Οι Εξειδικευμένες Λογικές ως Τρόπος Εξουσιασμού

.

Και οι άνθρωποι ταυτίζοντας την υπόστασή μας με την αποτίμησή μας ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο για το ποιός θα αποτιμηθεί με την καλύτερη τιμή.Καλύτερη τιμή επιτρέπει καλύτερες θέσεις στις βιτρίνες και άλλες διευκολύνσεις.

Γι αυτό, έχουν εφευρεθεί διάφορες εξαπατήσεις για την υπερτίμηση μερικών και την υποτίμηση των λοιπών.

Προεξέχουσα θέση στις μεθοδεύσεις αυτές αποτελούν οι εξειδικευμένες λογικές, οι οποίες με τα νούμερα και την ειδική ορολογία, διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε αυθεντίες και μη.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι γινόμαστε νούμερα και πρώτη ύλη για τους «φωτισμένους» επιστήμονες των οποίων οι στόχοι είναι τόσο θαυμαστοί που χάνουν από τη θέα τους τον άνθρωπο και βλέπουν παντού καταναλωτές, χρήστες, οπαδούς.

Και είναι πολλοί αυτοί οι «μεγάλοι» που κάνουν καριέρα να πατρονάρουν τους υπόλοιπους τους «μικρούς».Όλοι τους διακατέχονται από μια μοιραία επιθυμία: Να θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω της ανθρωπότητας ώστε να την ρυθμίζουν, να την οργανώνουν και να την διευθύνουν.

Αυτοί, όμως, οι «μεγάλοι» δεν επιθυμούν να επιβάλλουν άμεσο δεσποτισμό, καθώς είναι πολύ «πολιτισμένοι» και «φιλάνθρωποι» για τέτοια βίαιη πράξη. Επιφυλάσσουν στους κανονισμούς, τους νόμους, τους θεσμούς και τα ιδεώδη αυτό το δεσποτισμό. Επιθυμούν μόνο να φτειάχνουν τους κανονισμούς και τους νόμους, να διαμορφώνουν τους θεσμούς και τα ιδεώδη. Και σ΄αυτό είναι πράγματι μεγάλοι.

Τα Νούμερα ως Εξουσιαστική Ηθική

Με τις εξειδικευμένες λογικές τους οι «μεγάλοι» ορθώνουν φράγματα που εμποδίζουν να φανεί η κενότητα των κατασκευασμάτων τους.

Εμποδίζουν να φανεί πώς τα νούμερα είναι πια η νέα ηθική.

Φτειάχνουν από τα νούμερα ποσοποιότητες, όπως η ομάδα, η κοινωνία, η πολιτεία, ο λαός, η παιδεία, η επιστήμη, η τεχνολογία κ.λ.π. και τις επιβάλλουν ως αυθύπαρκτες οντότητες με δικά τους δικαιώματα υπέρτερα από αυτά των ατόμων και στο όνομα τους απαιτούν θυσίες, παραχωρήσεις, υποταγή. Οι Σχέσεις Υποτέλειας στους Θεσμούς

Με τις ποσοποιότητες να υπερίπτανται ως θεότητες χάνεται η αίσθηση της φυσικής επάρκειας που μας προσδίδει η απλή λογική με την οποία έχουμε προικοδοτηθεί για την αυτορύθμισή μας και για να εκπληρώσουμε τους προορισμούς μας.
Και τη στέρηση της φυσικής αίσθησης επάρκειας ακολουθεί η στέρηση της φυσικής αίσθησης της ελευθερίας η οποία απορρέει απ΄αυτήν.
Και έτσι, αντι να αναπτυσσόμαστε στον καθαρό αέρα της ελευθερίας, ασφυκτιούμε μέσα στον πνιγηρό κόσμο των κρίκων, των αλυσσίδων, των βρόχων και των κουδουνιών.

Και με τις κουδουνίστρες στο χέρι πορευόμαστε σε μια ζωή από δεύτερο χέρι.

Η ημέρα που οι «μεγάλοι» θα παραιτηθούν από τη σωτηριοπαθή καριέρα τους και θα αφήσουν τα πράγματα να ξαναρχίσουν από κει που εκτράπηκαν φαίνεται να έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Και όπως γράφει στην «Ελευθεροτυπία» (1-9-2004) ο Κώστας Μπέης:

«Για όποιον, χωρίς θυμό, συνειδητοποιεί την αδυναμία του να αντισταθεί στην ορμή του ρεύματος, καθώς τούτο ακάθεκτα φουσκώνει, τρφοδοτούμενο από τη βιομηχανία κατασκευής κυρίαρχης αντίληψης, δεν μένει παρά να αποστασιοποιηθεί. Διασώζει έτσι τον αυτοσεβασμό του. Και παράγει σοβαρότερο έργο».

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα

Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιληάς

«Αν οι άνθρωποι δε θέλουν να αντικατασταθούν από τις μηχανές,
θα πρέπει να σταματήσουν να ενεργούν όπως αυτές»
Αρνο Πένζιας

.

Το Σύγχρονο Περιβάλλον της Τεχνοεπιστήμης

.
Η συνεχής ροή ερευνητικών κονδυλίων και η ανάγκη για συνεχείς επενδύσεις σε εξοπλισμούς ποδηγετούν τους εργαζόμενους στα ερευνητικά κέντρα και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα (καθώς η ιεραρχική άνοδός τους εξαρτάται από το βαθμό συμμετοχής τους και συμμόρφωσής τους στους κανόνες της αγοράς της επιστημονικής παραγωγής) σε αδιάκριτη συνεχή παραγωγή ερευνητικών δημοσιεύσεων, των aποκαλούμενων «πέϊπερs» (που σημαίνει «χαρτιά», καθώς έχει αναπτυχθεί αφανής τέχνη πολλαπλασιασμού και επανακύκλωσής τους και, γι αυτό, κατανάλωση πολλών χαρτιών).

Τα «πέιπερς» αποκρυβόμενα ως κόρη οφθαλμού και υποκείμενα σ΄ όλες τις διεργασίες των καταναλωτικών «αγαθών», (απομιμήσεις, κ.λ.π,) τροφοδοτούν επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια τα οποία αποτελούν τις αγορές, τα «σούπερμάρκετ», των επιστημονικών «αγαθών».

Τα ερευνητικά «αγαθά» αγοράζονται από τους τεχνοεπιστήμονες καταναλωτές των περιοδικών και των συνεδρίων (πληρώνοντας σημαντικές συνδρομές) και στη συνέχεια διαφημίζονται είτε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, είτε με ειδικά φυλλάδια ή βίντεο και ημερίδες των εταιρειών εμπορίας προϊόντων για τα οποία αποφαίνονται θετικά τα πέϊπερς (τα οποία, συνήθως, έχουν χρηματοδοτηθεί από τις εμπλεκόμενες εταιρείες).

Οι Μεθοδεύσεις στην Τεχνοεπιστημονική Αγορά

.
Οι αγορές των ερευνητικών «αγαθών» υπόκεινται σ΄ όλες τις διεργασίες των αγορών των καταναλωτικών «αγαθών».

Για παράδειγμα, όπως το ίδιο προϊόν εμφανίζεται με ετικέτες διαφορετικών εταιριών τιμολογούμενο με διαφορετικές τιμές, έτσι μπορεί να συμβεί ή ίδια εργασία να ανοκοινωθεί σ ένα συνέδριο από έναν «πεϊπερογράφο» και σ΄ άλλο, μεταγενέστερο, συνέδριο από άλλον «πεϊπερογράφο», ή ίδια πειραματική εργασία να ανακοινωθεί από τον ίδιο «πεϊπερογράφο» σε διαφορετικά συνέδρια με διαφορετικούς τίτλους και διαφορετικά πειραματικά αποτελέσματα σε κάθε συνέδριο και αυτά διαφορετικά από προγενέστερη δημοσίευση της ίδιας εργασίας σε επιστημονικό περιοδικό υπό άλλη σύνθεση «πεϊπερογράφων», κ.ο.κ.

Όπως, για παράδειγμα, εξαφανίζονται από την αγορά φθηνά, ευρείας κατανάλωσης και αποτελεσματικά φάρμακα για τη διασφάλιση της κυκλοφορίας επικερδέστερων παρασκευασμάτων, ή θάβονται στις χωματερές τρόφιμα στο βωμό του κέρδους, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να «θαφτούν» επιστημονικές εργασίες.

Και, όπως προϊόντα «made in Kampoze» λανσάρονται στις πασαρέλες των «σούπερμάρκετ» των «ανεπτυγμένων» χωρών με την ετικέτα «επώνυμων» οίκων, έτσι και εργασίες οι οποίες απορρίπτονται θεωρούμενες αμελητέες, μπορεί να εγκριθούν αν σ΄ αυτές προστεθεί βιβλιογραφική αναφορά σε εργασίες «επώνυμου» κριτή, ή και να αναγορευτούν ως σημαντική τομή στην εξέλιξη της επιστήμης, κ.λ.π., αν είναι «επώνυμοι» οι «πεϊπερογράφοι» ή συμπεριληφθούν οι «επώνυμοι» μεταξύ των «πεϊπερογράφων».

Και, όπως η τιμή σημαντικών φαρμάκων διαφέρει από χώρα σε χώρα και καθορίζεται, καταπατώντας διεθνείς νόμους και κανονισμούς, ιδιαίτερα δυσπρόσιτη για τη μυστηριωδώς αποδεκατιζόμενη από ασθένειες, πείνα και εμφύλιες συρράξεις Αφρική, την άλλοτε τροφό και πλέον εύρωστη και φιλειρηνική περιοχή του πλανήτη, έτσι, για παράδειγμα, μπορεί διδακτορική ή άλλη ερευνητική εργασία να εγκριθεί πάραυτα εις ανταμοιβή υπακοής ή άλλων προσφερόμενων υπηρεσιών, ενώ η έγκριση άλλης εργασίας να καθυστερεί επί έτη, κατ'ά συρροή παραβάσεων νόμων και κανονισμών, αν ο συντάκτης της εργασίας έχει επιλέξει να είναι άστεγος συντεχνιακής ή κομματικής στέγης και να μην αντιδικεί.

Χαρακτηριστικά του κλίματος και των μεθοδεύσεων στο «σούπερμάρκετ» των ερευνών είναι τα ειρωνικά σχόλια άρθρων στο περιοδικό Science και στους Times της Νέας Υόρκης με τίτλο: «Να είναι Yb ή να μην είναι; Ιδού το Ερώτημα.΄» και « Οι φυσικοί αναζητούν το Υ των πραγμάτων» σχετικά με τις ίντριγκες και τις μηχανορραφίες στις ομάδες έρευνας υπεραγώγιμων υλικών, οι οποίες έγιναν ευρύτερα γνωστές από το βιβλίο «Η Ρήξη - Η κούρσα της Υπεραγωγιμότητας».

Το Σκλαβοπάζαρο των Εγκεφάλων και η Βία των Τεχνοκρατών

.
Στην υπεραγορά των ερευνών, όπως και στις άλλες υπεραγορές, διακινείται εργατικό δυναμικό το οποίο όμως, σ αντίθεση με τους άλλους μισθωτούς, δελεαζόμενο μέσω υποτροφιών, διακρίσεων και ειδικών παροχών, χάνει την αίσθηση του εργαζόμενου μισθωτού, θεωρεί εαυτόν «εκλεκτό» και υπεράνω αγορών, έως ότου έρθει η στιγμή που η αγορά απαιτεί ο εκλεκτός να χρησιμοποιηθεί για αντιδεοντολογική εφαρμογή ή να αντικατασταθεί.

Και ο «εκλεκτός» σπανίως αποχωρεί, καθώς έχει επί χρόνια εκπαιδευτεί στα «ιδρύματα του ανώτατου πνεύματος» στο πνεύμα της συμμόρφωσης και του ανταγωνισμού και έχει ήδη εθιστεί στην ετικέτα του εκλεκτού. Και παραβλέπει και παραμένει και υφίσταται εντολές και πιέσεις και σιωπά.

Και η σιωπή αυτή συσσωρεύει βία και ο «εκλεκτός» εφορμά με όπλο την «έρευνα» και την «επιστημονική αλήθεια» και προσφέρει «επιστημοσύνη» στη νέο-πειρατεία γης και ουρανού των σύγχρονων πολυεθνικών εταιρειών, νεόδουλος στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο των εγκεφάλων.

Eνδεικτικό των «αγαθών» της επιστημονικής έρευνας είναι το πλήθος των δημοσιευμάτων για τις συνέπειες στους ανθρώπους και τον πλανήτη των εφαρμογών των τελευταίων τεχνολογιών.

Τα Οδυνηρά Ευτράπελα

.
Δεν είναι λίγες οι φορές που «επώνυμες» πολυεθνικές εταιρείες που ευθύνονται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και την καταστροφή του πλανήτη και βαρύνονται με εκατόμβες νεκρών και την πολιτιστική υποβάθμιση ολόκληρων πληθυσμών επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους ιδρύοντας θυγατρικές εταιρείες οικολογικού ενδιαφέροντος, χρηματοδοτώντας αντίστοιχα συνέδρια και οργανισμούς, ή διαφημίζονται ως βασικοί «σπόνσορες» πολιτιστικών εκδηλώσεων, όπως δεν είναι λίγες οι φορές που «επώνυμοι» αρθρογραφούν, για παράδειγμα, και συγγράφουν περί της ασφάλειας των εργαζόμενων για την οποία οι ίδιοι παντελώς αδιαφορήσει και καταπατήσει στην «κούρσα» της με κάθε κόστος παραγωγής «πέϊπερς».

Η Αντιστροφή των Εννοιών και... οι Σκηνοθεσίες

.
Λέξεις, όπως «έρευνα», «ερευνητικό πρόγραμμα» και τα συναφή, οικειοποιημένοι όροι από την εποχή πριν τις υπεραγορές, όταν οι άνθρωποι ερευνούσαν για να μάθουν και όχι για να διακριθούν είτε να τα «κονομήσουν», μας επισκιάζουν συνεχώς, όπως ακριβώς οι αντίστοιχοι οικειοποιημένοι όροι «θεός», «ελευθερία», «δικαιοσύνη», «απελευθέρωση», «ανεξαρτησία», και τα παρόμοια των κρατούντων υπερατλαντικών χωρών επισκιάζουν και θέτουν στην υπηρεσία ανθρωποκτόνων επιχειρήσεων ανυποψίαστους ένστολους και μή.
Χαρακτηριστικά είναι δημοσιεύματα εφημερίδων με τίτλο: «Η παγκοσμιοποίηση της ασημαντολογίας» και «Τηλεοπτικά συνεργεία με συνεργεία τελευταίας τεχνολογίας “στήνουν” σκηνές παράδοσης ιρακινών αιχμαλώτων».

Καθημερινά πλήθος εντελώς αυτονόητων θεμάτων προβάλλονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως τα θέσφατα ειδικών ερευνών και πολυσήμαντων ερευνητικών προγραμμάτων, (όπως, αίφνης, η ανακάλυψη ότι το μητρικό γάλα κάνει καλό) καλλιεργώντας την παραίτηση και την απαξίωση της κρίσης των καταναλωτών της ενημέρωσης.

Χαρακτηριστικό του κλίματος αυτού αποτελεί η παροιμιώδης φράση του αμερικανού τηλεπαρουσιαστή David Levinson το 1947: « H USA today δημοσιεύει μια καινούργια έρευνα. Σύμφωνα μ΄αυτήν, τρεις στους τέσσερις ανθρώπους αποτελούν το 75% του πληθυσμού».

Οι Άνθρωποι ως Καταναλωτές και η Εκχώρηση της Δύναμής τους

.
Σήμερα, τεχνοεπιστήμονες και μη, ως καταναλωτές στο «σούπερμάρκετ» των τεχνοεπιστημονικών «αγαθών», βομβαρδιζόμαστε από πλήθος πληροφοριών–διαφημίσεων και εν μέσω υπερπληθώρας παραλλαγών και απομιμήσεων και φανταχτερών περιτυλιγμάτων, επώνυμων παραγωγών και ηχηρών σημάτων, υποκείμεθα σε προοδευτική απώλεια της γευσιγνωστικής αίσθησής μας.
Εκχωρώντας την σε επώνυμους παραγωγούς και τα προϊόντα τους, με τον ίδιο τρόπο που ο καταναλωτής των ειδών διατροφής, εθιζόμενος στα σελοφάν των «σούπερμάρκετ» και τοξινούμενος από τα περιεχόμενά τους δεν διακρίνει ή περιφρονεί το παραδοσιακό και θρεπτικό και απεμπολεί, ελλείψει σελοφάν, τη δυνατότητα σπιτικής παραγωγής του.

Συνέπεια της εμπορευματοποίησης της έρευνας που σχολιάστηκε παραπάνω είναι η συνεχής παραγωγή «καινούργιων» «αγαθών».
Κατά κανόνα τα «αγαθά» αυτά συνοδεύονται από πιστοποιητικά πανεπιστημιακών ή άλλων ερευνητικών κέντρων τα οποία κατόπιν πειραμάτων πιστοποιούν τις «δεξιότητες» των «αγαθών» αυτών.
Τα πιστοποιητικά αυτά λειτουργούν καταλυτικά για την προώθηση των «αγαθών» αυτών, καθώς οι έννοιες ερευνητικό κέντρο, πανεπιστημιακό εργαστήριο θεωρούνται εγγύηση ορθότητας και γνησιότητας για απληροφόρητους καταναλωτές.
Γι αυτό, μεγάλες εταιρίες επενδύουν σημαντικά ποσά στα κέντρα και τα εργαστήρια αυτά για τις δραστηριότητές τους, γενικά, καθώς η υπαρξής τους αποτελεί βασικό παράγοντα της κερδοφορίας τους μέσω της πειθούς την οποία ασκούν στους καταναλωτές

Οι Μεγάλες Αντιστροφές

.
Με τον ίδιο τρόπο που οι μεγάλες εταιρίες χορηγοί ενδυόμενες τα ολυμπιακά ιδεώδη τα αλώνουν και τα θέτουν στην υπηρεσία της κερδοφορίας τους μεταστρέφοντάς τα σε καταναλωτισμό, έτσι οι μεγάλες εταιρίες ενδυόμενες τα πανεπιστημιακά ιδεώδη μέσω έξυπνων λογότυπων, βράβευσης φοιτητών, κ.λ.π. τα αλώνουν και τα θέτουν στην υπηρεσία τους.
Και, όπως τελικά όλοι μας χρηματοδοτώντας τα ολυμπιακά ιδεώδη (μέσω φόρων, κ.λ.π) καταλήγουμε να χρηματοδοτούμε την κερδοφορία συγκεκριμένων μεγάλων εταιριών (φαρμακευτικών, αθλητικών ειδών, ΜΜΕ, κ.λ.π), το ίδιο συμβαίνει και με τη χρηματοδότηση της έρευνας και της παιδείας.

Η Αντιστροφή Αναγκών και «Αγαθών»

.
Ως συνέπεια της ανεξέλεκτης και με κάθε μέσο κερδοφορίας των μεγάλων εταιρειών υπάρχει ανεξέλεκτη συνεχής παραγωγή νέων «αγαθών».
Για την κατανάλωση της πληθώρας των «νέων» αγαθών έχουν ερευνηθεί και εφαρμόζονται μέθοδοι δημιουργίας «νέων» αναγκών.
Και ενώ παλιότερα τα αγαθά υπηρετούσαν τις ανάγκες του ανθρώπου, σήμερα οι ανάγκες του ανθρώπου υπηρετούν την κυκλοφορία των αγαθών για την κερδοφορία των εταιριών.

Η Ανάγκη Επανασύνδεσης Ερώτησης και Απάντησης

.
Ο σχεδιασμός των πειραμάτων, των υπολογιστικών προγραμμάτων ή των στατιστικών δεν είναι παρά η διατύπωση μιας ερώτησης και τα αποτελέσματά τους η απάντηση στην ερώτηση αυτή.

Αν διαφοροποιηθεί ο σχεδιασμός τους, διαφοροποιούνται τα αποτελέσματά τους, όπως διαφοροποιείται η απάντηση, όταν διαφοροποιείται η ερώτηση.

Γι αυτό, όλα τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα έχουν μια περιοχή ισχύος.

Στη σημερινή εποχή, όμως, οι απαντήσεις, τα συμπεράσματα, ως δημιουργήματα κι αυτές του ανθρώπου, τείνουν να αυτονομηθούν ως αποτέλεσμα της συλλογικής άκριτης και άτοπης γενίκευσής τους, και η ερώτηση –απάντηση ως οι δύο πόλοι, οι δύο όψεις του ίδιου πράγματος, σε ρόλο πομπού – δέκτη, συχνά αποχωρίζονται με την απάντηση να ποδηγετεί την ερώτηση, καθώς οδεύουμε στον κόσμο των τεχνολογικών βεβαιοτήτων και της καθαίρεσης των ερωτηματικών.

Ετσι για παράδειγμα, ο γιατρός ενημερώνεται καθημερινά για «καινούργια φάρμακα, εμβόλια, κλπ» και τα εντυπωσιακά σχετιζόμενα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων, στατιστικών και άλλων μεθοδεύσεων, χωρίς, όμως, τις περισσότερες φορές, την παραμικρή αναφορά για την ερώτηση που ετέθη, για το σχεδιασμό του προγράμματος ή της στατιστικής, τα δοκίμια ή τα δείγματα, τον τρόπο παρασκευής ή τη δειγματοληψία, κ।λ.π.

Και όπως η οποιαδήποτε απάντηση όχι μόνον δεν ανταποκρίνεται στη συγκεκριμένη ερώτηση αυτού που ρωτάει, αλλά μπορεί και να την αντιστρατεύεται, έτσι και τα ερευνητικά συμπεράσματα μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες συνθήκες στην πράξη, και τα παντοιοτρόπως πολυδιαφημιζόμενα φάρμακα, υλικά, τεχνικές ή άλλα «αγαθά» να μην ανταποκρίνονται ή και να αντιστρατεύονται τις ανάγκες για τις οποίες θα προμηθευτούν.

Και όπως, για παράδειγμα, ο άστεγος, ή ο άνεργος πληροφορείται πειστικά, με τη «βούλα» της επιστημοσύνης, (των στατιστικών και των «γκάλοπ» εταιριών με εντυπωσιακούς λογότυπους) ότι οι έλληνες (γενικά) είναι καλοφαγάδες, έτσι και ο γιατρός πληροφορείται για τα καλά του τάδε φαρμάκου χωρίς να πληροφορείται ότι οι πειραματικές συνθήκες που υιοθετήθηκαν στο ερευνητικό πρόγραμμα του γνωστού πανεπιστημίου ή γνωστού ερευνητικού κέντρου τη «βούλα» των οποίων επικαλείται η εταιρία που χρηματοδότησε τα πειράματα, απέχουν σημαντικά από τις συνθήκες των ασθενών του.

Η Ανάγκη Επαγρύπνισης και Αμφισβήτησης

Είναι ανάγκη να ανακαλέσουμε τη δύναμη που εκχωρήσαμε, να ανορθώσουμε τα κατεδαφισμένα ερωτηματικά και να αποκαταστήσουμε τη φυσική μας αίσθηση επάρκειας ενεργοποιώντας την εν πολλοίς περιφρονημένη, ως στερούμενης σελοφάν, κοινή (φυσική) λογική μας.

”Δεν πιστεύω στη μεταφορά της εξουσίας στους επστήμονες. Δεν είναι διόλου καλύτεροι από τους πολιτικούς όταν αφήνονται ανεξέλεκτοι να πάρουν αποφάσεις για το κοινωνικό σύνολο και είναι ακόμη πιο αλαζόνες.» λέει ο νομπελίστας Pierre de Gennes σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βήμα» (9-5-2004) με τίτλο «είμαστε όλοι δημιουργοί».
Και συνεχίζει:
«Ώσπου να υπάρξει κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να συνεχίσουμε τον «πόλεμο επικράτησης της κοινής λογικής με τη σωστή ενημέρωση, την εγρήγορση του κοινού και την άσκηση πίεσης στους διάφορους αποδέκτες»

Χαρακτηριστικό για την έκταση της απεμπόλησης της προσωπικής δύναμής μας και την ανάγκη προστασίας μέσω επαγρύπνισης και αμφισβήτησης αποτελεί και το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του Ρούσσου Βρανά στην εφημερίδα «Νέα" ( 27.2.2004):

«Η αξιολόγηση κάποιου που παρουσιάζεται μπροστά μας σαν αυθεντία είναι δύσκολη, αλλά και υπεύθυνη δουλειά, γιατί τέτοιες αυθεντίες βρίσκουμε μπροστά μας καθημερινά..
Μια νοικοκυρά μπορεί να πιστέψει έναν σταρ στην τηλεόραση και να αγοράσει ένα άχρηστο προϊόν.
Ενας φοιτητής μπορεί να πιστέψει τη λανθασμένη θεωρία ενός επιστήμονα που παρουσιάζεται σαν αυθεντία.
Ενας ψηφοφόρος μπορεί να εμπιστευτεί έναν πολιτικό που δεν έχει ιδέα τι νόμους ψηφίζει στη Βουλή (...).
Και ποιες είναι οι άμυνες του απλού ανθρώπου μπροστά σε αυτά τα "μεγαθήρια";
Η επαγρύπνηση, μονάχα αυτό συστήνει σαν "φάρμακο" το περιοδικό "Σκεπτικός ερευνητής".
Επαγρύπνηση και συνεχής αμφισβήτηση όσων παρουσιάζονται ως αυθεντίες -και κυρίως όσων μας ζητούν φορτικά να τους αναγνωρίσουμε ως αυθεντίες.
Στην καθημερινή μας ζωή, ψευδο-αυθεντίες παρουσιάζονται κάθε τόσο μπροστά μας. Αλλοι από αυτούς προσπαθούν να μας πουλήσουν μια άποψη και άλλοι ένα προϊόν.
Το καλύτερο από όλα θα ήταν να τους αντιμετωπίζουμε όλους το ίδιο, ακόμη και εκείνους που κουβαλούν στο βαλιτσάκι τους τις πιο υψηλές ιδέες, όπως ακριβώς αντιμετωπίζουμε έναν πλασιέ που μας χτυπάει την πόρτα. Μπορεί ένας πλασιέ να πουλήσει τσατσάρα σε φαλακρό»

Η Οπισθοδρόμηση της Προόδου

Με τον τρόπο που οι αριθμητικές σχέσεις 5x2+3x+7=0, 6x2+2x=0. 9x+3=0, κ.ά, μπορούν να θεωρηθούν ως διαφορετικά αντικείμενα επίλυσης, αν δεν αναγνωριστούν ως αριθμητικές εφαρμογές της εξίσωσης αx2+βx+γ=0, με τον ίδιο τρόπο προέκυψαν αναρίθμητα γνωστικά αντικείμενα και εξειδικεύσεις και εξειδικεύσεις των εξειδικεύσεων και η πορεία πρόσω ολοταχώς με τη συνεχή απομάκρυνση και απώλεια μνήμης της αρχικής εκκίνησης που επιφέρει αποδεικνύεται οπισθοδρόμηση.

Με την αυξανόμενη αίσθηση ανεπάρκειας που τη συνοδεύει, το αρχικό εγχείρημα αυτοσυνειδησίας του ανθρώπου μέσω των δημιουργημάτων του κατέληξε στο σύγχρονο πύργο της βαβέλ με τις πολλές γλώσσες και τις πολλές αντιστροφές (όπως αυτές της «διαρκούς ελευθερίας», της «απεριόριστης δικαιοσύνης» και της «απελευθέρωσης» κάποιων ηγεσιών) και τις πολλές αναπληρώσεις εσωτερικών κενών (όπως αυτές των παρασήμων και των περγαμηνών).

Ως αποτέλεσμα της απώλειας της μνήμης μας της πρώτης εκκίνησης η τεχνοεπιστήμη, όπως και οι άλλες δημιουργίες μας έγινε αυτοσκοπός.

Σήμερα η κατάσταση τείνει να αντιστραφεί και τα δημιουργήματά μας, οι κανονισμοί, οι νόμοι και οι άλλοι μηχανισμοί που φτειάξαμε για να διευκολύνουμε και να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας, με την άκριτη και άτοπη συλλογική υπερχρήση τους τείνουν να αυτονομηθούν και να μας εξουσιάσουν και να υποστρέψουν την εξέλιξή μας, υποκαθιστώντας την κρίση μας και συρρικνώνοντας το πεδίον των εμπειριών μας, ποδηγετώντας με τον τρόπο αυτό τον μοχλό της εξέλιξής μας.

Εγκλωβιστήκαμε στα δημιουργήματά μας και η δημιουργία μας μετεστράφη σε αντιδημιουργία.

Και στην άπνοια των θεωριών και των κάθε λογής βεβαιοτήτων εμαράθηκε το άλας της αγνωσίας και χάθηκε η έκπληξη, η απορία και ο θαυμασμός που τη συνόδευαν, η ικανότητα να ζούμε με αμφιβολίες και αβεβαιότητες. Σκηνές από τις Σπουδές

Ταυτίζοντας την ουσία των πραγμάτων με την εκδήλωσή τους, το περιεχόμενο με το περιτύλιγμά του, απωλέσαμε τη συναίσθηση του βάθους των πραγμάτων, την απειρία των δυνατοτήτων τους, τη συναίσθηση της ψυχής τους, την ειδοποιό διαφορά ανθρώπου και μηχανής διακινδυνεύοντας την υβριδοποίησή μας με τις μηχανές.

Τα Παλάτια και ο Γυμνός Βασιλιάς

Εκλαμβάνοντας την πρόσω ολοταχώς πορεία της συνεχούς απομάκρυνσης από την αρχή και της υβριδοποίησης ανθρώπου και μηχανής ως πρόοδο και εξέλιξη, η τεχνοεπιστήμη ενδύθηκε το ένδυμα του βασιλέως όμηρος πλήθους παλατιανών, οι οποίοι επικαλούμενοι τον βασιλέα και τις προσταγές του, δημιούργησαν στρατιές υπηκόων, υποταγμένων στις πλεκτάνες των παλατιανών ως τη θέληση του βασιλέα, προσφερόμενων ή καταναγκαζόμενων σε θυσία για τη στήριξη του βασιλείου.

Και οι παλατιανοί, κυνηγοί κονδυλίων και επιτροπών, περιφερόμενοι από συνέδριο σε συνέδριο και αλληλοεκτιθέμενοι εις τα προεδρεία και «τας τελετάς» «επί χειροκροτήμασι» και για την επιμήκυνση των βιογραφικών (εις αναπλήρωση εσωτερικών κενών απότοκων τραυματικών συμβιβασμών στην πορεία για την πρωτοκαθεδρία) αφού σε κάθε λοιμό, σεισμό και καταποντισμό εμφανίζονται στη «γυάλα» με τα εντυπωσιακά «φουλάρα» και τις «τηβέννους» ως εορτάζοντες εις εορτήν, ανταγωνιζόμενοι περί του ποιός απαγγέλλει το λόγο του βασιλέως και ποίος φαντάζει πιο φανταχτερός, χτίζονται τελικά μέσα σε μάρμαρο, μπρούτζο και καναβάτσο.

Και οι υπήκοοι μη διακρίνοντας το βάσανον της ηθελημένης αιχμαλωσίας των παλατιανών ανταγωνιζόμαστε να εισέλθουμε στα παλάτια και να τους διαδεχθούμε.
Έως ότου αποκαλυφθεί ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός και οι παλατιανοί έχουν εσαεί φυλακιστεί.

Έως ότου, με την εμπειρία της αδιέξοδης πορείας προσεγίζοντας δια της εις άτοπον απαγωγής και επανεκτιμώντας μέσω απώλειας περιφρονημένες καταβολές, με αβεβαιότητες και αμφιβολίες, ανοιχτοί σε συνεχή αλλαγή, σε εκκίνηση ξανά και ξανά, σε εκκίνηση διαρκή, έως ότου κερδιθεί η αυτοσυνειδησία, το εγχείρημα ολοκληρωθεί και απελευθερωθούν οι παλατιανοί.

Οι Τρεις Δρόμοι για τους Εργαζόμενους στον Τεχνοεπιστημονικό Τομέα

Η τεχνολογική ανάπτυξη, υποκατάστατο της εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου και αποτέλεσμα ανταγωνισμού ατόμων, ομάδων και κρατών, οδήγησε νομοτελειακά, αντί στην απελευθέρωση του χρόνου και την αναβάθμιση της εργασίας, σε προοδευτική υποβάθμιση και επιμήκυνση του εργασιακού χρόνου και στέρηση κεκτημένων ελευθεριών καθιστώντας την πλειοψηφία των εργαζόμενων στον τεχνοεπιστημονικό τομέα τροφοδότες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, επιβεβαιώνοντας τις προβλέψεις περί αντιστροφής του ρόλου ανθρώπων και μηχανών.

Ο εργαζόμενος στον τεχνοεπιστημονικό τομέα βρίσκεται σήμερα σε εργασιακά διλήμματα. Διαφαίνονται τρεις δρόμοι μπροστά του:

- Να ακολουθήσει το δρόμο του τροφοδότη και διεκπεραιωτή, να «κουμπώσει» στο ποντίκι των υπολογιστών, επαληθεύοντας τη ρήση περί «μόχθου και ιδρώτα» και διακινδυνεύοντας την υβριδοποίησή του με τις μηχανές και τους μηχανισμούς.

- Να αρνηθεί τον ρόλο του τεχνοεπιστήμονα σε αναζήτηση (στις ημέρες μας τις περισσότερες φορές μάταια) νέου προσφορότερου εργασιακού ρόλου και διακινδυνεύοντας να υποστεί τις ψυχολογικές επιπτώσεις που συνεπάγονται, εν γένει, οι αρνήσεις στη ζωή.

- Να συμμετέχει ως ενεργός παρατηρητής, αξιοποιώντας τις εργασιακές συνθήκες ως μέσον εμπειρίας του ευρύτερου πεδίου ζωής, απέχοντας και διαφοροποιούμενος κατά κρίση.

Οι Μουντοί Άνθρωποι και οι Φωτεινοί Pawnees

"Tα μόνα υπεύθυνα όντα παρέμεναν όπως πάντα τα ζώα και τα φυτά,

τα μόνα αθώα θύματα του πλανήτη. Τι παράδοξο! τα μη σκεφτόμενα όντα

διατηρούσαν και διαιώνιζαν τον κόσμο μας χωρίς ποτέ να τον καταστρέφουν.

Μήπως αυτό είναι η αθωότητα ή μήπως γιαυτό παρέμεναν αθώα".

Η εποχή μου Nefestoras

.

Να’ μουν ένας απλός άνθρωπος ήθελα από παιδί.

Να χαίρομαι με το ξημέρωμα και να κοιμάμαι με την μία όταν η νύχτα πέσει.

Να βλέπω την αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων.

Σαν απλός άνθρωπος να ζήσω. Πώς περιπλέχθηκε τόσο η ζωή

Ενας απλός άνθρωπος Simple Man

Τί μελαγχολία και η χθεσινή ημέρα!

Το πρωί ακούσαμε σε ραδιοφωνική συνέντευξη (στο Σκαϊ) καθηγητή ιατρό, διευθυντή της 2ης παιδιατρικής κλινικής στο νοσοκομείο παίδων να λέει ότι η λεγόμενη πανδημία δεν είναι παρά μια πολύ ελαφρή ίωση που την περνάς στο πόδι και ότι όλες οι ιώσεις έχουν καμμιά φορά επιπλοκές και να επιπλήττει τα ΜΜΕ που δραματοποιούν την κατάσταση κάνοντας την παραίνεση να σταματήσουν να ασχολούνται με το θέμα.

Σε ερώτηση αν είναι ασφαλή τα εμβόλια απαντά ότι πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον ΠΟΥ και τις φαρμακευτικές εταιρίες και ότι είναι πανέτοιμη η κλινική του για γενικό εμβολιασμό.

Κύριε καθηγητά,
Γιατί για μια ελαφρά ίωση στο πόδι χτυπάτε συναγερμό και ετοιμάζεστε για γενικό εμβολιασμό;

Γιατί σας ενοχλεί η τρομολαγνεία των ΜΜΕ και όχι αυτή του ΠΟΥ (δηλ. των Εταιριών);
Ο δικό σας συναγερμός με την πανέτοιμη κλινική;

Δεν γνωρίζετε ότι τα τρία τέταρτα του κόστους τωνέμπιστων σας φαρμακοβιομηχανιών πάει στη διαφήμηση; Dr. Marcia Angell
Έχετε ακούσει τίποτα για προβλήματα με εμβόλια στο παρελθόν;Εμβόλια Δούρειοι Ίπποι

Κύριε καθηγητά αν ο υδραυλικός μας εμφάνιζε τέτοια σχιζοειδή συμπεριφορά δεν θα του εμπιστευόμαστε τα υδραυλικά. Πώς να σας εμπιστευτούμε τα παιδιά;

Και τότε θυμήθηκα έναν άλλο καθηγητή γιατρό που μας συνέστησε "Στο Γιατρό να Πηγαίνεις μόνο με Φορείο".

Το μεσημέρι στις ειδήσεις ακούσαμε για κάποια πολύωρη σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό και την εντολή του πρωθυπουργού για γενικό εμβολιασμό.

Ταλαίπωρε βαρύγδουπε αρχηγέ, μπορούσες να κάνεις αλλοιώς; Πότε παράκουσες το αφεντικό;

Αργότερα πληροφορηθήκαμε το παρήγορο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα προμηθευτεί πρώτη τα εμβόλια το Σεπτέμβριο.

Να και μια πρωτιά !

Και μετα το ανακουφιστικό ότι τα εμβόλια ναι μεν θα τα προμηθευτούν, αλλά θα τα χρησιμοποιήσουν μόνον όταν τα εγκρίνει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Υγείας

Να αναρωτηθείς πώς είναι δυνατόν να προμηθεύονται σκεύασμα που δεν έχει εγκριθεί (πού είναι ο ΕΟΦ, η υπηρεσία οικονομικού εγκλήματος κ.λ.π) ή γιατί δεν το αποκρύβουν κι αυτό κατά την πάγια τακτική, στο σημερινό ορυμαγδό μοιάζει ουτοπικό.

Μετά διάβασα ποιοί είναι στις συμβουλευτικές επιτροπές του ΠΟΥ, των Διεθνών οργανισμών Φαρμάκων και θυμήθηκα τον παλιό εκείνο αμερικανικό στρατηγό που είπε στο "Ο Πόλεμος Είναι Κομπίνα" : "Δεν μπορείτε να το κάνετε με διασκέψεις. Δεν μπορείτε να το κάνετε με διαβουλεύσεις. Στο παρασκήνιο όλων αυτών βρίσκονται οι αχρείοι πράκτορες αυτών που επωφελούνται "

Το βράδυ βλέποντας στο Simple Man Post την ταινία-βίντεο «Η βαρβαρότητα της Εξουσίας»
The Evilness of Power [Greek Subtitles] PART 1 και ακούγοντας για τους παράξενους μουντούς ανθρώπους που είχε συναντήσει στο ταξίδι του στην άκρη της γης ο Κίκο μιας «απολίτιστης» φυλής θυμήθηκα τους φωτεινούς Pawnees στη Nebraska στο τέλος του 1800 που γράφει στο βιβλίο της «Το Χαμένο Σύμπαν» η ανθρωπολόγος Gene Weltfish.

Ενθυμούμενη "τον Ευρωπαίο κατακτητή που άφησε την ήπειρό του για να διερευνήσει τους ωκεανούς και κατέστρεψε τις συνθήκες ασφάλειας των ανθρώπων που συνάντησε και τους εξουσίασε" και εκφράζοντας τρόμο στο ενδεχόμενο αν προχωρημένοι άνθρωποι σαν και μας ζουν σ΄άλλους πλανήτες και μας επισκεφτούν, γράφει για τους απλούς Pawnees:

"Ακόμη πιο πολύ από τις συνθήκες στο σπίτι με εξέπληξε το θέμα του πολιτικού ελέγχου ανάμεσα στους Pawnees.
Ήταν άνθρωποι νοήμονες και διατηρούσαν τη δημόσια τάξη και κάτω από πολύ κρίσιμες καταστάσεις.
Εν τούτοις, δεν είχαν κανέναν από τους μηχανισμούς εξουσίας που θεωρούμε αναγκαίους για την ευημερία μας.
Δεν υπήρχαν εντολές. Ούτε συμβόλαια για εργασία, ούτε συζητούσαν ποτέ για πλάνα. Δεν υπήρχαν νόμοι και κανόνες, ούτε τιμωρίες, ούτε ηθικολογικές παροιμίες.

Ο μόνος ρυθμιστής ήταν η συναίνεση του ανθρώπου.

Στη θρησκεία οι τελετές που ακολουθούσαν τις εποχές ήταν στην ευθύνη ενός ιερατείου, αλλά καμιά τελετή δεν επιβαλλόταν απ΄αυτούς.

Μια τελετή ετελείτο μόνον όταν ένας απλός άνθρωπος είχε την έμπευση μέσω οραμάτων και αφού τη συζητούσε με το ιερατείο στο οποίο παρείχε τροφή και άλλα αγαθά.

Σε όλα του τα έργα, δημόσια και ιδιωτικά ο Pawnee εκινείτο σε εντελώς εθελοντική βάση.
Οποιαδήποτε κοινωνικά σχήματα υπήρχαν πήγαζαν από τη συνείδηση των ανθρώπων και όχι από άλλους που ήταν σε μια θέση να εντέλλουν.

Καθώς μιλούσα με τους ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες, συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι εκείνοι που ευχόμαστε, αλλά δεν το έχουμε.

Τους ρωτούσα επανειλημμένα πότε συναντήθηκαν και κατέστρωσαν τα σχέδια που τώρα εκτελούσαν. Η απάντηση ήταν πάντα ότι δεν το συζητούσαν καθλόλου.
Δεν μιλούν γι αυτό. Απλά συμβαίνει»

Άραγε, υπάρχει ελπίδα και για μας;

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα