Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων πατήστε το Ctlr (κάτω αριστερά του πληκτρολογίου) και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού

11.7.11

Ελευθερία δεν υπάρχει χωρίς Σεβασμό των Απόψεων, των Επιθυμιών και της Ζωής των Άλλων



To κείμενο είναι σχόλιο του Librarian 
στην ανάρτηση


Η επιλογή του σεβασμού της ελευθερίας των άλλων, συνεπάγεται κάποια καθήκοντα.
Ένα από αυτά είναι, η αναγνώριση και ο έμπρακτος σεβασμός των επιθυμιών των άλλων.

Από τα δυο, δηλαδή, από την «αναγνώριση» και τον «έμπρακτο σεβασμό», το σημαντικότερο είναι η αναγνώριση.

Γιατί, γενικά, η πλειοψηφία των ανθρώπων, άλλα λέει ότι θέλει και άλλα θέλει πραγματικά.
Κατά τη γνώμη μου, για να αναγνωρίσεις τα πραγματικά «θέλω» των ανθρώπων, κοιτάς, πάνω από όλα, τι είναι εκείνο που αυτοί επιλέγουν να ισχυροποιήσουν ή να αποδυναμώσουν.

Και αυτό το βλέπεις, αφενός από τις επιλογές τους σύναψης «σχέσεων» (με την ευρεία έννοια της θεληματικής αλληλεπίδρασης) και
αφετέρου από την ένταση αυτών των σχέσεων (με την έννοια της ποσότητας και της ποιότητας των προσωπικών πόρων του, που επενδύουν στις αντίστοιχες σχέσεις).

Τι θα συνέβαινε εάν, στην παρούσα συγκυρία, πραγματοποιούσε μια συναρπαστική είσοδο στα δημόσια πράγματα κάποιος πραγματικά μεγάλος «στρατηλάτης» για να βάλει τάξη στο χάος και να οδηγήσει την πολιτεία στην προκοπή;
Κατά τη γνώμη μου και παρά τη μεγάλη δυστυχία που υπάρχει,
οι «πολλοί» παραμένουν πεισματικοί αρνητές των συνεπειών των επιλογών τους και αμετανόητοι όσον αφορά την έλλειψη σεβασμού στο «αληθές» και σεβασμού στις ζωές των «άλλων»,
ενώ,
μπορεί να μην είναι λίγοι όσοι παραμένουν διαθέσιμοι να «εμπορευτούν» υλικά είτε άυλα αγαθά που δεν τους ανήκουν.

Η ελευθερία τους, ανήκει στους ίδιους, όπως ακριβώς ανήκουν και τα αποτελέσματα των επιλογών τους.

Πιστεύω ότι εάν και όταν οι Έλληνες θελήσουμε πραγματικά την ελευθερία και την προκοπή, τότε,
χωρίς να ανοίξει ούτε ένα ρουθούνι,
θα συμβούν όλα όσα είναι αναγκαίο να συμβούν, σαν από μόνα τους• σαν να έχουμε συνεννοηθεί όλοι εκ των προτέρων, χωρίς όμως να έχει υπάρξει τέτοια προσυνεννόηση.

Εκείνος ο παράγοντας που θα συντονίζει τη δράση, τη σκέψη και το φρόνημα, θα είναι η κοινή επιθυμία για ελευθερία και προκοπή• που σήμερα δεν υπάρχει.