Κάποιοι σύνδεσμοι σε πηγές τεκμηρίωσης που παρατίθενται στα κείμενα ενδέχεται να μην είναι ενεργοί. Κάποιες από τις πηγές μπορούν να ανακτηθούν συμπληρώνοντας το URL του συνδέσμου (δεξί κλικ στο σύνδεσμο) στο Wayback Machine (http://archive.org/index.php)
Για μεγέθυνση ή σμίκρυνση κειμένων: κλικ στο κείμενο, Ctrl και + ή Ctrl και - (ή Ctrl και μετακινείστε μπρος ή πίσω τον τροχό του ποντικιού)

21.9.25

Αϊνστάιν και Επιφανείς Εβραίοι Εναντιώθηκαν στη Δημιουργία Εβραϊκού Κράτους - Αρχιραββίνος:"Δεν Θέλουμε Εβραϊκό Κράτος στην Παλαιστίνη. Καπηλεύονται τον Εβραϊσμό. Είναι Απατεώνες"

 Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ 

 This isn’t just war — it’s ethnic cleansing in real time.Entire families erased…


Από το βίντεο

1.  Το Ολοκαύτωμα  σε όλη την ιστορία ξεκίνησε 
με την μετακίνηση του πληθυσμού
και  τη συγκέντρωσή του σε ένα 
στρατόπαιδο συγκέντρωσης.


Το Ισραήλ κάνει αυτό ακριβώς την ώρα που μιλάμε.

2. Το Ισραήλ καταστρέφει τη Λωρίδα της Γάζας συστηματικά.
Δεν είναι πια ένα κτίριο εδώ, ένα σχολείο εκεί, ένα καταφύγιο πιο πέρα.

Είναι συστηματική καταστροφή

Έχει ανατεθεί σε τεράστιες εταιρίες κατεδάφισης
που παίρνουν τεράστια ποσά
να καταστρέψουν τη Γάζα και να την
κάνουν να μην μπορεί να κατοικηθεί.


Θέλουμε να κάνουμε τη Γάζα ακατοίκητη
 για να φύγουν οι Παλαιστίνιοι από τη Γάζα.

Μη λέτε ότι δεν υπάρχει σκοπός. 
Ο σκοπός είναι ξεκάθαρος.
Είναι καλά σχεδιασμένος. 

Η Εθνοκάθαρση.  
 
  
 
 

 ΚΡΆΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ ΓΙΑ ΕΒΡΑΙΟΥΣ 
 

ΟΙ  ΙΔΡΥΤΕΣ 

Στις 14 Μαΐου 1948, ενώ η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών συζητούσε το ψήφισμα Κηδεμονίας της Παλαιστίνης,
τριανταεπτά (37) Σιωνιστές ηγέτες συναντήθηκαν στο Τελ Αβίβ και εξέδωσαν τη λεγόμενη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας.

Μόνο ένας απ αυτούς τους Σιωνιστές ηγέτες είχε γεννηθεί στην Παλαιστίνη.
Ένας είχε γεννηθεί στην Υεμένη  και οι άλλοι τριάντα πέντε είχαν γεννηθεί στη Ρωσία, την Πολωνία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτή η Διακήρυξη από Σιωνιστές Εβραίους ξένης προέλευσης δεν έχει καμία ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου.
Η συντριπτική  πλειοψηφία των ιδρυτών, όπως και των σιωνιστών γενικά ήταν άθεοι.
Αυτό δεν τους εμπόδιζε να διακηρύττουν  ότι ο θεός τους υποσχέθηκε την Παλαιστίνη.
 

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΡΟΣΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΣΜΟΥ 

  

Jewish Rabbi: Zionists are Using Judaism as a Tool to Occupy & are Impostors.


Από το Βίντεο:

Κλαίμε μαζί με τους Παλαιστίνιους 
έχουμε ταπεινωθεί
γιατί οι Σιωνιστές πήραν τη θρησκεία μας
και τη χρησιμοποιούν ως εργαλείο για την κατοχή

να εκφοβήσουν και επιβάλουν σιωπή 
γιατί αν μιλήσεις εναντίον τους θα σε πουν αντισημίτη

Εμείς, οι θρησκευτικές κοινότητες
στεκόμαστε απέναντι στους σιωνιστές

 Βάζουν μια ταμπέλα εβραΪσμού
ενσωματώνουν τη θρησκεία με σκοπό
ο κόσμος να νομίζει ότι είναι θρησκευτικό ζήτημα

ώστε να τους υποστηρίηουν οι ευαγγελικοί και οι χριστιανοί
εκατομύρια τους υποστηρίζουν

Δεν θέλουμε να έχουμε σχέση μ αυτούς. Δεν ψηφίζουμε

Το 1917 και το 1948 ο αρχιραββίνος De Shinskey είπε:

"Θέλουμε να εκφράσουμε την κατηγορηματική εναντίωσή μας
σε εβραϊκό κράτος σε οποιοδήποτε τμήμα της Παλαιστίνης

Αυτό Δεν αντιπροσωπεύει την εβραϊκή κοινότητα

Δεν θέλουμε εβραϊκό κράτος
και αυτοί οι άνθρωποι είναι απατεώνες"

Βλ. και Εδώ 

Χαρακτηριστική είναι και η δημοσίευση  της εβραικής ομάδας Neturei Karta στην εφημερίδα New York Times στις11 Νοεμβρίου 1975 στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων, τα εξής:

1. Κραυγάζουμε κατά του σαδισμού των Σιωνιστών (του Κράτους του Ισραήλ).
2. Ο πραγματικά αυθεντικός εβραϊκός λαός και το κράτος του Ισραήλ δεν συμπίπτουν, είναι εντελώς αντίθετα
3  Οι Σιωνιστές είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του Εβραϊκού λαού.
4.  Οι Σιωνιστές βασανίζουν τους ζώντες και ασχημονούν στους αγαπημένους μας αποθανόντες σοφούς μας, μια κατάφωρη παραβίαση του εβραϊκού νόμου και παράδοσης.
5. Κραυγάζουμε κατά των σαδιστικών πράξεων τις οποίες οι Σιωνιστές έχουν διαπράξει και διαπράττουν εναντίον άλλων εθνών ...

Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 οι Σιωνιστές επιτίθεντο συνεχώς σε Εβραίους που δεν συμφωνούσαν μαζί τους. Διοργάνωναν εκστρατείες δυσφήμισης, συκοφαντίας και παρενόχλησης εναντίον διακεκριμένων Αμερικανών, όπως εναντίον του Πρέσβη Henry Morgenthau (ο οποίος είχε δηλώσει ότι «η Αμερική είναι η Σιών μας"), του μέλους του Κογκρέσσου Julius Kahn, του Ραβίνου Ισαάκ Landman,  του Adolph Ochs, και πολλών άλλων.

Το 1924, το πρώτο θύμα αντι-Σιωνιστή Εβραίου από τους Σιωνιστές, ο καθηγητής de Haan, δολοφονήθηκε στην Παλαιστίνη. Η Hagana αργότερα ομολόγησε τον φόνο.  

 

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ 
ΔΕΝ ΠΛΗΡΟΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ  ΚΡΑΤΟΣ
 

Από το βίντεο και Εδώ

Τέσσερα χαρακτηριστικά θέτουν το Ισραήλ εκτός του πλαισίου του διεθνούς δικαίου:

  • Η σιωνιστική οντότητα δεν αποδέχτηκε ποτέ τα σύνορα που της αναγνώρισε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Νοέμβριο του 1947. Από την πρώτη κιόλας μέρα της ύπαρξής της ως κράτος ξεκίνησε πόλεμο για την κατάκτηση της υπόλοιπης ιστορικής Παλαιστίνης. Μέχρι τώρα δεν έχει δηλώσει επίσημα σύνορα.
  • Δεν υιοθέτησε ποτέ Σύνταγμα, γιατί δεν θέλει να εγγυηθεί ίσα δικαιώματα σε όλους τους κατοίκους υπό την κυριαρχία της.
  • Δεν έχει μόνιμο πληθυσμό. Το Ισραήλ δίνει ισραηλινά διαβατήρια σε εβραίους στο θρήσκευμα που δεν πήγαν ποτέ στο Ισραήλ. Ένας αριθμός από αυτούς κατά καιρούς προσελκύεται στην Παλαιστίνη από την υπόσχεση υψηλού βιοτικού επιπέδου με αντάλλαγμα στρατιωτική υπηρεσία, και διαρκή διαθεσιμότητα ως εφεδρεία. Όταν δεν υπηρετούν στο στρατό, παραμένουν οπλισμένοι έποικοι. Δηλαδή το αντάλλαγμα είναι «απλά» να σκοτώνουν Παλαιστίνιους. Ένα μεγάλο μέρος τους μετά από μερικά χρόνια «δράσης» και συγκέντρωσης οικονομικών μέσων, γνώσεων κ.λπ. μεταναστεύει εκ νέου σε μια πιο ήρεμη δυτική χώρα. Πρόκειται για πληθυσμιακή ανακύκλωση. Όμως αναγκαίο στοιχείο για αναγνώριση κρατικής υπόστασης, κατά το διεθνές δίκαιο, είναι ο μόνιμος πληθυσμός.
  •  Το Ισραήλ είναι η μόνη εναπομείνασα επισήμως ρατσιστική χώρα. Μόνο οι λευκοί Εβραίοι γίνονται δεκτοί ως πολίτες πρώτης κατηγορίας. Οι μαύροι Εβραίοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Οι Παλαιστίνιοι των Κατεχόμενων του 1948 έχουν νομικά περιορισμένα δικαιώματα. Οι Παλαιστίνιοι των Κατεχόμενων του 1967 και οι εσωτερικοί και εξωτερικοί πρόσφυγες του 1948 δεν έχουν κανένα απολύτως ατομικό, πολιτικό ή κοινωνικό δικαίωμα.


Η ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΝΣΤΑΙΝ   Βλ. Albert Einstein, Palestine and Israel Today και Einstein opposed Zionist colonization in Palestine and predicted the current catastrophe

 Ο Αϊνστάιν υποστήριξε 
«τη δημιουργία μιας αραβοεβραϊκής κοινότητας που θα φέρνει κοντά αυτούς τους δύο φυλετικά συγγενείς λαούς, αποκλείοντας παράλληλα τους εθνικιστές φανατικούς». 
 
Πίστευε ότι: 
«Όλα τα εβραιόπουλα (στην Παλαιστίνη) θα πρέπει να είναι υποχρεωμένα να μαθαίνουν αραβικά».

 Το 1948 έγραψε:

 «Όταν μια πραγματική και τελική καταστροφή μας βρει στην Παλαιστίνη, οι πρώτοι υπεύθυνοι θα είναι οι Βρετανοί και οι δεύτεροι οι τρομοκρατικές οργανώσεις που έχουν δημιουργηθεί από τις δικές μας τάξεις». 

Το 1946 έγραψε: 

 «Είμαι ακράδαντα πεπεισμένος ότι μια άκαμπτη απαίτηση για ένα «εβραϊκό κράτος» θα έχει μόνο ανεπιθύμητα αποτελέσματα για εμάς». 
 "Μόνο η άμεση συνεργασία με τους Άραβες μπορεί να δημιουργήσει μια αξιοπρεπή και ασφαλή ζωή. Αν οι Εβραίοι δεν το κατανοήσουν αυτό, ολόκληρη η εβραϊκή θέση στο σύμπλεγμα των αραβικών χωρών θα γίνει, βήμα προς βήμα, αβάσιμη. Πρέπει να.θεσπίσουμε πλήρη ισότητα για τους Άραβες πολίτες που ζουν ανάμεσά μας.. 

Το 1948  ο Αϊνστάιν και εικοσιοκτώ άλλοι εξέχοντες Αμερικανοί Εβραίοι έστειλαν μακροσκελή επιστολή  στους New York Times στην οποία εναντιώθηκαν για την επερχόμενη επίσκεψη του Μεναχέμ Μπέγκιν, ο οποίος ήταν πρώην επικεφαλής της τρομοκρατικής οργάνωσης Irgun και ηγέτης του νέου κόμματος Herut (Ελευθερία) του Ισραήλ. (Αυτό το κόμμα είναι ο προκάτοχος του σημερινού κόμματος Likud του Μπενιαμίν Νετανιάχου.)  

  • Στην επιστολή ο Μπέγκιν και η οργάνωσή του συγκρίνονται με τα ναζιστικά και φασιστικά κόμματα και
  • Περιγράφεται η σφαγή περίπου 200 Παλαιστινίων στο χωριό Ντέιρ Γιασέιν, την οποία διέπραξαν ο Μπέγκιν και η οργάνωσή του. 

 Η επιστολή αναφέρει επίσης: 

«Εντός της εβραϊκής κοινότητας έχουν κηρύξει ένα μείγμα υπερεθνικισμού, θρησκευτικού μυστικισμού και φυλετικής ανωτερότητας».

Προφητική ήταν επίσης και η γνώμη του για το μέλλον των ΗΠΑ και Βρετανίας:

 " Μου φαίνεται ότι οι αγαπημένοι μας Αμερικανοί 
διαμορφώνουν τώρα την εξωτερική τους πολιτική κατά το πρότυπο των Γερμανών,
 καθώς φαίνεται να έχουν κληρονομήσει την υπερβολή και την αλαζονεία των τελευταίων.
 
Προφανώς, θέλουν να αναλάβουν τον ρόλο που έχει παίξει η Αγγλία μέχρι τώρα. 
Αρνούνται να μάθουν ο ένας από τον άλλον
και μαθαίνουν λίγα ακόμη και από τη δική τους σκληρή εμπειρία. 
Αυτό που έχει εμφυτευτεί στα κεφάλια από την πρώιμη νεότητα
 είναι πιο βαθιά ριζωμένο από την εμπειρία και τη λογική. 

Οι Άγγλοι είναι ένα ακόμη καλό παράδειγμα γι αυτό. Οι παλιομοδίτικες μέθοδοί τους για την καταστολή των μαζών χρησιμοποιώντας ιθαγενή αδίστακτα στοιχεία από την οικονομική ανώτερη τάξη  σύντομα θα τους κοστίσουν ολόκληρη την αυτοκρατορία τους, 
αλλά είναι ανίκανοι να αλλάξουν τις μεθόδους τους. ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για τους Συντηρητικούς ή τους Σοσιαλιστές. 

Με τους Γερμανούς, ήταν ακριβώς το ίδιο.


 ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ ΕΠΙΦΑΝΝΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ  βλ. MorrisJastrow, Zionism and the Future of Palestine: The Fallades and Dangers ofPolitical Zionism(New York:

  Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η πλειοψηφία των Εβραίων σ όλο τον κόσμο ήταν ενάντια στον Σιωνισμό.

Αντιτίθετο στη δημιουργία εβραϊκού κράτους και ήθελαν να ζήσουν ως νόμιμοι πολίτες στις αντίστοιχες χώρες τους, όπου απολάμβαναν ή επεδίωκαν ισότητα και ελευθερία.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αντίθετοι με τον Σιωνισμό.
Σε 1919 τριακόσιοι (300) εξέχοντες Αμερικανοί Εβραίοι υπέβαλαν υπόμνημα προς τον Πρόεδρο Wilson για να το μεταφέρει στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη Διακήρυξη Μπάλφουρ και την δημιουργία εβραϊκού κράτους:

",,,,,εκθέτουμε τις αντιρρήσεις μας για την ίδρυση εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη, όπως προτείνεται από τις σιωνιστικές οργανώσεις σε αυτή τη χώρα και την Ευρώπη και για το διαχωρισμό των Εβραίων ως εθνικιστικής ομάδας σε οποιαδήποτε χώρα ...Οι Αμερικανοί Σιωνιστές αντιπροσωπεύουν, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, μόνο ένα μικρό ποσοστό των Εβραίων που ζουν σε αυτή τη χώρα, περίπου 150.000 μέχρι 3.500.000 ...

Υψώνουμε τις φωνές μας προειδοποιώντας και διαμαρτυρόμενοι για την απαίτηση των Σιωνιστών για την αναδιοργάνωση των Εβραίων ως εθνικής μονάδας, 
στην οποία θα πρέπει να παραχωρηθεί εδαφική κυριαρχία στην Παλαιστίνη.

Αυτή η απαίτηση όχι μόνο παρερμηνεύει την εξέλιξη της ιστορίας των Εβραίων, 
οι οποίοι έπαψαν να είναι ένα έθνος πριν από  2.000 χρόνια,

αλλά περιλαμβάνει τον περιορισμό και την πιθανή ακύρωση των ευρύτερων απαιτήσεων των Εβραίων για πλήρη πολιτικά δικαιώματα και ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις χώρες 
στις οποίες τα εν λόγω δικαιώματα δεν έχουν ακόμη κατοχυρωθεί.

Για τον απλό λόγο ότι η νέα εποχή στην οποία εισέρχεται ο κόσμος 
στοχεύει στην εγκαθίδρυση παντού στις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας, 

απορρίπτουμε το σιωνιστικό σχέδιο για εθνική πατρίδα για τους Εβραίους στην Παλαιστίνη."

... Ένα εβραϊκό κράτος περιλαμβάνει βασικούς περιορισμούς ως προς τη φυλή και τη θρησκεία, 
αλλιώς ο όρος "Εβραίος" δεν σημαίνει τίποτα.

Να ενωθεί Εκκλησία και Κράτος, με οποιαδήποτε μορφή, 
όπως με την παλαιά εβραϊκή ιεραρχία,
 θα είναι ένα άλμα δύο χιλιάδες χρόνια προς τα πίσω   ...

Ζητάμε  η Παλαιστίνη να συσταθεί ως μια ελεύθερη και δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης 
μη αναγνωρίζοντας καμία διάκριση θρησκείας ή φυλής ή εθνοτικής καταγωγής
 και με επαρκή ισχύ για να προστατεύσει τη χώρα ενάντια σε οποιαδήποτε επιβουλή.

Δεν θέλουμε να δούμε την Παλαιστίνη
ούτε τώρα ούτε σε οποιαδήποτε στιγμή στο μέλλον, 
οργανωμένη ως ένα εβραϊκό κράτος».  

Παρακάτω ένα πολύ διαφωτιστικό βίντεο για τη δημιουργία του Ισραήλ 

 
 
_______________________________
 
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ 
 
Η Παλαιστίνη ήταν η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, 
με έναν αραβικό πληθυσμό που ζούσε εκεί για περίπου 1.000 χρόνια.

•    Μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η Παλαιστίνη, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Μέσης Ανατολής, ήταν υπό Τουρκική κυριαρχία. 

Τον 19ο αιώνα κατοικείτο από περίπου 86%  Μουσουλμάνους, 10% Χριστιανoύς και 4% Εβραίους. Ζούσαν ειρηνικά.

•    Από το 1919 μέχρι το 1948 ήταν υπό Βρετανική κυριαρχία, πρώτα ως κατεχόμενα εδάφη και αργότερα ως η Βρετανική Εντολή για την Παλαιστίνη.
 
Με το πέρας της Βρετανικής Εντολής το 1948, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, θα ήταν ανεξάρτητη.

Στα τέλη του 1800 μια μικρή ομάδα στην Ευρώπη, γνωστοί ως Σιωνιστές, άρχισαν να μεταναστεύουν στην Παλαιστίνη 
προσπαθώντας να μετατρέψουν τον Ιουδαϊσμό από μία από τις μεγάλες θρησκευτικές παραδόσεις του κόσμου σε μια εθνικιστική κίνηση με στόχο τη μεταφορά των Εβραίων απ΄όλο τον κόσμο στην Παλαιστίνη, 
εκδιώκοντας τον  αυτόχθονο  παλαιστινιακό πληθυσμό από τη γη των προγόνων τους.
Πριν εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη είχαν εξετάσει άλλες περιοχές. 
 
Σταδιακά η μετανάστευση εντεινόταν, η πρόθεση των μεταναστών έγινε αντιληπτή και ξέσπασαν συγκρούσεις με το γηγενή πληθυσμό.

Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία και οι διώξεις των εβραίων, σε συνδυασμό με ενέργειες των Σιωνιστών να σαμποτάρουν τις προσπάθειες να εγκατασταθούν οι Εβραίοι πρόσφυγες σε δυτικές χώρες, 
οδήγησε σε αυξημένη εβραϊκή μετανάστευση στην Παλαιστίνη και ακόμη πιο βίαιες αντιπαραθέσεις.

•    Νοέμβριος 1917: Διακήρυξη του Μπαλφούρ

Το 1916 η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση σύναψε μυστική συμφωνία με το Βρετανικό Υπουργικό Συμβούλιο Πολέμου, στην οποία η Μεγάλη Βρετανία υποσχέθηκε την Παλαιστίνη στους Σιωνιστές ως πληρωμή για τις σιωνιστικές πιέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες να συμμετάσχουν στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο ως σύμμαχος της Μεγάλης Βρετανίας.
Ως αποτέλεσμα αυτής της μυστικής συμφωνίας, στις 2 Νοεμβρίου 1917 εκδόθηκε η Διακήρυξη του Μπαλφούρ για ίδρυση στην Παλαιστίνη μιας εθνικής πατρίδας για τους εβραίους
.
•    Μάιος 1939 : Βρετανική Λευκή Βίβλος

Μετά τη δημοσίευση της Διακήρυξης Balfour το 1918, ξέσπασαν ταραχές μεταξύ Εβραίων και Αράβων στην Παλαιστίνη.
Η Βρετανική κυβέρνηση διοργάνωσε διάσκεψη στο Λονδίνο το 1939, στο τέλος της οποίας εξέδωσε τη Λευκή Βίβλο. Σ αυτήν εδηλώνετο ότι: 
     δεν αποτελούσε μέρος της πολιτικής της ότι η Παλαιστίνη έπρεπε να γίνει εβραϊκό κράτος. Το θεωρούσαν αντίθετο προς τις υποχρεώσεις τους προς τους Άραβες στο πλαίσιο της εντολής.
 
     Στόχος ήταν η δημιουργία εντός δέκα ετών ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στο οποίο οι Άραβες και οι Εβραίοι θα συμμετέχουν στην κυβέρνηση με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται ότι θα διασφαλίζονται τα ουσιώδη συμφέροντα της κάθε κοινότητας.
Οι Σιωνιστές απέρριψαν τη Βρετανική Λευκή Βίβλο  και επαναστάτησαν εναντίον της Βρετανικής διοίκησης της Παλαιστίνης.

•    Νοέμβριος 1947: Σχέδιο Τριχοτόμησης της Παλαιστίνης από τον ΟΗΕ

Η Βρετανική κυβέρνηση αντιμέτωπη με την εβραϊκή τρομοκρατία, 
υπέβαλε το πρόβλημα της Παλαιστίνης στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Το 1947 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, κατά παράβαση της αρχής της «αυτοδιάθεσης των λαών», επενέβη και ψήφισε να τριχοτομηθεί η Παλαιστίνη σε:
     κράτος των εβραίων 
     κράτος των Παλαιστινίων 
     την Ιερουσαλήμ υπό καθεστώς διεθνούς κυριαρχίας
(Στους εβραίους που αποτελούσαν τότε το 30% του πληθυσμού και κατείχαν το 7% της γης ψηφίστηκε να δοθεί το 55% της Παλαιστίνης, αποτέλεσμα ισχυρών σιωνιστικών πιέσεων και μεθοδεύσεων).

•    Απρίλιος 1948: Ψήφισμα για Κηδεμονία της Παλαιστίνης επί 5 Έτη

Όταν κατέστη σαφές ότι η τριχοτόμηση δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί, παρά μόνον με επιβολή ισχύος, το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε ιδιαίτερη σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης να εξετάσει περαιτέρω τη μελλοντική κυβέρνηση της Παλαιστίνης.

Η αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Πολιτειών κατέθεσε ψήφισμα να τεθεί η Παλαιστίνη υπό κηδεμονία επί πέντε έτη κατά τα οποία θα μπορούσε να βρεθεί μια ειρηνική λύση για το πρόβλημα.

•    Μάιος 1948: Ανακήρυξη του Κράτους του Ισραήλ

Στις 14 Μαΐου 1948, ενώ η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών συζητούσε το ψήφισμα Κηδεμονίας της Παλαιστίνης,
    37 Σιωνιστές ηγέτες συναντήθηκαν στο Τελ Αβίβ και εξέδωσαν τη λεγόμενη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας.
Μόνο ένας απ΄αυτούς είχε γεννηθεί στην Παλαιστίνη.

•    Πόλεμος 1947-1948

Μετά από δεκάδες σφαγές Παλαιστινίων από Σιωνιστικές δυνάμεις μεταξύ των οποίων η αποτρόπαια σφαγή πάνω από 100 ανδρών, γυναικών και παιδιών στο Ντέιρ Γιασίν, 
πέντε αραβικοί στρατοί συγκρούστηκαν με το Ισραήλ.
Οι περιοχές των μαχών ήταν στα εδάφη τα οποία με βάση το ψήφισμα του ΟΗΕ θα αποτελούσαν το Παλαιστινιακό κράτος.
Οι έξι στρατοί συνολικά μαζί με τους Παλαιστινίους είχαν λιγότερους από τους μισούς  μαχητές των σιωνιστικών δυνάμεων.

Με το τέλος του πολέμου, το Ισραήλ είχε κατακτήσει το 78% της Παλαιστίνης και είχε αναγκάσει μέσω σφαγών, τρομοκρατικών διώξεων και εκφοβισμών περισσότερους από 750.000 Παλαιστίνιους να γίνουν πρόσφυγες.
Περισσότερες από 500 πόλεις και χωριά κατεδαφίστηκαν και σβήστηκαν από το χάρτη. 
Όλες οι πόλεις, τα χωριά, τα ποτάμια, τα βουνά πήραν νέα εβραϊκά ονόματα.

Για δεκαετίες, το Ισραήλ αρνήθηκε την ύπαρξη αυτού του πληθυσμού.
Γνωστή είναι η δημόσια δήλωση της πρώην Ισραηλινής πρωθυπουργού Γκόλντα Μέιρ: «Παλαιστίνιος; Δεν υπήρχε ποτέ τέτοιο πράγμα».

Το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ όριζε ότι «πρέπει να επιτραπεί να επιστρέψουν στα σπίτια τους όσοι πρόσφυγες το επιθυμούν».
Παραμένει ανεκπλήρωτο για 67 χρόνια.

•    Πόλεμος 1967

Το 1967, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια άκρως επιτυχημένη αιφνιδιαστική επίθεση στην Αίγυπτο, γνωστή ως "Πόλεμος των Έξι Ημερών" και κατέκτησε και το υπόλοιπο 22% της Παλαιστίνης, τη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. 

Τα εδάφη αυτά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο είναι κατεχόμενα. 
Δεν ανήκουν στο Ισραήλ. 
Δεν αποκτούνται νέα εδάφη μέσω πολέμου.

Ο ΟΗΕ αντέδρασε εκδίδοντας το ψήφισμα 242, το οποίο απαιτεί άμεση αποχώρηση των Ισραηλινών από τα κατεχόμενα. 
Η εφαρμογή του εκκρεμεί 40 χρόνια.
Το Ισραήλ κατέκτησε επίσης περιοχές της Αιγύπτου (τις επέστρεψε) και της Συρίας (οι οποίες παραμένουν υπό κατοχή).